Na krawędzi (okładka  miękka, wyd. 03.2024)

Zaskakujące zwroty akcji, już myślimy ze łapiemy trop a tu hop siup i zmiana kierunku. Fajnie się czyta, dobre zakończenie, emocje gwarantowane.

Polecam

Dotychczas nieznana mi angielska pisarka Ruth Mancini wykreowała powieść od której nie można się oderwać ani na chwilę. Świetnie skonstruowaną intrygę, niezliczoną ilość dobrze osadzonych w fabule plot twistów i ich kompletną nieprzewidywalność uprzyjemniają krótkie rozdziały, dodające dynamiki na mistrzowskim poziomie. Dodatkowym plusem jest niebanalność podania – część historii to opowieść głównej bohaterki, kierowana do naprędce zatrudnionego prawnika, co sprawia, że lektura jest wielowymiarowa. Oryginalna. Niesztampowa. Uczucia czytelnika względem oskarżonej (słusznie czy nie?) o popełnienie morderstwa Tate zmieniają się niczym w kalejdoskopie. W jednej chwili masz ochotę rzucić ją wygłodniałym psom na pożarcie, aby minutę później jej współczuć. Chwilę potem – podziwiać; i klaskać kilka rozdziałów dalej. Na szczególne uznanie w tym znakomitym thrillerze z dużą dawką kochanej przeze mnie niszy thrillera prawniczego, zasługuje również mnogość właściwych temu gatunkowi motywów: podstępy, knowania, genialnie zaplanowana zbrodnia, nadużywanie pozycji czy nerwica natręctw sprawiają, że książka emocjonuje jeszcze bardziej. Samej, pociągająco mrocznej, fabule powieści przyznałabym lekką ręką porządne 9/10. Polskiemu wydaniu niestety jestem zmuszona odjąć punkt z oceny. O ile jeszcze nad powtórzeniem słowa „T-shirt” na samym początku, w dwóch następujących po sobie zdaniach oraz użyciem dopuszczalnej w grach „naczelniczki” czy „psycholożki” (żeby nie napisać: loszki) mogłabym przejść do porządku dziennego, o tyle deprecjonująca ten zawód i budząca jedynie pobłażliwy śmiech „detektywka” (czyż pani detektyw nie wybrzmiewa odpowiednią estymą?), odejmująca profesji powagi „adwokatka” czy (o zgrozo, oczu kąpiel, szukam egzorcysty!!!) „świadkini” to dla mnie feminizmy absolutnie niedopuszczalne. Kaleczeniu języka tak abstrakcyjnie nienaturalnymi formami wyrazów zawsze będę mówiła NIE. Zarówno Word, jak i notatnik w moim szanownym 🍏 buntują się na widok tych tworów. Skądinąd słusznie. Niesnaska ta nie zmienia jednak faktu, że Ruth Mancini stworzyła przesmacznie finezyjno-fantazyjny thriller. Avi rapuje: „Talerzy rozbitych jak w Roswell, przyciągania wszystkiego co złe. / Ciągłych zabaw cudzym kosztem (…)”, opowiadając o dorosłości w „Małym Księciu”. Niejako pokrewnie, Autorka z kolei rzuca fałszywymi oskarżeniami w kolejnych bohaterów swej powieści - zupełnie jak zastawą latającą w napadzie gniewu. Kiedy, choć rozbite na milion pozornie nieprzystających do siebie kawałków, tworzą finalnie (posklejaną, lecz dalej sensowną) całość, czytelnik może stwierdzić dwie rzeczy. Pierwsza: ta książka gwarantuje doskonałą rozrywkę, kapitalnie „wodząc za nos”. Druga: Mancini potrafi w thrillery! I to jeszcze jak – zważywszy na fakt, że „Na krawędzi” to jej fenomenalny (!) debiut. Och tak, brnijmy w to dalej! No i może jeszcze trzecia: rzucanie talerzami od teściowej, prawdopodobnie wykonanymi z porcelany na początku ubiegłego stulecia, jest złe. Dobrze, że w przypadku tej lektury nie trzeba robić tego z frustracji – bo szkoda. 😉 8/10

Lubicie nieoczywiste thrillery, w których nieustannie coś się dzieje? Przepadacie za książkami, w których akcja zagęszcza się wraz z kolejno przerzuconą stroną? Dobrze się składa! Ruth Mancini składa na nasze dłonie bowiem lekturę idealną dla tych, którzy lubią czytelnicze wyzwania. Na początku nic nie wskazywało, że ta historia będzie aż tak przyjemna. Powoli rozwijająca się akcja sugerowała, że przed nami bardziej powieść obyczajowa z nurtem dramatu aniżeli thriller psychologiczny zmuszający nas do intensywnego myślenia. Jednak chwilowe wprowadzenie powoli rozwijało się na rzecz gęstej atmosfery i intensywnej akcji a także licznych ślepych zaułków, nietypowy sytuacji oraz intryg tworzących mroczny klimat powieści. Autorka poradziła sobie z motywem a także przedstawiła to wszystko w plastycznym i obrazowym języku, nieustannie prowadząc nas przez labirynt zawiłych międzyludzkich powiązań. Czytamy o kobiecie wystawionej na największą próbę. Tate Kinsella jako ostatnia widziała kobietę która spadła z tarasu na dwudziestym piątym piętrze. Mało tego, ofiara była podejrzewana o romans z mężem Tate. Kobieta przyznała, że była w tym czasie w budynku, ale ze śmiercią nie ma nic wspólnego. Jedna z pewnych siebie prawniczek zdecydowała się podjąć wyzwanie i uratować dobre imię Tate, ale nie spodziewa się, że podczas procesu wyjdą na jaw zaskakujący fakty. Co ukrywa kobieta? I czy naprawdę jest tak dobra jak o sobie myśli? Najciekawsze historie to te, w których odkrywamy ludzką naturę. Gęstą atmosferę budują nie zatrważające wydarzenia a ludzkie czyny, które potrafią przyprawić od deszcz przerażenia. Poznając bohaterów na początku z zaskoczeniem zauważamy jak zmieniają się na przestrzeni całej fabuły, gdy konkretne fakty oraz prawda związana z ich losami wychodzą na jaw. Autorka w zaskakująco emocjonalny sposób prowadzi nas przez wszelką akcję związaną z losami Tate i udowadnia, że nikt nie jest w pełni dobry lub też nie. Przerzucamy zatem kolejne strony, trzymamy kciuki za losy głównej bohaterki i sami poddajemy w wątpliwość wszystko o czym zaczyna mówić, ponieważ nad naszymi głowami wiruje wiele pytań i niekoniecznie równa ilość odpowiedzi. I właśnie to w tym wszystkim jest najlepsze, ponieważ nasza psychika działa na najwyższych obrotach i historia mocno daje do myślenia. "Na krawędzi" to idealny thriller psychologiczny dla tych, którzy lubią wyzwania. Historia dobrze napisana, pomyślana i odpowiednio poprowadzona. Strony praktyczne przerzucają się same a gęsta atmosfera pobudza nasze zaciekawienie związane z tym co wydarzy się w finale. Ruth Mancini składa na nasze dłonie intrygującą lekturę, w której wszystko może się wydarzyć, więc jeśli lubicie wyzwania i nieprzewidywalne opowieści z ekscytującymi zakończeniami – o to propozycja dla Was.

Otwierać! Policja! Każdy z nas na takie wołanie do drzwi zamarłby ze strachu. Tak samo miała trzydziestoośmioletnia Tate Kinsella, bohaterka „Na krawędzi”. Taki początek, jaki zaserwowała nam Ruth Mancini, może przyprawić nas o szybsze bicie serca. Dlatego też ten thriller jest thrillerem wysokich lotów. Nie tylko dlatego, że kluczowe wydarzenia rozegrały się na dwudziestym piątym piętrze biurowca. Proszę mi wierzyć, takie emocje towarzyszą nam podczas lektury tego thrillera. Zapytacie, co takiego nawyczyniała Tate? Czy wizyta stróżów prawa jest bezpodstawna? Proszę mi wierzyć, że nic nie dzieje się bez przyczyny bowiem Tate wplątała się w nie lada tarapaty. Została aresztowana pod zarzutem morderstwa. Czy jednak to ona dokonała zbrodni, o którą jest oskarżona? Wszystko wskazuje na to, że TAK! Ale czy tak jest naprawdę? Czy Sara, jej prawniczka zdoła oczyścić Tate z ciążących na niej zarzutów? Prawda jest taka, że nie dowiecie się tego, dopóki nie sięgniecie po debiutancki thriller Ruth Mancini. Podczas lektury tej książki, będziecie zastanawiać się, co takiego wydarzyło się na tarasie Tower Bridge? Jak się okazuje Tate, była ostatnią osobą, która na dwudziestym piątym piętrze widziała kobietę o ciemnych falujących włosach. Co więcej, krążyły plotki, że to właśnie Tate miała romans z jej mężem. Dlatego też jest główną podejrzaną? Czy zatem Tate miała sposobność, aby pozbyć się kobiety? Czy doszło do morderstwa? A może jednak mamy do czynienia z samobójstwem? Lecz kto wie, może to ktoś inny jest sprawcą? Pytania mnożą się z każdym kolejnym elementem, który Ruth Mancini umieściła na kartach tego thrillera. Nie ukrywam, że książka „Na krawędzi” zapewniła mi prawdziwy rollercoaster myśli i emocji. Przyznam, że kibicowałem Tate, aby została oczyszczona z ciążących na niej zarzutów. Ale czy słusznie? Czy dałem wyprowadzić się w pole? Pewne jest to, że Mancini zadbała o to, abyśmy nie prędko wpadli na właściwy trop. Autorka postarała się, żeby każdy z nas nie był do końca przekonany, jaka jest prawda. A gdy już ją odkryjecie, to i tak będziecie zastanawiać się nad tym, co wydarzyło się na najwyższym piętrze biurowca w samym centrum londyńskiego City. Będziecie doklejać sobie swoje wizje. I to jest właśnie doskonałe w solidnych thrillerach. A „Na krawędzi” właśnie taki jest. Dlatego pewne jest to, że ta książka zdecydowanie zasługuje na miano NIK – Najlepszej Interesującej Książki. Z zainteresowaniem będę śledził zapowiedzi wydawnicze, w poszukiwaniu kolejnego thrillera Ruth Mancini. Książka „Na krawędzi” ukazała się nakładem Wydawnictwa HarperCollins Polska

Jaki gatunek literacki jest najciężej zrecenzować? Mi najciężej jest pisać na temat thrillerów psychologicznych. Jak podejść do tematu i opisać fabułę tak by nie zdradzić za wiele? Wystarczy jedno złe słowo a można zepsuć innym czytelnikom przyjemność z czytania. Ja jescze nie opanowałam tej sztuki dlatego wolę napisać jak najmniej. 📖 Tate Kinsella jest przesłuchiwana w sprawie śmieci kobiety która spadła z wysokiego biurowca. Była ona oststnią kobietą która miała kontakt z denatką. Na domiar złego krążą plotki, że jest ona kochanką męża zmarłej kobiety. Jak sami widzicie idealna potencjalna sprawczyni. Jak obstawiacie, winna czy niewinna? Morderstwo czy samobójstwo? Nic Wam więcej napisać nie mogę, ponieważ dobry thriller psychologiczny, a ten niewątpliwie jest bardzo dobry, ma to do siebie, że wszysko to co autor na samym poczatku zbudował w głowie czytelnika, nagle rozpada się na drobne kawałki. (Jak oststnio moja przykrywka od najlepszego, drogiego garnka. 😭) Poskładanie tych kawałków w całość nie jest proste, każda kolejna strona miesza czytelnikowi w głowie, jednak autorka w sposób rewelacyjny spina całość. Świetny pomysł na fabułę która wciaga od samego początku. Ktoś z bohaterów opracował genialny wieloetapowy plan, włożył dużo pracy by wsztsko wyglądało idealnie, by było dopięte na ostatni guzik. Ktoś poniósł konsekwencje okrutnych czynów, ktoś inny odetchnął po latach, i zapobiegł złu. Jeśli dobrze sprawdziłam jest to pierwsza książka tej autorki wydana w Polsce. Mam nadzieję, że pojawią się kolejne, ponieważ świetnie spędziłam z nią czas. Coś mi mowi, że ten tytuł ma duże szanse pojawić się w moim TOP 10 / 2024. POLECAM !!!!

✨ Recenzja Kochani, znów nie mam zastrzeżeń! Ta historia jest niesamowita, a czytając ją, czułam się jakbym układała puzzle. Fabuła opowiada o Tate, która jako ostatnia widziała kobietę spadającą z tarasu na dwudziestym piątym piętrze. Czy to był skok, czy morderstwo? Tate zostaje aresztowana pod zarzutem zabójstwa, mimo że twierdzi, że jest niewinna. Młoda prawniczka podjęła się jej obrony, wierząc w jej niewinność. Jednakże, Tate plącze się w zeznaniach. Czy ostatecznie wyzna prawdę? Czy uniknie więzienia? Brak konkretnych dowodów na jej winę komplikuje sytuację. Opowieść ta oferuje mnóstwo elementów, które początkowo wydają się niepasujące, ale później zaskakująco wpadają na właściwe miejsce, tworząc obraz, który wstrząsa czytelnikiem. Każde zdanie ma swój cel i znaczenie, a emocje wzrastają wraz z rozwojem fabuły. Kreacja bohaterów to prawdziwy majstersztyk, którzy ewoluują przez całą fabułę i wciągają czytelnika swoją hipnotyzującą naturą. Ruth Mancini w rewelacyjny sposób prowadzi tę opowieść, podsuwając kolejne elementy układanki, ale nie pozwalając na jej kompletną konstrukcję zbyt wcześnie. To nie tylko fantastyczne śledztwo, ale także podróż po zakamarkach ludzkiej psychiki. Autorka rzeźbi w naturze ludzkiej do samego jej rdzenia, ukazując, do jakich ekstremalnych działań jest zdolny człowiek, by ochronić swoich bliskich lub zemścić się. To niesamowity taniec zemsty, intrygi i obsesji. Zdecydowanie polecam! To jeden z najlepszych thrillerów, jakie miałam przyjemność czytać.

Ocena: 4/5 Gatunek: thriller psychologiczny Motywy: girl power, przyjaźń, zemsta, kłamstwa i sekrety, miliony zaskoczeń . Nic w tej książce nie jest takie, jak się początkowo wydaje. Będziesz myśleć, że rozrgryzł_ś tę historię, że wiesz, o co chodzi - jest duże prawdopodobieństwo, że się mylisz. Sięgając po "Na krawędzi", miałam dobre przeczucia - opis mnie przekonał, a entuzjastyczne opinie na Goodreads zdecydowanie podbiły zainteresowanie. Nie ma nic gorszego od spoilerów, więc żeby nie psuć nikomu przyjemności z lektury, jedynie zasygnalizuję, czego można się spodziewać. Otóż mamy Tate, przesłuchiwaną w sprawie śmierci kobiety, która spadła z dachu wysokiego budynku. Nasza bohaterka przyznaje się do romansu z mężem denatki i... tu zaczyna się cała akcja, więc już siedzę cicho ;) Razem z Tate krok po kroku, warstwa po warstwie rozkładamy tę historię na części, niemalże jak matrioszkę. Każda warstwa kryje w sobie mnóstwo niespodzianek - niektórych z nich się domyśliłam, inne zryły mi banię. Czy ta historia jest prawdopodobna? Mogę sobie wyobrazić ogromną desperację stojącą są działaniami bohaterów, więc wydaje mi się, że i w prawdziwym życiu podobne wydarzenia mogłyby mieć miejsce. Czytając tę książkę ciągle będziesz się zastanawiać, co jest prawdą, a co fikcją. Chyba każdy z nas uwielbia zagadkowe powieści, a ta zdecydowanie taka jest! Polecam i liczę, że więcej osób po nią sięgnie!

Bardzo wciągająca opowieść. Dawno tak szybko nie przeczytałam książki. Polecam!

Rewelacja! zapisuję autorkę i czekam na więcej.