Larwy (okładka  miękka, wyd. 03.2024)

Wyjątkowo nie potrafię określić jak zakwalifikować tę książkę. Chyba jako specyficzną. Ale proponuję samemu się przekonać

Całkiem niedawno przypełzły do mnie Larwy, trzecia część serii z Robertem Foksem. Co tym razem zgotował nam Maciej Kaźmierczak? No cóż, lekko nie będzie...Przyjemnie i apetycznie też nie. W niewielkiej podwarszawskiej miejscowości znaleziono bardzo nietypowe zwłoki.Nie dość, że są dobrze osłonięte przed ludzkim wzrokiem, to znajdowały się na dachu opuszczonego budynku wyjadane przez czerwie. Pierwsze wrażenie to oczywiście samobójstwo popełnione poprzez skok z dachu budynku, który stoi tuż obok i to w sumie mogłoby się zgadzać, gdyby nie jeden dojść specyficzny szczegół, a jest nim wypalone piętno na ciele ofiary i jest to znak o dość tajemniczym kształcie. Do tej sprawy zostaje oddelegowany komisarz Foks, który już od początku twierdzi, że ofiara może mieć dużo wspólnego z napadniętą dziewczyną w okolicy. Coraz bardziej utwierdza się w tym przekonaniu znajdując w starych aktach kolejny mocno szokujący ślad.Foks nawet się nie spodziewa co jeszcze spotka go w tej niewielkiej miejscowości. W pobliskich lasach giną przypadkowe osoby, ktoś robi różne rzeczy na opuszczonym cmentarzu, a stara zapomniana przez wszystkich leśniczówka okazuje się być śmiertelną pułapką. Do tego wszystkiego kolejne ofiary mają na swoich ciałach wypalone tajemnicze piętno... Autorowi udaje się z każdą częścią tego cyklu pokazać, że jest pisarzem, który dojrzewa wraz ze swoimi bohaterami i ja bardzo cenię sobie takie historie, dzięki którym odczuwam również emocje pisarza.Larwy okazały się być bardzo ciekawie stworzoną opowieścią, jest tu sporo drastycznych scen więc dla czytelników o słabszych nerwach muszę tutaj takie ostrzeżenie zamieścić. Jak to zwykło bywać w małych miejscowościach i społecznościach mamy tutaj typowy klimat właśnie takiego miejsca, do tego niezbyt rozgarniętych policjantów, a reszty możecie się już domyślić😉 Jeżeli jesteście również ciekawi relacji między Foksem a Kowalczyk, to tutaj również sytuacja będzie ciekawa... Wraz z rozwojem naszego pisarza rozwija się też Robert Foks,który coraz bardziej zagłębia się w swoją pracę i coraz bardziej zależy mu na dokładnym rozwiązaniu każdej sprawyz do której zostaje włączony. Komisarz ma świadomość tego, że jeżeli dzisiaj sprawa tajemniczych zabójstw nie zostanie rozwiązania to kiedyś zrobi to za niego Archiwum X. Jeżeli nie mieliście okazji poznać wcześniejszych tytułów to gorąco zachęcam i oczywiście sięgajcie po Larwy, bo to jest naprawdę poruszający kryminał i zapewniam, że jest to wieloznaczne określenie tej książki... Polecam!

"Odruchowo spojrzała w górę i dostrzegła majaczącą w suficie szczelinę. Wtedy na jej twarz spadło kilka kolejnych larw. Musiały odkleić się od ciała, które ktoś właśnie przesuwał po podłodze pomieszczenia nad nią." Myślę, że nie znajdę tu za wielu entuzjastów takich stworzonek jak robaczki, larwy i tym podobne. Tym bardziej lektura najnowszej książki Macieja Kaźmierczaka może wywoływać gęsią skórkę na skórze. "Larwy" odgrywają szczególną rolę w scenach przyprawiających o szybsze bicie serca. Robert Foks powraca w trzecim tomie i jeśli miałabym być szczera, to nie jest to najlepsza część, którą miałam okazję czytać. Oczywiście ganianie za mordercami nadal jest codziennością głównego bohatera, a pewna pani prokurator teoretycznie mu pomaga. W praktyce wychodzi to różnie, zwłaszcza mając na uwadze relację jaka ich łączy, a ta nie należy do prostych. Komisarz Foks trafia na ślad bohaterki, którą miało się już okazję poznać w poprzednich tomach, i wątek ten został poprowadzony na tyle ciekawie, by chcieć nadal go śledzić. Eliza Kowalczyk jest w formie i lubię tę postać, choć bardziej podobała mi się w "Skowycie". Ogólnie rzecz biorąc drugi tom o Robercie Foksie jest według mnie najlepszy. Może to wina czasu, którego mi brakuje na czytanie, albo faktycznie ten tom jest słabszy pod względem prowadzonego śledztwa, ale do "Larw" nie poczułam większej sympatii niż do poprzedników. Trup ściele się gęsto, skorumpowani policjanci także mają tutaj swoją rolę, tak jak przeszłość, która ciągle nawiedza bohaterów książki. Foks nadal nadużywa spożywania energetyków, co zakrawa o natychmiastowy zawał serca, ale póki co mocno się trzyma. Maciej Kaźmierczak stworzył kolejną powieść z ciekawą zagadką kryminalną, choć dla wrażliwych opisy wyjedzonych ciał przez larwy mogą trochę odrzucać. Książka podzielona jest na pięć części i w każdej z nich, oprócz prowadzonego śledztwa, znajdują się sceny dotyczące ofiar i tytułowych bohaterów. Akcja jest dynamiczna dzięki czemu nie ma mowy o nudzie. Pióro Kaźmierczaka, mimo typowych dla kryminałów scen, jest przyjemne i chętnie sięga się po kolejne książki. Polecam!

Lubicie czytać mroczne kryminały ze skomplikowanymi zagadkami do rozwiązania i mordercą depczączym po piętach? "Larwy" to trzeci tom serii kryminalnej z komisarzem Robertem Foksem, który zostaje wezwany do zwłok znalezionych na dachu opuszczonego budynku w podwarszawskiej miejscowości Rybiki. Trup ma wypalony znak na skórze rozgrzanym żelazem. Czy popełnił samobójstwo? Poznajemy też Edytę, której zepsuł się samochód. Pewien grabarz znaleziony na cmentarzu kieruje ją do lesniczówki, a tam okazuje się, że kobieta wpadła w pułapkę bez wyjścia. Komisarz Foks grzebie w starych aktach, a w okolicznych lasach giną ludzie. W Rybikach trafia na ślad Nadii, której szukał od dłuższego czasu. Ona opowiada Foksowi pewną historię, a on jest pewny, że dziewczyna kłamie. Komisarz Foks razem z prokurator Elizą Kowalczyk trafiają na przerażające śledztwo, które jest dosyć odrażające. Nie zabraknie obrzydliwych opisów, które nie są odpowiednie dla wrażliwych osób. Jesteście ciekawi czy Foks rozwiąże tę skomplikowaną zagadkę? Czy grozi mu niebezpieczeństwo? Jaki będzie finał tej opowieści? Gwarantuję Wam, że tutaj nie ma nudy. Fabuła jest bardzo dynamiczna i wciągająca. Podczas czytania czytelnikowi towarzyszy atmosfera grozy, czuć strach i niebezpieczeństwo. Autor potrafi trzymać czytelnika w napięciu i niepewności, bo do końca nie wiemy, co wydarzy się na następnych stronach powieści. Cały czas zastanawiałam się kim jest morderca i jaki ma motyw, by robić takie okrutne rzeczy. Słowne potyczki Foksa i Kowalczyk dodają smaczku tej historii. Natomiast zakończenie jest przerażające i totalnie nieprzewidywalne. Autor podniósł mi ciśnienie i będę z niecierpliwością czekała na kolejny tom, aby dowiedzieć się jak potoczą się losy bohaterów. Polubiłam przyjemne pióro autora i za każdym razem potrafi mnie zaskoczyć. Spodziewajcie się zaskakujących zwrotów akcji i dreszczyku emocji. Autor pokazuje nam pracę policjantów i udowadnia, że jest to bardzo niebezpieczna praca, bo nigdy nie wiadomo co czyha za rogiem. Czytajcie! Zdecydowanie polecam! BRUNETTE BOOKS

☕"Larwy" to trzeci tom z serii z komisarzem Foksem. Recenzje wcześniejszych tomów znajdziecie u mnie na profilu. Oceniłam je jako takie średniaczki bym powiedziała. Jak było tym razem? 📚W recenzji "Pomsty" opisałam Foksa jako połączenie MacGayver'a z Chuckiem Norrisem i nadal zdania nie zmieniam. Skubany jest zdolny i ma nosa. Trzeba mu to oddać. Ma przeczucie/intuicję/szósty zmysł - zwał jak zwał. W każdym razie jest skuteczny. A przy tym walczy sam ze sobą i swoimi pokusami. ☕Autor nadal nas nie oszczędza jeśli chodzi o opisy. Ale tutaj przeszedł chyba samego siebie. Domyśliłam się, że tytuł może być odzwierciedlony w tej historii ale nie spodziewałam się, że Pan Maciej pobudzi na tyle moją wyobraźnię, że trzeba będzie wziąć parę głębszych oddechów, żeby te obrazy się rozmyły. Dlatego jeśli ktoś się brzydzi i nie lubi obrzydliwych opisów to ostrzegam. Ale to ma swój urok. Myślę, że dzięki temu ta historia tylko na tym zyskała! 📚Fabuła jest mega wciągająca. Fajnie i szybko się czyta. Pojawia się klimacik małego miasteczka. Jego tajemnic, konszachtów i krycia "swoich". Ale jeśli miałabym się do czegoś przyczepić to czcionka. Co prawda to nie wina Autora ale jednak książkę ocenia się całościowo więc muszę też o tym wspomnieć. Naprawdę wolałabym, żeby było trochę więcej stron ale żeby czcionka była przyjemna dla oka. Jak dla mnie była za mała. A może to po prostu starość już się u mnie odzywa 😝 ☕W związku z tym, że w fabule są wątki nawołujące do wcześniejszych tomów, zdecydowanie polecam czytać w kolejności. Inaczej możecie czegoś nie zrozumieć lub źle ocenić. Takie moje zdanie. 📚Co do zakończenia... było wstrząsające. Przebieram nogami już na kolejną część bo zje mnie ciekawość ( na szczęście nie larwy) co dalej. Pan Autor na pewno umie w wzbudzanie zainteresowania i podnoszenie temperatury! ☕Myślę, że "Larwy" to świetny, dopracowany i przemyślany kryminał. Zdecydowanie nie przesadzę kiedy powiem, że trzecia część jest najlepszą z całej serii. @intermission4reading

„Larwy” Maciej Kaźmierczak. 🪱 Recenzja książki 🪱 Cześć i dzień dobry! Wokół wszystko kwitnie, rośnie i rozwija się w szybkim tempie, tak samo jak w najnowszej powieści Macieja Kaźmierczaka „Larwy”. Jest to trzeci tom przygód nieugiętego komisarza Roberta Foksa. Przyznam szczerze, że autor zaskakuje mnie z książki na książkę coraz bardziej, a pomysłów na ciekawą fabułę mu nie brakuje, co bardzo mnie cieszy, bo wciąż czuję niedosyt i jestem piekielnie ciekawa, co się wydarzy w kolejnej części. „Larwy” zaskakują przede wszystkim opisem znalezionych kolejno zwłok ludzi, którzy giną w dziwnych okolicznościach, a gdy zostają odnalezione, potrzebna jest głębsza analiza procesu rozkładu ciał i znajdujących się w nich larw czerwi, co spędza sen z powiek nawet najlepszemu entomologowi. Przez co sprawy dodatkowo się komplikują, a Robert Foks błądzi i węszy, szukając w tym drugiego dna. Po drodze napotyka osobę, która intrygowała go już w przyszłości, lecz bardzo dobrze maskowała swoje miejsce pobytu i własne sumienie. Foks w miejscowości Rybiki, która mogłaby się wydawać jest zabita dechami, nie spodziewa się, że okoliczny las i leśniczówka skrywa zarówno przeszłość i teraźniejszość, która jest decydująca. Sprawca tych wszystkich morderstw ma specyficzne upodobania i sposoby zamęczania swoich ofiar, naznaczając je, w taki sposób, że dopóki jeszcze oddychają, pożywkę z ich ciał mają larwy much oraz okoliczne zwierzyna... W mojej opinii końcowej uznaje tę część za ciekawą i intrygującą, szczególnie postać Edyty i opisy jej własnych przeżyć, natomiast zdecydowanie bardziej podobała mi się część druga pod tytułem „Skowyt”. Niemniej zachęcam do tej książki, ponieważ zakończenie jest wciąż zagadką, a dokładnie motyw całej tej historii. Polecam również posłowie, które było inspiracją dla autora. Jeżeli lubicie kryminały z mocnymi opisami to wiecie co macie robić. Polecam dla osób szukających mocnych wrażeń i oczywiście wszystkim tym co polubili się z Foksem.

Trzecia część serii z komisarzem Robertem Foksem. W recenzji poprzedniego tomu pisałam, że przy pierwszej części miałam niewielkie „ale”, przy drugim tomie tego „ale” już nie było, a trzeci tom to dopiero „jazda bez trzymanki”! Bardzo lubię, kiedy tom po tomie serii jest coraz lepszy. I tego właśnie doświadczam w tym przypadku. Komisarz Foks zostaje wezwany do kolejnej niełatwej sprawy. Na dachu jednego z opuszczonych budynków-szkieletów zostaje znalezione ciało mężczyzny. Nasuwa się myśl, że to samobójstwo, jedna fakt, że ciało jest skrzętnie przykryte gałęziami oraz tajemnicze piętno na ciele ofiary od razu obalają tę teorię. Robert Foks znany ze swojej wnikliwości i łączenia faktów podejrzewa, że ta zbrodnia ma coś wspólnego z napadem na dziewczynę w tej samej okolicy. Rozpoczyna się intensywne śledztwo. Czy nasz komisarz jest na dobrym tropie? Podejrzewam, że sam tytuł „Larwy” wywołuje u większości ciarki, także ostrzegam, że opisy w tej książce są dosadne i mrożą krew w żyłach! Nadają one jednak tej powieści wyjątkowego wymiaru i potęgują odczuwane emocje. Autor serwuje nam historię z wieloma wątkami, które wydawałoby się, nie mogą się łączyć. Uwielbiam ten zabieg, bo wtedy książka mnie wciąga najbardziej. Akcja toczy się szybko, nie ma czasu na nudę czy wytchnienie. Znajdziemy tutaj też małomiasteczkowy klimat, zmowę milczenia i rzut okiem na działania policji w takich miejscach. Książka łączy się z pozostałymi tomami nie tylko takim samym zestawem śledczych, ale i bohaterką z tomu pierwszego... więcej nic nie powiem, spojlerów nie będzie. No może tylko tyle, że ta bohaterka jest słabym punktem Komisarza Foksa i tym razem też nieźle mu namiesza. Jeśli lubicie kryminały i niestraszne Wam brutalne i dosadne opisy rozkładu ciała ofiar, to ta pozycja będzie dla Was nie lada gratką. Ja już czekam na kolejny tom i zastanawiam się, w jaki sposób tym razem autor mnie zaskoczy!

"Wtedy dostrzegła, jak z jej twarzy zsuwają się na koszulkę tłuste, oślizgłe larwy, których biały kolor zakłócało czerwone, mięsiste wnętrze, wypełnione tym, co jeszcze przed chwilą jadły." Nasączona mrocznym, wręcz obrzydliwym klimatem, który wywołuje ciarki na plecach. Komisarz Foks poraz kolejny skrada moje serce 😍 Jak zawsze nieustępliwy. Jak zawsze profesjonalny. Jak zawsze czujny. Jak zawsze w gotowości. "Larwy" Macieja Kaźmierczaka to już trzeci tom serii z komisarzem Foksem i co tu dużo mówić - łaaaaał. Jaka ta książka była dobra! Wywołała ciarki na plecach, a tytułowe larwy niewątpliwie grają tu pierwsze skrzypce. Dzieje się tu naprawdę dużo, zatem przed Foksem nielada wyzwanie. Po raz kolejny ma szansę się wykazać, udowodnić, że jest człowiekiem na właściwym miejscu, godnym tytułu komisarza. Jego szósty zmysł, dociekliwość, ciekawość doprowadzają do niemal rychłego rozwiązania sprawy. Jednak nie przewidział jednego - że ktoś może być bardziej chytry i przebiegły niż on sam. Otwarte zakończenie postawia nas w niemałym osłupieniu. Czuję, że w kolejnym tomie będzie się działo, że autor jeszcze nie raz mnie zaskoczy, na co oczywiście z niecierpliwością czekam. "Larwy" to niewątpliwie jedna z lepszych książek autora. Wywołała ciarki na plecach, obrzydziła do szpiku kości, a mimo to sprawiła, że nie można było się od niej oderwać. Ciekawym zabiegiem był powrót do przeszłości. Ten, kto czytał poprzednie tomy serii z komisarzem Robertem Foksem, ten na pewno będzie usatysfakcjonowany i tak jak ja będzie czekał na więcej. Cóż mogę dodać? "Larwy" to naprawdę genialny, dopracowany w każdym calu kryminał, który pozostawił po sobie ogromny niedosyt! Także drogi Autorze - nie pozwól zbyt długo czekać na kontynuację 🙂 Ona potrzebna na już 🖤 Dziękuję Wydawnictwu Muza, Muza Shadows za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej książki 🖤

Już pierwszy rozdział tej książki (choć krótki) sprawił, że wciągnęłam się w nią niesamowicie. Bohaterka, której samochód uległ awarii, szuka pomocy przechadzając się alejkami pobliskiego cmentarza. Grabarz poleca jej udać się do leśniczówki i tam przeczekać deszczową noc. Dom niestety okazuje się nie być przyjaznym miejscem na nocleg… Równolegle toczy się śledztwo dotyczące znalezionych zwłok na dachu opuszczonego budynku. Przeczytałam już kilka książek Macieja Kaźmierczaka i uważam, że „Larwy” to jedna z najlepszych powieści tego autora, choć pozostałe także są świetne. Zdecydowanie zdążyłam się już przywiązać do postaci Roberta Foksa, który w tej powieści towarzyszy czytelnikowi już po raz trzeci. Autor doskonale kreśli postacie, budując ich psychologiczny portret i ukazując ich wewnętrzne konflikty. Odnoszę wrażenie, że z każdym kolejnym tomem, autor rozkręca się jeszcze bardziej i serwuje czytelnikowi coraz więcej mrocznych doznań. W tej części zagadka kryminalna całkowicie pochłania i angażuje czytelnika. Fabuła jest dość rozbudowana, co bardzo lubię, bo wymaga to zastanowienia i łączenia faktów. Liczne wątki przeplatają się ze sobą tworząc spójną, ale i skomplikowaną całość. Autor nie podaje nam wszystkiego na tacy, a skłania do intensywnych przemyśleń. „Larwy” to jedna z tych książek, których nie mogłam się doczekać. Doskonale trzyma w napięciu i zaskakuje czytelnika nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Maciej Kaźmierczak stworzył znakomity kryminał, który z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom gatunku. Jesteście gotowi na rozwiązanie zagadki razem z komisarzem Foksem?

#larwy to już trzeci tom przygód niezłomnego komisarza Roberta Foksa. 🔥 I tak jak w poprzednich częściach, zostajemy wyciągnięci w dynamiczne intrygujące śledztwo. Tym razem autor postawił na małomiasteczkowy klimat, opisy, które u nieco wrażliwszych mogą wzbudzić obrzydzenie oraz tajemnicze stygmaty łączące ofiary. To naprawdę mocna, momentami przerażająca lektura. Fenomenalna! 🤩 • "Szkielety" od zawsze przyciągały miłośników silnych wrażeń. Opuszczone budynki w podwarszawskich Rybikach to doskonałe miejsce spotkań zarówno dla chcącej się zabawić młodzieży, jak i starszych, którzy pragną ukryć się przed światem i zakosztować nowych doznań. Nie pierwszy raz dochodzi w tym miejscu do tragicznych wydarzeń. Ale skrzętnie ukryte zwłoki oraz wypalony na skórze symbol, oznaczają, że ktoś dokonał tu zbrodni. Prokurator Eliza Kowalczyk oddelegowuje komisarza Foksa, by przyjrzał się tej sprawie i pomógł lokalnym funkcjonariuszom. Intuicja podpowiada mu, by pogrzebać w starych aktach. To strzał w dziesiątkę. Kilka nierozwiązanych zagadek idealnie łączy się z aktualnym śledztwem. Na dodatek w małej mieścinie Foks odnajduje Nadię, która jest dla niego kimś naprawdę ważnym. Wraz z nią trafia na ślad układów i machlojek. Okazuje się też, że w lasach giną kolejne osoby, a komisarzowi kończy się czas. • Obrzydliwie dobra i maksymalnie wciągająca historia! 🖤 Zakończenie, które sugeruje, że ciąg dalszy pojawi się (mam nadzieję) już wkrótce. 😍 Polecam gorąco całą serię! 📚🥰 • Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza . ❤️