Kurierka z Tatr (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Rewelacja!

Świetna!

Super

Ok

Stoi niczym samotne drzewo na szczycie, by kolejny raz się zachwycić. Zachłysnąć się widokiem, ciszą, pięknem, które chłonie każdym centymetrem swojego młodego ciała. Jej dusza szybuje ponad górami, obserwując świat, który tak sobie ukochała. To jej miejsce na ziemi. To tu chce żyć, kochać, jeździć na nartach, które są jej wielką miłością. Słońce pieści jej twarz latem, a zimą mróz maluje policzki na czerwono. A ona czuje się wolna jak ptak, kiedy może spoglądać na ukochane Tatry. Nazwisko Marusarz było mi znane, ale nigdy tak naprawdę nie zgłębiałam historii Heleny. Młodej dziewczyny, której sylwetkę postanowiła przybliżyć czytelnikom w swojej książce Sylwia Winnik. Autorka z dużą wrażliwością oraz dbałością o zachowanie faktów z życia Marusarzówny kreśli opowieść, zbeletryzowaną biografię, którą czyta się jak najlepszą powieść. Wsiąkamy do świata tej wyjątkowej dziewczyny, choć w zasadzie od początku wiemy, jaki koniec zgotował jej los… A mimo to z wypiekami na twarzy śledzimy rozwój jej pasji, jej pierwsze szusy po zboczach jeszcze pod okiem brata, treningi, marzenia o tym, by zdobywać medale. Ona żyła tym wszystkim i to bardzo czuć w książce Sylwii Winnik. Od początku obdarzamy Helenę sympatią. Zresztą nie sposób jej nie polubić, co potwierdzają przytoczone opinie ludzi z jej otoczenia, ale także fakt, że autorka odmalowała jej portret na tle Tatr z dużą plastycznością. Udało się jej oddać jej radość życia, uśmiech, życzliwość, wielkie serce, nie tylko do nart i tatrzańskich szczytów, ale przede wszystkim do drugiego człowieka. I choć ta młoda dziewczyna miała dryg do sportu, w którym zaczynała odnosić pierwsze sukcesy, to wciąż pozostała skromną Helcią, w której żyłach płynęła miłość do gór… Sposób, w jaki autorka zdecydowała się przedstawić historię bohaterki, wywołuje w nas skrajne emocje, co przypomina nieco sinusoidę. Od smutku związanego ze śmiercią Marusarzówny, przez radość i wręcz namacalny entuzjazm wywołany możliwością jazdy na nartach, którą z nią dzielimy, aż po ból, który odczuwamy, kiedy dowiadujemy się, że stało się ostateczne… Myślę, że fakt, iż Sylwia Winnik pozwala czytelnikowi zbliżyć się do Heleny, sprawia, że jeszcze bardziej uderza w niego smutek spowodowany jej przedwczesną śmiercią z rąk gestapowców. Kiedy czytamy ostatnie sceny, po naszych policzkach mimowolnie spływają łzy, jakbyśmy byli zmuszeni pożegnać kogoś bliskiego… Poza wiernym odtworzeniem losów Heleny Marusarz, autorka w swojej książce poświęciła wiele miejsca działalności tatrzańskich kurierów. Jej początki, tajne ekspedycje, w których brali udział, narażając się na niebezpieczeństwo. Wszystko to dla dobra ojczyzny, by wesprzeć walkę Polski Podziemnej. Młodość i znajomość gór, które dla wielu były niezbadanym terenem, była ich jedynym orężem. A także odwaga, która dodawała sił i ogrzewała nawet w największe zimowe zamiecie, kiedy kolejny raz wyruszali na tylko im znany szlak, by doprowadzić ważnych dla kraju ludzi w bezpieczne miejsce. Podsumowując: Sylwia Winnik odmalowała przepiękny obraz, który przedstawia młodą dziewczynę na tle Tatr. Kobietę, która kochała góry, narty, która chciała po prostu żyć, zdobywać kolejne szczyty, medale, ścigać się z samą sobą… A jednak nowa książka autorki, to nie tylko historia o Helenie Marusarzównie, ale także powieść o wielkiej pasji, oddaniu dla drugiego człowieka i ojczyzny. Opowieść o tych wszystkich, którym odebrano młodość, którzy mimo obaw i zagrożenia postanowili poświęcić to, co potrafili robić najlepiej, by dołożyć swoją cegiełkę w tej nierównej walce z okupantem. To książka, która porusza, wywołuje całe morze emocji, a jednocześnie zachwyca, bowiem Sylwia Winnik, niczym malarka słowem, oddała z ogromną wrażliwością całą miłość do gór oraz ich nienachalne piękno. Historia o wolności, której pragniemy ponad wszystko inne. Wszak „[…] taka jest wolność wielka, z jaką siłą się chce o nią walczyć”. A ona chciała i walczyła, i była w stanie za wolność innych ludzi oddać swoją własną. I tylko serce wciąż cicho łka, że „nie wszystko się udało”… Polecam!

Wielu się jej spodziewało. Mówiono o możliwości jej wybuchu od dawna. Wojna. To nie znaczy, że ludzie byli na nią przygotowani. Wojna zaburzyła normalne życie niemal wszystkich Polek i Polaków. Nie inaczej było ze słynną Heleną Marusarz. Do wybuchu wojny pierwszy śnieg znaczył dla niej rozpoczęcie treningów. Teraz góry stały się terenem do walki z okupantem. Pragnęła walczyć o wolną Polskę. Wolna i niepodległa Polaka była dla niej cenniejsza niż młode życie, które posiadała. I poświeciła je wierząc w słuszność walki, której się podjęła… Nie trzeba wiele by nasza Ojczyzna utraciła swoją niepodległość. Dobitnie to pokazuje nasza bogata, ponad tysiącletnia historia. Natomiast walka o jej odzyskanie to prawdziwa droga przez mękę. Niepodległość Polski została okupiona wieloma łzami i krwią Polek i Polaków. Jedną z takich osób, które dla Niej poświęciły swoje życie była młoda góralka, które tak naprawdę miała przed sobą całe życie-Helena Marusarz. Niestety ta wspaniała patriotka z bliżej nieznanych mi podwodów jest nieznana większej grupie naszych rodaków. A szkoda, bo Helenka może być prawdziwym wzorem do naśladowania… Szczególnie dla młodych ludzi. Mi udało się poznać Helenę dzięki książkom. Nie było ich wiele, bo na palcach jeden ręki można policzyć pozycje książkowe, w których się z nią spotkałam. Jedną z nich jest Kurierka z Tatr. W moim przekonaniu to książka niezwykle ważna i przeczytać powinien ją każdy…. Dlaczego? Kurierka z Tatr to tak naprawdę zbeletryzowana historia (nie)zwykłej dziewczyny, która poświęciła swoje młode życie w słusznej sprawie. Towarzyszymy jej w jej życiowych wzlotach i upadkach aż do końca jej ziemskiej wędrówki. Przy okazji poznajemy motywy, jakimi się kierowała podejmując takie a nie inne decyzje… Czytając tę książkę nie sposób nie poczuć jakby Helenka stawała się nam coraz bliższa. W pewnym momencie mamy wrażenie jakby to ona opowiadała nam o swoim krótkim, ale intensywnym i pełnym wartości życiu. Przez to Kurierkę z Tatr można uznać za lekturę z pełną gamą emocji. To książka pokazująca, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze i jakimi wartościami powinnyśmy się kierować. Uczy do czego prowadzi nienawiść i nieposkromiona rządza posiadania. Z całego serca ją polecam.

Wolności nie da się nauczyć i zdobyć nawet doświadczeniem. Trzeba ją w sobie mieć. Helcia ją miała. Była wolnym człowiekiem. „Kurierka z Tatr” autorstwa Sylwii Winnik to piękna i wzruszająca opowieść o życiu Heleny Marusarzówny. Helenka zasłynęła dzięki swojej miłości do sportu, determinacji, niezwykłej odwadze i oddaniu ojczyźnie i bliskim. Wybuch wojny zastał ją na rodzinnym Podhalu,które tak kochała. Ulicami Zakopanego, wśród flag ze swastyką, maszerowały niemieckie wojska. W Helci nie było na to zgody. Pragnęła wolności dla okupowanej Polski, nie było mowy o braku zaangażowania w działalność konspiracyjną z jej strony. Była kurierką tatrzańską, a to ryzykowne zadanie, wymagające doskonałej znajomosci gór, opanowania i odwagi. Po przeczytaniu ,,Kurierki z Tatr” Helena Marusarzówna stała się mi bardzo bliska. Przed lekturą tej książki postać Helci była mi praktycznie obca gdyż znałam jedynie historię jej brata- Stanisława Marusarza. Teraz często wracam do niej myślami. Jej radość i żarty zarażały pozytywną energią,a taka zaradność bardzo imponowała. Dzięki Sylwii Winnik mamy okazję poznać tę niezwykłą dziewczynę, piękną nie tylko na zewnątrz, ale również z pięknym wnętrzem i sercem, kierującą się w życiu pięknymi wartościami. Serdecznie polecam!

Znacie twórczość Sylwii Winnik? Jeśli tak to myślę, że nie muszę nikogo z Was specjalnie namawiać do lektury jej najnowszej powieści, a jeśli jeszcze nie to nadróbcie koniecznie ten stan, bo według mnie każdy czytelnik znajdzie wśród książek tej autorki coś dla siebie. Dziś zajmiemy się najnowszą publikacją, która całkiem niedawno ukazała się na rynku wydawniczym, a jest nią „Kurierka z Tatr”. To zbeletryzowana opowieść o życiu Heleny Marusarzówny oraz jej rodziny i przyjaciół. W tej niezwykle przejmującej opowieści poznajemy historię młodej, ogromnie charyzmatycznej dziewczyny, której umiłowanie przyrody, sportowe zacięcie, miłość i oddanie dla rodziny oraz niebagatelna chęć niesienia pomocy innym przetrwały w ludzkiej pamięci pomimo tragicznego losu, jaki stał się jej udziałem w bardzo młodym wieku. Autorka w swej opowieści o tej z całą pewnością nietuzinkowej postaci ukazuje świat widziany oczyma młodej kobiety w przededniu II Wojny Światowej, a potem w trakcie jej trwania, gdy cały czas jako tytułowa kuriera przeprowadzała ludzi przez granicę. W powieści ukazany został również czas, gdy Helcia przebywała w więzieniach. Jej wiara w powrót do domu oraz wsparcie jakie okazywała współwięźniarkom wręcz porażają czytelnika. Jednak jak już wcześniej wspominałam nie jest to jedyny aspekt tej historii. Jeśli szukacie opowieści o marzeniach, determinacji w ich spełnianiu oraz sile i wartości rodzinnych, a także przyjacielskich relacji to „Kurierka z Tatr” spełni Wasze oczekiwania. Jeżeli lubicie poznawać historię i ważne dla niej postacie w przystępny, a zarazem interesujący sposób to opowieść o Helenie Marusarzównie i wszystkim, co było jej bliskie pochłonie Was bez reszty. Książki tej nie sposób opisać – ją po prostu trzeba przeczytać. Jest to niesamowicie poruszająca i chwytająca za serce opowieść o człowieczeństwie w jego najczystszej postaci. Historia, w której młodość, marzenia i plany na przyszłość, choć zostają brutalnie zgaszone przez wojenną zawieruchę, pozostawiają niezatarty ślad dla przyszłych pokoleń, dla których odwaga i życiowa niezłomność bohaterki są drogowskazem po dziś dzień. Czy dacie się uwieść tej wzruszającej i dającej pole do wielu refleksji opowieści? Ze swojej strony gorąco polecam ją Waszej czytelniczej uwadze i gwarantuję, że nie przejdziecie obok niej obojętnie, ponieważ zostanie ona z Wami na długo. Zaś samej autorce gratuluję kolejnej świetnej i niewątpliwie skradającej czytelnicze serce publikacji. * https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta * https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2023/12/niezomnosc-czowieka-polega-na-tym-ze.html

Helena Marusarzówna to wielokrotna mistrzyni Polski w narciarstwie alpejskim, której nie tylko spektakularną karierę sportową, ale i życie odebrała wojna. Nie słyszałam wcześniej o niej i jej dokonaniach, dlatego cieszy mnie, że Sylwia Winnik w opartej na faktach powieści „Kurierka z Tatr” nie tylko przybliża nam postać tej wyjątkowej młodej kobiety, ale wręcz składa hołd jej walecznej naturze i sercu, którym zawsze była po stronie ludzi, wolności i ukochanych Tatr. "Ludzie byli dla niej ważniejsi niż życie" Książka podzielona jest na dwie części i pierwsza z nich, ukazująca Helenę w więzieniu, na ostatnim etapie jej krótkiego życia zakończonego strzałem dosłownie łamie serce. W drugiej wracamy do jej dzieciństwa i młodości zdominowanej fascynacją górami i pasją do sportu. Idąc w ślady braci ukochała sobie narciarstwo, a ciężkie treningi kształtowały jej charakter. Niezłomność, hart ducha, wytrwałość i przede wszystkim to poczucie wolności, które dawały jej góry, przestrzeń i wiatr we włosach przyniosły olbrzymi sportowy sukces. I choć ta część jest tak pełna pozytywnych emocji, to nie da się jej czytać bez mrocznego cienia, który daje świadomość, jak ta historia się kończy. Nic nie da zaklinanie rzeczywistości, która już się wydarzyła. Nie można cofnąć czasu, zmienić przeszłości, ale też uniknąć rozważań, co by było, gdyby… Z kart powieści wyłania się obraz osoby prawej, uczciwej, silnej i przywykłej do walki. Kiedy więc jej świat zmienia wojna bez namysłu decyduje się przyłączyć do tatrzańskich kurierów przeprowadzających przez góry ludzi, przemycających pieniądze i dokumenty. To wkład, jaki może wnieść w walce o wolność, którą tak ukochała. To historia kobiety, której młodość i rozkwitająca kariera zostały brutalnie przerwane. Helena Marusarzówna zasługuje na naszą pamięć jako sportowiec, kurierka i jako człowiek, bo choć „czasami nie można wygrać z tym, co los zaplanował", można próbować ocalić od zapomnienia historie tak wyjątkowych ludzi. Nie unikam zbeletryzowanych biografii, bo budzą z pewnością większe emocje niż suche encyklopedyczne fakty. Dają nam poznać człowieka z krwi i kości (choć można dywagować jak dalece ten obraz jest prawdziwy),jego codzienność, plany i marzenia i mimo, jak w tym przypadku, okrucieństwa wojny w tle czyta się je zdecydowanie lżej.

Czy znajdę tu miłośników narciarstwa? Kiedyś to uwielbiałam, ale dawno nie byłam juz na stoku, żałuję i chętnie to powtórzę, może w tym roku się uda 🙂 Hela, Helcia, dziewczyna, która od najmłodszych lat wiedziała co chce w życiu robić. Jej pasją były narty i góry, które dawały wolność i spełnienie. Od najmłodszych lat dążyła do tego, żeby być jak najlepsza w tym co robi i udało jej się, była polską mistrzynią sportów narciarski, a potem przyszła wojna i wszystko się skończyło… 12 września 1941 roku zabrakło na stokach walecznej dziewczyny, choć jej duch z pewnością pozostał w ukochanych górach. Helu, nie znałam Cię wcześniej, cieszę się, że poznałam Twoją historię, która skończyła się tragicznie, została nagle przerwana przez hitlerowców. Byłaś promyczkiem, światełkiem w ciemności, dobrą, pogodną osobą. Czy taki los musiał Cię spotkać? Nigdy się nie zawahałaś w swoich działaniach, Twoje serce zawsze było wśród gór i biło dla Polski. Te szepty, które kiedyś słyszałam w Tatrach, może to były Twoje szepty? Teraz, kiedy tam wrócę, będę o Tobie pamiętać… Dzięki @sylwia.winnik.official poznałam osobę niezwykłą. Dziękuję autorce, że miałam taką możliwość, dziękuję za to, że zmierzyła się z tą historią, choć wiem, że nie była łatwa. Dziękuję, że odkryła przede mną nowe karty historii. Helena Marusarzówna do pewnego momentu miała piękne życie, wspaniałą wspierającą rodzinę i to co najważniejsze, pasję, a potem czar prysł, jak bańka mydlana. Mimo to Helena walczyła, stała się kurierką tatrzańską, robiła wszystko, żeby pomóc, była odważna i waleczna, a los okazał się okrutny. Była torturowana, przez długi czas przetrzymywana w więzieniu, ale nigdy nikogo nie wydała. Była i jest wzorem.