Kto jak nie ja (okładka  miękka, wyd. 09.2013)

Piękna książka opowiadająca o słabościach, o walce z nimi, o poświęceniu i miłości. Powieść czyta się jednym tchem i na długo pozostaje w pamięci.

Ksiazke przeczytalam w mig bardzo wciagajaca...dostawa bardzo szybka jestem zadowolona z zakupu

„Kto, jak nie ja?” to poruszająca, ukazująca brutalny i do bólu prawdziwy obraz rzeczywistości, która chociaż rozegrana na kartach książki, może mieć przecież miejsce każdego dnia, tuż obok nas. Przepełniona goryczą, tragedią i trudnymi do udźwignięcia doświadczeniami niesie swoją treścią bardzo ciężki bagaż wrażeń, tych negatywnych i tych pozytywnych, ale za każdym razem tych niezwykle przyziemnych. Wypadek samochodowy, osierocone dziecko wołające rodziców czy też zderzenie się z niedostatkiem miłości wśród tych, którzy powinni ją okazać. Sytuacji wyciskających łez tutaj z pewnością nie brakuje, ale autorka nie na tym się zatrzymuje. Pani Kołczewska nie obawia się stawiać na pierwszym planie problemu alkoholizmu czy lekomanii, która panoszy się nawet wśród tych najbardziej szanowanych. Ukazując codzienność człowieka uzależnionego oraz jego walkę z nałogiem, przestrzega i uczy, czyniąc ze swojej książki nie tylko rozrywkę, ale przede wszystkim lekcję.

Powieść z pewnością pozbawiona jest magii. Jednakże w tym przypadku nie jest to mankamentem. Czas słodyczy został zastąpiony brutalną prawdą, ale i wyczekiwaną nadzieją, bo ta historia jest przykładem tego, że nawet beznadziejne przypadki mogą odnaleźć właściwą drogę. „Kto, jak nie ja?” to chcąc nie chcąc także i powieść o miłości – tej matczynej, bo chociaż prawdziwej matki Oli tutaj zabrakło, dla małej znalazło się miejsce w innym, z czasem niemniej ciepłym sercu.

Zaciskająca gardło, poruszająca, ale i wciągająca. Ta powieść to numer jeden dla tych, którzy lubią sobie popłakać. Samotne dziecko, trudna sytuacja i nałóg, który może doprowadzić do wielkiej tragedii. Jeżeli taka tematyka jest dla Was strzałem w dziesiątkę – książka „Kto, jak nie ja?” powinna powędrować w Wasze ręce.

Historię głównej bohaterki poznajemy dzięki niej. Jako narrator, Anna wprowadza nas do swojego życia, nie kryjąc tych chwil, kiedy znajdowała się na samym dnie. Właśnie dzięki takiemu zabiegowi cała fabuła wydaje się czytelnikowi tak bliska, jak gdyby została rozegrana tuż obok niego.
Realistyczne postaci, niebanalny wątek główny i łatwy w odbiorze, wpadający w oko styl – to argumenty „za”, które powinny przekonać Was do sięgnięcia po ten tytuł. Czy znalazłam jakieś „przeciw”? Raczej nie, ale jeżeli nie lubicie wzruszających książek z małą, osieroconą dziewczynką w tle, możecie czuć psychiczny dyskomfort.

Powieść polecam kobietom, tym starszym, które mają już swoje dzieci bądź też nie potrafią się na nie zdecydować. Tym, które już zapomniały o tym, jak to jest być matką, ale i kobietom niańczącym swoje pociechy na pełen etat. Polecam czytelnikom zmagającym się z problemami, ale przede wszystkim tym, którzy nie potrafią docenić tego, co mają. Ta książka otworzy Wam nie tylko oczy, ale także i serca.

Kto jak nie ja?” to książka chwytająca za serce. Ukazująca ludzką bezsilność wobec okrutnego losu i wobec potwornego nałogu, któremu litość jest bardzo obca. To powieść o walce o lepsze i trzeźwe jutro, to książka o uczeniu się macierzyńskiej miłości. Nie można ją przeczytać bez emocji i łez. Nie można wobec jej fabuły przejść obojętnie. To wreszcie powieść, która nie wydaje się literacką fikcją stworzoną w umyśle autorki, ale prawdziwą relacją z życia pewnej zwyczajnej rodziny, która ma wiele wad, w której żywe są pozory moralności.
Anna jest bardzo kontrowersyjną postacią. Można ją i chwalić i ganić. Owszem jest alkoholiczką, tak ma wiele wad, ale gdzieś w głębi ma też dobre serce, które jest może zamroczone oparami alkoholu, ale i potrafi kochać.
Czytając czułam spływające po policzkach łzy. Płakałam nad losem osieroconego dziecka, ale i nad kobietą upadłą, która próbuje wstać z klęczek, która próbuje stłamsić nałóg. Powieść Kołczewskiej na długo utkwi mi w pamięci. Gorąco polecam

Właśnie skończyłam czytać książkę i jestem pod ogromnym wrażeniem, tej przejmującej i jakże głębokiej opowieści o ludzkim cierpieniu i ogromnej walce o drugiego człowieka.
Anna Słabkowska główna bohaterka to zgorzkniała kobieta, żyjąca samotnie w rodzinnym domu. Życie Anny to splot nieszczęśliwych zdarzeń, trudne dzieciństwo, śmierć matki, długotrwała choroba ojca , odejście męża. To wszystko spowodowało, że wykształcona Pani doktor sięgnęła po lekarstwo na wszelkie smutki - alkohol i leki uspakajające.
Anna w momencie gdy ją poznajemy stoczyła się na same dno, wydawałoby się, że nie ma już dla niej ratunku. Piła na umór odcinając się od rodziny i znajomych, prowadząc pustelniczy tryb życia. Wszystko zmieniło się w Święta Bożego, w wypadku samochodowym ginie jej siostrzenica z mężem, osierocając, trzy letnią Olę.
Splot wszystkich wydarzeń spowodował, że to właśnie Anna musi zająć się dziewczynką.
Nie będzie to łatwe ponieważ dziewczynka jest trudnym i zagubionym dzieckiem, a jej nowa

Jest taki typ książek, który uwielbiam i nienawidzę jednocześnie. Jest ich niewiele, ale jak już są... To książki, przez które zarywam noce, które zaprzątają moją głowę podczas jazdy samochodem, które prześladują mnie w pracy i nie pozwalają się skupić, których bohaterowie wyciągają z czytnika ręce i wciągają moje myśli do środka. "Kto jak nie ja" to jest właśnie TAKA książka.
Lektura tej książki budzi w czytelniku bardzo skrajne emocje. Czytając płacze nad losem Oli, wkurza się na nieporadną Annę, a kilka stron dalej to właśnie Anna budzi litość czytelnika, a Olę najchętniej przepuściłby przez wyżymaczkę.
Do tej huśtawki emocji należy dołożyć świetne pióro Autorki. Książka "Kto jak nie ja" jest debiutem Pani Katarzyny i aż strach pomyśleć, co uczyni z emocjami czytelnika w kolejnych swoich powieściach....
W szufladce książek opatrzonych etykietką "babskich czytadeł" - perełka.

Ania już od dawna ma problemy, ale do tej pory jeszcze nie potrafiła się do nich przyznać. Zresztą co tu dużo mówić, nadal nie potrafi.

Po tragicznych wydarzeniach w szpitalu, kobieta, zmuszona jest odejść z pracy na bezpłatny urlop i wziąć się za siebie. Mimo to z każdym dniem jest coraz gorzej. Gdy już prawie sięga dna, otrzymuje telefon, o tragicznym wypadku siostrzenicy.

W szpitalu okazuje się, że kobieta jest w ciężkim stanie, a bez opieki została jej córeczka -Ola. Anna nie ma ochoty zająć się Olą, ponieważ po pierwsze odpowiada jej pustelnicze i pełne wódki życie, które prowadzi, po drugie przecież mała ma babcię, która powinna się nią zająć.

O ile się nie domyślacie, to zdradzę Wam jeszcze jedno. Tak się wszystko skomplikuje, że Ola trafi do domu Anny, a już co tam się wydarzy i kto komu pomoże, dowiecie się z książki.

Katarzyna Kołczewska podejmuje w swojej debiutanckiej powieści bardzo trudne, ale i bardzo życiowe problemy, takie jak alkoholizm, śmierć bliskich, osamotnienie, osierocenie, macierzyństwo czy odpowiedzialność za drugiego człowieka. Zarówno bohaterowie, jak i wydarzenia przedstawione są przez autorkę w sposób realny i prawdziwy, przez co książka silnie oddziałuje na emocje. Historia Anny i Oli porusza do głębi, choć Anna jest dorosła a Ola jest jeszcze dzieckiem obie muszą poradzić sobie z nowym życiem i stawić czoła swoim lękom. Książka na długo pozostanie mi w pamięci. Czekam z niecierpliwością na następną powieść autorki.

Fantastyczny debiut - powieść mocna, poruszająca, bardzo ludzka. Obie główne bohaterki są kobietami z krwi i kości, nieprzewidywalnymi, popełniającymi błędy (takie, że aż chce się krzyczeć: "NIE!" w trakcie czytania). Do samego końca nie wiemy, gdzie ta historia się skończy i jaki to będzie koniec. Zakręty są wszędzie tam, gdzie już powinno było być prosto... Uwielbiam takie książki, a wcale nie ma ich wiele. Mam więc nadzieję, że kolejna autorstwa Katarzyny Kołczewskiej ("Idealne życie", premiera w marcu) będzie równie dobra :)

Książka jest dla tych, którzy mają trochę wolnego czasu (a nawet i dużo, bo gdy już się zacznie czytać czyta się do ostatniej strony) i dla tych, którzy lubią sobie popłakać. Porusza wiele problemów, ale w gruncie rzeczy to ciepła powieść o heroizmie, rodzinie.
Annę, lekarkę poznajemy w najgorszym momencie jej życia- na urlopie bezpłatnym, uzależniona od leków i alkoholu. Wiele osób chce jej pomóc, ale ona czuje się, że na to nie zasługuje, prześladują ją wydarzenia z przeszłości.