Krew Zeusa. Przeklęci. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 03.2021)

Po opisie spodziewałem się więcej. Zero akcji tylko takie zwykłe życie. Tu się przyciągają tam odpychają. Kupie kolejną część tylko żeby się przekonać czy się rozwini.

Książka z serii Fantasy , nie każdy lubi ten rodzaj literatury . Bardzo szybko się ją czyta . Ma potencjał na rozwiniecie dłuższej opowieści . Dla mnie 4*

Bardzo przyjemnie się czyta. Uwielbiam magiczne klimaty.

Wciągająca, intrygująca. Pełna namiętności. 🤍

🔥🔥🔥

⚡"Wszyscy popełniają błędy. Życie jest ich pełne. Każdy z nas zrobił coś, co chciałby cofnąć." . . Czasami spotykamy na swojej drodze osobę, dla której warto zaryzykować. To właśnie dla niej jesteśmy gotowi nawet poświęcić własne istnienie i przyjąć karę za złamanie przysięgi, która wiąże nas od narodzin… Kara wiedziała, iż miłość do Maximusa okaże się jej zgubą. Nie mogła jednak zaprzeczyć, iż połączyła ich wyczuwalna więź oraz energia, która potrafiła opętać ich zmysły. Ale czy oprócz chwilowego szczęścia ta zakazana relacja przyniesie Karze coś pozytywnego? Czy, aby na pewno warto dla zaledwie kilku ulotnych chwil namiętności zaryzykować? Przecież ta przygoda może skończyć się dla niej zstąpieniem do czeluści piekielnych… Historia Kary i Maximusa przeniesie Was do świata nadprzyrodzonych istot, pytań pozostawionych bez odpowiedzi oraz miłości nie z tej ziemi, która narodziła się między: z pozoru zwykłą uczennicą, a wyglądającym niczym Bóg, profesorem filologii angielskiej. Studentka trzeciego roku Uniwersytetu Alameda – Kara Valari za sprawą swojego pochodzenia należy do grona królowych Hollywood. Do celów życiowych jej matki należy stworzenie nowej marki wokół ich nazwiska. Kobieta nie widzi w swoich dzieciach ludzi z krwi i kości, lecz towary, które należy wypromować. Kara stara się jednak z całych sił unikać blasków fleszy, rodzinnych dramatów oraz bliskich spotkań z fotografami. Woli pozostawać w cieniu i chować się w salach wykładowych. Dla panny Valari nazwisko stanowi istne przekleństwo, ale nie tylko ten aspekt sprawia, iż Kara wyróżnia się z licznego grona studentów. Płynie w niej również krew demona oraz wiąże ją pewne przyrzeczenie, które ciąży na niej już od urodzenia… Dziewczynie w ostatnim roku nauki, na uniwersytecie udaje się zapisać na zaawansowany kurs literatury średniowiecznej, a mianowicie na konserwatorium dotyczące Dantego Alighieri oraz jego „Boskiej komedii”. Zajęcia te prowadzi profesor Maximus Kane – obdarzony boską posturą, intrygujący mężczyzna. Kara już pierwszego dnia odkryje, iż między nią, a wykładowcą przepływa dziwny rodzaj energii, a jakaś niewidzialna siła nieustannie przyciąga ich do siebie… Maximus od wielu lat uciekał w świat książek, przewidywalności i stabilizacji. Nie mógł pozwolić sobie na to, aby choćby na chwilę utracić kontrolę. Jednak w towarzystwie Kary trudno było mu utrzymać swoje instynkty na wodzy. Jedno muśnięcie palców, jeden dreszcz wystarczyły, aby przebić się przez jego barierę i wywołać u niego obsesję. Mężczyzna zdawał sobie sprawę, iż był „inny”, a w jego niezwykłym DNA kryło się mnóstwo tajemnic. Nie spodziewał się, iż klucz do odpowiedzi na wszystkie niewiadome w jego życiu może stanowić właśnie Kara. Młoda dziewczyna przy której czuł się bezsilny, a jego samokontrolę trafiał szlag. To właśnie ona obudziła w nim dzikie instynkty i tkwiącego w środku potwora. Jak potoczy się znajomość Kary i Maximusa? Czy ta dwójka pozwoli dojść do głosu uczuciom, przez co uwikłają się w zakazaną relację? Po kim tak naprawdę swój dar odziedziczył profesor? Jakie sekrety skrywa Kara i jaki związek z jej dziwnym zachowaniem ma jej rodzina? . Niezwykle rzadko sięgam po powieści nie będące stricte romansami. Co prawda, kiedyś wprost uwielbiałam teksty pełne paranormalnych czy fantastycznych wątków, ale teraz jakoś zbytnio mnie do nich nie ciągnie. Nie ukrywam, iż w przypadku „Krwi Zeusa” to właśnie opis zachęcił mnie do lektury. Dodatkowo wiele dobrego słyszałam na temat twórczości Meredith Wild, ze względu na co, postanowiłam jednak dać szansę temu tytułowi. Aczkolwiek nie nastawiałam się na jakieś zapierające dech w piersiach dzieło, w końcu druga z autorek już takiej dobrej opinii wśród czytelników nie posiada. Pierwszy tom serii „Przeklęci” według jednej z polecajek znalezionych na skrzydełku miał być cytuję: „grzeszny, seksowny, mroczny i apetyczny”, bądź też „dynamiczny i wyjątkowo kuszący”. Osobiście jednak zareklamowała bym tę książkę hasłami typu: „niewykorzystany potencjał, nudna, momentami żenująca i mało dynamiczna”. Czytając „Krew Zeusa” czułam się jak taki zbłąkany w lesie wędrowiec. Bohaterowie zakochali się w sobie już bodajże w pierwszym rozdziale, dlatego też miałam wrażenie, że coś mi umknęło. Podejrzewałam nawet, że ktoś mi wyrwał początkowe strony z mojego egzemplarza, ale niestety nie. Wszystko z moją książką było w jak najlepszym porządku. Przede wszystkim, dla mnie ta historia nie miała troszeczkę sensu, zważywszy na to, iż tytuł sam w sobie stanowił ogromny spoiler i rozwiązanie najważniejszej zagadki. W takim razie moje pytanie brzmi: po co ja czytałam tę powieść, skoro od początku na okładce miałam wypisaną dużymi, złotymi literami odpowiedź na pytanie, kto był ojcem głównego bohatera? Nie mam pojęcia. Cała opinia na Instagramie @werka_books

Na tą książkę zwróciłam uwagę z powodu okładki i tytułu, który przyciągnął mój wzrok na stronie Wydawnictwa. Byłam zaintrygowana nutką paranormalności w opisie, który musiałam natychmiast poznać i przeczytać. Lubię takie książki, dlatego też nie wahałam się nawet przez chwilę przy wyborze „Krwi Zeusa”. Wcześniej nie miałam okazji przeczytać czegoś autorstwa Meredith Wild ani Angel Payne. Zaczynałam, więc powieść z podekscytowaniem i niewiadomą. O czym opowiada ta książka? Czy jest w niej więcej magii, czy też romansu i tajemnic? Główną bohaterką książki „Krew Zeusa” jest Kara Valari, to młoda kobieta, która nie jest człowiekiem, można ją określić, jako demonicę. Porusza się między ludźmi i studiuje na jednym z ich uniwersytetów w Los Angeles. Interesują ją starożytne zagadnienia, chociaż jej życie jest bardziej skomplikowane i z góry zaplanowane. Pomimo tego, że wiedzie żywot, jaki chce to w końcu wszystko się zmieni, zgodnie z wymogami, według, których powinna stworzyć związek z demonem, aby umocnić swoją rodzinę i sprawić, aby jej DNA było tak wartościowe jak w chwili obecnej, a nawet silniejsze. Na uczelni poznaje jednak pewnego profesora, do którego coś zaczyna czuć i odbywa się to z wzajemnością. Maximus ma atletyczną budowę ciała, bez zwątpienia nie jest tylko człowiekiem, jest w nim znacznie więcej, jednak nie ma pewności, kim jest tak naprawdę. Bycie innym to nie jedynie przywileje, ale także obowiązki. Maximus musi się kontrolować, aby nie zranić nikogo innego, co z pewnością na nim ciąży. Kara jest wyjątkową osobą, a on to akceptuje. Czy jest dla nich coś więcej? Czy możliwa jest wspólna przyszłość? Kim tak naprawdę jest Maximus? „Krew Zeusa” jest powieścią, w której duża rolę rozgrywa relacja głównych bohaterów i próba odkrycia tego, kim tak naprawdę jest główny bohater. Książka pod względem akcji była raczej spokojna, przy jej końcu zaczęło dziać się znacznie więcej. Nie miałam jakiś wielkich i wygórowanych nadziei względem tej książki, chciałam po prostu ją poznać i cieszyć się każdą chwilą. Temat Piekła Dantego był mi znany, dlatego też cieszyłam się, kiedy w „Krwi Zeusa” został ten motyw wspomniany podczas zajęć akademickich. Muszę wspomnieć, że wykreowany świat przez autorki nie jest bardzo rozbudowany, jest ta fantastyka jednak nie ma tutaj aż tak wielu szczegółów. Powieść Meredith Wild i Angel Payne to przede wszystkim romans, który wiąże ze sobą ciekawe postacie, których nie da się nie polubić. To lekka powieść, która sprawia, że chętnie po nią sięgałam i wiem, że na pewno jeszcze do niej wrócę. W „Krwi Zeusa” spotkacie wiele ciekawych bohaterów, którzy nie są jedynie tłem. Dla mnie książka wypada na plus, mam nadzieję, że na kolejną część nie będziemy musieli długo czekać.

Pewnie wielu czytelników, jak zobaczyło, że książka jest autorki dosyć kontrowersyjnej książki, którą pewnie pamiętacie pt. „Piorun” to na pewno powiedział basta. Ja natomiast jestem czytelnikiem, który lubi sprawdzić, sam co w danym tytule „piszczy” i oczywiście, że moje wewnętrzne ja nie pozwoliło mi na to, aby ten tytuł pominąć. Skusiła mnie oczywiście okładka ! No a jakżeby inaczej. Ale chyba przede wszystkim promocja książki, która jest historią nie z tego świata, a ja takie książki naprawdę lubię i mi ich ostatnio pod natłokiem mafijnych tytułów brakuje. „Ja muszę się dowiedzieć, co we mnie drzemie i próbuje się wydostać, gdy w pobliżu jest Kara Valari.” Ona jest na pozór zwykłą studentką, ale to tylko pozory. Bo jest ze znanej rodziny, każdy jej ruch jest śledzony, a ona chce tylko wtopić się w tłum i nie przyciągać uwagi. Kiedy zaczyna się nowy semestr, w jej świat wdziera się seksowny nauczyciel, w którym coś zdecydowanie jest. Jakaś pozaziemska siła, niesamowite przyciąganie między tą dwójką jest niezaprzeczalne. Ale jeżeli cały świat jest przeciwko ich uczuciu to czy ono ma w ogóle rację bytu ? „Zdobywanie kobiety jest dużo bardziej pociągające. Odkrywanie jej sekretów. I skarbów.” Oboje mają tajemnice, oboje mają w sobie coś, co niektórych może przerażać, ale tylko oni są w stanie zrozumieć siebie nawzajem. Czy szybsze bicie serca i chemia wystarczy, aby ich połączenie przetrwało ? Książkę czytało mi się ciężko. Nie mogłam wgryźć się w fabułę, była napisana jakimś dziwnym, mało ujmującym czytelnika językiem. Nie wciągnęła mnie jakoś, odkładałam ją i znów wracałam, i tak sobie znajdywałam inne zajęcia, a ona tak leżała. Dla mnie po pierwsze akcja była bez większego polotu, byłam ciekawa, jaką tajemnicę skrywają, ale te budowanie napięcia i chodzenie dookoła tematu przez autorki było nużące. Postaci też były bezpłciowe, nie mające większego polotu i sama nie wiem, jak mam ich zachowanie interpretować. Nie wiem, czy przypadkiem tą książką wydawnictwo nie strzeliło sobie w kolano, szczególnie że nie była jakaś ona szczególnie niegrzeczna, raczej dałabym ją na półkę young paranormal. Tak naprawdę temu tytułowi sporo brakuje do perfekcji pod względem akcji, emocji i całej tej książkowej otoczki.

Klara Valari jest na ostatnim roku studiów, kiedy zapisuje się na zajęcia do profesora Maximusa Kane'a. Dziewczyna nie jest zwykłą studentką, nie dość, że jej rodzina jest bardzo sławna i wszyscy śledzą jej każdy krok, to tak naprawdę jest demonem. Został jej rok do wypełnienia przeznaczenia jakie narzuca jej siła wyższa. Jednak zamiast cieszyć się podrygami wolności, Klara chce skupić się na nauce. Skutecznie przeszkadza jej w tym Maximus, który od pierwszego wejrzenia czuję do niej wręcz magnetyczne przyciąganie. On też nie jest w pełni zwyczajny. Posiada nadludzką siłę i zdolność do regeneracji...jednak nie ma pojęcia co się za tym kryje. Czy uda im się odkryć tajemnice i zmienić bieg przeznaczenia? "Krew Zeusa" to I tom z serii "Przeklęci" Meredith Wild i Angel Payne. Autorki postanowiły połączyć romans z mitologicznymi wstawkami i choć całość zapowiadała się naprawdę dobrze, to czegoś brakuje mi w tej książce. Poznajemy Maximusa i Klarę, dzieli ich kilka lat a na dodatek on jest jej wykładowcą. Miałam już wyobrażenie o ciekawym romansie, ale niestety się ono nie spełniło. Bohaterowie są przedstawieni dość płytko i o ile na początku powieści coś się dzieje, tak od połowy do końca brakowało mi w niej akcji. Ani ona ani on jakoś nie potrafili sobie z niczym poradzić, co dla mnie jako czytelnika było dość irytujące. Co więcej, czytamy o przeznaczeniu, wierzeniach itp. ale żadna z tych kwestii nie została rozwinięta. Poznajemy same ogólniki co utrudnia całościowy pozytywny odbiór powieści. Liczę na to, że w następnym tomie sytuacja trochę się rozjaśni, a wątek romantyczny i fantastyczny zostaną ciekawiej przedstawione.

"Krew Zeusa" to książka nudna i przewidywalna, która strasznie mnie zawiodła. Uwielbiam romanse paranormalne, więc gdy tylko dowiedziałam się o planach wydawniczych, to zaczęłam odliczać dni do premiery. Powieść jest naprawdę ładnie wydana. Czarne strony świadczące o rozpoczęciu rozdziału, dodają jej uroku. Podobały mi się również wzmianki dotyczące "Boskiej Komedii". I na tym plusy się kończą. Bohaterowie są płascy, nie mają wyrazistych, ani ciekawych charakterów. Brakuje im głębi i kolorów, które pozwoliłyby na dłużej ich zapamiętać. Maximusa jeszcze potrafiłam sobie wyobrazić, bowiem miałam przed oczami mężczyznę z okładki, ale Kara, to po prostu czarna plama. Rzadko zdarza się, że kompletnie nie potrafię zwizualizować sobie postaci, ale widocznie mój umysł pozostał w uśpieniu. Akcja jest bardzo przewidywalna. W zasadzie już po samym tytule można się domyślić tej wielkiej tajemnicy, na której oparta jest historia. Kara jest studentką, nad którą ciąży przeznaczenie. Z kolei Maximus to wykładowca, który posiada nadludzką siłę. Brzmi ciekawie, prawda? Ale niestety takie nie jest. Podczas czytania kilkukrotnie zdarzyło mi się przysnąć i to nie dlatego, że byłam zmęczona. Autorki miały naprawdę świetny pomysł na tę historię, ale realizacja, w moim odczuciu, wypadła naprawdę słabo. Wydaje mi się, że od książek, które irytują, gorsze są powieści, które nie wywołują żadnych emocji, może jedynie znużenie. "Krew Zeusa" niestety jest taką lekturą. Nie odradzam Wam tego tytułu, ale moim zdaniem jest wiele innych, bardziej interesujących powieści, które lepiej przeczytać.