Klucz do śmiertelności (okładka  miękka, wyd. 02.2022)

Rewelacyjna książka zamierzam kupić kolejne części

Cóż mogę napisać, książka bardzo dobra, nietuzinkowa, cała historia ciekawa i bardzo wciągająca. Coś innego , nowego . Jeżeli klimat horroru nie jest ci obcey i lubisz przenieść się w świat niezapomnianej przygody, to gorąco polecam .

W moim czytelniczym życiu bywają takie momenty, że nieznana siła ciągnie mnie w stronę powieści, w których pojawiają się dość specyficzne wątki - zombie, eksperymenty medyczne i inne podobne tematy. Jedyną z takich książek jest Klucz do śmiertelności autorstwa Krzysztofa Rypuły, która przyznaję - czekała jakiś czas na swoją kolej. Jednak, kiedy już postanowiłam wziąć ją na warsztat... Z resztą - przeczytajcie sami. Korporacja RING odpowiedzialna jest za przeprowadzanie eksperymentów, o których tak naprawdę nikt nic nie wie. W swoich laboratoriach badają kolejne próbki - w końcu każdy człowiek chciałby żyć wiecznie, a grupa niezwykle utalentowanych naukowców pragnie to marzenie spełnić, badając pewne serum. W pewnym momencie dochodzi jednak do tragedii – podczas transportu badanych próbek powstają komplikacje, przez które wirus wydostaje się z zamknięcia i zaczyna atakować. Najbardziej poszkodowani są ci, którzy przebywają na Uniwersytecie Moskiewskim, a mimo szybkiego wprowadzenia kwarantanny zainfekowane byty zaczynają terroryzować każde miejsce, w których się znajdą. Czy istnieje jeszcze choć cień szansy na uratowanie ludzkości przed krwiożerczymi zombie? Kim i skąd wzięli się Kapłani Śmierci? Czy istnieje osoba, która będzie w stanie zatrzymać to szaleństwo? Zaczynając lekturę tej pozycji, nie spodziewałam się tego, co ostatecznie otrzymałam. Owszem, zdawałam sobie sprawę z tego, że jest to powieść, w której jest zapewne dużo dziwnych stworzeń oraz nawarstwiających się tajemnic, jednak czegoś tak zawiłego, a jednocześnie fascynującego nie czytałam dawno. Chyba znalazłam kolejną pozycję, która okazała się dla mnie tegorocznym pozytywnym zaskoczeniem. Przyznam szczerze, że nie potrafię wskazać tutaj jednego głównego bohatera. Z jednej strony może być to traktowane jako minus, ponieważ czytelnik nie jest w stanie zżyć się z kimś konkretnym, przez podczas lektury pozostaje “obok” tej historii, nie angażując się za bardzo. Z drugiej jednak strony – liczba bohaterów jest dość spora, więc mimo wszystko podczas lektury widzimy wiele perspektyw, dzięki czemu poznajemy całą tę historię z różnych stron i różnych punktów widzenia – co ostatecznie może być traktowane jako ogromny plus. Krzysztof Rypuła ma bardzo dobre pióro i przyznam, że z przyjemnością pochłaniałam kolejne strony powieści. Pierwszą połowę przeczytałam w dosłownie godzinę, ponieważ zostałam tak mocno wciągnięta w akcję, że nie pozwoliłam sobie na choć chwilę rozproszenia. Druga połowa szła mi co prawda troszkę wolniej, jednak wciąż uważałam, że Klucz do śmiertelności to bardzo dobra powieść, która zasługuje na szeroki rozgłos. Literatura opierająca się o wątek postapokaliptyczny lub jakikolwiek w tym nurcie cieszy się dużym zainteresowaniem, więc jeśli i Wy z chęcią sięgacie po tego typu książki - koniecznie dajcie się porwać tej dynamicznej historii Krzysztofa Rypuły. Myślę, że nie pożałujecie.

Klucz do śmiertelności to debiut Krzysztofa Rypuły, jednak od tego czasu tj. 11 lutego dorobek autora powiększył się o kolejną pozycję o tytule Kroniki upadku ludzkości. Patrząc na okładkę, zaglądając do środka i trafiając na ogrom ilustracji, nie można mieć wątpliwości z czym będziemy mieć do czynienia. Nieśmiertelność brzmi kusząco. Zbyt kusząco. Zrzeszeni naukowcy próbują znaleźć substancję, która sprawi, że wieczność będzie na wyciągnięcie ręki. Tajemniczy artefakt może urzeczywistnić marzenia śmiertelników. Czy jednak w tak poważnej sprawie wszystko może pójść zgodnie z planem? Wręcz przeciwnie... Kolejne komplikacje pojawiają się, a kolejne rozdziały rodzą pytania - czego tak naprawdę dotyczy projekt ORION? Czy nieśmiertelność jest możliwa i jaką cenę może przyjść za to zapłacić ludzkości? Patrząc na wydarzenia na świecie, wydźwięk fabularny może nabierać nowego znaczenia po pandemii. Mamy tutaj dużo postaci takich jak zombie, czy wilkołaki, ale też poruszane są tematy kosmitów, czy duchów. W połączeniu z polityką, mafią, wirusem, tajnymi projektami, badaniami, można odnieść wrażenie, że jest tego zwyczajnie zbyt dużo w jednym miejscu. Fabuła wydaje się zawiła. Rozdziały są krótkie i skaczą między miejscami dynamicznie, a jednak ciężko mi było brnąć przez kolejne strony. Nie ukrywam, że jest to tematyka po którą zazwyczaj nie sięgam. Postaci była tutaj tak duża ilość przy jednoczesnej nijakości każdej z nich, że zapamiętanie ich było niemożliwe. Przeważnie znajdowała się jakaś jedna rzecz, która wyróżniała danego bohatera, jednak to trochę za mało. Gdyby wyrzucić część wątków, a zamienić to na dopracowanie postaci, myślę, że wyszłoby to pozycji na dobre. Nie była to książka po którą sięgnęłabym ponownie, jednak jak już wspomniałam wcześniej - nie jest to gatunek w którym się zaczytuję. Do tego pisanie w czasie teraźniejszym w tym przypadku akurat było dość drażniące. Nie wiem czy jest to pozycja na wakacje, kiedy poruszanych jest tak wiele ciężkich kwestii, ale być może dobrze się sprawdzi, gdy nadejdą szare dni? Chociaż nie ma co w sierpniu wspominać o szarudze. Mowy nie ma! Pozostaje mi życzyć Wam cudownie spędzonych dni wolnych, a jeśli ktoś nie ma wolnego, to chociaż czerpania radości z otoczenia 😎

,,Mordercze widmo, nie zważając na jego słowa, sunie dalej. Dmitri pociąga za spust. Spanikowany mężczyzna na próżno wystrzeliwuje cały magazynek- dostrzega, że kule przelatują przez ciało upiora. Dopiero teraz rozumie, że role się odwróciły. Z myśliwego staje się zwierzyną. Rzuca się do ucieczki". Całkiem niezły początek, który potrafi zahipnotyzować. Historia dosyć ciekawa, a rysunki bywały przerażające, choć oglądałam je z ciekawością. Jedynie imiona bohaterów wydawały mi się jakieś trudne, ciężkie do przeczytania. Fajne było to, że kiedy tylko dana postać się pojawiała, to autor przedstawiał nam ją, opisywał, byśmy bardziej go poznali. Skłaniało to później do wizualizacji w myślach, gdzie miałam już wyrobione na każdego temat zdanie. Historia ma swoje wzloty i nie upadki, tylko nowe fakty do przedstawienia, które troszkę mnie dekoncentrowały. Jednak kiedy tylko więcej się o nich dowiedziałam, od razu czytałam szybciej, z większym zainteresowaniem. Zdecydowanie jest to fantasy, jednak momentami przybierało postać horroru i to o mocnym natężeniu. Spodobała mi się placówka RING, gdzie w tajnych laboratoriach przeprowadzali swoje niezwykłe eksperymenty. Oczywiście nikt nie miał prawa dowiedzieć się o jego wynikach. Tutaj wielkim plusem dla autora była pomysłowość poprowadzenia całej akcji. Sama byłam jej niezwykle ciekawa. Zawsze interesowały mnie sprawy przedłużenia życia, a tym bardziej nieśmiertelności. Jednak jak zwykle wiadomo, wszystkie badania są prowadzone metodą prób i błędów. W żadnej sekundzie nie chciałam znaleźć się w skórze osób poddawanych testami. Zaraz przypominały mi szczepionki na niedawny wirus do których przymuszali ludzkość. Tak naprawdę to po pięciu latach wyjdzie co się z nimi stanie i mam wszelką nadzieję, że nie zamienią się w zombi z tej książki;-) Dla fanatyków takich doświadczeń, jakie opisałam pozycja będzie naprawdę ciekawa. Tym bardziej, że treści jest tu naprawdę sporo. To historia wielowątkowa, która zasługuje na poznanie:-)

Wybierając debiuty musimy liczyć się z tym, że możemy różnie trafić. Po opisie powieści, czekałam na nią z niecierpliwością. Urban fantasy nie jest moim ulubionym gatunkiem, ale podobne gatunki zawszę chętnie przytulę. W książce pojawia się korporacja RING. Właśnie tam w laboratoriach przeprowadza się eksperymenty, o których nigdzie nie można znaleźć żadnej informacji. Człowiek od wieków marzył o nieśmiertelności i długim życiu w zdrowiu. Przez wieki można było spotkać ludzi, którzy szukali mitycznych artefaktów i rzeczy, które by w tym pomogły. Pomogłoby znaleźć lek na choroby cywilizacyjne no i przy okazji spełnić marzenia ludzkości o nieśmiertelności. W poufnym projekcie ORION pracują najlepsi naukowcy, którzy skupiają się nad dopracowaniem pewnego serum, ale nie wszystko zawsze idzie zgodnie z planem. Dochodzi do komplikacji podczas transportu lotniczego, gdzie nesesery z badaną substancją rozszczelniają się, a wirus wydostaje się z bezpiecznego lokum i uderza w ludzi, którzy przebywają w części kompleksu Uniwersytetu Moskiewskiego. Skutki tego wydarzenia są drastyczne. Pomimo szybkiego wprowadzenia ścisłej kwarantanny i odizolowania zakażonych, to hordy zombie sieje przerażenie. Nic nie jest w stanie ich zatrzymać. Spodziewałam się niesamowicie mrocznego i krwawego horroru fantasy, a tu takie pozytywne zaskoczenie, bo czarny humor jest rzadko spotykany w książkach, albo ja pop prostu na takowe nie trafiałam po drodze. Wszystko składa się w spójną całość, choć tych wątków w pewnym momencie robiło się troszkę za dużo i czytelnik może mieć chwile konsternacji. więcej na library of velaris

"KLUCZ DO ŚMIERTELNOŚCI" Autor: Krzysztof Rypuła We współpracy z: Wydawnictwo Alternatywne Pierwszy raz spotkałam się z tym, że kompletnie nie wiem, jak zrecenzować książkę, którą przeczytałam. Widnieje jako fantastyka/science fiction, a dla mnie to była… czarna komedia 🙈 Serio… takiego pomieszania z poplątaniem, to ja chyba w żadnej innej książce nie widziałam. Spójrzmy prawdzie w oczy: mamy Zombiaki, które tworzą Kapłani Śmierci na usługach moskiewskiej mafii, mamy wilkołaki, które stworzył jakiś pradawnych kapłan (o ile dobrze zrozumiałam - bo z tym wątkiem miałam naprawdę problem), mamy ducha, który zwalcza Zombiaki i, co najciekawsze, mamy kosmitów, którzy stworzyli ludzi na swoje podobieństwo, żeby uporać się z wirusem, który zagraża ich rasie. I weźcie mi powiedzcie, jak się w tym wszystkim nie pogubić? Akcja jest tak szybko przerzucana między bohaterów i miejsca, że bardzo ciężko za nią nadążyć. W ogóle tych bohaterów jest tak dużo, że nawet trudno spamiętać ich imiona. W większości przypadków wydarzenia mnie śmieszyły: opisy jak te zombiaki wgryzały się w szyję, jak ludzie się w te zombiaki zamieniali, jak policja bezskutecznie próbowała je zabić. Nagle ni stąd ni zowąd wyskoczył zombiak Bethovena i grał swoją muzykę. No powiem Wam, że naprawdę dawno nie czytałam książki z tak dziwną fabułą 🙈 A nastawiłam się na thriller medyczny… o ja, głupia… 😅 Nawet nie jestem w stanie Wam powiedzieć, czy polecam tę książkę czy nie. Może jak otrząsnę się z szoku po niej, to wtedy bardziej się określę. Może… 🤣

Korporacja RING prowadzi tajne badania i eksperymenty. Niestety w pewnym momencie sytuacja wymyka się spod kontroli. Powstaje poufny projekt ORION w którym biorą udział najlepsi naukowcy. Pracują nad serum które ma być " lekiem na całe zło świata ". Niestety to się nie udało a stało się coś gorszego.... Jeśli chodzi o moje odczucia dotyczące tej książki zacznę od tego, że byłam totalnie zaskoczona treścią. Spodziewałam się, że to będzie coś w rodzaju mocnego thrilleru. Po kilku pierwszych rozdziałach zrozumiałam, że to jednak coś w rodzaju horroru klasy B. Myślałam, że czytając tą książkę będę czuła strach. Książka ta wywołała jednak nie strach a uśmiech na mojej twarzy. Rozdziały były napisana 2 różnymi czcionkami, nie do końca zrozumiałam co autor chciał w ten sposób przekazać lub zaznaczyć. Nie mogę stwierdzić, że ten tytuł był zły, ciekawa fabuła i bardzo rozbudowana. Wiele postaci bardzo szczegółowo opisanych, w taki sposób że byłam sobie w stanie te postacie wyobrazić z detalami. Historia była na początku nieco rozproszona, zaczętych było kilka wątków które w dalszej części książki zaczęły się łączyć. W tej książce pojawiają się takie postaci jak zombie, wilkołaki czy zjawy oraz monstra. Akcja w książce jest cały czas napięta dzięki czemu nie nudziłam się czytając. Uważam że, ta książka to must have dla wielbicieli historii z horrorów klasy B. Serdecznie dziękuję wydawnictwu udostępnienie mi tego tytułu, to było dla mnie coś nowego i pozytywnego.