Kiedyś nadejdzie ten dzień. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 03.2022)

Monika Koszewska jest jak dotąd autorką dziewięciu książek. O jej talencie literackim słyszałam już kilka razy, dlatego postanowiłam zacząć od powieści „marketingowej”. W ten sposób nazywam „Kiedyś nadejdzie ten dzień”, a wszystko dlatego, że autorka skupiła się na pracy w korporacji, a konkretnie w dużej firmie kosmetycznej. Miałam nadzieję, iż tekst zaproponowany przez pisarkę będzie mi trochę przypominał dawny serial, a konkretnie „brzydUlę” z Julią Kamińską w roli głównej. Niestety, tak się nie stało i odniosłam wrażenie, że książka jest po prostu słaba i wymuszona, a dialogi niekiedy powodowały znużenie. Maria, która nienawidzi zdrobnienia swojego imienia, pracuje w dużej firmie kosmetycznej. Jest szalenie ambitna, do pracy przychodzi pierwsza i ostatnia opuszcza biuro. Zdarza się, że do domu przybywa o drugiej lub trzeciej w nocy. Na domiar złego, kobieta musi mierzyć się z niemiłą, wredną i podrzucającą kłody pod nogi Justyną. Jak Maria wytrzymuje permanentne uwagi, przytyki? Sami musicie to ocenić. Poza pracą Maria skupia się na ciągłych treningach, gdyż bardzo ceni sobie zdrowie i naturalny styl życia. Ciekawi są też jej sąsiedzi zamieszkujący kilkupiętrową kamienicę. Można rzec, że Maria mieszka z samą elitą- psychiatrą, projektantem czy radcą prawnym. Cóż, w końcu Maria w swojej branży osiągnęła bardzo dużo, a na dodatek ciągle rozwija swoją karierę, a zatem można powiedzieć, że otoczenie domowe do niej pasuje. Co dzieje się w życiu jej sąsiadów? Czy z każdą z postaci rozumie się w takim samym stopniu? Jest to temat do większych rozważań. Niestety, ale ja nie zakochałam się w tej książce. Wiele dialogów dotyczy ścisłej korporacji- tabele, wykresy, zestawienia, prezentacje to naprawdę nie moja bajka. Poza tym, autorka w wielu partiach materiału postawiła na śmieszny, ale też bardzo sztuczny ton, którego ja nie kupiłam. Jedynym plusem jest tu dobrze wykreowana ambicja i pracowitość. Postawa Marysi może dobrze wpłynąć na mało zaradnych lub zawstydzonych ludzi biura. Ja nie jestem zachwycona książką, liczyłam na zupełnie inną odsłonę powieści obyczajowej. Nie oznacza to jednak, że odradzam ją innym czytelnikom- o gustach przecież się nie dyskutuje. Co więcej, może sięgnę jeszcze po inną powieść Moniki Koszewskiej- jedna potyczka niczego nie dowodzi.