Kamerdyner świata (okładka  miękka, wyd. 02.2023)

Ok

Na „Kamerdynera świata” O. Bullougha natknęłam się w ubiegłym roku, oglądając wywiad z autorem, w którym to opowiadał o gospodarczej historii Wielkiej Brytanii. Trochę się to zbiegło z momentem śmierci królowej Elżbiety II i hasłami lansowanymi przez media, że oto zakończyła się pewna epoka, powtarzano to wręcz nagminnie. Gdy się głębiej zastanowić — to o co im tak naprawdę chodziło? Wiekowa królowa to świadek niechlubnej historii swojego kraju, którego ogromne bogactwo zasilane było wyzyskiem kolonialnym, a kiedy w 1956 roku Wielka Brytania przestała istnieć jako światowe imperium, ustępując miejsca Stanom Zjednoczonym, zeszła do roli kogoś, kto wprawdzie nie rządzi, ale jest prawą ręką tych, którzy rządzą aktualnie. Ten amoralny służący to kamerdyner, któremu zleca się zadanie, im trudniejsze, tym więcej pieniędzy za nie otrzyma. Kamerdyner nie ocenia klienta, kamerdyner liczy zysk po wykonaniu zadania, a ten zysk to potężny kapitał, który spływa do angielskiego skarbca. Głównymi zleceniodawcami są ludzie ukrywający się przed podatkami, głównie Amerykanie, przemytnicy broni, południowoamerykańskie kartele narkotykowe, skorumpowane władze piłkarskie, afgańscy urzędnicy, wszyscy ludzie Kremla, i znając scenariusz działania tej machiny, nawet tacy sasini, którym nagle do kieszeni wskakuje 70. dużych baniek. Jak się kradnie miliardy dolarów i bez stresu korzysta z życia? Odpowiedź na to znają angielskie banki, najlepsi na świecie prawnicy i ekonomiści. To oni wiedzą, gdzie założyć spółkę fasadową, by zapłacić jak najniższy podatek, albo nie płacić go wcale. A jeśli czegoś nie ma, trzeba to wymyślić, jak dajmy na to eurodolary, które w zależności od korzyści czasem są bardziej euro, a czasem bardziej dolarem. A już najbardziej szatańskim wynalazkiem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która potrafi być jak czarna dziura, jest, ale nikt z nią nic nie zrobi. Pełne bezpieczeństwo Twojego kapitału, skądkolwiek go masz. Wracając do pytania wyżej? Umarła kobieta, która była świadoma paskudnego działania swojego kraju, i nie zrobiła z tym nic. Era wyzysku nadal trwa... IG @angelkubrick

Zjednoczone Królestwo brzmi dumnie. Wielka Brytania? Również daje wrażenie potęgi. Byłe imperium, ale wciąż jeszcze czerpiące z kilkuwiekowego panowania profity. Współczesność wie jak wykorzystać prestiż i doświadczenia oraz przede wszystkim spieniężyć jedno i drugie. Brytyjczycy osiągnęli w tym mistrzostwo, nie chwalą się tym, wystarczy marketing typu szeptanego … Kamerdyner to nie do końca służący, od biedy można by powiedzieć, że jest pewnego rodzaju asystentem, lecz to także nie jest poprawna definicja. Z pewnością kojarzy się z dyskrecją, nienagannymi manierami, nieocenionymi kompetencjami, odpowiednią wiedzą oraz doskonale zdaje sobie sprawę jak pozostawać w cieniu, a jednocześnie być w centrum wydarzeń. Taką właśnie rolę od kilkudziesięciu lat odgrywa doskonale Wielka Brytania, pozostając na tym stanowisku w cieniu, na pierwszy plan wysuwając wszystko inne. Jednak w kuluarach toczy się gra o ogromne pieniądze, pochodzenie nie jest ważne, istotna jest ich suma, a ta zawsze ma odpowiednią ilość zer. To nie jest sekret, ale tajemnica poliszynela, większość nie dostrzega jej, bo to nie ich interes, pozostali po prostu wykorzystują to, czego nauczyli się na najlepszych uczelniach i najdroższych kancelariach oraz najsłynniejszych instytucjach finansowych. Imperium brzmi dumnie i nawet gdy przestaje istnieć pozwala na czerpanie zysków, jeśli tylko będzie znało się swoje miejsce. Historia gospodarcza nie wydaje się mieć w sobie cokolwiek intrygującego, daty i cyfry. Jednak wszystko zależy z jakiej perspektywy na nią spojrzy się i co bierze się pod lupę. Oliver Bullough, dziennikarz śledczy, prowadzący reporterskie dochodzenia w dziedzinie finansów miał doskonałe zaplecze by przyjrzeć się temu, co jest na widoku, a jakoś mało kogo interesuje. Jak to możliwe, że kraj cieszy się ogromną renomą i równocześnie jest przysłowiową mekką dla oligarchów wszelkiej maści i nacji? Dlaczego właśnie Zjednoczone Królestwo obrało ten kierunek w międzynarodowej finansjerze i doskonale sobie radzi w tym sektorze? Autor odsłania kulisy i prawa rządzące tym sektorem oraz jednocześnie jego mechanizmy. Fakty, liczby, osoby, pieniądze, splecione w jeden łańcuch przyczynowo-skutkowy, intrygujący, z drugim i trzecim dnem, jak nie więcej, otoczony polityką na najwyższym szczeblu, powiększający się nieustannie, wbrew temu, co mogłoby się wydawać. Prawo i bezprawie w jednym, na widoku i w cieniu, wszyscy wiedzą i równocześnie rzadko kto zwraca uwagę. Oficjalne i nieoficjalne powiązania. Oliver Bullough jest doskonałym śledczym, a efekty jego pracy czyta się jak doskonały kryminał, tyle, że to nie fikcja, a rzeczywistość …

Olivier Bullough przedstawia analizę historii gospodarczej Wielkiej Brytanii, która korzystając z pozostałości po systemie kolonialnym, stała się rajem dla przestępców finansowych, despotów i oligarchów, pozwalając im swobodnie prać pieniądze, prowadzić interesy i ukrywać się przed sprawiedliwością. Autor wnikliwie i z niezwykłą precyzją wyjaśnia złożone problemy i fortele finansowe oraz przytacza konkretne wydarzenia i ukazuje związki przyczynowo-skutkowe. Zaciekawił mnie rozdział poświęcony kryzysowi sueskiemu (pewnie dlatego, że nie znałam całej historii tak dokładnie), w którym autor ukazuje upadek z piedestału Wielkiej Brytanii na rzecz Stanów Zjednoczonych. A gdy czytałam o Gibraltarze, to przecierałam oczy ze zdumienia. Jestem pod wrażeniem tego, ile wiedzy zawiera ta książka. Nie jest to lekka lektura, wymaga skupienia, dlatego przeczytanie jej zajęło mi trochę czasu, ale warto, bo oferuje bardzo dużo. Oliver Bullough jest bardzo dobrym dziennikarzem, ale nawet on wydaje się nieustannie zaskoczony tym, jak Brytyjczycy kłaniają się każdemu, kto ma pieniądze. Polecam!

"Kamerdyner świata" to najnowsza książka Oliviera Bullougha od @wydawnictwo_wab Jest to książka o interesach Wielkiej Brytanii i analiza jej gospodarki. Autor w bardzo ciekawy sposób pokazuje jak stała się rajem dla przestępczego świata( oligarchów, przestępców finansowych i tych co chcą ukryć swoje lewe pieniądze). Wielka Brytania porównana jest do tytułowego kamerdynera, którego głównym zadaniem jest wypełnienie poleceń swojego pracodawcy niezależnie od tego czy one są legalne czy nie. Charakteryzuje się dyskrecją, odpowiednią wiedzą i nienagannymi manierami. Stoi w cieniu będąc jednocześnie w centrum wydarzeń. Taka właśnie jest Wielka Brytania. Niby pozostaje w cieniu a rozdaje pionki. Autor perfekcyjnie rozkłada sytuacji Anglii na czynniki pierwsze dając jednocześnie wskazówki co i gdzie należałoby zmienić. Bardzo ciekawy reportaż o polityce wielkiego świata.

"Kamerdyner świata. Jak Wielka Brytania wstąpiła na służbę u oligarchów, kleptokratów i kombinatorów" to jeden z ciekawszych tytułów, jakie ostatnio wpadły w moje ręce. Już sam tytuł wiele wyjaśnia. To książka o interesach Wielkiej Brytanii, jej powrocie do rozdawania kart w gospodarce światowej mimo utraty pozycji światowego lidera na rzecz USA. Jak to jednak w polityce i finansach bywa, karty często rozdaje się z tylnego siedzenia, unikając rozgłosu. Smutne to i przerażające, ale zawsze warto wiedzieć więcej, żeby rozumieć jak działają powiązania i zależności we współczesnym świecie. "Kamerdyner" szybko stał się bestsellerem w Wielkiej Brytanii, co nie dziwi, bo mimo ciężkich i skomplikowanych tematów, czyta się go bardzo dobrze i łatwo, jednym tchem. Większość tytułów poświęconych polityce Wielkiej Brytanii porusza głównie tematy monarchii, więc tym bardziej warto zapoznać się z inną perspektywą. Bardzo wartościowy tytuł!