Jomswiking. Winlandia (okładka  twarda, wyd. 07.2020)

produkt dotarł delikatnie uszkodzony (zagięta strona, obity brzeg okładki), ale wydanie jest super i spójne z poprzednim tomem

Dobra książka jest jeszcze pierwsza część polecam

Rewelacja.

Świetna

Swietna

Długie

W Nowym Świecie. Tęskniliście za Wikingami? Za krwawymi walkami, za brutalnością i za ekscytującymi przygodami wojowników będących postrachem całej średniowiecznej Europy? Jeśli tak, to dobrze trafiliście :) „Winlandia” to drugi tom sagi o Jomswikingach autorstwa Bull-Hansena, której pierwszą odsłonę mieliśmy okazję czytać w zeszłym roku. Tym razem Torstein Szkutnik uda się wraz z innymi Wikingami do Nowego Świata (!). Jomswikingowie to plemię wikingów-wojowników, którzy ze swego fachu uczynili nieomal sztukę. Fachem tym jest walka. Jomswikingowie to prawdziwe maszyny do zabijania, które nie ugną się przed nikim i przed niczym. W poprzednim tomie do ich szeregów dołączył główny bohater sagi, Torstein zwany Szkutnikiem. W niniejszej odsłonie Torstein staje się kimś dużo więcej i wiedzie Jomswikingów do niejednego starcia. Niestety konsekwencją jednego z nich jest konieczność ucieczki… Długie łodzie Wikingów kierują się za zachód – ku oceanowi, za którym leży mityczna Winlandia. Torstein pragnie odszukać ową tajemniczą krainę słynącą ze świetnej jakości drzew służących do budowy statków. Po wielu perypetiach i po długiej podróży (bardzo rozwleczonej niestety w książce) drużyna Szkutnika dociera do celu… Nowy Świat z czasów nowożytnych postrzegany jest zwykle jako swoista ziemia obiecana, po dotarciu do której skończy się zły los, walka, ubóstwo i niedola… Nowożytnie pojmowany Nowy Świat to miejsce, gdzie każdy dostaje drugą szansę. Jednak średniowieczna Winlandia to nie to samo… Tutaj walki bynajmniej nie ustają, a wręcz przeciwnie – starcia z wrogo nastawionymi tubylcami wydają się być momentami jeszcze bardziej krwawe i zajadłe niż w rodzimej dla Wikingów Skandynawii… Książkę czyta się świetnie! Trzeba jednak wziąć poprawkę na to, że z całą pewnością nie jest to lektura dla każdego, a to głównie przez sporą ilość krwawych oraz dość makabrycznych opisów walk i tortur, którym często poddawani są pokonani. Ma to w sobie pierwiastek dużego realizmu, ale raczej nie wszystkim przypadnie to do gustu. Pamiętajcie o tym zanim zaczniecie czytać ;) Powyższe zastrzeżenie mi osobiście nie przeszkadzało. Wiedziałem na co się piszę sięgając po książkę o Wikingach. Krew, walka, śmierć i brutalne opisy to część skandynawskiej rzeczywistości wziętej wprost ze średniowiecza, trzeba więc być na nie przygotowanym. Lektura jest przede wszystkim wielką przygodą i o tym właśnie należy przede wszystkim pamiętać zabierając się do czytania :) Co do realiów historyczno-geograficznych… Winlandią zwykło nazywać się tereny Ameryki Północnej, które Wikingowie rzekomo odkryli i zasiedlili. Z grubsza na sprawę patrząc - pod kątem geograficznym - chodzi prawdopodobnie o tereny dzisiejszej Nowej Funlandii. Czy jednak rzeczywiście zasiedlili je Wikingowie? I to już w XI stuleciu? To już kwestia dyskusyjna, do zostawienia bardziej historykom i archeologom (chociaż wiele przesłanek i badań z ostatnich lat wskazuje, że tkwi w tym więcej niż jedno ziarno prawdy). Tak czy inaczej, już sam pomysł na umiejscowienie akcji książki o Wikingach w Nowym Świecie jest ekscytujący i mocno działa on na wyobraźnię! :) A jeszcze lepiej, jeśli pomysł ten – tak jak w tym przypadku – zrealizowano tak dobrze! Lektura BARDZO do polecenia! :) Mam wielka nadzieję, że kolejna część ukaże się niebawem :) I wierzę głęboko, że nie tylko ja będę jej wyglądać. Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki. https://cosnapolce.blogspot.com/2020/07/jomswiking-winlandia-bjrn-andreas-bull.html

"Powiadają, że duchy zmarłych przemawiają do nas za pomocą snów." Po zapoznaniu się z pierwszym tomem nordyckiej sagi ("Czas ognia i żelaza"), wiedziałam, że pragnę sięgnąć po kolejną odsłonę, byłam jej bardzo ciekawa, jednak dałam sobie kilkanaście dni odpoczynku od wikingowskich klimatów, tak aby po powrocie intensywniej je odbierać. Decyzja okazała się słuszna. "Winlandia" spodobała mi się jeszcze bardziej, wiedziałam już czego się spodziewać, a wysokie wymagania zostały pierwszorzędnie spełnione. Jeśli lubicie nordyckie opowieści, bazujące na faktycznych zdarzeniach, postaciach i miejscach, albo dopiero zaczynacie przygodę z ludami Północy, to saga z pewnością przyniesie czytelniczą satysfakcję. Zdecydowanie warto uwzględnić ją w planach, gdyż została wyśmienicie skomponowana, melodie wątków współbrzmią w idealnym rytmie, solowe głosy losów kluczowych postaci potrafią wyjątkowo zaangażować wyobraźnię i wypełnić emocjami czytelnicze serce. Uwielbiam powieści precyzyjnie przemyślane, w których rozdziały stają się mini przygodami zaprezentowanymi w atrakcyjniej formie. Śledzę je wówczas ze szczególną uwagą i gorącym zapałem. Wojownik, jamswiking, hovding, Torstein Szkutnik, w obawie przed żądnymi zemsty wojami Olafa, wyrusza z Danii w daleką podróż po nieznanych morzach, na zachód od Grenlandii. Wyprawa obfituje w niezwykłe wydarzenia, nie tylko te, o ciepłych rodzinnych i przyjacielskich barwach, ale również te, w których dominuje zimno zemsty i zdrady. Torstein toczy usilną walkę, by sprostać oczekiwaniom własnym i współtowarzyszy, zapewnić bezpieczeństwo rodzinie i załodze, zrównoważyć pragnienia i realne możliwości. Marzenie o znalezieniu spokojnego skrawka ziemi, gdzie życie toczy się utartym szlakiem, a zdobywanie bogactw nie jest aż tak trudne i wymagające poświęceń, będzie musiało poczekać z realizacją dopóki nie uda się oszukać śmierci na morzu, pokonać demonów przeszłości, wziąć odwet na wrogach. Szalenie odpowiadała mi płynna narracja, wspaniale dobierająca słowa, z pewnością duża zasługa tłumaczek, przyciągająca skondensowanymi opisami, które jednak nie zapominają o istotnych detalach. To nie tylko przedstawianie scenariusza zdarzeń, ale również mistrzowskie tworzenie klimatu, odniesień do burzliwego przełomu dziesiątego i jedenastego wieku, tego, jak wówczas kształtowała się mapa polityczna północnej Europy, jak wyglądały realia codziennego życia, jak chrześcijaństwo przedzierało się przez dawnych bogów i żywe legendy. I pomyśleć, że omal nie zdecydowałabym się na sagę Bjørn Andreas Bull-Hansena, miałam obiekcje, czy gotowa jestem zmierzyć się z wikingowskim klimatem, zwłaszcza, że napisanym z dużym rozmachem. Jednak moja intuicja ma się ostatnio świetnie, wzorowo podpowiada, z którymi książkami warto się spotkać, przeznaczyć godziny wolnego czasu, tak aby z uśmiechem przez nie przechodzić. bookendorfina.pl

Wiecie co się stało, gdy po raz pierwszy ujrzałam zapowiedź drugiego tomu przygód Torsteina Szkutnika? Oszalałam z ekscytacji! Już dawno pochłonęłam całą Cornwellowską sagę opowiadającą o losach dzielnego woja Uthreda, więc po jej skończeniu przeżyłam wikingowy kryzys czytelniczy. Moje półki uginały się pod naporem książek, w których głównymi bohaterami byli rubieżcy z północy, a ja nadal nie wiedziałam w co wsadzić nos; wszystko wydawało mi się wtórne, miałkie i nijakie… Z jednym wyjątkiem. Torstein Tormodson przebył długą drogę. Wyzwolił się niewolniczych kajdan, rzucił do morza, a potem popłynął na poszukiwanie najważniejszego; wolności, miłości oraz rodziny. Jednak od tego czasu minęło wiele dni i wiele długich nocy; Torstein brał udział w zbyt licznych potyczkach aby wierzyć, że jego marzenia jeszcze kiedykolwiek się spełnią. Nadzieja pojawia się dopiero po bitwie pod Svolder, kiedy to młody Jomswiking ucieka przed ludźmi Olafa Tryggvasona. Celem podróży Torsteina jest Winladnia – mityczna kraina znajdująca się po drugiej stronie oceanu. Wśród Wikingów krążą pogłoski o bogactwie tych ziem; modrzewiowych lasach, urodzajnych polach, a także nieprzebranych skarbach. Tormodson wyrusza więc w nieznane. Już w recenzji pierwszej części podkreślałam, że historia Bjorna Andreasa Bull – Hansena jest swego rodzaju powiewem świeżości na rynku wydawniczym - łamie narzucone z góry schematy i zupełnie odbiega od popularnego (zwłaszcza w ostatnim czasie) kultu Ragnara Lothbroka. Autor dzięki kreacji głównego bohatera przebija mur mitów i przedstawia czytelnikowi kogoś, kto wreszcie uchodzi za postać wiarygodną; taką, z którą można się utożsamiać, dzielić poglądy, a także myśli czy uczucia. Torstein został stworzony na przeciwieństwo wszystkich Ragnarów i Uthredów. Wiele przeszedł, został okrutnie okaleczony przez los, ale zamiast stanąć do walki (dosłownie, jak na prawdziwego wojownika przystało) po prostu się poddaje. Nie jeden raz, a kilkanaście. Pomimo tego oraz innych przymiotów - melancholijnego usposobienia, powierzchownej łagodności, dobroci serca i roztropności – nadal należy nazywać Tormodsona odważnym. Ta odwaga przejawia się jednak w znacznie szlachetniejszej postaci niż u jego literackich współziomków. ,,Czas ognia i żelaza’’ był zapiskiem długiej wędrówki człowieka skrzywdzonego przez życie. W ,,Winlandii’’ ta perspektywa ulega zmianie, a główny bohater przechodzi metamorfozę; z niepewnego chłopaka zmienia się w mężczyznę uparcie dążącego do własnych celów. I to jest właśnie ta najciekawsza część historii, bowiem Torstein wyrusza w kolejną niebezpieczną podróż, a Bull – Hansen wspina się na wyżyny kreatywności, by opisać to wszystko w ten jeden, niepowtarzalny sposób. Czytelnik otrzymuje więc powieść, którą ciężko wcisnąć w ramy klasycznej historii o wikińskich najeźdźcach.

Jomswiking – Winlandia to druga część nordyckiej sagi o losach dorosłego już Torsteina. W pierwszej części główny bohater był świadkiem brutalnego zamordowania ojca, a jego samego spotkał los niewolnika. Jednak przeznaczenie popychało Torsteina w kolejne nieznane krainy. Dotarł do legendarnego Jomsborga i wyszkolił się na nieustraszonego wojownika. Jomswiking – Winlandia to pozycja dla osób cierpliwych oraz o mocnych nerwach. Pierwsze dwieście stron może niektórym się dłużyć, później podobnie jak w pierwszej części akcja się rozkręca, sprawiając, że nie można jej czasem odłożyć. O dreszcze, strach natomiast mogą przyprawić opisy tortur, czy „tysiąc” sposobów na zadanie śmierci przeciwnikowi. Wracając jednak do fabuły. Torstein wraz ze swoją rodziną wyrusza na zachód w kierunku tajemniczej Winlandii, w której pełno wielkich modrzewi. Jako świetny szkutnik widzi w tym nadzieję na budowę niezniszczalnych łodzi, dzięki którym mógłby utrzymać swoją rodzinę. Winlandia miała być krainą płynącą mlekiem i miodem. Niestety okazała się niebezpieczna, tak samo jak rodowici jej mieszkańcy. Rodzina Torsteina została porwana, a on za wszelką cenę będzie chciał ich uratować. Czy mu się uda? Przed naszym głównym bohaterem pełno niewiarygodnych i niebezpiecznych przygód zarówno na morzu, jak i na lądzie. Mimo młodego wieku jest odważny, niewyobrażalnie silny i odporny oraz czasem zbyt porywczy. Ponadto w tej książce znajdziecie wiele ciekawych informacji o obrzędach, tradycjach i legendach. Autor świetnie łączy historię z fikcją, sprawiając, że jego bohaterowie są z krwi i kości, autentyczni w podejmowanych decyzjach. Jomswiking -Winlandia daje czytelnikom wyjątkowy wgląd w życie pierwszych osadników Ameryki Północnej i konfliktów, które powstały z potężnymi rdzennymi mieszkańcami tego obszaru. Więcej https://wrolimamy.pl/recenzja/jomswiking-winlandia/