Jesienne liście (okładka  miękka, wyd. 02.2023)

Ciekawa fabuła zwłaszcza dla mieszczucha, daje dużo do przemyślenia co się działo w latach 60, 70tych na wsi

Dotychczas przeczytałam dwie książki Autora. Ta jest trzecią pozycją. Muszę przyznać, że bardzo mnie poruszyła ta lektura i wywołała we mnie wiele emocji. O czym jest? Co mogę Wam o niej powiedzieć? Zapraszam Was serdecznie do zapoznania się z moją przedpremierową opinią. Akcja powieści dzieje się w jednej ze śląskich wsi. Historia ta opowiada nam o nieszczęśliwej miłości trojga ludzi. Znają się od dziecka, przyjaźnią się i razem dorastają. Jednak nieplanowana burza hormonów, całkowicie zmienia między nimi dotychczasowe relacje. Zosia od zawsze podkochiwała się w Łukaszu. Jej skrytym marzeniem było poślubienie go i posiadanie gromadki dzieci. Łukasz, najlepiej sytuowany z całej trójki, nie umiał nazwać targających nim uczyć. Gdy widział Janka, świat stawał w miejscu a on był najszczęśliwszy pod słońcem. Wiedział jednak, że to co czuje jest zakazane i nigdy nie może zostać ujawnione. Dlatego postanowił związać się z Zosią, aby móc zapomnieć i zagłuszyć w sobie to, co naprawdę czuł. Wreszcie Janek...On również nie widział świata poza Łukaszem. Późniejsze sploty wydarzeń sprawiły jednak, że coraz bardziej zamykał się w sobie. Przedstawione są tutaj całe lata życia bohaterów. Ich radości i smutki, wzloty i upadki. Akcja powieści bowiem toczy się na przestrzeni 40 lat, a to kawał czasu by zobaczyć jak zmieniali się dani ludzie i jaki krzyż każdy z nich nosi. Jakie tajemnice zostaną odkryte? Jak ostatecznie zakończą się losy trójki przyjaciół? Czy możemy liczyć na szczęśliwe zakończenie tej historii? Tego dowiecie się podczas lektury. Ta powieść jest tak przejmująca i życiowa zarazem. Nie ma tutaj wielu powodów do radości. Jest za to cały wachlarz uczuć. Wspólnie z bohaterami doświadczałam namiętności, nienawiści, obojętności, wzajemnego szacunku. Byłam świadkiem istotnych decyzji, podejmowanych przez bohaterów, których konsekwencje nie zawsze stają się takie jakimi być powinny. To historia, którą napisało życie. Podczas czytania znalazłam zarówno chwile szczęścia jak i smutku. Nie brak tu również wszelkiego rodzaju uprzedzeń... Mamy możliwość zapoznania się z tym, jaki wpływ na nas i na naszych najbliższych mają nasze nie zawsze trafione wybory.... Ta historia jest z typu książek, od których nie sposób się oderwać. Kiedy zaczniesz czytać, to kończysz ją dopiero na ostatniej stronie. Autor tak przedstawia fabułę, że lektura wciąga nas praktycznie od pierwszego zdania. Wspólnie z bohaterami przeżywałam ich wzloty i upadki, niekiedy zastanawiając się, jak ja bym postąpiła w danej sytuacji. Publikacja ta powoduje we mnie zadumę oraz jeszcze bardziej pozwala mi docenić to, co mam. Autor całkowicie mnie porwał opowiadaną historią. Sprawił, że podczas czytania miałam chwilę melancholii i rozterek. Zastanawiałam się, co tak naprawdę ma głębszy sens. Nie spodziewałam się, że ta lektura tak mnie poruszy i wciągnie. Połknęłam ją praktycznie w jedną noc. Bardzo Wam ją polecam, bo uważam, że jest naprawdę świetna. Jestem mega dumna, że miałam możliwość objęcia jej patronatem medialnym. Bardzo dziękuję Autorowi oraz Wydawnictwo WasPos za zaufanie, możliwość patronatu i egzemplarz do recenzji. Z ogromną przyjemnością przyznaję 10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktów !!! I serdecznie zapraszam Was do lektury 🍁🍁🍂🍂

“Jestem liściem rosnącym na drzewie. Spadam tam, gdzie mnie zwiało i tam pozostaję, póki nie zniknę. Liście nie mają nóg ani głowy. Liście nie mogą marzyć. Są częścią całości”. Jesienią zachwycamy się całą paletą barw opadających jesiennych liści, które poprzez swą symbolikę stanowią świetną metaforę dla snucia opowieści obyczajowych, co wykorzystał autor. Jako że wskazują na rozczarowania, rezygnację, umieranie myśli i uczuć, marzeń, a także niedokończone spory z przeszłości, czego w tej historii nie brakuje, tworzy niedługą, bo zaledwie 284 stronnicową opowieść społeczną, ciasno oplecioną wydarzeniami, duszącą pętlą powinności, oczekiwań i możliwości, jakie świat od urodzenia rozciąga przed jej bohaterami - Zośką, Łukaszem i Jankiem. Rozgrywa się w Karkoszce, jednej ze śląskich wsi, która dziś stanowi dzielnicę Wodzisławia Śląskiego. Ponieważ rozpoczyna się w 1960 roku i trwa przeszło czterdzieści lat, nie da się uniknąć ani historycznego tła, ani przemian zachodzących w mentalności społeczeństwa, ani też odniesień do stereotypów na temat Ślązaków, nakreślonych na tyle, by uchwycić bieg czasu, zmian oraz ich wpływ na dojrzewanie bohaterów. “Jesienne liście” to powieść poruszająca całą paletę różnych, ważnych tematów. Opowiada m.in. o biedzie, nienawiści, homofobii, poszukiwaniu własnej orientacji seksualnej, zdradzie, rozczarowaniu, popełnianych błędach, za które czasem drogo płacą inni. Muszę przyznać, że choć momentami czułam się przytłoczona ciężarem cierpienia postaci, nie udało mi się od tej książki oderwać. Wszystkie zostały świetnie napisane, choć nie każdą da się i można polubić. To niesamowicie emocjonująca opowieść o ludziach, którzy choć ich życie przeplata się ze szczęśliwymi chwilami, mieszkają wśród wiejskiej społeczności, latami skrywając swe słabości, uczucia, cierpienie i ból. Poszukując odpowiedzi na egzystencjalne pytania, próbują poradzić sobie z przytłaczającym poczuciem braku sensu oddając się płytkim przyjemnościom, pozbawionym większych uczuć. Czy prawdziwe uczucia i sekrety ujrzą światło dzienne? Czy bohaterowie książki zrozumieją uczucia, które nimi targają? Czy możliwym jest uleczenie głęboko poranionych serc? To pierwsza książka z dorobku Andrzeja F. Paczkowskiego, po którą sięgnęłam i muszę przyznać, iż choć nie przepadam za książkami, w których jest tak obszernie poruszany temat Boga i wiary, było to całkiem niezłe spotkanie. Zdaje się, iż autor dobrze opanował sztukę obserwacji, studiowania i otwarcia się na zmieniający się świat oraz drugiego człowieka, dając nadzieję tym, którzy nie wierzą, że aby być szczęśliwym, należy znaleźć to, co daje nam szczęście. Walczyć o nie, czymkolwiek dla każdego z nas jest, bo przecież każdy z nas jest inny, a życie każdego z nas jest ciągiem odmiennych doświadczeń. Brać z życia garściami. Być czasem egoistycznym, by wyrwać z niego dla siebie najlepsze kąski. Wszystko po to, by nie stać się pożółkłym liściem, który po prostu zgnije, bądź trafi do spalenia. Będę czekała na kolejny tom, a Was namawiam do przekonania się, czy warto.

"Jesienne liście" Andrzej F. Paczkowski Wydawnictwo: WasPos Premiera: 24.o2.2o23 Zosia, Janek i Łukasz urodzili się w 1960 roku. Każdy z nich był inny. Jednak mieszkanie po sąsiedzku i wspólna szkoła zbliżyła ich do siebie. Młodzi ludzie mocno zaprzyjaźnili się ze sobą. Jednak w czasie dojrzewania zaczęli patrzeć na siebie inaczej. Zaczęli czuć do siebie pociąg seksualny. Zosia zauroczyła się z Łukaszem jednak on czuł coś do Janka. Zresztą nie bez wzajemności. Jak potoczą się losy tej trójki przyjaciół? Czy Zosia dowie się prawdy o swoich przyjacielach? Czy Janek i Łukasz odważą się wyznać przed samymi sobą co czują? "Jesienne liście" to pierwsza książka z twórczości autora, którą miałam okazję przeczytać. Chodź obawiałam się akcji, która osadzona została w latach mi nie znany to muszę przyznać , że autor od samego początku wciągnął mnie w stworzoną przez siebie historię. Czytając o życiu dzieci w tamtych czasach przypomniały mi się opowieści mojej mamy i jej lata dzieciństwa i dorastania. Na pewno polece jej tę książkę. Fabuła tej książki nie należy do lekkich. Życie w tamtych latach zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci nie było łatwe. Nasi bohaterowie wiele musieli przejść zarówno w dzieciństwie jak i dorosłym życiu. Autor wykreował swoich bohaterów na mądrych i silnych. Zosia jest najstarszą z rodzeństwa. To dobra, troskliwą i opiekuńcza dziewczyna. Musiała szybko dorosnąć i nauczyć się żyć z ojcem tyranem. Janek to z kolei najmłodszy z rodzeństwa. Różnił się od swoich braci, najbardziej dogadywał się ze swoją jedyną siostrą. Jest wrażliwym marzycielem Łukasz natomiast jest jedynakiem. Jest inteligentny i spokojny a do tego nad wyraz dojrzały jak na swój wiek. Z całej tej trójki był najzamożniejszy i mógł najwięcej czasu poświęcać na edukację. Akcja tej książki toczy się w umiarkowanym tempie. Rozdziały są krótkie. Treść napisana jest przyjemnym językiem. Dobrze się ją czyta. Autor dozuje napięcie. Zdradza nam, że coś się wydarzy ale musimy poczekać aby dowiedzieć się co to będzie.Bohaterowie są autentyczni. Pan Andrzej nie szczędził im przykrości i ciężkiego życia. Ja z wielkim zainteresowaniem śledziłam ich losy. Liczyłam, że spełnią swoje marzenia i będą podążać za głosem serca. Zdecydowanie zachęcam was do sięgnięcia po tę książkę. Jestem nią zachwycona a za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu.

Akcja powieści rozpoczyna się w czasach gdzie akceptacja i tolerancja były na ostatnim miejscu nawet wśród rodziny. Rok 1960. Wiejskie życie było proste; codzienna praca w polu, przy zwierzętach, niekiedy u innych gospodarzy. Dzieci okradane z dzieciństwa przez własnych rodziców, którzy kazli im pomagać w nawet tych najbardziej wymagających i ciężkich obowiązkach. Znajdują one  jednak czas na nawiązanie przyjaźni. Tak też jest z bohaterami tej historii. Zosia, Łukasz i Janek. Każde z nich pochodzi z innego domu. Każda z rodzin jest inna, a mimo to coś ich łączy. Lata płyną. Przyjaciele wchodzą w okres dojrzewania. Wszystko się zmienia, a najbardziej uczucia. Zosia, która marzy o poślubieniu Łukasza wierzy, że tak się stanie. Niestety Łukasz jest zagubiony w swoich uczuciach. Jego obiekt fascynacji i pragnień jest zupełnie inny. Janek widzi co dzieje się między dwojgiem jego przyjaciół. I chociaż Zosia bez wątpienia jest piękna co potrafi docenić coraz częściej łapie się na tym, że to przyjaciel przyciąga jego uwagę. Obaj chłopcy zagubieni w swoich pragnieniach - bo przecież to złe, jak się ogólnie przyjęło - szukają od nich ucieczki. Lecz czy z uczuciami można walczyć? Jeden moment zapomnienia. Jedna chwila sprawia, że odkrywają przed sobą pragnienia serc. Niestety.. Łukasz postanawia szukać ukojenia w Bogu i udaje się do seminarium. Załamany i zdezorientowany Janek także koi swój ból, swój i Zosi. Oboje w swoich ramionach. Odtąd wszystko toczy się już szybko, ślub, dzieci, ale... Jak można żyć kiedy się czuje, brak czegoś.. Muszę przyznać, że już dawno żadna historia mną tak nie wstrząsnęła. Obdarta z jakichkolwiek ubarwień. Surowa i prawdziwa do bólu. Życie pokazane takim jakie jest. Z wzlotami i upadkami. Z całym bagażem ludzkich doświadczeń, a jednocześnie przepełniona ogromem wszelakich uczuć. Cierpiałam razem z bohaterami. Razem z nimi się radowałam. Zwłaszcza, że nie poznałam losów wyłącznie tej trójki ale i ich rodzin. Motywy ich postępowania, sposób postrzegania świata i samych siebie. Ta historia pozostanie ze mną na długo. Polecam

0 Jesienne liście to pierwsza część sagi rodzinnej opowiadająca o trójce przyjaciół. Zosi, Janku i Łukaszu. Wszystkich ich połączyło wspólne miejsce zamieszkania i rok urodzenia, a także uczucia.. Emocji w tym trio jest doprawdy co niemiara. Zosia od zawsze podkochiwała się w Łukaszu ,a jej największym marzeniem było wyjść za niego za mąż. On sam -na nieszczęście dla dziewczyny czuł do Janka dużo więcej niż do przyjaciela, jednak strach i niemożność poradzenia sobie z sytuacją kazały mu uznać, że to przyjaciółka będzie remedium na jego rozterki. Kiedy i to nie zdało egzaminu chłopak zdecydował się pójść drogą kapłaństwa.. co z tego wyniknęło? Jak podjęte decyzje wpłyną na życie bohaterów? Przekonajcie się sami. "Jesienne liście " zwróciły moją uwagę przy ogłoszeniu o naborze recenzenckim przede wszystkim piękną szatą graficzną oraz opisem fabuły. Czy się rozczarowałam? Zdecydowanie nie. W swojej książce Andrzej F. Paczkowski bardzo wiernie i szczegółowo przedstawia realia życia w małej, położonej na Śląsku wiosce. Opisuje trudy życia codziennego, podejście do wychowania dzieci oraz mentalność ludzi z tamtych czasów Jestem też zaskoczona tym jak na niespełna trzystu stronach można przedstawić czterdzieści lat czyjegoś życia, cztery dekady ważnych wydarzeń historycznych i przy okazji zrobić to w taki sposób by niczego nie spłycić. A jednak autorowi wyszło to naprawdę zgrabnie , czego szczerze gratuluję. Dla mnie samej ta lektura rozwija się nieco wolno , leniwie snuta przez narratora, jakby zatrzymana , odseparowana od codziennych spraw i wszechobecnego pędu , co sprawiło, że i tu jedyny mały minus -że czytanie w niektórych momentach nieco się dłużyło-ale może to po prostu kwestia gustu. Niemniej mogę polecić tę powieść miłośnikom rodzinnych , zagmatwanych historii, które pozwalają miło spędzić czas.

👉 Długo się zbierałam, żeby napisać tę recenzję. Już tłumaczę, dlaczego, ponieważ historia ma w sobie tyle emocji pozytywnych i negatywnych. Trudno było mi uporządkować myśli po przeczytaniu tej książki. Autor napisał tę powieść bez żadnych upiększeń wszystko jest pokazane takie, jakie powinno być. 👉Jesienne liście to powieść o trójce przyjaciół Zosi, Janku i Łukaszu. Troje bardzo różnych ludzi, z różnych klas społecznych — połączonych przyjaźnią. Urodzili się i wychowali we wsi w Karkoszce na śląsku. Ich pierwsze spotkanie i rozmowa zaczęły się od szkoły, do której uczęszczali. Każdą wolną chwilę spędzają razem. Tak mijały im dni i lata razem. Cała trójka dorasta i tu zaczynają zmieniać się nie tylko fizycznie, ale i mentalnie oraz psychicznie. ❤️ 👉Zosia zakochała się w Łukaszu. A Janek nie wie, co począć w obecności Łukasza. Łukasz wie, że to, co kiełkuje się w nim do Janka nie jest dobre i dlatego wybiera Zosię. Sprawa sercowa trójki bohaterów zaczyna się wyglądać na „skomplikowaną. Przyjaciele dowiadują się że Łukasz chce być księdzem. 🤨 👉Powieść „Jesienne liście” pokazuje nam wyimaginowany świat, który jest połączony ze światem rzeczywistym. Autor splata ze sobą wiele autentycznych wydarzeń zaczerpniętych z historii, takich jak wybór papieża Polaka, stan wojenny. Nigdy wcześniej nie czytałam tego autora i wiecie co, nie zawiodłam się. Tak się wciągnęłam w tę książkę, że nawet nie wiem, kiedy ją skończyłam. Dla mnie to słodko-gorzka historia, która pokazuje, jaki naprawdę jest świat i jaki był kiedyś. ❤️ Gratulacje dla autora👏 bardzo cierpliwe czekam na drugą część. Trzymam w kciuki za pisanie 👌♥️

Saga rodzinna, wieś na Śląsku i 3 przyjaciół, urodzonych w tym samym roku. 2 chłopaków i dziewczyna i uczucia jakże gmatwające wszystko w życiu. Ta kocha tego, ten kocha kogoś innego i ... Czy przyjaźń wytrzyma te rozterki serca? 1960 rok i kolejne 40 lat. Co się w tym czasie wydarzy? Fikcja wymieszana z rzeczywistością, takie a nie inne marzenia czy wybory. Autor przekazuje czytelnikowi pewne refleksje i przy okazji nakłania go do tego samego. Czy obecna rzeczywistość ma inne ideały, marzenia czy pragnienia? Książkę czyta się z ciekawością. Jest podzielona na rozdziały, które są zatytułowane, więc mamy przedsmak tego co się dalej wydarzy. Czy bohaterzy dadzą się lubić? Czy czytelnik podziela ich zdanie i decyzje? Czy uczucia mają szansę na pozytywne rozwiązanie i znalezienie tej drugiej bliskiej sercu osoby, skoro ci, których się pokochało, mają inne plany? Jakie konsekwencje szykuje los i czy można było wybrać inaczej? Saga - 40 lat przecinających się ścieżek. Co tak naprawdę kryje się pod tytułem książki? Jeśli znacie autora, to wiecie, że potrafi przykuć uwagę czytelnika i nawet te 40 lat da radę tak ubrać w słowa, by je zmieścić tylko na 300 stronach ... i otrzymacie wszystko to co trzeba. Polecam, bo życie, przeszłość i przyszłość to zawsze wyzwania i może czasami ten czy inny wybór będzie okazją by nie popełnić takiego samego błędu.

Tegoroczna perełka wydawnicza! Niezwykła, taka życiowa historia. Kochani! Ta książka to takie MUST HAVE dla Was! Ta historia wyciśnie Wam niejedną łzę, ale naprawdę warto poznać losy tych bohaterów. Bo nie tylko o trójce przyjaciół tutaj poczytacie. Poznacie całe ich rodziny, a także kilku pobocznych bohaterów, mieszkańców wsi. Co tutaj się działo! Istny rollercoaster ludzkich losów! Tyle strat, tyle emocji, tyle bólu, żalu, rozczarowań, ale i miłość w przeróżnym wydaniu. Mówi się, że "ciężka praca popłaca". Tylko czy warto czasem zarzynać się dla ... No właśnie, dla kogo? Dla czego? Czy warto decydować za kogoś? Narzucać komuś swoją wolę? Bohaterowie tej książki naprawdę przeszli sporo. Jednym wyszło to na dobre, innym wręcz przeciwnie. Są i tajemnice, które wychodząc na światło dzienne, zaburzają zwykłe ludzkie funkcjonowanie. Są i takie, które po latach w cale nie przynoszą ukojenia. Książkę polecam.