Człowiek w bandażach (okładka  miękka, wyd. 01.2023)

Nie czytałam pierwszego tomu, który nosi tytuł „Pan Strach”. Mimo tego płynnie wchodzi się w fabułę i nie czuję się braku nie doczytanych wątków z części pierwszej. Jestem pod wrażeniem pomysłu na zawiłość wątku. Nie spodziewałam się takiej bezczelności głównego bohatera. Książka trzyma w napięciu, ale są dwa momenty, które powodują uśmiech, bo sarkazm to to co lubię. Finał książki sugeruje, że będzie kontynuacja, w której prym będzie wiódł nowy bohater.

RECENZJA🤓 Cześć. Dziś przedstawiam Wam najnowszA książka Alex Sand „Człowiek w bandażach”, wydawnictwo Waspos. Ból, strach, przerażenie, emocje… To dostałam od książki „Człowiek w bandażach”, którą pomimo ostrzeżeń Nie czytać nocą! Jak już zabrałam się za czytanie wieczorem, to ostatnią stronę przeczytałam o trzeciej w nocy. Tej książki nie da się po prostu odłożyć, z każdą stroną coraz bardziej byłam ciekawa co wydarzy się dalej. Z każdym uderzeniem czułam ból i przerażenie jakie odczuwały ofiary.  Miałam wrażenie jakbym tam była i wszystko na własne oczy widziała oraz czuła. Akcja w książce jest dynamiczna trzyma tempo i nie zwalnia nawet na moment. Fabuła wielowątkowa dzięki czemu poznajemy historię z poziomu śledztwa, kata, ofiary. Przerażające sceny, mrok, tajemnice, zaskakująca i wciągająca fabuła jeśli tego szukasz w książce to koniecznie musisz przeczytać „Pan Strach” oraz „Człowiek w bandażach”.

Jak wam mija tydzień? Przychodzę do was z recenzją książki „Człowiek w bandażach” @alex._.sand. Nie czytałam pierwszego tomu serii, jednak w zupełności nie przeszkodziło mi to w czytaniu drugiego. Autorka zaserwowała czytelnikom dużą dawkę emocji, wartką i dość nieprzewidywalną fabułę. Da się odczuć, że kreacja bohaterów była bardzo przemyślana. Każdy z nich wnosi do książki wartość dodaną i wywołuje w czytelniku inne odczucia. Przyznam, że niektóre fragmenty były bardzo brutalne, jednak dzięki nim książka zyskała. Kolejną zaletą jest lekkie pióro, dzięki czemu lekturę czyta się szybciutko. „Człowieka w bandażach” polecam osobom o mocnych nerwach. Jestem niezwykle ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

Zdrowo porąbana lektura. Brutalnie, krwiście, z przemocą. Daje 5 bo jednak przekaz ma mocny a dzisiaj do tego bardzo aktualny. Fanom jatki niedurnej - polecę.

Dużo okrucieństwa, na szczęście nie przez całą książkę, bo nie dałabym rady. Plus że czyta się bardzo szybko, pochłania.

Obrzydliwie wciągająca - oba te określenia nie są przypadkowe. Szybko się czyta bo trudno odłożyć tą ksiazke

„Michael podszedł bliżej i spojrzał prosto w oczy przerażonej kobiety. Widział w nich to, co lubił najbardziej. Strach, nienawiść, rozpacz i bezradność”. „Człowiek w bandażach” Autor: ALEX SAND Wydawnictwo: WASPOS Do Trenton po roku czasu powracają artyści sadyści. Bardziej przygotowani, a ich plan jest dopracowany. Swoje poczynania transmitują na żywo w internecie, żeby przyciągnąć coraz więcej osób. Ich ofiary są prologiem do ostatecznego finału. Starach oraz cierpienie ich ofiar jest natchnieniem do tworzenia obrazów. Ich pragnieniem jest ponowne odnalezienie ich muzy Amelii i dokończenie nieskończonego dzieła. Czy im się to uda? Czy policja tym razem zdąży ich powstrzymać? Kim jest człowiek, który zakrywa swoją twarz bandażami? „Kto tak naprawdę jest katem i czy złe doświadczenia usprawiedliwiają czyny?” Czytając masz ciarki, czujesz każdy ból i strach … chociaż emocje wręcz parują, to było mocne Alex Sand, myślałam, że już mnie nie zaskoczysz, ale to jest armagedon. Uwielbiam twoje pióro, to było rewelacyjne !!! Zapiera wdech. „Człowiek w bandażach” jest kontynuacją serii „Pan Strach” wydawałoby się, że różnie bywa z kontynuacjami, ale Alex Sand pokazała nam, że może być jeszcze lepiej. Książka, która trzyma w napięciu od pierwszej kartki, z dynamiczną akcją, wyrazistymi bohaterami i zagadkową intrygującą fabułą, z niecierpliwością czekamy na rozwój sytuacji, a przede wszystkim jak to się zakończy. Mamy bardzo dużo pytań, ale nie wszystkie odpowiedzi otrzymujemy od razu możemy się tylko domyślać co się wydarzy, ale i tak nie jesteśmy na to przygotowani. Autorka tak prowadzi nami między bohaterami, że w napięciu oczekujemy co zaraz się wydarzy. Dopracowanie książki jest idealne, bo jak inaczej nazwać to co czujemy w trakcie czytania. Strach, cierpienie, ból, każdy krzyk ofiar odczuwamy jakbyśmy byli tam razem z nimi. Przeżywany razem z nimi to wszystko, z ciarkami na całym ciele i niepokojem pokonujemy następne rozdziały, bo nie można się od niej oderwać wręcz jesteśmy wciągnięci w ich historię. Dokładne opisane sceny jakie spotkały ofiary są brutalne i przerażające, zdecydowanie dla osób o mocnych nerwach, bo kwiatków i motylków tutaj nie ujrzysz. Pomimo tego wszystkiego książkę czyta się zaskakująco szybko, a to zasługa niesamowitego lekkiego pióra autorki. I to nie koniec, bo mamy tutaj nowe postacie, które mają coś jeszcze do powodzenia, a ja czekam z niecierpliwością. Autorka nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa, tylko dała nam nadzieję na jeszcze wiele emocji. Alex Sand uważam, że powinno być jeszcze głośniej o twoich książkach, bo wyzwalają w nas ogrom emocji. Stworzyłaś niesamowite książki, od których nie da się zapomnieć przez długi czas. Tak więc moi kochani jeżeli lubicie jak wam w trakcie czytania skacze ciśnienie, serce chce wyskoczyć, czujecie strach i ból na całym ciele, a przede wszystkim chcecie przeczytać thriller w bardzo dobrym wykonaniu to zdecydowanie powinniście przeczytać najnowszą książkę od Alex Sand „Człowiek w bandażach”. Polecam gorąco.

W "Człowieku w bandażach" poznajemy losy Amelii i Antona rok po tych traumatycznych wydarzeniach. Amelia się ukrywa, Anton przeżywa fakt, że Amelia straciła do niego zaufanie i nie odzywa się do niego. I jakby tego było mało, ni z gruszki ni z pietruszki wypływają na światło dzienne obaj ich oprawcy Ricardo i Michael. Te dwa świry nie bojąc się złapania znów porywają kobiety, malują ich cierpienie i wszystko udostępniają na żywo w internecie. Oni wręcz upajają się cierpieniem tych porwanych kobiet. Powiem Wam, że w tej książce dzieje się dużo i to od samego początku. Czytelnik nie ma chwili na wytchnienie, bo bohaterowie zaskakują, dodatkowo ciągle chodzi po głowie pytanie - dlaczego Ricardo pokazuje się w bandażach? Dlaczego nie pokazuje swojej twarzy, tak jak robi to Michael? Czyżby miał zmienioną twarz i ot tak codziennie przebywał wśród zwykłych ludzi, a teraz bał się, że ktoś go rozpozna? O co tutaj chodzi? Dlaczego znów ta psychopatyczna dwójka uaktywniła się po roku czasu? Do kogo będą się zwracać i kogo będą chcieli odzyskać? Dlaczego Amelia znów poczuje ogromny strach? I co w tej całej sytuacji zrobi Anton? O ile w tomie 1 miałam ciarki na skórze, to tutaj miałam dreszcze podczas czytania. Akcja wciągnęła mnie na maksa!!! Momentami było drastycznie - więc jeśli nie lubisz czytać o łamaniu czy miażdżeniu części ciała, to odpuść sobie tę książkę! Bo opisy są naprawdę realistyczne i ma się wrażenie, że dosłownie widzi się to co tam się dzieje! Jest sporo bólu, cierpienia i strachu. Jednak powiem Wam, że to nie romans, to nie obyczajówka, tylko porządny thriller z kryminałem i sensacją. Mamy tu okazję poznać wszystkie wydarzenia od strony tych dwóch świrów, ale i ich ofiar oraz ludzi, którzy próbują ich odnaleźć. Dodatkowo jest tutaj przedstawiony pewien młody człowiek, którego historia ni jak ma się do całości, a jednak pewne wydarzenia zaczynają go łączyć z Ricardo i Michaelem. I choć ta historia jest tutaj nieskończona, to może Alex Sand pokusi się o dalsze jego losy. Czas pokaże. Wracając do całości. Ja chylę czoła do ziemi dla pomysłowości autorki. Bo tak realistycznie opisać te krzywdy, to cierpienie i niepokój podczas czytania, plus dopasować te wszystkie wydarzenia - to trzeba naprawdę umieć to zrobić. A Alex to umie i wychodzi jej rewelacyjnie! Wszystko jest tutaj ze sobą tak spójne, tematy trudne, a jednak pióro autorki tak lekkie, że czyta się płynnie od deski do deski. I ciągle chce się więcej :) Więc cóż jeszcze mam napisać, by przekonać tych, którzy nie czytali tej książki, aby jednak ją przeczytali? Może to, że jeśli szukasz mocnych treści, odważnych scen ( nie! nie z seksem, bo takich tu nie ma!), ale scen mocnych, brutalnych i realistycznych, plus chcesz wysilić trochę szare komórki i spróbować rozwikłać zagadki razem z bohaterami, to jak najbardziej sięgnij po tę książkę. Polecam też "Pana Stracha", bo tam poznacie od początku naszych bohaterów.

Byłam bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów, ale w szczególności kolejnych działań artystów, którzy ukochali sobie uczucia i emocje ukazując je w makabrycznym sposób. Dzięki uprzejmości autorki mogłam więc sięgnąć po tę długo wyczekiwaną kontynuację. Minął rok od wydarzeń w Trenton, w których Amelia Matsson i Anton Kierh cudem uniknęli śmierci. Dokładnie po dwunastu miesiącach artyści – sadyści ujawniają się ponownie światu. Teraz ich twórczość poszła o krok do przodu. Swoje krwawe dzieła pokazują w Internecie, na żywo, aby każdy mógł docenić ich kunszt. Co wspólnego z ich mrocznymi działaniami ma młoda kobieta z dobrego domu oraz sam burmistrz Trenton? Co się stało z Amelią i Antonem? Kim jest tajemniczy student dręczony przez koszmary i śledzący to chore widowisko? „Pan Strach” bardzo przypadł mi do gustu. Jednak o ile ten był w moim odczuciu dobry o tyle „Człowiek w bandażach” jest jeszcze lepszy. Fabuła przeraża i jednocześnie fascynuje. Lekkie pióro autorki sprawia, że mimo koszmaru, który ma miejsce na kartkach tej książki, pełnej cierpienia ludzkiego scenerii, książkę czyta się w mgnieniu oka. Fabuła poprowadzona jest tak aby utrzymać czytelnika w napięciu, stopniowo odkrywając karty, którymi grają bohaterowie. Psychologiczne rozważania dwóch psychopatów zestawione z poruszającym najczulsze struny sadyzmem, którego jesteśmy świadkami. Zwroty akcji, które podnoszą poziom adrenaliny połączone zostały z bólem i traumą co było iście genialne. Świetnie wykreowane, nieprzerysowane postacie są kolejną zaletą tej pozycji. Skąd biorą się potwory? Z pewnością nie kryją się pod łóżkiem czy w szafie. Najgorsze są te w ludzkiej skórze co zostało tu doskonale pokazane. Czas spędzony z tą pozycją uważam za bardzo udany i polecam tę pozycję czytelnikom o mocnych nerwach.

„Człowiek w bandażach" to nie jest historia dla wszystkich. Ostrzeżenia o możliwych skutkach ubocznych lektury powinny znajdować się już na okładce. Ale do rzeczy... „Sztuka jest wszystkim tym, co wywołuje w tobie emocje." - to motto pewnych artystów, które jest dla nich usprawiedliwieniem dla okrutnych zbrodni, które popełniają na oczach setek widzów. A nie są to zwyczajne zbrodnie. To tortury pełne bólu, strachu i niezrozumienia. Jak wiadomo jednak, to, co zakazane, najbardziej przyciąga. Pomysł na fabułę był naprawdę dobry, jednak sposób, w jaki autorka ją przedstawia nie spodoba się każdemu. Pełno tutaj okrucieństwa, mocnych słów i nietypowych motywów. Moim zdaniem, thriller powinien wzbudzać emocje i tutaj z pewnością ich nie zabraknie. Od samego początku towarzyszy nam niepokój i utrzymuje się on do samego końca. Widać także różnicę w warsztacie pisarskim, bo o ile w poprzednim tomie, sposób narracji nie za bardzo mi się podobał, tutaj widać zdecydowaną poprawę. To książka w mrocznym klimacie, która nie daje spać spokojnie, dlatego, jeśli macie słabe nerwy, nie czytajcie jej przed snem. Niektóre sceny przyprawiają czytelnika o gęsią skórkę. Dzięki temu autorka odwraca nieco naszą uwagę od rozwiązania zbrodni, przez co możemy być nieco zaskoczeni zakończeniem. Będziecie tą książką przerażeni, będziecie czuć obrzydzenie, będziecie zaniepokojeni, ale będziecie chcieli czytać ją dalej. I to jest największy plus tej historii. Coś mi jednak tutaj do końca nie pasowało. Być może brakło mi tutaj realizmu, jeśli chodzi o postacie. Nie poczułam z nimi żadnej więzi i do nikogo nie zapałałam sympatią. A być może brakło mi jeszcze rozbudowania niektórych wątków, ale całość oceniam dobrze. Najlepiej jednak przekonać się o tym samemu.