Jak nie zepsuć palanta (ebook)

Rose i Alex wracają, choć niekoniecznie tak, jakbyśmy chcieli, bo bardziej osobno, aniżeli razem. Kontynuacja świetnie przyjętej pierwszej części przygód szalonej okularnicy i szefa- palanta w końcu ujrzała światło dzienne i jedno jest pewne- nie zawodzi. To piękna powieść romantyczna, idealnie zgrana z korporacyjnymi normami oraz rzeczywistością pracy w marketingu. I choć między bohaterami nadal iskrzy, a wzajemne uczucia nie wygasły, to czeka na nich wiele przeszkód do pokonania, by mogli cieszyć się swoją obecnością. Czy są w stanie podjąć szansę jaką stawia przed nimi los, zaufać sercu i spróbować zawalczyć o własne szczęście? Rose rozwija się pod skrzydłami nowej firmy- WallisAd. Ma nowe grono znajomych, choć nie tak bliskie jak to w poprzedniej firmie. Skupia się jednak na tym co dla niej obecnie najważniejsze- osiągnięciu sukcesów w pracy, by wykazać się ale także udowodnić, że jest warta tej szansy, którą dostała. Pomimo upływu czasu nadal nie do końca pogodziła się z tym, jak ułożyły się jej sprawy z Alexem i czuje się oszukana, a nawet wykorzystana. Momentami także myśli, że to jej wina, bowiem źle odebrała zamiary byłego szefa. Tak czy inaczej doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że nie powinna rozpamiętywać przeszłości, tylko brnąć do przodu i popychać swoją karierę, mając na względzie nie tylko swoje dobro ale także swojej rodziny. Oferta pracy dla Sport Phantom jawi się jak spełnienie marzeń. Jednak szybko przeistacza się w kontrakt niczym z koszmarnych snów, a wszystko to za sprawą firmy, z którą musi współpracować. Alex nadal wiedzie prym w Stackhouse. Na pierwszy rzut oka widać, że się zmienił. Nie traktuje swoich pracowników jak zło konieczne i naprawdę stara się zachowywać jak cywilizowany człowiek. Jego przyzwyczajenia także uległy poprawie i śmiało można stwierdzić, że mamy do czynienia z ulepszoną wersją szefa. Także w życiu prywatnym zdecydował się na zmianę przyzwyczajeń i kompletnie nie jest zainteresowany przygodnymi kontaktami z płcią przeciwną. Jednak jest coś, co nie zostało zmodyfikowane w nim nawet o jotę- pracoholizm i ogromne oddanie firmie, choć często niekonwencjonalne. Również on widzi swoją szansę w pracy dla Sport Phantom, nie tylko z uwagi na poprawienie pozycji Stackhouse ale i udowodnienie innym, zwłaszcza ojcu, że jest właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. A że dodatkowo będzie współpracował z Rose? Dla niego to jak upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, bowiem chce odzyskać jej względy tak samo mocno jak odnieść sukces w nowej kampanii. "Jak nie zepsuć palanta" idealnie równoważy rozwój niełatwej sytuacji związanej z pracą nad kampanią i realiami korporacyjnymi z dalszym rozwojem uczuć głównych bohaterów. Autorka stworzyła naprawdę ciekawą fabułę, a cały pomysł marketingowy jaki tu przedstawiła, choć przecież stanowi tylko tło dla ewolucji związku Alexa i Rose, jest iście genialnie skonstruowany. Nie spodziewajcie się jednak jakichkolwiek scen erotycznych czy też typowych dla wielu powieści uniesień i rozmyślań postaci skierowanych jednotorowo ku łóżkowym spełnieniom. To pełna klasy i uczuć powieść, w którym stawia się na prawdziwą miłość w bardzo delikatnej odsłonie, pomijając jakiekolwiek cielesne zbliżenia. Nie ujmuje to jednak chemii jaka wytworzona jest między bohaterami, bowiem zarówno ona jak i uczucia, które między nimi jedynie rozkwitają, są niepodważalne. Całość to niesamowicie romantyczna opowieść o dwojgu ludzi, którzy mierzą się nie tylko z własnymi ograniczeniami ale i nieprzychylnymi im osobami. Pikanterii dodaje fakt, że w fabułę wpleciono ciekawą intrygę, z której nie tak łatwo będzie wybrnąć głównym bohaterom, by nikt nie został skrzywdzony. Anna Craft udowadnia, że potrafi tworzyć pochłaniające czytelnika powieści, z subtelnie przedstawionymi wątkami miłosnymi i brawurowo opisanymi kwestiami związanymi z marketingiem. To naprawdę świetnie zwieńczenie historii Rose i Alexa, wobec którego nie powinno się przejść obojętnie.

„Jak nie zepsuć palanta” jest powieścią, którą można zaliczyć do romansu biurowego, gdyż większa część fabuły toczy się właśnie w środowisku firmy korporacyjnej. Z reguły w tego rodzaju historiach aż kipi od erotyki. Tutaj ta sfera jest obecna, ale co ciekawe, nie ma w niej opisów zbliżeń, łóżkowych scen, czy wulgaryzmów. Całość jest napisana tak, że doskonale można poczuć wzajemne przyciąganie, ale zostało to przedstawione w bardzo subtelny sposób i bez seksualnych opisów. Autorka bardziej skupiła się na rozwoju relacji między głównymi bohaterami, ich wzajemnej współpracy i fascynacji, którą skutecznie przez jakiś czas skrywają. Natomiast nie brakuje w tej powieści emocji, napięcia, pożądania, które każde z nich czuje, ale postępuje wbrew swemu sercu. „Jedyna słuszna wojna, to ta stoczona z samym sobą.” W obu tomach autorka zastosowała naprzemienną narrację, ale nie oznaczyła wyraźnie, kto w danym momencie opowiada nam o sobie. Możemy tego jedynie się domyślić, po użytej formie osobowej, raz żeńskiej, raz męskiej. Dosyć szybko przyzwyczaiłam się do tej konstrukcji, więc nie miałam problemów w odnalezieniu się w poszczególnych wątkach. Obie części zostały bardzo lekko napisane, chociaż bardziej podobała mi się część pierwsza, ze względu na zabawną formę, utarczki słowne, które nadawały całości odpowiedniego nastroju. W pierwszym tomie Rose walczyła o zmianę zachowania Alexa, wytykając mu jego wady i niewłaściwe podejście do pracowników firmy. W tomie drugim akcja biegnie utartym schematem, w którym dwoje kochających się ludzi nie potrafi o sobie rozmawiać szczerze, wciąż wybuchają między nimi nieporozumienia, i to głównie z przyczyny niezrozumiałych dla mnie ambicji Rose. Teraz to Alex walczy o uwagę i uczucia Rose, która skutecznie mu to utrudnia. Jest do niego nastawiona negatywnie i wszelkie jego zachowania odbiera emocjonalnie. Mimo to cała historia bardzo mi się podobała i czytałam ją zainteresowaniem. To historia z nietuzinkową fabułą, chociaż można w niej odnaleźć stałe elementy. Pani Anna Craft udowodniła, że nie musi być w romansach ociekających seksem scen, by można były odczuć chemię między bohaterami. Natomiast postawiła przed bohaterami trudne sytuacje, wymagające podejmowania niełatwych wyborów, od których zależy nie tylko sukces projektu, lecz także osobiste szczęście. Oboje przekonali się, że miłości nie da się lekceważyć. Ona przychodzi, czy tego chcemy, czy nie i czeka, aż będziemy gotowi ją zaprosić do swego serca. Gorzej, gdy dana osoba boi się tego uczucia, a wtedy może przegapić to, co dla niej jest wartościowe i piękne. Zarówno Alex, jak i Rose mają swoje powody, by obawiać się stałego związku, ale też motywację, by wpuścić do życia miłość.