Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Wiedza o tym jak radzić sobie z 7 trudnymi emocjami. Nie ma tu może super odkrywczych rzeczy, jeśli ktoś już trochę czytał na ten temat. Za to rysunki genialnie odzwierciedlają tematy zawarte w książce

Ostatnio coraz częściej zdarza mi się trafiać na słabe książki, więc nie będę ukrywać, że do tej podeszłam dość sceptycznie. Jednak, gdy zaczęłam czytać „Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie” już na początku zostałam mile zaskoczona. Nic nie przyspiesza mojego czytania poradników bardziej kiedy okazuje się, że treść bazuje na doświadczeniach autorów, w tym wypadku autorek. Dzielą się one z nami nie tylko doświadczeniem, a także wiedzą o trudnych emocjach. Poruszają tematy wypalenia, perfekcjonizmu, żalu, gniewu czy niepewności. Każda z tych emocji to osobny rozdział, w którym znajdziemy życiowe przykłady różnych osób, pomocne rysunki i przede wszystkim akapity co w tym przypadku zrobić. Chyba najbardziej podobały mi się rozdziały dotyczące gniewu i wypalenia. Żyjemy w dość trudnych czasach, gdzie pęd i przebodźcowanie są na porządku dziennym, a towarzysząca nam adrenalina sprawia, że wciąż działamy, często nie zdając sobie sprawy z tego, że jesteśmy na granicy wypalenia. Podobało mi się również jak autorki postrzegają pracę. „Praca to nie tylko aktywność zawodowa, ale też opieka nad bliskimi, wspieranie przyjaciół czy dbanie o siebie samego”. (Ilu z nas o tym zapomina?) Co za tym idzie „Wypalenie nie jest wyłącznie następstwem liczby godzin poświęconych na pracę. To także efekt historii, które opowiadamy samym sobie oraz naszego podejścia do tego, czym się zajmujemy – zarówno w pracy jak i w domu. Za dowód niech wystarczy to, że wiele osób, które rezygnują z pracy, czuje się po pół roku tak samo wyczerpane. Nowa rola w życiu nie wystarcza, by zaradzić problemowi”. Rozdział dotyczący gniewu również do mnie trafił. Jestem jedną z osób, które często ten gniew w sobie tłumią przez co problemy chociażby z bezsennością nie są mi obce. Wiem również, że nie jestem w tym odosobniona i że można nad tym pracować. Niestety już jako dzieci możemy słyszeć od dorosłych , że mamy „przestać się złościć”. Złość przedstawiana jest nam często jako coś złego, w filmach często łączona jest z brutalnością. A tak naprawdę to emocja jak każda inna. „Gniew to ochroniarz bólu, stwierdził obrazowo David Kessler, ekspert w dziedzinie bólu i poczucia straty. To emocja, która może wykrzesać w nas iskrę kreatywności, zmotywować nas lub pomóc am lepiej radzić sobie w warunkach konkurencji”. Jak możecie zauważyć, autorki w tej książce obalają mity i w klarowny sposób pomagają poradzić sobie z przytłaczającymi doświadczeniami. Na końcu książki możemy także znaleźć kwestionariusze dotyczące emocji oraz listę pomocnych lektur. Według mnie autorkom udało się stworzyć książkę, z której możemy wiele wynieść. Dla niektórych może być ona wstępem do podjęcia decyzji o terapii, dla innych zaś próbą zrozumienia własnych emocji. Myślę, że osobiście będę do niej jeszcze wracać. Was natomiast zachęcam do zapoznania się z tą pozycją 😊

Historia powstania tej książki miała ciekawy proces wydawniczy, ponieważ została wydana po drugiej konsultacji autorek z wydawnictwem, w czasie, który był dla każdego na świecie trudny, a mianowicie w okresie szalejącej pandemii.  W momencie, kiedy autorki podjęły decyzję o wydaniu tego poradnika, same zmagały się z bardzo trudnymi emocjami, a wydawnictwo nie bardzo rozumiało jak taka książka mogłaby się ukazać. Świat doświadczał trudnych emocji i wydawcy uznali, że historia autorek i innych ludzi, którzy zechcieli by ich własne historie zostały spisane w tej książce jest potrzebna, ponieważ na doświadczeniach innych osób łatwiej jest spojrzeć na własny problem i wyciągnąć jakieś głębsze wnioski, mogąc odnaleźć w ten sposób wsparcie na poziomie emocjonalnym, dlatego też ta książka ostatecznie została wydana książka. Jest podzielona na rozdziały tj. : •niepewność •porównywanie •gniew •wypalenie •perfekcjonizm •rozpacz •żal Każdy z nich porusza dany problem bazując na pojedynczych historiach przypadkowych osób i daje wskazówki jak sobie z nim radzić. Mamy również zestaw ćwiczeń, po których możemy lepiej zrozumieć własne emocje oraz trudności z otaczających nas problemów, pomagając lepiej sobie z nimi radzić. Autorki korzystały z różnych źródeł, do których zostawiły wgląd oraz przydatne aplikacje, z których można korzystać w razie potrzeby. Często wyobrażamy sobie coś, oszukując skalę problemu, a ta książka ma za zadanie nakierować nas na to jak jest rzeczywiście, nie wyolbrzymiając. Dość przyjemny poradnik, choć nie jestem zwolenniczką ich czytania, ale od czasu do czasu lubię zasięgnąć wiedzy, szczególnie kiedy coś mnie trapi. Książka, po której lepiej zrozumiemy przykre emocje i być może nauczymy się nad nimi panować. Polecam szczególnie tym, którzy zbyt dużo myślą, analizują i czasem wyolbrzymiają rzeczywistość 🙃

W dzisiejszym świecie, pełnym niepewności, presji społecznej i codziennych wyzwań, niełatwo utrzymać równowagę emocjonalną. Książka "Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza cię życie" autorstwa Liz Fosslien i Mollie West Duffy to przewodnik, który oferuje praktyczne narzędzia do radzenia sobie z szerokim spektrum trudnych uczuć, wykorzystując zarówno swoje osobiste doświadczenia, jak i historie anonimowych jednostek oraz analizując emocje w kontekście współczesnych wyzwań życiowych. Jednym z głównych walorów tej publikacji jest gruntowna analiza psychospołecznych mechanizmów kształtujących trudne emocje oraz sugestie dotyczące ich efektywnego zarządzania. Wykorzystując zarówno autorskie doświadczenia, jak i przykłady z życia codziennego, książka stara się demistyfikować negatywne konotacje emocji, tak aby czytelnik mógł je lepiej zrozumieć i skuteczniej integrować z własnym życiem. Warto podkreślić, że oprócz wywodów teoretycznych, publikacja oferuje również konkretną gamę narzędzi praktycznych, takich jak kwestionariusze samooceny czy zestawy ćwiczeń, które pomagają czytelnikom zgłębić własne emocje i efektywniej zarządzać nimi. Ponadto, liczne ilustracje, schematy i wykresy wspierają czytelnika w przyswajaniu zawartych treści, podnosząc ich zrozumiałość i atrakcyjność. W kontekście szeroko pojętego rozwoju osobistego oraz zdrowia psychicznego, książka "Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza cię życie" stanowi cenny przewodnik dla jednostek poszukujących skutecznych strategii radzenia sobie z trudnościami emocjonalnymi. Jej multidyscyplinarna i przystępna forma sprawia, że może być użyteczna zarówno dla profesjonalistów z obszaru psychologii i doradztwa, jak i dla osób indywidualnych, pragnących lepiej zrozumieć i kontrolować własne emocje.

Autorki książki „Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie” nie tylko wnikliwie przyjrzały się temu, co sprawia, że codzienność staje się dla nas problematyczna i jak reagujemy na pojawienie się w niej komplikacji. Ostatnie lata przyniosły niejedne stresogenne i problemotwórcze okoliczności, w których trzeba było odnaleźć się, a dla wszystkich było to szybko lub w ogóle osiągalne. Jeśli dodamy je do zwykle występujących kwestii, jakie były powodami niełatwych odczuć to powstaje przytłaczający konglomerat dla niejednego z nas. Liz Fosslien i Mollie West Dufy skupiły się na niepewności, porównywaniu, gniewie, wypaleniu, perfekcjonizmowi, rozpaczy i żalowi, już poradzenie się jednym z nich bywa wyzwaniem, a wcale nie tak rzadko łączą się z sobą. Nie każdy potrafi powiedzieć, nawet po cichu, a co dopiero głośno, że nie wie jak poradzić sobie z przeciwnościami. Milczenie w takich sytuacjach wcale nie jest złotem, nie przyniesie też rozwiązania. To, czego nie widać może dawać objawy, jakie błędnie są odczytywane, często skutkuje to także symptomami chorobowymi. Twórczynie „Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie” rozbierają na czynniki pierwsze zestaw siedmiu emocji, posiłkując się własnymi przykładami, naukowymi dowodami oraz wiedzą medyczną. Przedstawiając konkretne przykłady pokazują metody radzenia sobie z uczuciami, jakie przytłaczają wielu. Nie dają stuprocentowej gwarancji, wskazują jedynie kierunek i jakie efekty same osiągnęły lub jakie zna wiedza naukowa. Każdy rozdział to jedna emocja, dla której w końcowej części zaproponowano literaturę, gdzie można znaleźć kolejne informacje oraz ogólną listę pomocnych lektur.

Autorki książki „Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie” nie tylko wnikliwie przyjrzały się temu, co sprawia, że codzienność staje się dla nas problematyczna i jak reagujemy na pojawienie się w niej komplikacji. Ostatnie lata przyniosły niejedne stresogenne i problemotwórcze okoliczności, w których trzeba było odnaleźć się, a dla wszystkich było to szybko lub w ogóle osiągalne. Jeśli dodamy je do zwykle występujących kwestii, jakie były powodami niełatwych odczuć to powstaje przytłaczający konglomerat dla niejednego z nas. Liz Fosslien i Mollie West Dufy skupiły się na niepewności, porównywaniu, gniewie, wypaleniu, perfekcjonizmowi, rozpaczy i żalowi, już poradzenie się jednym z nich bywa wyzwaniem, a wcale nie tak rzadko łączą się z sobą. Nie każdy potrafi powiedzieć, nawet po cichu, a co dopiero głośno, że nie wie jak poradzić sobie z przeciwnościami. Milczenie w takich sytuacjach wcale nie jest złotem, nie przyniesie też rozwiązania. To, czego nie widać może dawać objawy, jakie błędnie są odczytywane, często skutkuje to także symptomami chorobowymi. Twórczynie „Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie” rozbierają na czynniki pierwsze zestaw siedmiu emocji, posiłkując się własnymi przykładami, naukowymi dowodami oraz wiedzą medyczną. Przedstawiając konkretne przykłady pokazują metody radzenia sobie z uczuciami, jakie przytłaczają wielu. Nie dają stuprocentowej gwarancji, wskazują jedynie kierunek i jakie efekty same osiągnęły lub jakie zna wiedza naukowa. Każdy rozdział to jedna emocja, dla której w końcowej części zaproponowano literaturę, gdzie można znaleźć kolejne informacje oraz ogólną listę pomocnych lektur.

Autorki książki „Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie” nie tylko wnikliwie przyjrzały się temu, co sprawia, że codzienność staje się dla nas problematyczna i jak reagujemy na pojawienie się w niej komplikacji. Ostatnie lata przyniosły niejedne stresogenne i problemotwórcze okoliczności, w których trzeba było odnaleźć się, a dla wszystkich było to szybko lub w ogóle osiągalne. Jeśli dodamy je do zwykle występujących kwestii, jakie były powodami niełatwych odczuć to powstaje przytłaczający konglomerat dla niejednego z nas. Liz Fosslien i Mollie West Dufy skupiły się na niepewności, porównywaniu, gniewie, wypaleniu, perfekcjonizmowi, rozpaczy i żalowi, już poradzenie się jednym z nich bywa wyzwaniem, a wcale nie tak rzadko łączą się z sobą. Nie każdy potrafi powiedzieć, nawet po cichu, a co dopiero głośno, że nie wie jak poradzić sobie z przeciwnościami. Milczenie w takich sytuacjach wcale nie jest złotem, nie przyniesie też rozwiązania. To, czego nie widać może dawać objawy, jakie błędnie są odczytywane, często skutkuje to także symptomami chorobowymi. Twórczynie „Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie” rozbierają na czynniki pierwsze zestaw siedmiu emocji, posiłkując się własnymi przykładami, naukowymi dowodami oraz wiedzą medyczną. Przedstawiając konkretne przykłady pokazują metody radzenia sobie z uczuciami, jakie przytłaczają wielu. Nie dają stuprocentowej gwarancji, wskazują jedynie kierunek i jakie efekty same osiągnęły lub jakie zna wiedza naukowa. Każdy rozdział to jedna emocja, dla której w końcowej części zaproponowano literaturę, gdzie można znaleźć kolejne informacje oraz ogólną listę pomocnych lektur.

Książka poświęcona jest trudnym emocjom i przytłaczającym doświadczeniom: niepewności, dyskomfortowi który jest powodem porównań, złości, wypaleniu, perfekcjonizmowi, rozpaczy i żalowi oraz smutkowi i wstydowi, z którymi spotykamy się niemal na każdym kroku. Gdy mamy z nimi styczność, stajemy w miejscu, wstydzimy się i czujemy się odizolowani. Ostatnio poradniki self-care bardzo mnie podbudowują i umożliwiają mi nazywanie i zobrazowanie problemów, z którymi spotykam się codziennie. Większość z nich uzmysławia mi, jak długą drogę już przeszłam w rozwoju samej siebie. Książka jednak zapaliła mi ogromną czerwoną lampkę przy problemie, którego nie dostrzegałam. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej pozycji, wyżej opisane problemy zostały bardzo jasno opisane, wraz z ogromem przykładów i opisów realnych wydarzeń. W wielu przypadający znajdowały się osobiste historie autorek, co bardzo urozmaicało lekturę. Książka wypełniona ogromem wiedzy, jak radzić sobie w ciężkich chwilach. Czyta się ją ekspresowo. Zazwyczaj poradniki są dosyć toporne do przyswojenia, jednak ten jest wypełniony praktyczną wiedzą i przykładami z życia, co urozmaica lekturę. Jest to dosłownie skarbnica wiedzy, polecam ją wszystkim, których czasami przytłacza życie.

,,Jak nie tracić głowy, gdy przytłacza nas życie" od @wydawnictwomuza to kolejna bardzo ciekawa lektura, którą z chęcią polecę na zimowe wieczory wszystkim tym, którzy już po samym tytule czują magiczną więź z tą książką. :) Co może przytłzaczać wspólczesnych ludzi? Z pewnością będzie to modna ostatnio niepewność, nieustanne porównywanie się z innymi i do innych, gniew, wypalenie, dążenie do perfekcjonizmu oraz dobrze rozumiane od lat rozpacz czy żal. Poradnik ten w dość dokładny ale też i przystępny w interpretacji dla każdego czytelnika sposób postara się omówić każdy z tych czynników. Książka pełna emocji- zwłaszcza tych negtywnych. Stanowi jednak źródło motywacji i nadziei by napotykając na drodze swojego życia te przeciwności dać im radę i nie utknąć w ciężkim punkcie. [Współpraca recenzencka] Wydawca: @wydawnictwomuza Data premiery: 15.11.2023 #wydawnictwomuza #muza #jaknietracicglowy #lizfosslien #ksiazkanadzis #poradnik #jakzyc #zycie #mojaksiazka #czytaniejestsexy

Ta książka to nie tylko poradnik. To niesamowita opowieść autorek o radzeniu sobie z wszelkimi problemami z własnej autopsji. Bardzo się cieszę, że mogłam ją przeczytać. Moim zdaniem powinna być dostępna dla wszystkich w dzisiejszych czasach. Radzenie sobie z problemami zazwyczaj zaczyna się od zdefiniowania problemu, szukania rozwiązań, dzielenia go na mniejsze etapy oraz otwarcia się na wsparcie od innych. Warto też pamiętać o utrzymaniu zdrowego podejścia psychicznego i dbaniu o siebie w trudnych chwilach. Jeżeli chcemy pomóc innym, najpierw musimy uporać się ze swoimi problemami. Znajdź chwilę na oddech, skoncentruj się na teraźniejszości, dziel problemy na mniejsze kroki i dbaj o siebie ❤️