Illuminae. Illuminae. Tom 1 (okładka  twarda, wyd. 09.2017)

Książka urzeka przepięknym wydaniem. Twarda oprawa. Mnóstwo ilustracji. Wydawcy naprawdę się postarali. Cała historia wciąga od pierwszej strony. Ze względu na sposób pisania autorki ( niemal same okienka chatowe) czyta się ją błyskawicznie. Można by rzec że jest to współczesny rodzaj dramatu. Wszechświat ruszył do przodów i zapewne sztuki antyczne w współczesnym świecie właśnie tak by wyglądały.

Książka nie jest najłatwiejsza do czytania, ponieważ składa się z wywiadów, e-maili itd. Jednak jest bardzo interesująca i nawet wciągająca. Poza tym to fajna odskocznia od normalnych, czyli najczęściej spotykanych kryminałów, ponieważ jak mówiłam, nie jest pisana tekstem ciągłym. Serdecznie polecam, jeśli chcecie lekkiej odskoczni od codziennej lektury.

Wyjątkowa książka, napisana w zupełnie inny sposób - nie fabularnie, a za pomocą czatów, raportów, opisów z kamer! Zastanawiam się, czy w taki sposób można napisać książkę i czy to zadziała - zadziałało i to jeszcze jak! Wciągająca przygoda, szczególnie dla młodzieży ❤️

Świetna książka. Polecam ją każdemu kto chce oderwać sie od rzeczywistości i wylądować na statku Alexander i przeżyć silne emocje z bohaterami książki

Bardzo ciekawa forma - dość unikatowa, historia wciąga, ale zalatuje typową młodzieżówką

Nietypowy sposób przekazu. Warto przeczytać.

Na początku trochę trudno jest się wczuć w sytuację i utożsamić z bohaterami. Książki w takiej formię jeszcze nigdy nie czytałam. Jednak mniej więcej w połowie narracja staje się trochę bardziej uregulowana. Zaskakuje zarówno forma jak i treść. Z ręką na sercu mogę stwierdzić że jest to najpiękniej wydana książka jaka widziałam (taki bonus dla okładkowych srok XD). Mimo iż ma ponad 500 stron, ilość ilustracji i przeróżnych dodatków sprawia że czyta się ją szybko i z łatwością. Nie ma dwóch takich samych stron, uwierzcie ( no może tylko raporty i listy... 🤣). A cała historia... jak z kosmosu- i to dosłownie. Nie jest to książka mojego życia (a mam taką jedną) ale bez problemu mogę ją zaliczyć do moich ulubionych pozycji. Może trochę przewidywalna, może trochę się rozkręca, może nie jest to 8 cudo świata, ale... naprawdę warto. Nowa historia jakiej jeszcze nie było. Rok 2575, statki kosmiczne, osiedlone nowe planety... i wartka, niepowtarzalna akcja. Po prostu: KSIĄŻKA XXI WIEKU Dla wielbicieli akcji, technologi i świeżosci w sam raz.

Przed premierą wokół książki zrobiło się wiele szumu za sprawą akcji "Wydaj z nami Illuminae" wydawnictwa. Przeważające pozytywne recenzje w Internecie oraz ciekawe gadżety zachęciły mnie do kupna tej książki. Niestety okazało się, że książka jest mocno przereklamowana. Historia, która początkowo wydawała mi się interesująca i ciekawa, z każdą kolejną stroną coraz bardziej rozczarowywała. Spodziewałam się raczej wartkiej akcji, aniżeli słabo przedstawionego romansu (który niestety dominuje w całości). "Illuminae" pod względem historii nie oferuje niczego nowego od innych tytułów z gatunku sci-fi. Fabuła po prostu w pewnym momencie zaczyna się nudzić. Sam pomysł na historię był naprawdę dobry, gorzej autorom wyszło poprowadzenie akcji. Przez całą lekturę nie związałam się w jakikolwiek sposób z bohaterami, byli mi oni od początku do końca obojętni. W głównej mierze irytowała mnie postać Ezry, sama Kady również do udanych i silnych charakterów nie należy. Jedynym plusem książki jest forma jej wydania - "Illuminae" to coś nowego, autorzy nie poprowadzili narracji w typowy, klasyczny sposób, całą historię poznaje się poprzez maile, akta, itd. Oczywiście polskie wydanie nie ustrzegło się błędów, choć mogłoby się wydawać, że przy tego typu książce nie powinno ich być tak wiele. Choć forma wydania jest ciekawa i stanowi mocną stronę książki, to jednak niektóre strony, to znaczy sposób czytania na nich tekstu po prostu męczył. Podsumowując, "Illuminae" nie trafiło do grona moich topowych książek, do których wracam z przyjemnością. Dla mnie jest to książka, która po jednokrotnym przeczytaniu trafiła na półkę i nie zamierzam już więcej po nią sięgać.

Po prostu WOW! Niesamowite, ta książka zrobiła na mnie naprawdę ogromne wrażenie. Zamówiłam ją w przedsprzedaży - więc brałam udział w wielkiej zrzutce aby mogła w ogóle być wydana - i nie żałuję, jestem tak pozytywnie zaskoczona, że brak słów. Przygoda typowo science-fiction, a dla takich jak ja, fanów Stargate SG-1, to naprawdę znane i lubiane klimaty. Wartka akcja i ciekawy sposób prowadzenia narracji - zapisy akt i rozmów, czyta się to bardzo naturalnie, zwłaszcza młodym osobom przyzwyczajonym do czatów i facebooków. Momentami bardzo wzruszająca i zmuszająca do refleksji nad sobą - i ogólnie - ludzkością. Pojawia się też znany już motyw sztucznej inteligencji i tego, jak nigdy, żadna maszyna, nawet posiadająca "mózg" wielkości miasta i ogromną moc obliczeniową, nie będzie nigdy w stanie zrozumieć ani tym bardziej skopiować ludzkich emocji i uczuć, bo to one sprawiają, że jesteśmy wyjątkowi w całym Wszechświecie. Książka wciąga niesamowicie, ponad 500 stron gwiezdnej przygody mogę śmiało polecić każdemu na zbliżające się dłuższe, jesienne wieczory.

Na pełen tekst zapraszam na bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2017/08/illuminae-amie-kaufman-jay-kristoff.html Illuminae to historia, o której trudno cokolwiek powiedzieć, by nie zaspoilerować. To historia, o której nie mówi się konkretów, bo trzeba ją po prostu przeczytać samemu. Ta prosta i może niezbyt wyszukana opowieść okazuje się niezwykle oryginalna w zderzeniu z formą, w jakiej została przedstawiona czytelnikowi. Wciąga i sprawia, że przeżywamy z bohaterami wszystko tak, jakbyśmy byli tuż obok nich, w postaci współpasażerów. Nie dziwi mnie fakt, że tak bardzo oczarowała czytelników na całym świecie, bo ja do tej grupy fanów zdecydowanie dołączam. I już czekam z niecierpliwością na drugi tom, a teraz serdecznie polecam Wam lekturę Illuminae!