Hotel Magnifique (okładka  miękka)

*zawiera mały spoiler* Naprawdę nie wiem, jak powinnam to skomentować. Przeczytałam to do końca tylko po to, żeby poprawić sobie humor. Tylu sprzeczności i przewidywalności już dawno nie widziałam. Historia miała spory potencjał, ale poprowadzona została naprawdę źle. Opisy, które nie miały najmniejszego znaczenia i nie wnosiły dosłownie nic do aktualnych (ani przeszłych, ani też przyszłych) wydarzeń, nie miały również znaczenia w przedstawieniu otoczenia - były po prostu zbędne. Robienie z głównej bohaterki na siłę "silnej" postaci, mimo że ciągle wpadała w tarapaty i ktoś musiał ją ratować, ale i tak Bel, jedna z kluczowych postaci, musiał powiedzieć "jesteś silniejsza niż myślałem". W którym dokładnie momencie stała się silna, bo chyba coś przeoczyłam. Zmiana nastroju bohaterki o 180 stopni w stosunku do Bela również była bardzo źle poprowadzona. Znali się dopiero kilka dni, a ona zapytała, czy mu na niej zależy. Naprawdę? Trochę później, dopiero co go nienawidziła, a za chwilę (dosłownie po kilku/kilkunastu stronach) bała się o jego życie i martwiła, że go straci. Jej odpowiedzi też dają dużo do życzenia "- Może więc powinienem przestać się powtarzać i wytatuować ci to na dłoni? - Bez różnicy. W końcu jestem okropnie uparta, nie?" Naprawdę nie wiem, co kierowało autorką, że napisała taki dialog, ale brzmiał on co najmniej jak rozmowa ojca z rozwydrzoną córką, a nie wymiana zdań pomiędzy dwojgiem dorosłych ludzi. Pojawiła się scena, w której główna bohaterka musiała podpisać dokument, po którym straci wszystkie wspomnienia. Jak można się domyślić, nie straciła ich, tylko "perfekcyjnie" udawała. Można było to poprowadzić w inny, lepszy sposób. Chociażby przez fakt, że naprawdę te wspomnienia straciła, a Bel pomaga jej je odzyskać, wtedy może zaczęłaby się między nimi budować jakakolwiek sensowna relacja, bo między tą dwójką nie było żadnej chemii, a ich "związek" nie miał żadnych fundamentów. Mogłabym wymieniać i wymieniać, bo podałam tylko kilka sytuacji, ale nie widzę w tym najmniejszego sensu. Nie wiem, czy to wina tłumaczenia, czy w oryginale również tak to wygląda, ale dla mnie ta książka jest niewypałem i w przeciwieństwie do zdania na końcu opisu, chciałam, żeby ta książka skończyła się jak najszybciej.

Dosłownie marzyłam o tym aby książka nigdy się nie skończyła

Bardzo dobra książka, polecam

Fatnastyczna

Rewelacja

Magiczny hotel, który oferuje swoim mieszkańcom przeżycie wielkiej przygody to coś niebywałego. Tylko czy nie wiąże się to również z wielkim niebezpieczeństwem? Przekona się o tym główna bohaterka powieści Emily J. Taylor, która marzyła o wielkich rzeczach a która na pewno nie spodziewała się takiego obrotu wydarzeń. Autorka zaskoczyła mnie swoją wyobraźnią. Stworzyła piękny obraz bajkowej rzeczywistości, w której tylko pozory odpowiedzialne są za postrzeganie sytuacji, bo gdy wejdzie się głębiej w historię i zrozumie głębię przekazu to nagle okaże się, że to o czym marzymy nie zawsze jest tym czego potrzebujemy. Fabuła ma więc wiele poziomów a odkryje je czytelnik nastawiony na wielką przygodę, który nie tylko lubi czytać pomiędzy wierszami, ale który gotowy jest na to, by w prozie dla młodzieży odnaleźć konkretne wartości. Tytułowy Hotel Magnifique jest zjawiskiem niepowtarzalnym. Może się poruszać, więc każdego dnia pojawia się w innym miejscu. Jani, która marzy by uwolnić się od opieki nad młodszą siostrą nie ma co prawda wystarczająco dużo pieniędzy, by w nim zamieszkać, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by podąć w hotelu pracę. Szybko okaże się jednak, że pod zasłoną blichtru i elegancji kryje się wiele mrocznych sekretów, które już niebawem narażą wszystkich bohaterów na prawdziwe niebezpieczeństwo. Fabuła w pełni dopracowana, pomysłowa i smacznie magiczna, porwała mnie już od pierwszych storn. Pojawiający się na przestrzeni wszystkich wydarzeń bohaterowie również zasługują na dużą uwagę, ponieważ autorka zatrzymała się przy ich kreacji, nadała im cech wiarygodności a tym samym sprawiła, że nie miałam problemu, by obdarzyć ich sympatią. Wszystko więc zagrało w tej powieści a spora liczba wątków odpowiednio napędziła akcję - ciągle coś się działo, nieustannie podejmowaliśmy próbę rozwikłania sekretów hotelu i tym samym stanęliśmy oko w oko z zaskakującą i dobrze zaprezentowaną przygodą. "Hotel Magnifique" to kawał pomysłowej lektury dla młodzieży, która pozytywnie zaskoczy także dorosłego czytelnika. Emily J. Taylor stworzyła niebanalny świat, który poruszył moją wyobraźnię i który porwał mnie na kilka cudownie spędzonych godzin. Zabierając się za lekturę nie spodziewałam się, że aż tak przypadnie mi do gustu - a jednak! Wątek romantyczny, wyjątkowy klimat oraz napięta atmosfera pozwoliły mi uwierzyć, że ten gatunek nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.

Kiedy po raz pierwszy spojrzałam na "Hotel Magnifique" zwróciłam szczególną uwagę na okładkę, która wydaje mi się naprawdę śliczna. Im głębiej zaczytywałam się jednak w informacje o niej, przekonywałam się, że pomysł na fabułę również może mnie zachwycić. Czy tak się stało? Po śmiecić swojej mamy Jani i jej młodsza siostra Zosa muszą radzić sobie same w Durc, gdzie starsza z nich ciężko pracuje, by zapewnić dziewczynom byt. Kiedy dowiaduje się, że do miasta przybywa Hotel Magnifique, postanawia, że dostanie się tam za wszelką cenę. Jest to miejsce pełne magii, które zjawia się w mieście raz na wiele lat, a o możliwość spędzenia w nim kilku dni walczą tłumy. Splotem przypadków i dzięki talentowi Zosy do śpiewu dziewczyny trafiają na pokład magicznego hotelu. Szybko jednak okazuje się, że pod zachwycającą fasadą kryje się wiele mrożących krew w żyłach tajemnic, a życie sióstr zaczyna być zagrożone. Największym plusem historii jest sam Hotel Magnifique i jego tajemnice. Z ciekawością czytałam opisy magicznych pokazów, ale też wraz z bohaterką próbowałam odkryć, co kryje się za fasadą tego miejsca. Ostateczne rozwiązanie zagadki okazało się zaskakujące. Autorka stworzyła na potrzeby książki specjalną grupę ludzi, obdarzonych interesującymi mocami i uważam że wyszło jej to naprawdę dobrze. Podobała mi się też relacja między siostrami i chęć Jani, by otoczyć Zosę opieką. Po śmierci matki miały już tylko siebie i to widać w ich relacji. Nie mogę też nie wspomnieć o wątku romantycznym, który ma w sobie elementy enemies to lovers, a relacja między bohaterami rozwija się powoli i wiarygodnie. Jest jednak jeden element, który trochę psuje mi odbiór całej historii, a mianowicie postać Jani. W wielu momentach dość mocno mnie irytowała, bo nie myślała o konsekwencjach swoich działań i robiła wszystko, zanim to dobrze przemyślała. Kilka razy miałam ochotę nią potrząsnąć i niestety jej niektóre zachowania odbierały mi przyjemność z czytania. Nie zmienia to jednak faktu, że w ogólnym rozrachunku uważam "Hotel Magnifique" za naprawdę dobrą fantastykę z tajemnicą i dużą dawką akcji i magii dla młodych fanów gatunku.

„Hotel Magnifique” intryguje już samą okładką – graficzne dzieło sztuki jest zapowiedzią tajemniczej historii osnutej magią i czarami. Kusi obietnicą niezapomnianych wrażeń, wypełnionych przygodami dwóch ubogich dziewczyn, które są o krok od życia ze swoich marzeń, wystarczy odrobina uporu i sprytu. Czy autorce się udało? Moim zdaniem tak. Urzekła mnie ta historia, pomimo kilku drobnych minusów. Fantastyczna przygoda, w jaką zabiera nas autorka, od samego początku zdaje się mieć ukryte dno – niesamowity hotel wypełniony seminariuszami, czarodziejska zmiana lokalizacji codziennie o północy, a także niezwykła zmowa milczenia, jaka panuje wśród pracowników. To właśnie w całej okazałości hotel Magnifique! Szansa na lepsze życie dla Jani i Zosy… ale czy dziewczęta będą tam bezpieczne? Co wiąże się z podpisaniem magicznego kontraktu? Bywały fragmenty, gdy główna bohaterka mnie irytowała, ale w ogólnym rozrachunku potrafię ją zrozumieć… może dlatego, że postacie wykreowane przez Emily J. Taylor są pełne prawdziwych emocji i wad, jakie dostrzegam w ludziach? Właśnie ta ich autentyczność mnie urzekła! Wręcz bajkowe opisy hotelu i magii, dzięki której funkcjonował sprawiały, że miałam wypieki na policzkach – autorki nie ograniczała wyobraźnia i dzięki dane nam było poznać niesamowity Hotel Magnifique, zarządzany przez maitre, niezwykle tajemniczego i najpotężniejszego suminariusza. Niebanalna, wciągająca opowieść o siostrzeństwie, zazdrości i sile magii, która jest tak samo piękna, co niebezpieczna. Da się odczuć, że jest to debiut autorki, jednak ta zaczarowana historia ma w sobie coś takiego, że wciąga i angażuje czytelnika. Fabuła jest lekko chaotyczna, ale intrygowała mnie ta aura wszechobecnej tajemnicy i zmowy milczenia, która wręcz emanowała z kart powieści. Jestem laikiem, jeśli chodzi o książki z gatunku fantastyki, ale przyznaję, że spędziłam przy niej wypełnione czarami i sekretami chwile, które sprawiły, że nie potrafiłam oderwać się od lektury. Zdecydowanie polecam.

"Hotel Magnifique" Emily J. Taylor to wciągająca powieść fantasy dla młodych dorosłych, która przeniesie czytelników do świata pełnego magii i uroku. Książka radzi sobie bardzo dobrze jako debiut. Pewnie, że można by było poprawić pewne drobiazgi, ale i bez tego jest świetnie! Styl autorki jest urzekający i skupia się na barwnych opisach, które sprawiają, że Hotel Magnifique ożywa. Czeka Was przygoda pełna ciągłych zmian, zagmatwanych przejść i pokoi hotelowych, które przerosną Wasze najśmielsze oczekiwania! Jeśli wciągnęliście się w świat "Caraval" to całym serduchem polecam Wam zapoznać się także z tą powieścią. Oczywiście, nie są one identyczne, ale pewne założenia oraz aspekty fabuły mogą się Wam wydać znajome. To było naprawdę super w lekturze: klimat snutych intryg, sekretów i zwrotów akcji. Czyli tego, co tak wielu czytelników pokochało w twórczości Stephanie Garber. Magiczne umiejętności hotelowych gości były elementem, który zdecydowanie najbardziej przykuwał moją uwagę. Brawa dla autorki za ukazanie magii nie tylko w pozytywnym świetle. Czary i uroki rzucane z nadmierną gorliwością wcale nie służą wyłącznie do nieszkodliwych zadań. W świecie stworzonym na kartach książki, zaklęcia potrafią być bardziej złowrogie i nieść ze sobą nieoczekiwane skutki uboczne. Postacie są dobrze nakreślone, a Jani to silna i zdeterminowana protagonistka, która nie cofnie się przed niczym, by chronić swoich bliskich. Przez całą powieść, czuć było tę niezwykłą siostrzeńską relację pomiędzy główną bohaterką a Zosą. Jestem zdania, że więzy rodzinne (uwzględniające te pozytywne, jak i negatywne relacje) powinny być częściej nakreślane w lekturach. W tym konkretnym tytule było ich pod dostatkiem! Romans stanowił bardzo przyjemne dopełnienie całości. Było go na tyle, żebym zdążyła się zaangażować, ale też nie dominował on historii. Można go uznać za przyjemny dodatek.

3.75/5⭐️ zacznę od tego, że książka była o wiele bardziej mroczna i pełna okrucieństwa, niż się tego spodziewałam😳 - ale totalnie wyszło na plus. myślę, że ten tytuł jest dość niekonwencjonalny, bo jednak nie natknęłam się na wiele podobnych pozycji. książka przypominała mi trochę swoim vibem serię "caraval" i pozostałe tytuły Stephanie Garber. jeśli to wasze klimaty - w "hotelu magnifique" się zakochacie💕. jednak do mnie nie do końca taki styl przemawia - po prostu się w nim gubię. jest to typ świata magicznego, w którym nie wiemy co jest prawdą a co nie. przyznaję się - w pewnych momentach nie ogarniałam na tyle, że pytałam się @j.michalskax o co chodzi 😅 tak naprawdę, poza tym książka bardzo mi się podobała. ciekawie zbudowani bohaterowie - przeszłość każdego z nich mnie urzekła; mamy też wątek romantyczny, który z przymrużeniem oka przypisałabym do "enemies to lovers"💔. w książce pojawiały się też małe wskazówki prowadzące do odkrycia plot-twistów, co bardzo lubię, bo możemy domyślać się pewnych rzeczy wraz z bohaterką. muszę wspomnieć również o zakończeniu - bo to chyba mój ulubiony element tej książki🤩. końcówka nadała znaczenia tytułowi i cudnie zwieńczyła fabułę, absolutnie mnie rozczulając☺️. mimo wszystko, mogę wam szecze "hotel magnifique" polecić - zwłaszcza fanom magii i mroku🔮🌌