Fukushima. Kronika wypadku bez końca (okładka  twarda, wyd. 09.2023)

Bardzo ładna grafika super iż historia jest w pewnym stopniu oparta na faktach, ogólnie to na co dzień wolę fantasy/ Science fiction ale ta historia wciągająca mnie tak bardzo że nie mogłem się oderwać i przeczytałem całość w 1 dzień. Polecam serdecznie z całego serca.

Większość komiksowych historii, z którymi do tej pory miałem do czynienia w większym stopniu była oparta na fikcji. Oczywiście, zawsze można było znaleźć w nich pewne elementy przedstawiające autentyczne postaci, miejsca, itp. Tym razem trafiłem jednak na pozycję, stanowiący relację z autentycznych wydarzeń. Tytuł powinien powiedzieć wam wiele. Fukushima. Komiks przybliża nam przebieg wydarzeń, które rozpoczęły się dokładnie 11 marca 2011 r. Miejsce akcji? Elektrownia jądrowa Fukushima Daiichi. U wybrzeży Japonii dochodzi do potężnego trzęsienia ziemi o skali 9 magnitud. Rezultatem tego są zniszczone miasta, uciekający mieszkańcy, po prostu chaos. Nikt nie spodziewał się jednak wówczas, że może być jeszcze gorzej. Kataklizm dotyka bowiem wspomnianej elektrowni, co na stałe zmieniło sposób postrzegania tego rodzaju energii. Fukushima to bardzo rzetelny i autentyczny opis tego co się wydarzyło. Przyglądamy się pracownikom elektrowni na czele z ich dyrektorem Masao Yoshidą. Obserwujemy jak rozgrywają się te stresujące wydarzenia, jakie decyzje są na bieżąco podejmowane, jak układa się współpraca wspomnianych pracowników z rządem oraz koncernem TEPCO zarządzającym elektrownią. Myślę, że nie bez powodu komiks skojarzył mi się z limitowanym serialem Czarnobyl. Widać tu bowiem pewne podobieństwa, choć Japończycy zdają się działać zdecydowanie szybciej i efektywniej niż ich rosyjscy odpowiednicy sprzed lat. Najważniejszym elementem wspólnym obu tych tytułów jest jednak to, że ani przez chwilę nie zapominamy o tragedii jaka rozgrywa się na naszych oczach oraz jej konsekwencjach. Konsekwencje. O tym również opowiada Fukushima. Pozycja wydawnictwa Non Stop Comics została wzbogacona o dodatkowe materiały przybliżające nam katastrofę, która miała miejsce w elektrowni jądrowej. Mamy słowniczek najważniejszych pojęć, kalendarium wydarzeń, słów kilka o raportach dotyczących tego zdarzenia, osób na najważniejszych stanowiskach, ale także procesów, które zachodzą w trakcie takiego wypadku. Lektura komiksu była szalenie fascynująca. Bynajmniej nie dlatego, że bardzo interesuję się Japonią. Spodobał mi się sposób w jaki twórcy uchwycili towarzyszące pracownikom elektrowni emocje oraz stres. Całość wypada bardzo wiarygodnie, a oprócz nieszczęśliwego zdarzenia mamy świadomość, że miejsce ma również dramat poszczególnych ludzi. Zdajemy sobie sprawę z tragedii jednostek oraz że nie każdy przetrwa w takiej sytuacji. Fukushima, to naprawdę wciągający, nacechowany emocjonalnie komiks. Pod względem wizualnym wszystko dopracowane jest w najmniejszym detalu. Zwłaszcza odpowiednie rozmieszczenie paneli, zbliżenia na reakcje konkretnych bohaterów w określonych momentach oraz szersze spojrzenie na katastrofę robią na czytelniku wrażenie. Trzeba jednak pamiętać, że elementy fikcji łączą się tutaj z autentycznymi fragmentami tej historii. Nie wszyscy bohaterowie oraz ich dialogi (swoją drogą świetne) i przebieg wydarzeń zostały opisane jeden do jednego. Tym bardziej tytuł ten imponuje pod każdym względem i nie trzeba być zaciekawionym energią nuklearną by po niego sięgnąć.

Niektóre aspekty wybuchów reaktorów w elektrowni Fukushima Daiichi po 10 latach nadal nie są jasne. Co w tej sprawie miał do powiedzenia dyrektor, Masao Yoshida? Jest rok 2011, lipiec. Kilka miesięcy po tragicznych wydarzeniach w elektrowni jądrowej w Fukushimie, w Japonii. Ówczesny dyrektor, Masao Yoshida, został wezwany na przesłuchanie. Komisja śledcza chce pojąć rozmiar kataklizmu, któremu musiał podołać. Opowiada więc wszystko, co pamięta od 11 do 16 marca 2011 roku. Pierwsze, na co zwróciłam uwagę (szukając tłumacza), było ostrzeżenie, w którym jest napisane, że historia nie jest dokumentem, a autentyczne wydarzenia łączą się z wymyślonymi. Bardzo szanuję takie podejście, zwłaszcza, że sporo ludzi bierze to, co przeczyta, za pewnik. Przechodząc do fabuły, muszę przyznać, że bardzo spodobała mi się koncepcja: obrazy wspomnień mieszają się ze scenami z prefektury. Niektóre aspekty są omawiane przez komisję śledczą, ukazują nowy punkt widzenia, zadając pytania i wykazując się zrozumieniem (na pewno w wyższym stopniu niż TEPCO* w marcu). Mamy tu bohaterów różniących się od siebie, jak to tylko możliwe, a jednak działających razem w ważnej sprawie. Mają swoje przebłyski geniuszu, momenty strachu i troski o bliskich, są ludzcy w całej okazałości. Jedyne co mnie boli, to fakt, że jestem nieprzyzwyczajona do japońskich nazwisk i nie zapamiętałam prawie żadnej postaci pod tym względem. Scenariusz historii napisał Bertrand Galic, rysunkami i kolorem zajął się Roger Vidal, a przekładem na język polski Wojciech Birek. Komiks ukazał się nakładem wydawnictwa Non Stop Comics, któremu serdecznie dziękuję za przesłanie egzemplarza do recenzji. Więcej na: CzasoStrefa

POPKulturowy Kociołek: Album Fukushima. Kronika wypadku bez końca jest, jak sama nazwa wskazuje kroniką tragedii, która wstrząsneła Japonią i całym światem. Scenarzysta opiera się tu na przesłuchaniu dyrektora zakładu, do którego doszło latem 2011 roku. Historia skupia się więc na jego wspomnieniach, ukazując czytelnikowi pięć dni chaosu, nad którym trudno było zapanować. W trakcie jego zeznań odkrywane są również liczne wady obiektu, niedociągnięcia zarządzania, zaniedbania i piętrzące się od lat kłamstwa. Oparcie się na faktach w połączeniu z szybkim tempem fabuły i wyrazistymi dialogami sprawia, że twórcy udaje się zanurzyć czytelnika w heroicznej walce kobiet i mężczyzn gotowych na poświęcenie, aby tylko powstrzymać postępującą tragedię. Dzieło Galica to jednak nie tylko katastroficzny dramat, ale również angażujący thriller. W ciekawy sposób przedstawia on rozdźwięk pomiędzy realnymi wydarzeniami oraz ludźmi pracującymi na miejscu a technokratami, którzy nie potrafili podjąć racjonalnych decyzji (prawdopodobnie chroniąc swoje własne cztery litery). Dzięki temu historia potrafi być niezwykle angażująca, nawet jeśli jej finał jest każdemu dobrze znany. Obok wyrazistego scenariusza bardzo dobrze prezentuje się tu również oprawa graficzna. Roger Vidal w swoich pracach umiejętnie pokazał dramaturgię opisywanych wydarzeń (włącznie z emocjami ludzi). Jego sztuka doskonale wręcz pasuje do powagi scenariusza, dodatkowo podsycając ją świetnie dobraną paletą barw...

W marcu 2011 roku miała miejsce jedna z największych klęsk jądrowych w historii naszej planety. Katastrofa elektrowni w Fukushimie, bo o niej mowa, niosła za sobą ogromne konsekwencje dla środowiska, zwłaszcza wód Oceanu Spokojnego. Była to również przyczyna dużej ilości chorób, które można obserwować nie tylko na terenie Japonii, ale również na całym świecie. Dwoje autorów Bernard Galic oraz Roger Vidal w sowim dziele starają się przybliżyć wszystkim, jak doszło do awarii oraz jak wyglądały pierwsze dni po katastrofie. Dzięki nim dowiadujemy się przed jak niełatwym zadaniem stanęli pracownicy elektrowni oraz jak ich decyzje wpłynęły również na nasze życie. Treść komiksu sama w sobie przypomina film dokumentalny. Warto zatem sięgnąć po tę pozycję, chociażby dlatego, iż posiadamy niewielką ilość komiksów o tematyce współczesnej historii, a to dzieło przyciąga do siebie zarówno dobrze napisaną fabuła, jak również świetnymi rysunkami.