Dom cienia. Akademia Mrocznych Zaklęć. Tom 2 (okładka  twarda, wyd. 07.2021)

Lekka wciągająca książka

Super wciągająca

Srednie

Polecam

❣️❣️❣️

Ta część to kontynuacja przygód naszej głównej bohaterki, która w Akademii Mrocznych Zaklęć udaje chłopaka. Jej pobudki, by to robić, są szlachetne, jednak czy uda jej się utrzymać to kłamstwo w tajemnicy ? Przyznam się szczerze, że uwielbiam fantastykę, chociaż ostatnio bardzo rzadko po nią sięgam. W tej kontynuacji historii jesteśmy świadkami tego, jak między naszą piątką znajomych, tworzy się coś więcej, wywiązuję się swego rodzaju przyjaźń. Wszyscy muszą pracować zespołowo, żeby osiągnąć cel i przejść próby, które okazują się całkiem trudne i wymagające. Żeby wyjść z nich cało potrzeba nie tylko zdolności magicznych, ale i silnej psychiki, jak i wytrzymałości fizycznej. W najtrudniejszych chwilach życie pokazuje, jakimi jesteśmy ludźmi i jak reagujemy na sytuacje stresowe. Cała nasza paczka poznaje się na sobie i uczą się siebie i korzystania ze swoich nadprzyrodzonych zdolności, ponieważ każdy jest ekspertem z innej dziedzinie. Dostajemy w książce nieco mroczny klimat, pojawia się zagadka dotycząca zaginięć uczniów Akademii, jak i mnóstwo istot magicznych, które uwielbiam! Bardzo lubię taki klimat i żałuję, że książka kończy się tak szybko, teraz muszę czekać na kolejny tom, żeby moja rozbudzona ciekawość została zaspokojona. Nie mniej jednak, mimo iż lektura nie jest za długa ja spędziłam z nią dobrze czas. Czegoś mi tutaj brakowało, mam nieodparte wrażenie, że jednak relacje między bohaterami zostały potraktowane odrobinę po macoszemu, to jednak opisy prób- zdecydowanie to nadrabiają. Uczucia i emocje głównej bohaterki również zostały całkiem nieźle opisane , więc dzięki temu można się było z nią spokojnie identyfikować. Fakt, momentami odrobinę mnie irytowała, ale biorę poprawkę na to, że w książce mamy do czynienia z nastolatkami, a nie dorosłymi ludźmi. A nie oszukujmy się, ten okres w życiu rządzi się swoimi prawami, nie ważne czy w grę wchodzą istoty magiczne, czy normalni- zwykli ludzie. 😊 Dodatkowy plus za przepiękne wydanie, które jest w twardej oprawie! Zdarza wam się sięgać po fantastykę ? Jeśli tak, to jaką najczęściej ?

Kolejny tom Akademii Mrocznych Zaklęć. Czy i tym razem zaiskrzyło? Kontynuacja, jak dla mnie zdecydowanie lepsza niż pierwszy tom. Nie skupiamy się już na problemach rodzinnych, nie jesteśmy w niektórych sprawach zieloni, a sam świat magiczny jest bardziej rozbudowany i serwuje nam zdecydowanie dużo emocji. Tajemnicze zniknięcia, oszustwa, zagadki, asasyni. Tajemnica naszej głównej bohaterki, która podaje się za chłopca. Stary przyjaciel, któremu nie wiadomo czy można ufać. Zażyłość, przyjaźń, rywalizacja. Różnorodne zdolności, nabyte przez przypadek. Trochę miłości, gróźb, walki o przetrwanie. Wild miała się nie wyróżniać z tłumu, czy jej się to udało? Kolejny tom lekko napisany – zdecydowanie dla młodszego czytelnika, co nie znaczy, że nie można się wciągnąć. Dużo akcji, w końcu bardziej wchodzimy do świata magicznego, które autorki wykreowały, mamy zdecydowanie wszystkiego po trochu. Dużo fantastycznych stworzeń, gatunków, kast. Różnorodność gwarantowana. Książka nabiera większego rozbudowania, co daje ciekawy efekt. Syndrom bohatera, który w tym świecie jest tak mało znany, że aż dziwny. Nasza bohaterka też nie do końca zna jeszcze tajniki magicznego świata - jest jak Harry, który pierwszy raz wszedł na Ulicę Pokątną, ale zaczyna łapać o co w tym wszystkim chodzi i jak co funkcjonuje. Nie jest to wymagająca książka, jeden wieczór i przeczytana. Język jest miejscami za prosty, choć w tym tomie jest więcej mroczniejszych akcji, dreszczyku emocji i więcej magii. Różnorodność bohaterów, choć wiadomo jest to dopiero drugi tom i poznajemy kasty, czy fantastyczne zwierzęta stopniowo, to jest ich dość sporo. Wampiry i jednorożce w jednym tomie – mrocznie i tęczowo. Wydaje mi się, że z każdym kolejnym tomem będzie coraz ciekawiej. Cała seria będzie bardzo dobra. Jak wyjdą wszystkie tomy to przeczytam je jeszcze raz, bo zakończenia są dla czytelnika straszne. Jak można tak zakończyć książkę i kazać czekać na kolejną? Polecam serdecznie!

"Jestem drapieżnikiem - wypalił Orin.- Mam słabość do tych, którym wydaje się, że są ode mnie lepsi. Pewnego dnia z przyjemnością będę obserwował, jak dociera do nich, że nie znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego." Nie ukrywam, że czekałam na kolejną część tej serii, gdyż pierwsza bardzo mi się spodobała, dlatego cieszę się, że "Dom cienia" spełnił moje oczekiwania w każdym calu. Dostałam nieskomplikowaną, pełną przygód historię, która pochłonęła mnie na parę godzin. Tym razem będzie nieco mroczniej, ponieważ zaczną znikać uczniowie, będzie mniej problemów rodzinnych, za to będzie więcej magii, jedyny mankament tej książki, to fakt, że jest zdecydowanie za krótka. Zdaję sobie też sprawę, że jest ona raczej skierowana do młodszego czytelnika, ale mogę was zapewnić, że nie będzie to przeszkadzało tym "nieco starszym" bawić się równie dobrze podczas lektury.

Super tak jak pierwszy i ostatni tom