Diuna (DVD)

Kiedy w 1965 r. amerykański autor Frank Herbert stworzył, jak się miało później okazać, pierwszą część Kronik Diuny nie mógł spodziewać się jaki sukces osiągnie oraz jaki wpływ jego dzieło będzie miało zarówno na gatunek science-fiction, literaturę, a nawet całą popkulturę. Odrzucana przez kilkunastu wydawców historia w końcu trafiła we właściwe miejsce i z miejsca zyskała uznanie. Za sprawą sukcesu Gwiezdnych Wojen wiele osób postrzegało w „Diunie” potencjał na dochodową franczyzę. Wiele czynników sprawiło jednak, że Diuna komercyjnego sukcesu nie odniosła. Dopiero dziś, ponad 50 lat po premierze książki doczekaliśmy się jej kolejnej ekranizacji, takiej która podobnie jak utwór Herberta może na zawsze zmienić kinematografię. Stworzony przez kanadyjskiego reżysera, twórcę takich tytułów jak „Labirynt”, „Sicario”, „Nowy Początek”, czy „Blade Runner 2049”, film opowiada niezwykle rozbudowaną historię. Siejący postrach ród Harkonnenów dorobił się wielkiego bogactwa za sprawą handlu „przyprawą”, pomagającą w międzygwiezdnych podróżach. Jej wielkie złoża znajdują się na pustynnej planecie Arrakis. Nieoczekiwanie, Harkonnenowie wycofują się z planety, ofiarowując ją w lenno potężnemu rodowi Atrydów, ich największemu zagrożeniu. Jak niebawem się dowiadujemy, jest to część wielkiego planu pozbycia się wrogów uknuty przez złowieszczego Barona Vladimira. Już sam początek filmu sugeruje widzowi by przygotował się na stabilny i spokojny rozwój fabuły. Widzimy bowiem napis „Diuna część pierwsza”, choć produkcji tak nie reklamowano. Dzięki tej wiadomości nie powinien dziwić nikogo fakt, że twórcy postawili bardziej na rozwój postaci, na zarysowanie konfliktu, jego najważniejszych graczy, ale także elementów kulturowych, religijnych oraz filozoficznych istotnych dla zrozumienia tej historii. Choć zabrakło tu czasu i miejsca na wiele ciekawych i ważnych wątków z książki, udało się jednak oddać jej ducha, tworząc widowisko jedyne w swoim rodzaju. „Diuna” to początek historii o dojrzewaniu chłopca, o jego przemianie w mężczyznę, lidera, zbawiciela. Tym chłopcem jest Paul Atryda, w którego wcielił się Timothee Chalamet. Zrobił to w moim mniemaniu naprawdę dobrze, choć trzeba przyznać, że Paul jest postacią skomplikowaną, naznaczoną przez wielką moc jaką posiada, a której nie potrafi jeszcze w pełni kontrolować. Właśnie ten fakt powoduje, że momentami go nie rozumiemy i dostrzegamy w nim pewien rodzaj pustki i sztywności. Zresztą, mam wrażenie, że Villeveuve specjalnie pozostawia wiele kwestii niedopowiedzianymi, nie wyjaśniając dokładnie pochodzenia umiejętności Paula, ani nie zagłębiając się szczegółowo w polityczno-kulturowy aspekt opowieści jaką snuje. Ma to sens gdy wrócimy do jednych z pierwszych zdań wypowiedzianych w filmie „To dopiero początek”. Bardzo szybko dostrzegamy monumentalność historii, która rozwija się na naszych oczach. Piękne, długie kadry przedstawiające szeroką perspektywę doskonale uzupełniają się ze scenami, w których na pierwszy plan wysuwają się bohaterowie. Pamiętajmy jednak, że sama Diuna, Arrakis jest bardzo ważnym elementem filmu, co reżyser stara się jak najczęściej podkreślać. Od wielkiej piaszczystej pustyni, przez wiejący w oczy bohaterów wiatr, aż po prażące, niebezpieczne słońce oswajamy się z głównym miejscem akcji. Nie sposób nie zachwycić się samą konstrukcją poszczególnych scen, tym jak podkreślają charakter postaci, ale przede wszystkim głębię historii. Za fantastyczne zdjęcia odpowiada Greig Fraser, który miał okazję pracować zarówno przy wielkich widowiskach takich jak Gwiezdne Wojny jak i przy ambitniejszych, dramatycznych tytułach, np. „Wróg numer jeden” czy „Vice”. Wrażenie zrobiły na mnie zarówno te długie, widowiskowe sceny, chwile grozy i szybkiej akcji jak i te wszystkie momenty, które tworzyły przejścia między poszczególnymi fragmentami filmu. Czasem były to po prostu ujęcia pokazujące miasto, lądujący statek, nieskończony krajobraz Diuny, a kiedy indziej krótkie odcinki, które pomimo swojego czasu zawsze wnosiły coś istotnego do fabuły, by wspomnieć spotkanie Wielebnej Matki Gaius Helen Mohiam z Imperatorem Harkonnenem i jej prośba by nie zabijać matki i syna Atrydów. Wszystko doskonale się tutaj zazębia. Akcja toczy się dosyć wolnym tempem, co nie oznacza braku dynamicznych potyczek, które w większości wywierają kolosalne wrażenie. Efekty specjalne świetnie komponują się z naturalnością Arrakis. Gdy pojawiają się pustynne czerwie po prostu wierzymy, że one tam faktycznie są i istnieją. „Diuna”, to film pokazujący że wielkie historie i widowiska można robić na swój własny sposób. Villeneuve idzie własną drogą, tworząc jedyne w swoim rodzaju doświadczenie. Zabiera nas do świata konfliktu, potęgi, tajemnicy, przeznaczenia. Wprowadza nas na Arrakis, przedstawia sprzymierzeńców i wrogów, zaskakuje i daje do myślenia. W trakcie ostatniej sceny filmu zupełnie nie miałem wrażenia, że nadchodzi jego zakończenie. Myślałem, że została jeszcze godzina, może pół godziny oglądania,

Film jest absolutnie świetny, wreszcie kultową powieść doczekała się dobrej ekranizacji. Minus techniczny - jakość filmu na DVD jest co najwyżej poprawna, wybrałabym wersję Blue ray. Dodatkowo płyta DVD nie ma żadnej książeczki, tylko sama biedna okładka.

Film bardzo mi się podobał. Pomimo leciwego odtwarzacza DVD, który ostatecznie dał radę odtworzyć to dzieło. Fabuła jest interesująca i (dla mnie) trochę złożona, co jest na plus. Dużą rolę też odgrywa tutaj muzyka, charakteryzacja i udźwiękowienie, wszystko stoi na wysokim poziomie. Po prostu czuć klimat tej nieprzyjemnej i zdradliwej pustynnej planety Arrakis. Nie zwracając uwagi na szczegóły, aż tak bardzo jak np. na napisy, u których było widać piksele, czy też jakość obrazu momentami była minimalnie niższa, ale czego oczekiwałem od DVD. Powyższe uwagi to tylko moje prywatne odczucia, więc proszę nie brać ich aż tak do serca. Nie jestem dobry w pisaniu recenzji (co zresztą widać), ale pomimo tego bardzo polecam. Warto wydać te ponad pięć dych na płytę. I wiem że jest on na HBO max (czy tam MAX), ale pomimo tego wolę go mieć na własność, bo wtedy żadne wygaśnięcie subskrybcji mi go nie odbierze. Moja osobista ocena to: 7,9/10 Wartość polecenia: dla fanów sci-fi, pozycja obowiązkowa. P.S. Mam nadzieję, że ktoś doceni mój "wysryw".

Długo czekałem na ten film. Biorąc pod uwagę kto go reżyseruje miałem nadzieję na doskonałe kino. Czytając powieści Herberta z uniwersum Diuny miałem konkretne wyobrażenia osób, miejsc, sytuacji. Kiedy usiadłem w kinie do oglądania filmu szybko zorientowałem się, że odpowiada moim wyobrażeniom. Oglądałem z przyjemnością. No i obsada. Żadnych oklepanych twarzy aktorskich. Plenery, dialogi, akcja. Jedynie do muzyki mam zastrzeżenia. Starzejesz się Hans! Od "Gladiatora" już tylko odcinasz kupony. Nic nowego i świeżego. Kolejne filmy zawierają całe fragmenty słyszane już we wcześniejszych filmach. Dlatego przyłapałem się na tym, że oglądając "Diunę" momentami słyszałem ścieżkę z "Bladerunnera 2049". Mimo to film warty tego by oglądać go ponownie. Tak jak pierwszy film "Diuna" Lyncha z 1984 roku. Polecam.

Nie polecam! połowa filmu w ciemnościach ! Taka fabuła bo powieści ( 6 tomów legendarnego cyklu Diuna)- jest jeszcze ok10 powieści co syn Herberta pisał z kilkoma innymi do spółki ale to nie ten klimat tylko te 6 powieści Franka Herberta( ojca ) się czyta reszta to nieudolne próby aby dorównać mistrzowi tak jak film - nakręcono mała część z powieści muszą nakręcić 2i 3( do trzeciej pracują już podobno scenariusz ) film się urywa -ogląda się w miarę dobrze ( ale ja czytałem 6 tomów i dobrze ,że 20 lat temu bo mam porównanie - uwaga! zawsze czytać a potem oglądać! bardzo dobra muzyka i skala od 1 do10 - 4kostiumy a tak w

Na początku zaznaczę, że nie czytałem żadnej książki z cyklu "Diuna", zatem fabuła była mi kompletnie nieznana.Film oceniam bardzo pozytywnie. Dobrze się ogląda, trzyma w napięciu. Ważne, że to dopiero pierwsza część. Druga według zapowiedzi ma mieć premierę w 2023 roku. Polecam. Tom

Polecam, świetna ekranizacja klasycznej powieści s-f, a właściwie połowy pierwszej części cyklu, z niecierpliwością oczekuję na ciąg dalszy. Utrzymana w klimacie starego kina s-f, nieco mroczna, akcja toczy się niespiesznie, ale wciąga, dla wielbicieli dobrego, klimatycznego kina.

Brak informacji na stronie internetowej przy produkcie , że jest to część pierwsza. Na opakowaniu również takiej informacji nie ma. Zaskoczenie dla koneserów tego gatunku dopiero po odpaleniu płyty . Jestem rozczarowany. Duży minus dla Empik.

Jak na podstawie tak dobrej książki można było nakręcić tak słaby film? I jak udało się nakłonić tak wybitnego kompozytora do napisania tak okropnej muzyki ?

Jak na podstawie tak dobrej książki można było nakręcić tak słaby film? I jak udało się nakłonić tak wybitnego kompozytora do napisania tak okropnej muzyki ?