D.O.G.S. (okładka  miękka, wyd. 07.2021)

Wspaniała kontynuacja pierwszego tomu przygód Greer w STAGS. Do samego końca trzyma w napięciu. Już nie mogę się doczekać aż kolejne tomy zostaną przetłumaczone na język polski. Serdecznie polecam

Styl pisania nie jest jakiś wybitny, ale plottwist, pomysł fabulyrewelacyjny, jak w pierwszej części!

super/10

Greer próbuje zapomnieć o wydarzeniach z Longcross i skupia się na sztuce, którą ma wyreżyserować. Na początku nie może znaleźć właściwego dramatu, który mogłaby przenieść na deski teatru, do czasu kiedy znajduje wsunięty pod drzwi zaginiony od lat rękopis "Wyspy psów". Dramat powstał za panowania Elżbiety I i uważano go za niebezpieczny. Spalono wszystkie jego egzemplarze. Prawie wszystkie. Szczęście związane ze znalezieniem dramatu szybko się ulatnia. Staje się on prawdziwym przekleństwem. Sprawa jest skomplikowana i Greer musi powrócić do miejsca, którego nie chciała już odwiedzać. Do Longcross. Z początku "Wyspa psów" jest dla Greer przepustką do wymarzonej uczelni, ale z aktu na akt sprawa staje się bardziej skomplikowana. Dziewczyna odkrywa, dlaczego go zakazano i jak bardzo powiązany jest on z Longcross i Królową Elżbietą I. Odkrycie sprawia, że Greer chce wycofać się z reżyserowania sztuki. Początek DOGS zaczyna się dokładnie w momencie, w którym zakończyło się STAGS, przez co mamy płynne przejście między częściami. Książka podzielona jest na akty, a rozdziały zostały zamienione na sceny. Dramat "Wyspa psów" również składał się z pięciu aktów. Akt pierwszy to wstęp i rozpoczęcie pracy nad sztuką. Akt drugi, Greer otrzymuje kolejne strony dramatu i sprawa zaczyna się komplikować. Akt trzeci i czwarty to wizyta w Longcross i nieprzyjemne wydarzenia z tym związane oraz odnalezienie ostatniego, kluczowego aktu dramatu. Akt piąty jest finałem opowieści. W książce mamy dużo nawiązań do prawdziwych postaci, m.in. Elżbiety I i dramatopisarza Bena Jonsona, co nadaje książce autentycznego klimatu. Opowieść do końca trzyma w napięciu. Historia z początku wydaje się prosta, uczniowie pracują nad sztuką teatralną, jednak ta owiana jest tajemnicą i mrokiem. Za starym rękopisem kryje się coś więcej niż zakazana historia. W DOGS mamy te same elementy co w STAGS, łamanie czwartej ściany, nawiązania do popkultury. Wszystko tworzy spójną całość. Drugą część czytało mi się równie przyjemnie co pierwszą. Bardzo dobrze, że autorka zachowała ten sam schemat co w STAGS. Spokojny początek, rozwinięcie historii z aktu na akt i zwrot akcji na zakończenie. Greer próbuje zapomnieć o wydarzeniach z Longcross i skupia się na sztuce, którą ma wyreżyserować. Na początku nie może znaleźć właściwego dramatu, który mogłaby przenieść na deski teatru, do czasu kiedy znajduje wsunięty pod drzwi zaginiony od lat rękopis "Wyspy psów". Dramat powstał za panowania Elżbiety I i uważano go za niebezpieczny. Spalono wszystkie jego egzemplarze. Prawie wszystkie. Szczęście związane ze znalezieniem dramatu szybko się ulatnia. Staje się on prawdziwym przekleństwem. Sprawa jest skomplikowana i Greer musi powrócić do miejsca, którego nie chciała już odwiedzać. Do Longcross. Z początku "Wyspa psów" jest dla Greer przepustką do wymarzonej uczelni, ale z aktu na akt sprawa staje się bardziej skomplikowana. Dziewczyna odkrywa, dlaczego go zakazano i jak bardzo powiązany jest on z Longcross i Królową Elżbietą I. Odkrycie sprawia, że Greer chce wycofać się z reżyserowania sztuki. Początek DOGS zaczyna się dokładnie w momencie, w którym zakończyło się STAGS, przez co mamy płynne przejście między częściami. Książka podzielona jest na akty, a rozdziały zostały zamienione na sceny. Dramat "Wyspa psów" również składał się z pięciu aktów. Akt pierwszy to wstęp i rozpoczęcie pracy nad sztuką. Akt drugi, Greer otrzymuje kolejne strony dramatu i sprawa zaczyna się komplikować. Akt trzeci i czwarty to wizyta w Longcross i nieprzyjemne wydarzenia z tym związane oraz odnalezienie ostatniego, kluczowego aktu dramatu. Akt piąty jest finałem opowieści. W książce mamy dużo nawiązań do prawdziwych postaci, m.in. Elżbiety I i dramatopisarza Bena Jonsona, co nadaje książce autentycznego klimatu. Opowieść do końca trzyma w napięciu. Historia z początku wydaje się prosta, uczniowie pracują nad sztuką teatralną, jednak ta owiana jest tajemnicą i mrokiem. Za starym rękopisem kryje się coś więcej niż zakazana historia. W DOGS mamy te same elementy co w STAGS, łamanie czwartej ściany, nawiązania do popkultury. Wszystko tworzy spójną całość. Drugą część czytało mi się równie przyjemnie co pierwszą. Bardzo dobrze, że autorka zachowała ten sam schemat co w STAGS. Spokojny początek, rozwinięcie historii z aktu na akt i zwrot akcji na zakończenie.

Greer zdążyła już się otrząsnąć po dramatycznych wydarzeniach, które dla Henryego miały tragiczny finał. Teraz musi skupić się na egzaminach końcowych, od ich wyniku zależy, czy dostanie się na wymarzone studia w Oxfordzie. Greer ma spory problem z wyborem dzieła, które mogłaby wyreżyserować. Nieoczekiwanie ktoś podrzuca jej pod drzwi rękopis zakazanej przed laty sztuki. Dziewczyna spontanicznie decyduje się ją wystawić, nie zdając sobie sprawy, jak niebezpieczna historia kryje się za tym dziełem. Brakuje ostatniej części sztuki, a trop wiedzie do Longcross Halll. Greer zamierza wrócić do mrocznej rezydencji, z której niedawno ledwo uszła z życiem i odnaleźć brakujący akt. Jeszcze nie zdaje sobie sprawy z tego, jak poważne konsekwencje będzie miało jej nowe odkrycie… Cieszę się, że są jeszcze tacy autorzy, którzy z książki na książkę prezentują coraz lepszą formę. Do tego grona z pewnością należy M. A. Bennett, która zamiast odrywać kupony po spektakularnym sukcesie S.T.A.G.S, przychodzi z kolejną mrożącą krew w żyłach historią. D.O.G.S zdecydowanie różni się od pierwszego tomu, w tej części dominuje mrok zmieszany z ekstremalnymi emocjami, tempo akcji nieco spadło, na rzecz psychologicznych doznań. Fabuła skupia się wokół tajemniczej sztuki Bena Jonson’a, której tekst zaintrygował Greer. Wyspa psów, podobnie jak jej autor, skrywa wiele sekretów, które mną wstrząsnęły. M. A. Bennett serwuje skomplikowaną łamigłówkę, której rozwiązanie będzie dla czytelników intelektualnym wyzwaniem. Greer przeszła transformacje, stała się bardziej pewna siebie i zdystansowana względem otoczenia. Po ekstremalnych przeżyciach z Henrym ostrożnie dobiera sobie przyjaciół, wyciągnęła lekcję ze znajomości z Henrym. Shafeen również nabrał pokory i nieco obsesyjnie dba o bezpieczeństwo ukochanej, co może trochę irytować. Ty i Nel stanowią przeciwwagę dla głównej bohaterki, im nie brakuje odwagi i determinacji, jakże potrzebnej do przekraczania własnych granic. Nie do końca potrafiłam rozgryźć bliźniaków, o ile Cass była dość prostolinijna i łatwo było ją rozgryźć, o tyle Louis idealnie pasował do roli pierwszego podejrzanego. M. A. Bennett tym razem postanowiła trochę namieszać w psychologii postaci, finalnie wyszło całkiem ciekawie. Tym razem otrzymywałam tylko sugestie, co do dalszego rozwoju akcji, niczego nie mogłam się domyślić. Nic nie było pewne, co potęgowało poziom napięcia, które ja tak uwielbiam. Greer przepadła, próbując rozwikłać zagadkę Bena Jonsona, godna pozazdroszczenia odwaga, momentami graniczyła z naiwnością, co trochę mnie irytowało. Historia jest spójna i zawiera ten charakterystyczny dla thrillerów psychologicznych dreszczyk niepewności, który nakręca akcję. Zakończenie nieco wybiło mnie z rytmu, wiele niepokojących pytań nadal pozostało bez odpowiedzi, na które trzeba będzie poczekać do premiery kolejnego tomu. Od początku do końca śledziłam historię z zaciekawieniem, co powinno być najlepszą rekomendacją tej pozycji. Doceniam kreatywność autorki, która nie boi się stawiać na równie niejednoznaczne, jak niebezpieczne scenariusze. Pod względem językowym książka trzyma niezły poziom, co dobrze świadczy o autorce i jej podejściu do czytelnika. S.T.A.G.S było mocnym wstępem do zdarzeń, które miały miejsce w D.O.G.S. Drugi tom klimatem przypomina rasowy kryminał, elektryzująca historia intensywnie oddziałuje na wyobraźnie, potęgując wrażenia płynące z lektury. Książka spodoba się zarówno młodszym, jak i starszym odbiorcom, w przypadku D.O.G.S nie ma żadnych ograniczeń wiekowych. M. A. Bennett pokazała się z nieco innej, bardziej mrocznej i niejednoznacznej strony, udowadniając, że jest wszechstronną, niebojącą się wyzwań pisarką. Polecam!

„D.O.G.S” to, moim zdaniem, udana kontynuacja „S.T.A.G.S”. Trochę mniej mroczna, ale fabularnie bardziej interesująca i na pewno bardziej dynamiczna, chociaż i tak w niektórych momentach akcja nieco się wlecze. Jest tych momentów na szczęście tak niewiele, że prawie się ich nie zauważa. Książka wciąga i czyta się ją z wielkim zainteresowaniem. Na pewno ma na to wpływ kolejna intryga i kolejne głęboko skrywane tajemnice, które czytelnik odkrywa razem z bohaterką. Niezbyt szybko, stopniowo, krok po kroku. A to, co dostaje na końcu, to istny sztos. Bardzo podoba mi się w tej historii, jak autorka buduje napięcie. Po pierwsze jest wyraźnie odczuwalne, po drugie budowane wolno, etap po etapie. Autorka nie odsłania zbyt wiele na raz, dlatego niecierpliwie przerzucamy kolejne karty powieści, aby dowiedzieć się więcej. Mało tego, napięcie w powieści nie jest na stałym poziomie. Jak już wspomniałam jest stopniowalne, ale nie tylko. Po pewnym czasie budowania napięcia, autorka daje odetchnąć czytelnikowi, by chwilę potem uderzyć znienacka i wywołać burzę. Podobnie rzecz ma się z emocjonalnością tej opowieści, dzięki czemu otrzymujemy prawdziwy rollercoaster i pod tym względem. Tym, co odróżnia książki M.A. Bennett od innych młodzieżówek jest bez wątpienia nieszablonowa fabuła. Autorka po raz kolejny miała fajny pomysł, który umiejętnie przełożyła na karty powieści. W porównaniu do poprzedniego tomu, ta część nie tylko jest bardziej dynamiczna, autorka postawiła też na większą liczbę niespodziewanych zwrotów akcji i zaskakujących rozwiązań, które zdecydowanie trudniej przewidzieć. Postanowiła też wprowadzić nowych bohaterów, którzy nie tylko odświeżają nieco tę historię, ale też bardziej dają się lubić. Jeśli natomiast chodzi o Greer, nie jestem pewna, co mam napisać. Odnoszę wrażenie, że bohaterka mimo upływu czasu nic się nie zmieniła. Wydaje się, że po wszystkim, przez co przeszła, powinna dojrzeć, zaliczyć jakąś metamorfozę, może nie tak spektakularną, jak spotykamy w niektórych powieściach, ale w ogóle jakąś. A ona nic. Stoi w miejscu i kompletnie się nie rozwija. Albo raczej idzie to w złym kierunku. Greer mimo swojego wieku zachowuje się bardzo dziecinnie, nadal jest naiwna, jakby niczego nie zdążyła się nauczyć, a do tego ma skłonność do notorycznego oceniania postępowania innych. Liczę na to, że dziewczynie uda się wreszcie dorosnąć. Przed nami kolejny tom cyklu i mam nadzieję, że tam uda mi się ją wreszcie polubić. Niezależnie jednak od tego, czy udało mi się polubić główną bohaterkę i postaci poboczne, muszę oddać autorce jedno. Potrafi tworzyć bohaterów. I robi to doskonale. Są wyraziści i zapadają w pamięć. Widać, że autorka zna się na ludziach. Świetnie prowadzi postacie i skrupulatnie przedstawia ich portrety psychologiczne. Porusza przy tym istotne dla młodych osób tematy, takie jak adaptacja do nowych warunków, brak akceptacji, samotność. Mówi też wiele o relacjach międzyludzkich. „D.O.G.S” to ciekawa, obfitująca w niesamowite przygody (czasem nawet takie, w które trudno uwierzyć), wciągająca i intrygująca powieść dla młodzieży i nie tylko. Charakterni, niejednoznaczni bohaterowie, których można lubić albo wręcz przeciwnie, dodają powieści charakteru, a dobrze zbudowane napięcie sprawia, że nie sposób tej książki odłożyć. Mnie się podobało i serdecznie Wam „D.O.G.S” polecam!

"D.O.G.S." to kontynuacja "S.T.A.G.S." - thrillera psychologicznego dla młodzieży autorstwa M.A. Bennett. Greer, która w poprzedniej części przeżyła wiele traumatycznych wydarzeń, teraz wraz z przyjaciółmi zawalczyła o nowy ład w szkole. Niestety już w końcówce pierwszego tomu dowiadujemy się, że władze szkolne nie działają na korzyść zwykłych, szarych ludzi i trzeba uważać, komu się ufa. Najlepiej jednak nie ufać nikomu. W tym roku w S.T.A.G.S. naukę zaczynają kuzyni Henry'ego - nieżyjącego już członka szkolnej elity, który organizował krwawe wyjazdy na "polowanie strzelanie wędkowanie". Czy koszmar związany z wywyższaniem się, gnębieniem uczniów i morderczymi zapędami powróci? Czy rodzina Warlencourtów i jej wpływ na społeczność dalej zagraża "odstającym od normy" uczniom z niższych klas? Polityczne zawirowania bogatych rodzin i wpływ na władze szkoły schodzą na drugi plan dla Greer w momencie, kiedy musi wyreżyserować sztukę teatralną na zaliczenie. Nie ma ona pomysłu na scenariusz, ale jakimś dziwnym trafem ktoś podsuwa jej pod drzwi zaginiony rękopis sztuki, której zakazano w czasach elżbietańskich. Greer powinna być wdzięczna za to, że ktoś podrzucił jej, a jednak to wszystko wygląda dość podejrzanie. Próby do sztuki zapowiadają się świetnie, aktorzy mają potencjał. Jednak po czasie sprawy przestają wyglądać tak kolorowo. Wracają wspomnienia z krwawego wyjazdu, jakby przeszłość nigdy nie odeszła w zapomnienie. Otrzymanie "Wyspy Psów" przez Greer to początek kolejnych zmagań trójki przyjaciół z miejscem, do którego mieli nigdy nie wracać. Longcross. Czy tym razem, po śmierci Henry'ego, bohaterowie będą tam bezpieczni? Wyjazd do Longcross nadaje książce tempa. Dowiadujemy się wiele, ale też zyskujemy mnóstwo niewiadomych. Jak do tego momentu jest dość neutralnie, tak później akcja gna niesamowicie. Książka jest napisana w sposób poukładany, logiczny, budujący napięcie. Nie sposób jest się od niej oderwać, ponieważ ciekawość wygrywa. Chcemy wiedzieć, jak to wszystko się potoczy. Kibicujemy grupie przyjaciół, wczuwamy się w ich sytuację, wspólnie z nimi chcemy rozwiązać zagadkę. Tradycyjnie też, jak w pierwszym tomie, mamy nawiązania do popkultury. Pojawia się znowu Hannibal, Sherlock, Deadpool, Król Lew, Gwiezdne Wojny, Strażnicy Galaktyki, Piękna i Bestia... Moim zdaniem, jest to dodatkowy plus lektury. "D.O.G.S.", tak samo jak i "S.T.A.G.S.", polecam osobom, które lubią stopniowo aczkolwiek sukcesywnie budowane napięcie, tajemnice i intrygi. Osobiście ciężko mi stwierdzić, który tom podobał mi się bardziej, oba są świetne, chociaż w "D.O.G.S." druga połowa książki i wystawienie sztuki to niezły hardcore. Pojawia się wtedy kilka wątków, które są zupełnie oderwane od rzeczywistości. Lubię takie klimaty!

Autorka tym razem przyszykowała nam dosłowną bombę emocji, akcji i najważniejsze: intryg, zagadek. W swoim dorobku literackim Pani Bennett może poszczycić się trzema wydanymi książkami. Jednak nie spoczywa na laurach, gdyż już ogłosiła, że oprócz oficjalnego "FOX" pojawi się też "TIGERS". Dlatego warto już teraz sięgać po dwa pierwsze, aby na bieżąco śledzić losy Greer i jej przyjaciół.  Po traumatycznych przeżyciach, Greer, Nel oraz Shafeen; rozpoczynają przygotowania do projektów, które mają być ich furtką na wymarzone studia. Śmierć Henry'ego ciągnie się ogromnym cieniem za naszą bohaterką, nie pomaga fakt, że po rozwikłaniu zagadki, stary opat umiera... a miejsce w szkole znajdują bliźnięta de Warlencourt. Ku zaskoczeniu naszej bohaterki, okazują się spokojnymi i utalentowanymi, młodymi ludźmi.  Jednak co się stanie, gdy zwierzę okaże się łowcą? Jak średniowieczna sztuka teatralna może odmienić życie? I co najważniejsze... czy jeżeli nie widzimy ciała, to możemy przyjąć, że doszło do zgonu...? A te pytania musicie rozwikłać sami! Sięgając właśnie po "DOGS". Mam nadzieję, że dużo wam nie zdradziłam. Niestety więcej nie mogę wam powiedzieć, gdyż w książce jest za dużo nowych wątków, przez co wprowadzenie was może okazać się błędem i zabrać radość z czytania.  Autorka ponownie staje na wysokości zadania, kiedy myślę, że już mnie nie zaskoczy... ona zrzuca bombę. Reaserch w tym tomie, to totalny majstersztyk! Objętość faktów zawartych w niej jest obłędna, przez co wuj google miał roboty. Opłaciło się. W poprzednim tomie dostajemy naiwną bohaterkę, za to w tym Greer rehabilituje się. Jest ostrożniejsza, choć zawzięta i uparta. Co ostatecznie wyszło znakomicie, idealnie zgrywając się z nową odsłoną Nel. Tu również czeka was zaskoczenie, ta postać tym razem okazała się całkowicie pozytywnie odebrana przeze mnie. W poprzedniej części była mi w zasadzie obojętna, za to teraz całkowicie wkradła się w moje łaski. Mamy kolejną intrygę, zagadkę i multum emocji. Bardzo dobrze rozłożone wątki, które śmiało się ze sobą przeplatają, nie rozpychając się; zapewnią wam parę godzin udanego czasu. Jedno jest pewne, od książki bardzo ciężko się oderwać! Dlatego siadając weźcie ze sobą zestaw czytelniczy: koc, herbata, przekąski. Odkładając ją, płynnie wracałam w klimat, a momenty rozstania z książką były ciężkie...  Podsumujmy, osobiście bawiłam się świetnie czytając drugi tom. Czy okazał się lepszy? Na pewno. Czy go polecę? Polecę oba tomy. Książka jest skarbnicą ciekawych faktów, zbiorem zagadek oraz genialnym twistem fabularnym. Po prostu sięgnij, poznaj odmienioną Greer MacDonald i poczuj magię intryg. 

Od wydarzeń w STAGS mija rok, na zakończenie Greer ma wyreżyserować sztukę teatralną. Może i nic by z tego nie było, ale dziwnym trafem ktoś pod drzwi podsuwa jej zaginiony rękopis i podczas czytania czuje że właśnie tego szukała. Ale czy znalazła? Druga część jest zdecydowanie lepsza niż jedynka. Przede wszystkim klimat jest dużo bardziej mroczny i czujemy dreszczyk niepokoju. Jest tajemnica, która staje się nieprawdopodobna ale i podejrzana. DOGS przypomina mi trochę Teatr Złoczyńców, może dlatego że nie ma rozdziałów a jest podział na sceny. Sztuka którą wystawia Greer została zakazana ale nikt bardzo nie wie czemu. Okazuje się, że ma drugie dno i odkrywanie tej zagadki jest niezwykle wciągające. Bardzo ciekawie została połączona przeszłość historyczna z teraźniejszością. Tę część czyta się o wiele lepiej, mimo że nadal jest pisana w 1 osobie i są porównania do filmów ale ze znacznie mniejszą częstotliwością. Zarówno posiadłość jak i zwierzęta mają znaczenie symboliczne. I wykorzystanie tego w fabule tylko zaostrza apetyt. Tym razem trójka głównych bohaterów pozostaje, chociaż nie do końca. Pojawiają się też nowi i oni stanowią największą zagadką. Na pierwszy rzut oka bliźniaki sprawiają wrażenie jedności, jednak po kilku rozdziałach czujemy że jedno wykorzystuje drugie. Luis przedstawiony jest jako lider, a Cass jako jego cień. Jednak ma się wrażenie, że nie widzimy czegoś co jest na wyciągnięcie dłoni. W tej części pojawia się też magia. Chociaż nie jest jestem tego do końca pewna. Te ostatnie rozdziały są takie rzeczywiste, a z drugiej strony czuć że błądzi się na jawie. Reguła zawsze przetrwa. Co ciekawe to zdanie również pojawia się w DOGS i nabiera prawdziwego znaczenia. Jeśli nie do końca polubiliście pierwszą część to nie zrażajcie się ponieważ 2 tom jest o niebo lepszy. Cały plot twist dopiero się rozkręca i widać, że nie jeden raz zostaniemy jeszcze zaskoczeni. Bardzo mi się podobało, momentami niektóre rozdziałów wywołały u mnie lekkie przerażenie czy niedowierzanie. Pochłonęłam na raz bo ciężko się oderwać, nie szukając z innymi rozwiązania. Polecam wszystkim fanom dobrego thrillera, fanom sztuk teatralnych, tajemnic, sekretów i historii. Ostatni rozdział wbije Was w fotel i będziecie chcieli na wczoraj kolejny tom. Co ciekawe na końcu znajduje się mapa, wyjaśnienie pojęć i garść informacji o szkole. Można to wykorzystać podczas czytania. Co więcej autorka zostawiła notkę o jednym z bohaterów, ale radzę przeczytać po wszystkim. A także zachęcam do przeczytania botki po podziękowaniach jest tam wyjaśnione coś dzięki czemu inaczej spojrzycie na całą historię. Polecam ta historia jest warta poznania..

Druga część serii o Greer Macdonald różni się od swojej poprzedniczki, a jednocześnie trzyma thrillerowy klimat. Tym razem główna bohaterka poszukuje dramatu, który mogłaby wyreżyserować w ramach końcowego egzaminu. Otrzymuje przy tym niespodziewaną pomoc, ktoś wsuwa jej pod drzwiami pokoju zaginiony rękopis dramatu Bena Jonsona, dramatu, który był tak niebezpieczny, że wszystkie egzemplarze zniszczono, prócz tego jednego. Fabuła może wydawać się mniej ekscytująca od tej w "S.T.A.G.S", a jednak to właśnie druga część jest dla mnie ciekawsza. Cała akcja jest jedną wielką tajemnicą, połowa bohaterów może być poszukiwanym przez Greer dobroczyńcą, który podrzucił jej rękopis, a do tego bohaterkę dręczą koszmary z przeszłości. Czy na pewno to wszystko jest już przeszłością? Nowi bohaterowie są według mnie o wiele ciekawsi niż postaci z pierwszej części. Zarówno, bliźniaki de Warlencourt, jak i Ty, wnoszą dużo ożywienia i sekretów do fabuły, a ich relacje z trójką bohaterów znanych ze "S.T.A.G.S" sprawiają, że powieść czyta się z zapartym tchem. Ponownie bardzo podobały mi się nawiązania do filmów, a tym razem także do seriali. W tej części ten aspekt był chyba nawet lepszy, gdyż wspominane były nowsze filmy, więc rozumiałem o czym mówi Greer (za każdym razem, czytając o opacie Ridleyu, widziałem przed oczyma Henry'ego Cavilla). Skoro już jesteśmy o bohaterach, to muszę wspomnieć, że główna bohaterka nieco mnie denerwowała swoim zachowaniem, jeśli chodzi o uczucia, ale nie chcę Wam za dużo zdradzać. Podobało mi się, że rozwinięty został wątek Zakonu Jeleni i pokazanie, że istnieje on już od kilku wieków. Jako że jestem fanem Assassin's Creed, to oczywiście w mojej głowie pojawiła się myśl, iż Zakon Jeleni przypomina mi Zakon Templariuszy. Zakończenie "D.O.G.S" jest dla mnie świetne. Nie spodziewałem się takiego rozwoju spraw i tak mocnego zwrotu akcji. Muszę przyznać, że przewidziałem zakończenie odnośnie tylko jednej postaci, reszty rozwiązań po prostu się nie domyśliłem. Przy "S.T.A.G.S" pisałem, że warto ją przeczytać, by móc zabrać się za kolejną część. Bo "D.O.G.S" to już książka bardzo dobra i naprawdę czytanie jej to przyjemność. Mam nadzieję, że kolejna powieść z cyklu utrzyma poziom tej książki. Po więcej recenzji zapraszam na Instagrama @chomiczkowe.recenzje oraz na bloga chomiczkowerecenzje.blogspot