Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie (okładka  miękka, wyd. 02.2021)

Książka o niczym napisana bardzo słabym stylem. Przeplatana sytuacjami z filmów i wierszami. Nie wnosi nic ciekawego do życia i sprowadza kobiecość do walki 3 wewnętrznych bohaterek między sobą. Podejście zerojedynkowe, nic nie trzyma się kupy. Zdania wyrwane z kontekstu. Dramat.

Przereklamowana! Miałam wrażenie, że czytam czyjś pamiętnik… Kilka raz sprawdzałam, czy napewno się nie pomyliłam, i tą książkę rzeczywiście napisała psycholożka … Para ciekawych wątków, które można opisać na jednej stornie. Reszta to lanie wody, cytaty z filmów i wspomnienia autorki... Zupełnie nie rozumiem zachwytu… Jak ktoś jest zainteresowany rozwojem osobistym zdecydowanie radzę poszukać bardziej użytecznej książki.

Po zachwalaniu tej książki spodziewałam się trochę czegoś lepszego.

Książka średnia. Mimo tego, że książka jest poradnikiem to zaznaczyła może max. 2 - 3 zdania które rzeczywiście do mnie trafiły. Skierowana jest raczej do "kobiet sukcesu" które mają czas na masę duchowych ćwiczeń, jogę, kosztowne podróże do egzotycznych krajów aby "odnaleźć siebie"... brak w tej książce praktyczności i konkretów

Moje odczucia na temat tej pozycji są bardzo mieszane. Zakupiłam ją z powodu wielu pozytywnych opinii. Niektóre z nich mówiły nawet o odmienionym życiu, czy spojrzeniu na pewne sprawy. Pomyślałam, że może faktycznie pojawił się ktoś, kto potrafi w sposób świeży spojrzeć na "stare" problemy i innowacyjnie o nich mówić. Moje odczucia po przeczytaniu pierwszych stron były faktycznie pozytywne. Nie odebrałam zawartych na kartach książki treści, jako odkrywczych, ponieważ tematy samorozwoju, samoświadomości i ogólnie pojętego mindfulness nie były mi obce kiedy zaczynałam tę lekturę, niemniej jednak czytało się ją przyjemnie. Niestety im dalej w las, tym moje odczucia na temat tej pozycji były coraz gorsze. Przed przystąpieniem do lektury, jak zawsze przeczytałam co nieco na temat autorki i dowiedziałam się, że Pani de Barbaro jest psychologiem społecznym, socjologiem, trenerem, strategiem. Spodziewałam się więc merytorycznej, naukowej treści okraszonej ewentualnie własnymi odczuciami, czy przemyśleniami. Tymczasem autorka swoje dzieło stworzyła mieszając pewną niewielką dawkę wiedzy naukowej, swoich własnych, niepopartych niczym poza " widzimisię" teorii oraz kompletnych bzdur i zabobonów, jak na przykład proroczość snów. Przeskok z prowadzonej całkiem spójnie i merytorycznie narracji na temat spojrzenia kobiet na siebie, swoje życie, osiągnięcia, czy obowiązki do ezoterycznej interpretacji snów z " przekonującymi" dopiskami " możecie mi nie wierzyć, ale...", " Sama bym nie uwierzyła, gdybym nie doświadczyła tego na własnej skórze" był niewyobrażalnie rozczarowujący. W dalszych rozdziałach okazało się również, że jest w nich zawarte dokładnie to samo, co we wcześniejszych, a zostało jedynie sparafrazowane. Odniosłam też ogólne wrażenie, że poza pierwszymi stronami książki, gdzie autorka wymienia "typy" kobiet Pani Natalia nie miała planu na tę książkę, w związku z czym treść jest chaotyczna i wielowątkowa, przy czym wątki niekoniecznie pozostają w dialogu. Daję dwie gwiazki, ponieważ gdzieniegdzie udało się Pani de Barbaro wpleść odrobinę faktycznej merytoryki oraz za walor estetyczny( piękna okładka - należy docenić grafika). Większość jednak, to niestety kompletne bajdurzenie lub osobista spowiedź autorki nie wnosząca właściwie niczego.

ROZCZAROWANIE ROKU. ANTY - BESTSELLER ROKU! Kupiłam - bo taki "bestseller"....zawód, PORAŻKA. Książka o niczym i.... chaotyczna totalnie. Jeśli ktoś chce podobny klimat i książkę mądrą oraz z sensem to polecam "Jesteś spokojem" Pauliny Młynarskiej. Ta "książka" to pomyłka. Szkoda czasu i pieniędzy. Cytując jedną z recenzentek "myślę że Panie które nie pozostawiły suchej nitki na tej pozycji w swoich recenzjach, dostrzegły te fragmenty książki które mogą je dość mocno uwierać. " - Tto znaczy że nie możemy mieć swojego odrębnego, innego zdania tylko odrazu "diagnoza" że pewnie coś w nas siedzi??? ;)))))))))) KOCHAM TAKIE KOBIETY - jak się nie zgadzasz z jej zdaniem to znaczy że to z Tobą jest coś nie tak ;)))))))

Książka mocno przereklamowana. Żałuję, że kupiłam. Czytałam na siłę. Nie ma w niej nic odkrywczego czy ciekawego. Dużo bardziej trafiła do mnie książka "Jak przestać się martwić i zacząć żyć". Ta ma tylko ładną okładkę. W ogóle nie wiem o czym ona właściwie jest.. jakaś kupa zebranych bzdur lub rzeczy oczywistych. Dla mnie strata czasu i pieniędzy.

Przykro mi ale to najgorsza książka jaką w życiu czytałam a czytam dużo. Jeżeli ta pani jest psychologiem to ja bym do niej z żadnym problemem nie poszła. Pisze jakieś bzdury o niczym, opowiada o filmach, jakby robiła ich recenzje...no kompletne dno. Czytam bardzo dużo o samorozwoju ale ta książka to totalna porażka. Tu nie ma nawet pół zdania wartego mojego zmarnowanego czasu. Nie wiem skąd te zachwyty nad tą "książką". Chyba te osoby nie czytały nic lepszego. Autorka chyba sama nie wiedziała o czym pisze. Zlepiła do kupy swoje żale i wielki hit- chyba kit. Takich porad to i ja mogę udzielić bez dyplomu psychologa, a może lepszych, bo na pewno bym nie jęczała, że muszę uczyć się języka obcego czy robić zakupy. Nie chcesz to nie rób tego, najwyżej nie zjesz obiadu i z pracy cię wyrzucą. No bzdury totalne. Normalny człowiek robi zakupy, sprząta, gotuje, chodzi do pracy, dokształca się bo tak trzeba po prostu. Ja nie jestem milionerką więc muszę sama te wszystkie rzeczy robić jeśli chcę w miarę dobrze żyć. Tyle w temacie.

Niestety rozczarowałam się. Książka zdecydowanie dla osób może rozpoczynających przygodę z duchowością i szeroko rozumianą czułością wobec siebie i mindfullness. Książka traktuje o wielu aspektach z życia pani Natalii. Jest jest rozrachunkiem z problematycznymi w jej życiu aspektami jak patriarchat, bezpłodność, duchowość. Zmieszane zostały różne podejścia, co nie przypadło mi do gustu, wzmianki z filmów i wierszy, wspomnienia, z wiedzą psychologiczną, oraz baśniami nie porywają lecz gubią. Można przesłuchać, przekartkować, ale jest to raczej pean na jej cześć, niż poradnik z serii jak trafić do siebie, czy też popularyzujący wiedzę na temat schematów w jakich kobiety się znajdują żeby szerzyć samoświadomość. Nagminne generalizowanie ani patriarchat mnie nie dotyczy, ani katolicyzm, ani duchowość, więc można powiedzieć, że pani Natalia mnie wykluczyła z odbiorców jej książki, a szkoda bo miałam duże oczekiwania co do niej. Koniec końców bardzo dziecinna i bardzo naiwna ta książka. Czułością pani Natalia mnie nie otoczyła. Niewiele lub nic nie wyciągnęłam z tej książki. Nie polecam.

Bardzo kiepska książka. Może jak ktoś nigdy nie miał w ręku dobrej książki z zakresu psychologi to się zachwyci. W mojej jednak opinni to książka nic nie wnosząca, bardzo płytka. Pomimo próby nie byłam w stanie doczytać do końca (co rzadko mi się zdarza). Zastanawia mnie tylko do jakiej grupy odbiorców trafiła, którzy ocenili tak wysoko?