Katharsis (okładka  miękka, wyd. 05.2022)

Maciej Siembieda po raz kolejny połączył prawdę i fikcję w taki sposób, że uwierzyłam we wszystko. I na dodatek jeszcze to zobaczyłam. Byłam w kopalni uranu w Kletnie. Zmarzłam w greckich górach, przebywałam w tajnym szpitalu na Wolinie, przedzierałam się przez las między Sulminem a Otominem. I zgrzytałam zębami słuchając egipskich nazistów. Bo jedno, to stworzyć fikcyjna historię opierając ją na wiarygodnych i sprawdzonych faktach, umieszczając akcję w lokalizacjach, które można zobaczyć, wplatając w tło ludzi, którzy istnieli. A drugie, to opisać tak, że czytelnik czuje, że jest każdym z bohaterów, że wszystko za pomocą liter wkrada się do głowy i dzieje się tu i teraz. „Katharsis” to sensacyjna wielowątkowa saga o greckim partyzancie, który staje się polskim obywatelem, a potem zapomnianym skazańcem. Saga o gdyńskich przemytnikach, rozwoju i upadku ich biznesu. I o tym co nieoczekiwanie łączy Kostasa i Sacharynę. O tym, że ten pierwszy chce po prostu być przyzwoitym człowiekiem, a ten drugi nad „być” przedkłada „mieć”. O ludziach, których spotkali na swojej drodze, o miejscach, które splotły ich losy i miały na nie wpływ na przestrzeni ponad sześćdziesięciu lat. W tle wędrówek Greka i Polaka, młyny Wielkiej Historii mielą losy świata, nie zwracając uwagi na losy jednostek. Z ogromnym prawdopodobieństwem jakiś Kostas uczył się pirotechniki od brytyjskiego agenta w greckich górach, aby po latach kryć się za skałami przed jego wzrokiem. A jakiś Zygmunt w pomysłowy sposób przemycał towary przez graniczne lasy między Gdynią i Wolnym Miastem Gdańsk, a potem z powodzeniem uprawiał ten proceder na greckim wybrzeżu. Syn Kostasa został polskim bokserem i milicjantem, a wychowanek Zygmunta nieoczekiwanie szkolił się w szeregach egipskich tajnych służb. Dlaczego łączy ich kopalnia uranu? Świat wykreowany przez Autora zawsze mnie całkowicie pochłania, ale jednocześnie zawsze zmusza do przeglądania źródeł, oglądania zdjęć w necie, doczytywania dokumentów i biografii pierwowzorów postaci, o chęci udania się we wszystkie opisane miejsca nie wspominając. I za te dodatkowe lekcje historii, geografii i przyzwoitości bardzo dziękuję. A przy tym za to, że ta historia nie jest ujęta w sztywne i nudne ramy, a postaci nawet gdy zasługują na pomniki, nie są z brązu. Czują, żyją, popełniają błędy, wybierają dobrze lub źle. Są prawdziwe, są żywe. Maciej Siembieda malując ten świat ubarwia go znakomitym językiem, dowcipnymi scenkami i powiewem ironii wplecionym w powagę zdarzeń. Niezrównana lekkość pióra i fascynująca zabawa językiem pozwalają zachwycić się i opowieścią, i tym jak jest opowiedziana. Najnowsza książka mojego ulubionego Autora już za mną. Najlepsza książka Macieja Siembiedy już za mną. Najlepsza książka tego roku już za mną. Zazdroszczę Wam, że dopiero będziecie ją poznawać.

Maciej Siembieda jest jednym z moich ulubionych Mistrzów Polskiego Pióra. Każda jego książka wciąga pozostawiając czytelnika nieobecnym dla świata. Tym razem sięgnęłam po „Katharsis”, niezwykłą sagę polsko-grecką, z autentyczną historią w tle. Ścieżki bohaterów splatają się nieoczekiwanie i zaskakująco, by rozdzielić się na dziesięciolecia, po czym do siebie wrócić. Postacie nie są jednoznaczne, czarno-białe. Autor - Mistrz Słowa - w kunsztowny sposób prowadzi nas przez kolejne karty swojej książki tkając intrygę z niejednoznacznym zakończeniem. Misterny plan Macieja Siembiedy powiódł się - z sukcesem stworzył kolejną bogatą powieść, obok której nie można przejść obojętnie. Jeśli mimo wszystko ktoś ma jeszcze wątpliwości, zapraszam do zapoznania się z bardzo ciekawą recenzją: https://kultura.gazeta.pl/kultura/7,114528,28521013,polsko-grecka-saga-katharsis-nie-musi-oczyscic-ale-wstrzasnie.amp Panie Macieju, czekam na kolejne Pana dzieła!

Cóż to była za książka....jak dobrze napisana..w każdym detalu dopracowana tylko za szybko się skończyła niestety...saga rodzinna i osób z którymi w różnych etapach linie życia się przecinają.. Gratulacje Panie Macieju... tylko znów nie pozwól Pan rok czekać na następną

Historia a w tle losy kilku pokoleń. Ciekawie napisana i dająca przekrój przez losy Polski i Grecji na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Jedyne czego mi brakuje to może jakiejś głębi postaci bo mam wrażenie, że niektórzy bohaterowie odrobinę sztampowi.

Uwielbiam Pana Macieja. Zawsze jak czytam jego powieść czuję jak wiele pracy poświecił na zagłębienie tematu i to za każdym razem była taka wartościowa lektura. W tym przypadku również.

Maciej Siembieda nie zawodzi. Inteligentny, niebanalny kryminał z prawdziwą historią w tle. Lektura obowiązkowa, a do tego jakże wciągająca.

Bardzo dobra książka, wciągająca już od pierwszej strony i do końca trzymająca w napieciu. Do tego ciekawe wątki historyczne... Polecam

Wszystko co pisze Pan Siembieda Maciej jest wciągające jak piachy pustynne. Zaczynając czytanie trudno wygrzebać się z książki.

Jestem w trakcie czytania,ale już wiem że będzie to kolejny hicior Siembiedy.Z każdą kolejną stroną wciąga jak nie wiem co .

Super wciągająca opowieść zbudowana na bazie tego co działo się w XX Europie z bohaterami za którymi chce się podążać...