Cząstka ciebie (okładka  miękka, wyd. 11.2014)

W idealnym świecie, kiedy dwoje ludzi kocha się, pragnie ze sobą spędzić życie i mieć dziecko, tworzą szczęśliwą rodzinę i szybko doczekują się potomka. W idealnym świecie. Ale wszyscy wiemy, że idealny świat nie istnieje. Czasem mijają lata, nic się nie dzieje, lekarze bezradnie rozkładają ręce. Kolejne rozbudzone nadzieje i płynące z nich rozczarowania zadają ciosy w samo serce. Realizacja największego marzenia, mimo wszelkich starań i podjętych działań, nie przybliża się nawet o krok. Co wtedy dzieje się między małżonkami? Jaką podjąć decyzję, kiedy stanie się przed dylematem: miłość swojego życia czy pragnienie posiadania dziecka? Na te i inne pytania w swojej książce "Cząstka ciebie" odpowiedzi poszukuje autorka ukrywająca się pod literackim pseudonimem Ella Harper.

Lucy i Luke Harte stanowią idealnie dobraną, perfekcyjną wręcz parę. Przyjaciele szczerze zazdroszczą im tego niesamowitego porozumienia dusz, jakie połączyło zakochanych. Harte'owie mają wszystko, oprócz jednego, najważniejszego. Po kilku lat bezowocnych starań i ośmiu poronieniach jeszcze raz stają przed szansą na realizację największego marzenia. W wyniku ostatniego możliwego zabiegu in vitro Lucy zachodzi w kolejną ciążę. Tym razem wszystko jest na dobrej drodze, aby kobiecie udało się donosić ciążę i urodzić zdrowe dziecko. Lucy jest w szesnastym tygodniu - jeszcze nigdy nie udało im się przekroczyć magicznej granicy dwunastego tygodnia. Wtedy nadchodzi cios. W wyniku wypadku samochodowego, w którym Luke odnosi poważne obrażenia, mąż Lucy na długie tygodnie zapada w śpiączkę. Jednak to nie koniec planów, jakie los przedsięwziął wobec małżeństwa Harte'ów. Lucy w telefonie męża natrafia na tajemnicze wiadomości, a kilka dni później przy szpitalnym łóżku nieprzytomnego Luke'a spotyka Stellę - koleżankę z pracy mężczyzny. Lucy przyjdzie znaleźć odpowiedź na pytanie, dokąd doprowadziła jej małżeństwo obsesyjna chęć posiadania dziecka.

Lubię książki wydawane pod opiekuńczymi skrzydłami klubu "Kobiety to czytają", gdyż poruszają istotne problemy społeczno-obyczajowe, stawiają czytelnika w ogniu pytań i pomagają spojrzeć na sprawę z nieco innej strony. Tym razem - przyznaję - do lektury podchodziłam z niewielkim lękiem, spodziewając się typowego, niezbyt ambitnego "czytadła". Takie wrażenie odniosłam, kiedy zaznajomiłam się z opisem wydawniczym i przez długi czas nie mogłam pozbyć się tych myśli. Aż sięgnęłam po książkę. Moje wyobrażenia legły w gruzach, dając obraz dojrzałej, przemyślanej, a przede wszystkim mądrej historii. "Cząstka ciebie" okazuje się być bardzo dobrą, a nawet pokuszę się o stwierdzenie, iż rewelacyjną powieścią obyczajową. Autorka dokonuje wiwisekcji pary głównych bohaterów, dając świeże spojrzenie na problem bezpłodności w małżeństwie. Ale nie tylko, gdyż książka obfituje w liczne wątki poboczne, takie jak wierność, rola i wsparcie ze strony rodziny, motyw "tej drugiej" przedstawiony bardzo dokładnie i z dwóch stron medalu, poczucie winy, moralność, czy cena dążenia do realizacji marzeń. Ella Harper zadbała o wierny portret pary małżonków w chwili próby. Wszelkie emocje skupiają się głównie na osobie Lucy, gdyż Luke pozostaje niemym świadkiem następujących wydarzeń. Lucy sama musi odnaleźć prawdę, odpowiedzieć sobie na pytanie, co stracili przez lata starań o dziecko. Ten zabieg ma szczególne znaczenie, gdyż pozwala nam zrozumieć również kwestie, które wychodzą poniekąd "w praniu". Czy w takiej sytuacji to właśnie kobieta jest głównym motorem napędzającym działania całej rodziny? Czy macierzyństwo jest ważniejsze od ojcostwa? Co czuje mężczyzna, sprowadzony przez miłość swojego życia do roli "dawcy spermy"?

"Cząstka ciebie" to doskonały wybór dla klubu dyskusyjnego. Wymarzona lektura, aby siąść przy ciepłej herbacie i rozmawiać o niej przez długi czas. Mnogość wątków, jakie występują w książce, sprowadzi wymianę poglądów do szerokiej dyskusji na tematy niekoniecznie związanie z bezpłodnością i nieudanymi staraniami o dziecko. Mnie szczególnie do gustu przypadło tło powieści, życie poszczególnych członków rodziny Luke'a, jego matki, siostry i brata. Rodziny złamanej i rozbitej poprzez nagłą śmierć ojca. Autorka ciekawie pisze o żałobie, przekonuje, iż istnieją rany, które same nigdy się nie zabliźnią, jeśli starannie ich nie wyliżemy. Szczególną sympatią obdarzyłam szwagierkę Lucy - Nell, którą mogę jednoznacznie okrzyknąć moją ulubioną postacią lektury. Młoda kobieta, która kiedyś w życiu zabłądziła, dziś niekoniecznie podejmuje dobre decyzje i ufa właściwym osobom, jednak cały czas poszukuje - to zwłaszcza jej perypetie przypadły mi do gustu w tle dramatu Lucy i Luke'a. Książka, oprócz tej głównej, podejmuje jednocześnie kilka opowieści, poprzez co przez pierwszych kilkadziesiąt stron odnalezienie się w lekturze może powodować nieznaczne problemy. W mojej ocenie to jedyny zgrzyt. Całość przeczytałam w jeden wieczór, totalnie przejęta i rozemocjonowana odbywającym się na moich oczach załamaniem świata Lucy.

Naprawdę ta powieść wciągnęła mnie bez reszty. Jest to historia o ogromnym pragnieniu posiadania dziecka, o wielkiej miłości, o niewyobrażalnej stracie, o bólu, rozpaczy, o załamaniu, zdradzie, wybaczeniu, akceptacji... Mogłabym tak wymieniać bez końca, ale nie o to przecież chodzi, jestem pewna, że rozumiecie co mam na myśli... Wątków w tej książce jest jednak więcej. Pojawia się tutaj także Patricia czyli teściowa Lucy, Nell oraz Ade czuli rodzeństwo Luke. Jest też Stella, która nieźle namiesza... Także mimo głównego smutnego wątku dzieję się tutaj również kilka innych rzeczy... Na końcu autorka zapisała 13 pytań, które każda osoba po przeczytaniu tej historii powinna przemyśleć i odpowiedzieć na nie. Jak my byśmy zachowały się w takich sytuacji, czy potrafiłybyśmy wybrać między miłością do męża, a pragnieniem dziecka, czy potrafiłybyśmy wybaczyć to co zrobił jej mąż... Ja osobiście nie potrafiłabym odpowiedzieć na kilka z tych pytań. Na szczęście nigdy nie znalazłam się w tej sytuacji i mam nadzieję, że nigdy się nie znajdę... Na koniec mogę Wam jedynie napisać, że polecam tę powieść, że mimo tego, że płakałam na niej jak dziecko, że smutek i rozpacz wylewa się z jej kartek na wszystkie strony to i tak ją polecam. Ja czytałam ją z zapartym tchem.

Trafiła na półkę 'ulubione' i wracam do niej często.. Przeczytałam ją gdy staraliśmy się z mężem o dziecko i ten fakt przysłonił nam uczucie bo liczyły się tylko jedno.. Otworzyła mi oczy na wiele spraw..Inaczej spojrzałam na wiele aspektów i przede wszystkim na mojego partnera..
Płakałam czytając ją jak bóbr .. Po jej zakończeniu czułam że zżyłam się z bohaterką i 'tęskniłam ' za nią jak za starą dobrą przyjaciółką. Polecam ją z całego serca!

Z zapowiedzi wydaje się to być książka w jakich gustuje, i które uwielbiam. Nic mnie tak nie porusza jak ludzkie losy i z dużą przyjemnością odkrywam co się im w życiu przytrafia. Spodziewam się po tej książce wielu poruszających przeżyć, wielu istotnych problemów dnia codziennego. Na bohaterów czekają liczne perturbacje, wybory i decyzje. Nic dodać, nic ująć, coś dla mnie :)

Nie znam tej autorki, ale sama historia bardzo mnie zainteresowała. Lubię czytać podobne życiowe opowieści, w których nie brakuje również skomplikowanych aspektów. Cząstka ciebie ze względu na wątek pragnienia posiadania dziecka i ciąży wydaje się historią szczególnie wzruszającą.

Po przeczytaniu tej historii postawiłem sobie pytanie. Czy istnieje miłość? Taka prawdziwa, bez wzajemnych utyskiwań, ukrywanych złości i bezkompromisowa. Czy brak potomka może być tym, co rujnuje miłość, która w oczach innych jest największa na świecie? Perfekcjonizm w związku może okazać się pułapką własnych oczekiwań, ukrytych pod potrzebą stawania się najlepszym partnerem, partnerką. Za wszelką cenę, dopuszczając do siebie możliwość ryzykowania życia, aby spełnić wspólne marzenie. Kiedy dochodzi do wypadku samochodowego, wszystko się zmienia. Kolejna ciąża Lucy jest zagrożona, ale to dopiero początek problemów kobiety. Czy oby na pewno zna swojego męża, który po wypadku zapada w śpiączkę? Kolejne odkrycia wyprowadzają kobietę ze złudnego, słodkiego świata, w którym tkwiła.

Historia pozytywnie mnie zaskoczyła. Wpływa na to język, narracja i pomysł na opowieść, jakiej nie czytałem od dawna. Autorka pokazuje nam na pozór szczęśliwy związek i to, co idzie z nim w parze – miłość, wierność, uczciwość. We mnie pojawiła się refleksja. Ilu małżonków gubi się po drodze, zapominając o punktu wyjścia z czasu, w którym rodziła się ich miłość.

Książka obfituje w historie, które śmiało możemy nazwać tragicznymi, ale ja bym tutaj dodał przymiotnik – prawdziwymi. To jest właśnie największy plus tej książki. Pragnienie dziecka jest tematem przewodnim, ale po drodze mamy mnóstwo mniej lub bardziej ważnych wątków. Dla mnie książka jest jak najbardziej godna polecenia. Autorka porusza wiele ważnych i trudnych wątków życia dwóch osób, szukając rozwiązania w kwestii trudnych wyborów. Jedynym faktem, którego mogę się przyczepić to ilość poronionych ciąży. Z drugiej strony lekarzem nie jestem, więc moje wątpliwości mogą być nieuzasadnione.

Dla większości pań książka może okazać się wielkim przeżyciem. Gorąco zalecam jakieś leki lekko uspakajające. Płacz oczyszcza, ale bez przesady. Tak czy inaczej, książka warta przeczytania. Polecam.

Ella Harper napisała powieść, która moim zdaniem uczy pokory i dystansu. Pokazała bohaterów uwikłanych w niespełniające się marzenie, które powoli przechodzi – jakąś dziwną siłą – w koszmar. Oczywiście to co się dzieje w życiu Lucy jest wstrząsające. Kontrapunktem trochę dla jej doświadczeń są opisy pozostałych bohaterów. Są równie ciekawe moim zdaniem. Dzięki nim ta powieść jest złożona, bardziej przekonująca. Skupienie z jakim napisana została ta powieść mnie uderzyło od pierwszych stron. Wyczuwalny spokój także mnie uderzył. To nie jest książka krzykliwa, raczej powiedziałabym, że jest kontemplacyjna, dominantą jest w niej obserwacja. Portrety bohaterów – od ich życiorysów po ich emocje – są po prostu doskonałe. Fabuła ma w sobie coś takiego, że stawia czytelnika przed koniecznością spojrzenia na opisane wydarzenia z niebanalnej perspektywy.

Seria Kobiety to czytają to klasa sama w sobie. Wydawca bardzo trafnie dobiera pozycje. Te powieść są zawsze ciekawe, stawiają niewygodne, problemowe pytania i dają czytelniczkom sposobność do spojrzenia na ważkie problemy życiowe w nowy, świeży sposób. Cząstkę ciebie udało mi się przeczytać w dwa dni. Szybko mi poszło. Podczas czytania byłam bardzo przejęta opisywanymi losami bohaterów. Jeśli podczas czytania jestem rozemocjonowana, nie mogę doczekać się końca, mocno przeżywam losy postaci to oceniam książkę jako dobrą lub bardzo dobrą. „Cząstka ciebie” jest powieścią dającą takie wrażenia, przynajmniej mnie ona takie dawała. Najciekawsze wydało mi się przekonujące opisanie życiorysów tych bohaterów. Każdej postaci poświęca się wiele uwaga, stąd relacje między nimi są bardzo czytelne, powieść jest niezwykle spójna.

Moim pierwszym odczuciem przy czytanie tej powieści było pragnienie kontynuacji. Uwielbiam książki, które mnie tak pochłaniają. „Cząstka ciebie” jest naprzemienną, powiązaną opowieścią o zwykłych w sumie postaciach. Takich jak my. Owszem w pierwszym oglądzie Luke i Lucy wydają się tak harmonijną, romantyczną parą. No ale i oni zmagają się ze swoimi problemami. Nie takimi znów banalnymi. Lucy i Luke wydawali mi się awersem i rewersem tej samej monety. Ich błędy były moim zdaniem błędami o takiej podwójnej naturze. Wynikały z ich wzajemnych relacji, z tego co się między nimi wydarzyło. W mniejszym stopniu z nich samych. To ciekawa konstatacja, że błędy jakie popełniamy w związku są zawsze błędami popełnianymi z kimś. Że to wynika z dynamiki i charakteru relacji, a nie z charakteru danej osoby.

Historia Lucy i Luka to właściwie historia bardzo wielu par. Przejmująca to opowieść i wydała mi po prostu bardzo życiowa, bardzo prawdziwa co dużo mówić. Lubię czytać takie książki, które pokazują pewne mechanizmy. Można się z nich bardzo dużo nauczyć, wyciągnąć jakieś wnioski dla siebie. To była pouczająca książka, zresztą inne z tej serii także mają taki właśnie walor. Ella Harper moim zdaniem ciekawie pisze o żałobie. W tej powieści, ze szczegółami, wnikliwością psychologiczną uchwyciła moment, w którym idealna jakby się wydawała, bardzo dopasowana para poddana jest próbie wytrzymałości, wzajemnego zrozumienia. Protagonistką jest Lucy i to właściwie na niej koncentruje się cała uwaga, jej mąż sprowadzony jest do roli świadka, tym wymowniejszej bo jest niemym świadkiem.