Czarne mleko (okładka  twarda, wyd. 05.2022)

Książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Myślę, że każda kobieta, nie ważne, czy to matka, czy poetka, powinna dodać tą książkę do swojej listy "do przeczytania". Autorka w ciekawy sposób przedstawia pisarki, które napotkały na swojej drodze przeszkody związane z ich kobiecością i uświadamia nas o poprzeczce, jaką muszą przeskoczyć kobiety w naszym społeczeństwie. "Czarne mleko" to pozycja dla każdej feministki i zwolenników walki o prawa kobiet, ale również kobiet sukcesu, które zastanawiają się, jak połączyć stworzenie własnego ogniska domowego z karierą. Bardzo przyjemna w czytaniu, pochłonęłam ją w jeden dzień! Gorąco polecam! 💋💋

Nie wiem czy to najlepsza książka Shafak, ale powiedziałabym, że jest najbardziej życiowa? Autentyczna? Autorka przedstawia w niej swoją drogę, podczas której dojrzewa do bycia matką. Przywołuje jednocześnie historie innych pisarek, które tak jak ona zmagały się z wątpliwościami dotyczącymi posiadania dzieci, depresją czy kryzysem twórczym.

kupilam dla kolezanki wiec nie wiem ale bardzo sie ucieszyla

Cudowne przeżycie

Piękne!

Super

𝑶𝒃ł𝒆̨𝒅𝒏𝒂 𝒊 𝒑𝒐𝒓𝒚𝒘𝒂𝒋𝒂̨𝒄𝒂 𝒌𝒔𝒊𝒂̨𝒛̇𝒌𝒂! ,,Córy Ziemi" to historia, która zachwyciła mnie absolutnie pod każdym względem! Porywająca już od samego początku. Autorka wrzuca nas w wir mrocznej rodzinnej tajemnicy, gdzie już od pierwszych stron spotykamy się z nieciekawymi wydarzeniami, które mrożą krew i sprawiają, że ciężko się od niej oderwać! 😊 𝑶 𝒄𝒛𝒚𝒎 𝒋𝒆𝒔𝒕? Jest to opowieść przede wszystkim o sile i wytrwałości kobiet. To walka z przeznaczeniem, oceną, klątwą i narzuconym przez społeczeństwo zasadom. Historia nasączona krwią i winem. Mroczna i ukazująca jednocześnie miłość siostrzaną. 3 siostry które razem muszą uporać się z konwenansami. 𝑾𝒄𝒊𝒂̨𝒈𝒂𝒋𝒂̨𝒄𝒂 𝒏𝒊𝒄𝒛𝒚𝒎 𝒕𝒉𝒓𝒊𝒍𝒍𝒆𝒓, 𝒑𝒆ł𝒏𝒂 𝒛𝒘𝒓𝒐𝒕𝒐́𝒘 𝒂𝒌𝒄𝒋𝒊 𝒊 𝒛 𝒈𝒐𝒕𝒚𝒄𝒌𝒊𝒎 𝒌𝒍𝒊𝒎𝒂𝒕𝒆𝒎! 👌 Autorka bardzo lubi się skupiać się na budowaniu silnych kobiecych postaci, co ja niesamowicie uwielbiam w literaturze. Alaitz Leceaga łamie w swoich historiach wszystkie stereotypy. Ta książka mnie porwała i zachwyciła. Z całego serca polecam Wam sięgnąć. ❤

Elif Shafak Czarne mleko - autorka jest nagradzaną na świecie brystyjsko-turecką powieściopisarką, jako feministka, obrończyni praw kobiet, praw LGTB i wolnośći słowa jest inspirującą mówczynią. Czarne mleko jest pierwszą książką tej autorki, którą przeczytałam i przyznaję moje odczucia sa różne. Elif Shafak w swej książce zadaje pytanie : czy można być jednocześnie dobrą matką i dobrym pisarzem. Temat ważny i nurtujący jednak, czy wymaga on napisania książki, są różne zawody i połączenie macierzyństwa nigdy nie jest łatwe, a czasami nawet niemożliwe. Osobiście uważam, że nigdy nie ma dobrego czasu na urodzenie dziecka w rozpatrywaniu tego zdarzenia w obliczu życia zawodowego. Jednak na kolejnych stronach autorka przytacza różne przykłady, które mnie zainteresowały, pisze o Zofii Tołstoj, o Sylvie Plath, o Jane Austen, Zelda Fitzgeraldowie. Twierdzi, że o pisarzach myśli się jako o twórcach w pierwszej kolejności, a potem jako o mężczyznach, natomiast pisarki głównie postrzegane są jako kobiety. W swojej książce przedstawia pisarki, które zdecydowały się na macierzyństwo, i takie które nie identyfikowały kobieckej kreatywności pisarskiej z prokreacją i kroczyły swoją drogą w świecie literatury. Ile w nas kobiecości to biologia, a ile socjologia, jak zostałyśmy wychowane, czy chęć zostania matką to chęć wrodzona czy narzucona. Książkę czyta się szybko poznając kolejne przykłady przytoczone przez autorkę. Wyznaje wiele faktów ze swojego życia, przez co książka nabiera osobistego charakteru. Autorka w książce rozmawia z wyimaginowanymi miniaturowymi kobietami, które to dialogi trochę mi przeszkadzały, taki oto element fantastyki. Zachwytu u mnie nie ma , jednak sięgnę po kolejną książkę Shafak, żeby móc porównać i stwierdzić, jakie emocje wzbudza we mnie autorka MB

Ciąża i depresja poporodowa okazały się dla autorki momentem przełomowym – emocjonalnym wstrząsem, który wywrócił jej świat do góry nogami, oddalił na pewien czas od pisarstwa, zakwestionował jej dotychczasowe wybory oraz zmusił do konfrontacji z własną wewnętrzną różnorodnością ignorowaną latami. I właśnie o tym opowiada "Czarne mleko", autobiograficzno-eseistyczna książka Elif Shafak, w której macierzyństwo, kobiecość, pisarstwo i literatura splatają się ze sobą, tworząc szczerą i przenikliwą historię o wyboistej drodze do odkrycia i zrozumienia samego siebie. "Czarne mleko" wyróżnia się na tle innych książek autorki. Zamiast powieści, tym razem otrzymaliśmy intymny, błyskotliwy i inspirujący tekst – mieszankę wspomnień, refleksji i literackich odniesień doprawioną odrobiną fikcji. "Czarne mleko" wydaje się tak samo kosmopolityczne jak sama Elif Shafak – płynnie meandruje między Wschodem i Zachodem, zatłoczonymi i gwarnymi ulicami Stambułu oraz cichymi i kameralnymi korytarzami amerykańskiego Mount Holyoke College, między Rumim i turecką tradycją a Sylvią Plath, nowoczesnością i feminizmem. Błyskotliwa, erudycyjna proza – taką właśnie lubię najbardziej. "Czarne mleko" to książka nie tylko dla matek lub pisarek, ale dla każdej kobiety – bo staje się bliska zarówno za sprawą wspólnych doświadczeń, jak i za sprawą uniwersalnej refleksji oraz szacunku dla różnic i wyborów. Ta publikacja z wrażliwością i odrobiną humoru opowiada jednocześnie o kobiecej kruchości i sile. I przypomina, że nie istnieje tylko jeden przepis na szczęście – każdy z nas musi wsłuchać się w głos serca, podjąć ryzyko i odnaleźć własną drogę. Uwielbiam Elif Shafak w każdej odsłonie – beletrystycznej i autobiograficznej, dla dorosłych i dla dzieci. Polecam, warto.

Gdy tylko dowiedziałam się, że Elif Shafak napisała książkę o swoim dojrzewaniu do bycia matką wiedziałam, że muszę ją mieć! „Czarne mleko” jest niezwykle ważną pozycją i warto ją przeczytać chociażby dlatego, aby uświadomić sobie, że depresja poporodowa zdarza się znacznie częściej niż my – jako społeczeństwo – chcielibyśmy przyznać. To nie tyle powieść, co przejmujące wyznanie samej Autorki i próba pogodzenia się z mnogością ról, które mamy do odegrania. Shafak posługuje się personifikacją, by opisać sprzeczne w niej uczucia i cechy, które nazywa „miniaturowymi kobietami”. Atrybuty te, czasem sama chciałaby zakopać wewnątrz siebie, ale ostatecznie godzi się, że dopiero ich zbiór tworzy w niej Jedność. „Czarne mleko” to także feministyczny manifest. Zastanawialiście się kiedyś ile podpisów w ciągu życia musi mieć kobieta (jako panna, mężatka, rozwódka). Otóż mężczyźnie wystarczy jeden. Mężczyzna całe życie jest zachęcany do rozwoju zawodowego, tymczasem od kobiety w pewnym momencie oczekuje się, że będzie gotowa porzucić karierę i poświęcić wszystko, by być dobrą żoną i matką. Shafak próbuje odnaleźć w tym wszystkim równowagę. Pomagają jej w tym przytaczane historie znanych pisarek (takich jak Sylvia Plath, Virginia Woolf czy Zelda Fitzgerald) i pokazanie jak one radziły sobie w kryzysowych sytuacjach. To właśnie te mini wykłady z literatury uważam za szczególnie cenne. Całość dopełnia cudowna okładka, która w pełni oddaje klimat książki i wizualnie pasuje do poprzednich pozycji Elif Shafak wydanych przez Wydawnictwo Poznańskie. Książka choć porusza trudne tematy napisana jest w lekki, czasem wręcz zabawny sposób. To pozycja idealna dla wszystkich, których czasem przerasta ilość ról, jakie wymusza na nas społeczeństwo.