10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie (okładka  twarda, wyd. 10.2020)

W książkach cenię sobie nie tylko wciągającą fabułę i ciekawych bohaterów, lecz także możliwość okrycia wielu nieznanych mi wcześniej miejsc, krajów lub kultur. Książka “10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie” znalazła się w zeszłym roku na mojej liście życzeń i niezmiernie się ucieszyłam znajdując ją pod choinką. To moja pierwsza książka autorstwa Elif Shafak, ale na pewno nie ostatnia. Autorka zabiera nas w podróż do Stambułu, który obok postaci ludzkich jest ważnym bohaterem tej opowieści. Finał tej historii poznajemy już na pierwszej stronie, jednak w tym przypadku od samego zakończenia ważniejsze są retrospekcje i cały ciąg wydarzeń, które miały miejsce wcześniej. Główną bohaterką powieści jest Leila, o której od samego początku wiemy, że jest martwa. Narrator nie informuje nas co dokładnie jej się stało, ale wiemy, że od momentu kiedy jej serce przestało być, umysł pracował jeszcze przez 10 minut i 38 sekund. Każda minuta przyniosła bohaterce inne wspomnienie z jej życia od dzieciństwa do teraźniejszości, a obrazy, smaki i zapachy łączą się w opowieść o świecie, w którym nie każdy ma prawo być sobą. Leila jako dziewczynka, jeszcze w domu rodzinnym doznała wielu krzywd i była świadkiem niejednej przykrej sytuacji. Te przeżycia popchnęły ją do ucieczki i samodzielnej podróży do wielkiego Stambułu. Dziewczyna trafiła na ulicę domów publicznych, gdzie przez lata zarabiała własnym ciałem. Mimo że los jej nie sprzyjał, poznała pięcioro wspaniałych przyjaciół. Nalan, Sinan, Humeyra, Zaynab i Jameelah znają Leilę jak mało kto i kochają pomimo jej wad, tego kim jest i czego doświadczyła. Niestety jest to jedyne 5 osób, które ucierpiały na jej śmierci i którym zależy na tym, by jej dusza otrzymała spokój. Książka jest przepełniona emocjami, napisana pięknym językiem i mimo ogromu bólu i niesprawiedliwości zaszytych na kartkach, czyta się bardzo przyjemnie i szybko. To jedna z tych powieści, które przypominają nam, że mimo upływu lat są jeszcze na świecie miejsca pełne okrucieństwa. W mojej ocenie bardzo wartościowa lektura, z którą warto się zapoznać.

Pierwsza cześć książki niesamowita, druga bardzo przeciętna, zakończenie pozostawia z lekkim rozczarowaniem/niedosytem. Mimo wszystko polecam przeczytać dla pierwszej połowy, bardzo ciekawie poprowadzona.

Książkę kupiłam jakiś czas temu, potem zaczęłam czytać informacje o autorce i poczułam, że to będzie miłość od pierwszej strony... Tak właśnie się stało. Dziś leżę pod kocem i walczę z gorączką, brakuje mi pomysłu, brakuje mi słów, a chciałabym coś o niej napisać. To najpiękniejsza książka o śmierci, nic mnie bardziej nie zachwyci. Nie przypuszczałam, że można pokazać umieranie z tyłu perspektyw, jedno gwałtowne wydarzenie, które ukształtowało tyle stron. Jestem zachwycona! Muszę wspomnieć o okładce. Cieszy oko, a w dodatku każdy z rysunków jest fragmentem historii. Wygląda pięknie i w podobnej szacie wydane są jeszcze dwie powieści autorstwa Elif Shafak. Nie muszę chyba dodawać, że chcę je mieć... Czytałam i nie chciałam czytać dalej, siedziałam z nią przez siedem dni, bo nie chciałam żeby się kończyła. Mogłabym przeczytać w dwa wieczory, ale wolałam ważyć słowa autorki. Styl, język, natężenie emocji, kolory, smaki, zapach, postrzeganie świata przez wspomnienia i urywki własnej jaźni. Zniewalające uczucie. "10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie" to dzieło sztuki!

"10min i 38sek na tym dziwnym świecie" to historia bazująca na wspomnieniach życia Leili. Główna bohaterka nie żyje. Po zatrzymaniu akcji serca jej umysł pracuje na najwyższych obrotach przynosząc coraz to nowe wspomnienia z jej życia, które nie było usłane różami. Każdy rozdział to przeprawa po innym wspomnieniu dzięki czemu możemy poznać szczegóły z jej życia, ludzi którzy ją otaczali, a szczególnie pieciąro przyjaciół którzy byli jej bliźsi niż własna rodzina. Mimo, iż to fikcja literacka autorka bazowała na prawdziwych miejscach, nawiązywała do wydarzeń historycznych co dodaje wartości tej książce. Poruszone są tematy wielokulturowości, tradycji Turcji, opisany jest również wątek osoby transseksualnej. • Przez pierwsza część książki płynelam, zdecydowanie wspaniała! Natomiast druga część opisująca co działo się z jej ciałem po śmierci nie dorówanała początkowi. Mam wrażenie jakby autorka pisała ją w pośpiechu, jakby była nie do końca dopracowana. Niemniej jednak uważam, że książka jest wspaniała i warta Waszej uwagi!

Bardzo polecam. Fabuły nie będę przytaczała, bo większość ją zna albo pozna z innych opinii bądź z opisu książki. Ja dodam tylko, że książka jest pięknie wydana. Historia w niej wciągająca, poruszająca i taka życiowa. Pierwsza część, w której poruszana jest opowieść o życiu głównej bohaterki to "poezja", druga już po jej śmierci, pisana z perspektywy jej przyjaciół podobała mi się zdecydowanie mniej. Mimo tego nie mogę ocenić tej książki inaczej ponieważ dawno nie czytałam takiej, która wywołała we mnie tyle emocji i wzruszyła mnie do łez.

Książka jest naprawdę dobrze napisana. Osobiście była dla mnie bardzo wzruszająca i czasami bolesna. Życie głównej bochaterki było usiane wielkimi trudnościami, ale miewało też piękne momenty, które zapisują się w pamięci czytelnika. Jednak jeśli ktoś jest bardzo wrażliwą osobą, niech się zastanowi nad tą książką. Ogólnie polecam. Polecam poznać historie głównej bochaterki.

Dobra książka dla kogoś kto chce poznać życie w Turcji. Książka porusza ważne tematy, czytając ją głównie odczuwałam gniew na znieczulicę ludzką. Nie ma w niej zaskakujących zwrotów akcji, lecz jej ciekawa forma częściowo nadrabia.

Po recenzjach chyba spodziewałam się więcej. Tymczasem dostałam miłą i szybką do przeczytania opowiastkę, nie specjalnie zbliżającą mnie do bohaterów. Fajna na wakacje, ale arcydzieła się nie spodziewajcie.

Radość, ból, cierpienie - ot życie. Tak prawdziwe, że wydaje się nierealne. Rozejrzyjmy się wokół. Czy rzeczywiście nierealne? To pytanie powinni zadać sobie ci którzy przeczytają powieść.

Książka składa się z 2 części i moim zdaniem, 2 część jest trochę za długa i wydaje się nudniejsza niż 1. Ale mimo wszystko, bardzo miło się czytało i polecam :)