Cudze życie. Nowy początek (okładka  miękka, wyd. 04.2023)

Napisana jak zwykle lekkim piórem kontynuacja losów bohaterów "Cudzego życia". Pojawiają się też nowe postaci, które wprowadzają wiele ciekawych wątków do życia Grzegorza, Magdy i Doroty. Szczerze polecam!

Sama nie wiem jak opisać tą książkę... Coś wspaniałego!!! Pełno emocji , łez i nie samowita mieszanka uczuć. To trzeba przeżyć, to trzeba przeczytać!!! Jeśli się zastanawiacie nad kupnem to nie zdecydowanie odrzućcie wahania i zabierajcie się do lektury l!!! Ze mną napewno wszystkie 3 książki Pawła zostaną do końca życia, mają w moim sercu specjalne miejsce !

Bardzo czekałem na tę pozycję! Choć poprzeczka była postawiona bardzo wysoko - nie zawiodłem się. Książka napisana prostym i łatwo przyswajalnym językiem. Polecam, choć zaznaczam że trzeba zacząć od poprzednich pozycji, bo jest to kontynuacja.

"Cudze życie. Nowy początek" to kolejna, wartościowa powieść Pawła Nowaka. Tym samym są do dalsze losy bohaterów, których poznaliśmy w "Moście Ikara" oraz "Cudzym życiu". Najnowsza powieść autora chwyta za gardło i serce. Zmusza do refleksji nie tylko nad życiem, ale także nad samym sobą. Niestety często jest tak, że dostrzegając cudze błędy, zapominamy o tym, jak wiele popełniamy własnych. Pragniemy wejść z butami w życie innych, nie zauważając, że nasze ucieka nam między palcami, że oddalamy się od swoich bliskich, zapominamy o ich potrzebach, aż w końcu przyłapujemy się na tym, że tak naprawdę nic o nich nie wiemy. Cudze życie nas pochłania. Fascynuje. I bardziej interesuje niż nasze własne. Uszczęśliwiamy kogoś na siłę, sami będąc nieszczęśliwymi. Jednak nie tędy droga. Wiem. Cudze życie kusi. Kusi swoją innością. Odmiennością. Bo różni się od naszego, które często nas przytłacza. Czasami pomóc innym jest łatwiej niż sobie, bo wydaje nam się, że tak naprawdę nic już nam nie pomoże. Otaczamy się beznadzieją. Czarnymi myślami. Swoją niedoskonałością. Dlatego tak łatwo wejść nam w życie innych. Szczególnie, że ono wydaje nam się dużo łatwiejsze. Bardziej wartościowe. Lepsze. Mieszamy w tym życiu, nie zdając sobie sprawy z tego, że swoim zachowaniem doprowadzamy do jeszcze większej katastrofy, że unieszczęśliwiamy innych, zadajemy im ból. I zanim dotrze to do nas, że robimy źle, okazuje się, że może być już za późno na naprawienie błędów. Historia Grzegorza, jednego z głównych bohaterów książki "Cudze życie. Nowy początek" jest tą, która sprawiła, że po policzkach pociekły łzy. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Grzegorz miał naprawdę wszystko. Doświadczył w życiu naprawdę wiele. I mimo wszystko, był dobrym człowiekiem, człowiekiem, który odpokutował swoje winy, a którego życie tak potwornie doświadczyło. Polubiłam Grzegorza całym sercem. Współczułam mu. Bo chociaż dane mu było kochać i być kochanym, to jednak czegoś w jego życiu zabrakło... Zabrakło szczęścia Zrozumienia Rozmowy "Mówi się, że istnieje siedem podstawowych uczuć, które spotykają człowieka, siedem tych, które musi poznać, aby w pełni rozwinąć swoją emocjonalność. Doświadczyć w pełni człowieczeństwa, nauczyć się kochać i nienawidzić. Poza tymi podstawowymi uczuciami, Grzegorz doświadczył jeszcze jednego, jego zdaniem najsilniejszego uczucia, które potrafi zabić miłość lub spotęgować nienawiść. Rozczarowania." "Cudze życie. Nowy początek." to pewnego rodzaju katharsis każdego z bohaterów. Czy wyciągną oni wnioski że swojego postępowania? Czy nareszcie przestaną żyć cudzym życiem i zaczną doceniać swoje? Przekonajcie się sami ❤️

„Ale widzisz,to jest trochę tak, im bardziej chcemy dobrze dla kogoś, tym mniej zdajemy sobie sprawę z tego, ile szkód przy tym możemy wyrządzić, bo nie każde nasze działanie będzie odebrane jako właściwe.” Dziś jest wielki dzień. Dzień, w którym @zwyczajnychlopak wydał swoją trzecią książkę, pełną bólu, cierpienia, ale również cennych spostrzeżeń. Paweł był jednym z pierwszych autorów, którzy we mnie uwierzyli, powierzył mi swoje pierworodne dziecko, kiedy jeszcze sama nie miałam prawie nic do zaoferowania. Dzisiaj mogę trzymać w ręku jego kolejną książkę i powiem wam jedno… Jestem z niego dumna! Dumna z tego, że się nie poddał, chociaż droga, jaką pokonał nie była łatwa, ale zdecydowanie była tego warta. Książkę „Cudze życie. Nowy początek” można czytać osobno, jednak warto zacząć od „mostu IKara”, żeby poznać historię od początku. Tutaj również pojawia się Antek, który był kluczową postacią w pierwszej części. Pierwsze co muszę powiedzieć, to że Paweł rozwinął swój warsztat pisarski i widać ogromną poprawę w jego pisaniu. Uważnie dobiera słowa, czaruje czytelnika, przez co od lektury ciężko jest się oderwać. To nie jest łatwa pozycja, wręcz przeciwnie jest trudna, a temat, jaki jest tutaj poruszony, nie jest dla każdego. Niestety homoseksualizm nadal jest kiepsko odbierany w naszym kraju. Bardzo podoba mi się to, że wracamy do świata postaci, które już znamy, dowiadujemy się o nich nowych rzeczy, obserwujemy ich przemianę, smutek, żałobę. Ogromnym plusem są nowe wątki oraz postacie. Szczególną uwagę pragnę zwrócić na Wiktora, który został najlepiej wykreowany. Nie jest on pozytywnym bohaterem, mocno namieszał, aż w pewnym momencie miałam łzy w oczach, jednak ta osoba podobała mi się najbardziej. Na uwagę zasługuje również Dorota. W pierwszej części nie pałałam do niej sympatią, jednak tutaj, jak i w poprzedniej części zapunktowała. Jej przemiana i przejrzenie na oczy wyszły na plus, szkoda tylko, że było już za późno… No i najważniejsze postacie tej części, Magda oraz Grzegorz. Przyjaciele, ogień i woda, partnerzy biznesowi… nie będę się jednak o nich rozpisywać, to trzeba przeczytać!

„Nasze życie to tylko epizody, rozdziały ciągle niedokończonej powieści, ale to my jesteśmy autorami tej książki, to my dopisujemy do niej nowe wątki i osoby”. Są takie mosty, z których po portu trzeba się rzucić, są takie kary, na które człowiek nie zasługuje i był taki Ikar, który zamiast tańczyć na tęczy, poleciał w stronę słońca.. „Most Ikara” – poruszająca historia młodego chłopaka, Antka, który niesamowicie mocno wierzył w spełnienie, powieść która stała się mostem do opowieści o jego bliskich i ich życiu.. „Cudze życie” było powieścią o ludzkich losach splecionych z życiem Antka, dotkniętych tragedią jego śmierci, muśniętych blaskiem jego nadziei – postawieniem „grubej kreski”, uwolnieniem z więzów rozpaczy, obejrzeniem się za siebie, rejsem po oceanie bólu po stracie, otwarciem furtki do „nowego początku”.. „Cudze życie. Nowy początek” to kolejne spotkanie z dobrze już znanymi bohaterami i nie tylko.. To żądająca wysłucha proza grająca na emocjach, pełna szczerych wyznań, dramatycznych wynurzeń, mądrych przemyśleń i niekoniecznie łatwych do przełknięcia prawd. Autor skupia się na relacjach, tych trudnych, skomplikowanych, niejednoznacznych, poddawanych próbie czasu i cierpliwości, ocalałych i tych bez szans, a także tych podlewanych tęsknotą, obleczonych codziennością, tych ważnych i nieważnych. Pisze o decyzjach, wyborach, życiowych zakrętach i błędach oraz ich konsekwencjach. O akceptacji i tolerancji, o przyjaźni, szczerości i zakłamaniu, o strachu i odwadze wyjścia ze swoje strefy komfortu.. I w końcu o czasie, który nieubłaganie ucieka i nie warto go marnować na życie cudzym życiem.. „Cudze życie. Nowy początek” to nie jest książka dla każdego, ale z pewnością odnajdzie swoje miejsce w sercach wielu..💔 Polecam.

Świetnie lekko napisane! Podziwiam za wszystko! Serdecznie polecam ten tytuł.

Książka najlepsza w swoim rodzaju 👏 Gorąco polecam 🚀

Czy zdarzyło wam się płakać podczas czytania? Przy recenzji „Cudzego życia” napisałam, że jest ona dojrzałą emocjonalnie książką. „Cudze życie. Nowy początek” to jeszcze lepsza pozycja. Chciałabym napisać, że ta powieść jest cudowna i, żebyście już wiedzieli, o co mi chodzi, jak ją przeżywałam, ale wiem, że to nie wystarczy. Jestem zdumiona wrażliwością autora. Widać, że warsztat pisarski uległ zmianie i jestem przekonana, że kolejne jego „dziecko” będzie warte każdej złotówki. Ponowne spotkanie z Grzegorzem, Dorotą, Magdą i innymi nowymi postaciami. Nie powiem, że ta książka należy do łatwych, bo wcale taka nie jest, trudy ludzkiego życia są namacalne, a przeszłość daje o sobie znać w najmniej oczekiwanym momencie. „Życie nigdy nie będzie proste. Ci, co myślą, że takie jest, nigdy tak naprawdę go nie poznali”. Autor zafundował nam bohaterów, z którymi trudno się rozstać. Pierwszy z nich to Antek z „Mostu Ikara”, chłopak szukający akceptacji, zrozumienia i miłości, drugi zaś to Grzegorz, dojrzały mężczyzna, który przeżył wiele, ale los go nie oszczędza. Jak sobie poradzi? Często ludzie żyją cudzym życiem, nie zastanawiając się nad swoim. Nie patrzymy na własne popełniane błędy, tylko na czyjeś i próbujemy je rozwiązać, aby żyło nam się lepiej. Czy tak powinno być? „Chcieliśmy zmienić cudze życie, aby nasze stało się prostsze!”. Zapominamy o naszych bliskich i ich potrzebach, nie zwracamy na nich uwagi, bo interesujemy się cudzymi. Najbardziej irytującą postacią była dla mnie Magda, która za wszelką cenę chciała ułożyć życie Grzegorzowi, uszczęśliwić na siłę, a nie patrzyła na własne dzieci, nie wiedziała nawet, na jakim kierunku studiuje jej syn Szymon. Nie widziała swoich złych czynów ani krzywd, jakie wyrządza innym. „[...] im bardziej chcemy dobrze dla kogoś, tym mniej zdajemy sobie sprawę z tego, ile szkód przy tym możemy wyrządzić, bo nie każde nasze działanie będzie odebrane jako właściwe”. Wiktor jest negatywną postacią w całej tej historii i przysporzył wiele kłopotów w życiu byłego kochanka. Grzegorz nie spodziewał się, że znów go zobaczy i nie wiedział, jakie konsekwencje z tego spotkania wynikną. Czasem los podrzuca nam osoby, dzięki którym możemy spojrzeć na świat i w głąb siebie, nawet jeśli są to ludzie z niezbyt dobrymi intencjami. Hubert, choć krótko o nim było, to dużo wniósł do fabuły. Dziewiętnastolatek nie miał w życiu lekko i aż ciężko uwierzyć w to, co sam przeżył w dzieciństwie. „Nasze życie to tylko epizody, rozdziały ciągle niedokończonej powieści, ale to my jesteśmy autorami tej książki i to my dopisujemy do niej nowe wątki i osoby”. Podsumowując, książka złamała mi serce, ale wiem, że tak musiało być, a ja nie mam na to wpływu. Mądra i uczuciowa, która zostanie ze mną na długie lata. Dziękuję autorowi za emocje i refleksje na temat sensu życia. Chapeau bas, @zwyczajnychlopak! Kochani, bądźmy wszyscy tolerancyjni. Miłość do drugiego człowieka jest wspaniała, niezależnie od płci. Gorąco polecam twórczość Pawła Nowaka. Czytajcie w tej kolejności: 1. „Most Ikara” 2. „Cudze życie” 3. „Cudze życie. Nowy początek”

Mówi się, żeby nie oceniać książki po okładce, a pomimo tego wielu ludzi właśnie to robi. Choć my sami jesteśmy, jak takie książki, które są oceniane przez środowisko nie przez środek, a właśnie wygląd. Pomimo oceniania innych, nie bierzemy pod uwagę, że dana osoba nie jest tym, za kogo się podaje. Może wygląda idealnie, ale czy jej życie takie jest? A może właśnie ten ubrany ubogo ma je lepsze? A może ktoś wygląda tak, bo życie, a może ktoś go do tego zmusił? Może on chce żyć inaczej, a nie może, bo żyje cudzym życiem? A nie swoim, które tak bardzo chciałby mieć? Cała seria głęboko wryje się w moją pamięć. Cudze życie – Nowy początek to kontynuacja, którą zapoczątkował Antek, można powiedzieć, że zwyczajny chłopak ze zranioną duszą. Duszą, która chciała zaznać tylko odrobinę miłości. Niestety pomimo tego, że szczęście dopisało młodemu mężczyźnie, to nie mógł się on cieszyć nią zbyt długo. Finał pierwszej części kończy się tragicznie. W drugiej wchodzimy w buty Grzegorza, który nie może sobie poradzić ze śmiercią – już drugiej miłości. Ale to właśnie osoba, której najmniej się spodziewał w swoim życiu, podała – choć niechętnie – dłoń. Grzegorz przeprowadza nas przez swoje życie, pokazując, jak świat okrutnie toleruje osoby homoseksualne. Pokazuje również, że te osoby niczym się nie różnią. A moim zdaniem są wyjątkowe, bo żyją własnym – choć nie zawsze kolorowym – życiem. Ostatnia część to ta, której najbardziej wyczekiwałam. Gdy zaczęłam czytać początek, nie mogłam się oderwać. Wiele razy musiałam zrobić porządny wydech, bo z nadmiaru wrażeń nieświadomie wstrzymywałam oddech. Autor tak perfekcyjnie przedstawił historię każdego bohatera, że czułam, jakbym była ich częścią. Dosłownie momentami łzy same cisnęły się do oczu. Już nie pamiętam, kiedy książka wywarła na mnie tak wiele emocji, że nie byłam w stanie spokojnie oddychać, gdy przeczytałam jej ostatnie zdania. Naprawdę Paweł Nowak stworzył coś wręcz perfekcyjnego! Zdecydowanie ostatnia część była najlepsza z całej serii. Można wyczuć, że w pisanie wkłada nie tylko ogrom pracy, ale on po prostu oddaje swoje serce całej twórczości. Osobiście podziwiam autora, bo swoją karierę pisarską rozpoczął z trudnym tematem. Musi mierzyć się z hejtem, bo nie każdemu się podoba takiego typu literatura. I to jest tak zwane ocenianie przez pryzmat społeczeństwa. Uważam, że każdy powinien najpierw zapoznać się z dziełami autora, a potem wypowiadać się na temat. Bardzo, ale to bardzo polecam Pióro Pawła Nowaka, które pomimo swojej lekkości pozostawia rany na sercu czytelnika. Ciężkie, choć prawdziwe tematy z ludzkiego życia, wiele przemyśleń i wydarzeń, które dają do myślenia, a także ogrom emocji, to właśnie znajdziecie w tej, a także pozostałych książkach autora! Paweł – Dziękuję ci bardzo! I czekam na kolejne historie!