Berło światła. Kroniki Atlantydy. Tom 1 (ebook)

szczerze mówiąc nie tego się spodziewałam. Myślałam, że to będzie fantastyczna przygodówka z silną i inteligentną postacią kobiecą w stylu Lary Croft. A tymczasem mamy tu kolejne romansidło typu" ja cię kocham, ale nie mogę z tobą być" nieśmiertelny i śmiertelniczką, którą trzeba się opiekować. LUDZIE TO JUŻ BYŁO! Podsumowując: wszystko byłoby super gdyby nie romans.

1.5 Kiedy już myślałam, że rok zakończę czymś może nie porywającym, ale przynajmniej solidnym i przyjemnym, oto pojawia się pani Marah Wolof i funduje mi największe rozczarowanie ostatnich miesięcy Opis obiecuje nam zakazany romans, zaginione skarby i szalone zwroty akcji. Nic bardziej mylnego. Główny wątek, poszukiwanie tytułowego berła światła, mógłby równie dobrze nie istnieć. Sam fakt że śmiertelniczka zdołała rozwiązać zagadkę, prezentującą się raczej słabo, w parę tygodni, czego nie mogli dokonać nieśmiertelni przez ostatnie TRZY TYSIĄCE LAT sam w sobie obniżył znacząco ocenę. Nie wspominając już o tym, że jest on przykryty warstwami niepotrzebnych akcji, powtarzanych przemyśleń, dialogów i słabo przeprowadzonym romansem. Liczyłam na coś w rodzaju Indiany Jonesa, Mumii, czy może trochę Lary Croft, jednak gdy bohaterowie na początku książki przenieśli się do Londynu i siedzieli tam niewiadomo ile straciłam jakikolwiek zapał i nadzieję na dalsze rozwinięcie akc Bohaterowie są pełni zaprzeczeń. Dla popchnięcia akcji w odpowiednią stronę autorka całkiem nagina ich charaktery - dla przykładu, główny bohater od tysięcy lat, dokładnie 12, czeka na powrót do domu, Atlantydy, potężne pragnienie powrotu od początku książki jest niemal jego cechą charakteru. Jest powodem dla którego okłamał Tari byleby pomogła im w poszukiwaniach, jest podkreślone że zrobił by dosłownie wszystko byleby osiągnąć cel. I właśnie podczas drogi do celu, kluczowym momencie, kiedy reszta bohaterów szuka rozwiązania tekstu który jest ich jedyną wskazówką, nagle wypada mu w grafiku coś ważniejszego... Randka z przypadkową modelką z którą jest dla okazjonalnych przygód w łóżku. Na samym końcu książki czytamy o jego przekonaniu w wyjaśnienie wszystkiego Tari, w zdobyciu jej przebaczenia, tylko po to by akapit dalej dowiedzieć się, że już dawno porzucił jakiekolwiek prawa do radzenia jej miłością. Wątek romantyczny jest według mnie kompletnie pozbawiony sensu bytu. Już dawno temu, jeszcze za czasów Mass, pogodziłam się z faktem że związek pomiędzy kimś kilkaset, w tym przypadku tysięcy, lat starszym z kimś kto jeszcze nie przeszedł 30 szybko nie wyjdzie z obiegu i jeśli chce cieszyć się dobrą fabułą powinnam przymknąć na to oko, czasem dwa. Główni bohaterowie jednak krążą wokół siebie, jak odpychają swoje uczucia, kiedy je zaakceptują znowu je odpychają, tylko po to by znowu stwierdzić że ten drugi jednak się jej podoba, by znowu stwierdzić że jednak nope. Jedno wielkie błędne koło, z którym już spotkałam się w innej książce autorki. Owi nieśmiertelni, mający co njamniej 12 tysięcy lat, bardziej z zachowania przypominali mi grono rozbieganych przedszkolaków. Naprawdę mam uwierzyć, że nie udało im się odbić berła? Że Bóg mądrości i wiedzy osobiście nie potrafił rozwikłać zagadki, której rozwiązanie miał pod samym nosem? Tym bardziej że znał jej twórcę dość dobrze? Że przez setki lat nikt inny nie wykazał się tym minimalnym poziomem sprytu i inteligencji by chociaż spróbować to rozwikłać? No chyba nie. Jedynymi plusami, dzięki którym ocena jest az tak wysoka, jest fakt, że mimo wszystko klimat, mimo że gdzieś koło środka coraz szybciej się ulatniał, był naprawdę przyjemny. Wyciągnęłam się na samym początku w poszukiwanie berła, mając nadzieję na tajemne przejścia, pułapki, wątki historyczne, i choć ich nie dostałam cień tego uczucia pozostał. Brat bohaterki, Malachi, był całkiem solidnie stworzoną postacią i ubolewam nad tym, że jego wątek był tak krótki a jego samego na głównym planie widzieliśmy niewiele. Wątek głównego złoczyńcy, Seta, który możliwe tak naprawdę nie jest już złoczyńcą, też w pewnym stopniu mnie zaskoczył i zatrzymał do samego końca książki, nawet jeśli musiałam się męczyć. Nic z tym rzeczy jednak nie przebije uczucia zawodu, jakie odczułam i czuję do teraz, mimo że od przeczytania tej pozycji minęło już kilka dni które dałam sobie na uporządkowanie myśli. Ostatecznie mogę stwierdzić, że książki nie polecam, i raczej na pewno nie sięgnę po kolejne tomy.

Czyta się lekko i przyjemnie. Fajny klimat i ciekawe nawiązania do wiary starożytnego Egiptu. Fabuła przewidywalna, a zachowania głównej pary bohaterów jakby wyjęte z serialu dla młodzieży. Polecam przeczytać, ale nie należy mieć wielkich oczekiwań i wymagań :)

genialna, nieprzewidywalna, wciągająca. a zakończenie totalnie mnie rozwaliło. czekam na kolejny tom!

Coś nie tak z tym e-bookiem. Końce Rozdziałów są urwane.

Ach, uwielbiam takie książki!

Piękna historia ! Polecam