Alan. MacGregorowie. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 01.2022)

Bardzo dobry prezent, który się podobał - jest kontynuacją poprzednich części.

Super

Nora Roberts to jeden z wielu pseudonimów artystycznych pod którym tworzy Eleanor Marie Robertson – znana amerykańska pisarka, która początkowo pracowała jako aplikant sądowy. Zaczęła pisać w 1979 roku, gdy wraz z dwoma synami została uwięziona w domu z powodu zamieci śnieżnej. Zadebiutowała w 1981 roku powieścią „Irlandzka wróżka”. Nora Roberts uznawana jest za królową romansów. Jest też pierwszą autorką, którą przyjęto do Romance Writers of America Hall of Fame. Co ciekawe pisarka wydaje również kryminały pod pseudonimem J.D. Robb. Jest laureatką wielu nagród, a jej książki przetłumaczono na dwadzieścia pięć języków. Shelby Campbell jest młodą artystką, która tworzy ceramikę z gliny i prowadzi mały sklepik, w którym sprzedaje swoje wyroby. Jako jedenastoletnia dziewczynka była świadkiem morderstwa swojego ojca, senatora Roberta Campella. Wydarzenie to na zawsze zmieniło jej życie i zmusiło ją do szybkiego wkroczenia w świat dorosłych. Alan MacGregor, najstarszy syn Daniela MacGregora, jest senatorem, który w najbliższej przyszłości zamierza walczyć o fotel prezydenta. Jako jedyny z rodzeństwa nie ma jeszcze partnerki, a przecież każdy prezydent Stanów Zjednoczonych musi mieć swoją Pierwszą Damę. Stary MacGregor coraz bardziej naciska na syna, by ten w końcu znalazł swoją drugą połówkę, ale Alan nie chce mieć kobiety, która tylko dobrze prezentowałaby się przy jego boku. Pragnie kobiety, która odmieniłaby jego życie, w którym pierwsze skrzypce gra polityka, biurokracja i formalizm oraz tchnęła w nie choć trochę szaleństwa. Niespodziewanie na jednym z przyjęć dla dystyngowanych Shelby i Alan spotykają się. Dziewczyna oczarowuje go swoją urodą, ujmuje szczerością, a także zadziwia miłością do jedzenia. Młody polityk postanawia o nią zawalczyć. A będzie to bardzo trudna walka, ponieważ ród MacGregorów od wielu lat skonfliktowany jest z Campbellami. Poza tym Shelby wciąż żyje przeszłością i obawiając się, że Alan może podzielić los jej ojca, wzbrania się przed uczuciem do niego. Czy tej dwójce pisane jest szczęście? Nie musiałam długo czekać na kolejną odsłonę serii o rodzinie MacGregorów. Choć nie jestem miłośniczką romansów, polubiłam pióro Nory Roberts i z ogromnym zaciekawieniem poznaję losy wykreowanych przez nią bohaterów. Emocje Shelby udzielają się czytelnikowi, który jest w stanie wejść w jej skórę i przeżywać razem nią radosne, jak i smutne chwile. Kolejny raz dziwi mnie jednak to, że autorka dużo więcej uwagi poświęca pannie Campbell, niż bohaterowi tytułowemu. Miałam wrażenie, że wszystkie wydarzenia toczą się wokół Shelby, a Alan to postać drugoplanowa. Nora Roberts ma zgrabne pióro, co sprawia, że jej powieści czyta się szybko i z przyjemnością. Choć książka została po raz pierwszy wydana w 1987 roku, życie bohaterów nie odbiega znacząco od życia w XXI wieku. Akcja powieści jest nieco wolniejsza niż w pozostałych częściach. Zabrakło wątku sensacyjnego, który zachwycił mnie w pierwszym tomie. W drugim pojawił się tylko jego cień, zaś „Alan” jest go całkowicie pozbawiony. Długo wyczekiwałam jakiegoś nagłego zwrotu akcji, niestety dobrnęłam do ostatniej strony i nie wydarzyło się nic zaskakującego. Dalsza część recenzji na blogu: http://tamczytam.blogspot.com/2022/01/alan-macgregorowie-tom-3.html

Mam słabość do książek Nory Roberts i najchętniej sięgam po jej twórczość o całym ciężkim tygodniu. Jej lekkiej pióro i trafność w oddawaniu bohaterów pozwalają mi w pełni delektować się lekturą a postacie z serii MacGregorowie są mi szczególnie bliskie. Nie mogłam więc przepuścić kontynuacji losów zamkniętych w książce "Alan" i czym prędzej zabrałam się do lektury. Historia czyta się sama. Wystarczy jeden wieczór, by zapoznać się z fabułą, która jest co prawda po brzegi wypełniona schematami, przypuszczeniami i bardzo łatwo przewidzieć zbliżający się finał, ale to od zawsze było charakterystyczną stroną twórczości autorki, więc wiedziałam na co się piszę i powiem więcej: ten cykl naprawdę mi się podoba! To trochę jak bajka dla dużych dziewczynek, które marzą o wielkiej i szczerej miłości a w dodatku poznają nie tyko seksownych bohaterów, ale i silne bohaterki z którymi śmiało możemy się utożsamić. Alan MacGregor przyjmujący na swoje barki miano głównego bohatera wzdycha do Shelby Campbell. Nic w tym dziwnego, ponieważ ona doskonale wie jak roztaczać wokół siebie kobiece wdzięki. Zakochał się w niej na całego, poprosił o rękę, by wspólnie dzielić trudy życia, ale ona powiedziała stanowcze nie. Nie chciała, by jej ukochany zginął tak jak jej ojciec, by znów rozpamiętywać ból i bezsilność. Tylko czy faktycznie lęk przed potencjalną przyszłością może być wyznacznikiem kogo kochać a kogo odrzucić? Lektura schematyczna, typowa, ale muszę przyznać, że jednocześnie wciągająca. To opowieść o wielkiej miłości, która spotkała na swojej drodze mur nie do przeskoczenia. Z jednej strony współczułam głównemu bohaterowi, z drugiej kibicowałam mu w determinacji, ponieważ ogromnie polubiłam zarówno Alana jak i Shelby. I chociaż ich historia nie należy do zaskakujących to nie mogę odmówić jej sporej dawki emocji. "Alan" to trzeci tom opowiadający o losach rodziny MacGregorowie, czyli historia o silnych bohaterkach oraz dorównujących im bohaterach. Opowieść o miłości, wyzwaniach, o skrajnych emocjach a także o przeznaczeniu, które zawsze się wypełnia. Sympatyczna lektura na leniwe popołudnie, niezobowiązująca, ale wciągająca. Idealna w duecie z kubkiem gorącej herbaty.

Wiadomo, że lepiej znać poprzednie tomy, jednak Nora Roberts każdy z nich poświęciła innemu z dzieci MacGregora. Tym razem palmę pierwszeństwa obejmuje Alan, pierworodny, który mimo swoich 35 lat wciąż się nie ustatkował i nie założył rodziny. Swoją zawodową karierę poświęcił polityce, jest prawnikiem, zasiada w senacie. W przyszłości chciałby kandydować na prezydenta. Tam jednak lepiej, gdyby jego życie rodzinne było ustatkowane i w ogóle funkcjonowało. Mężczyźnie jednak nie śpieszy się do małżeństwa, wciąż nie znalazł wybranki swego serca. Wszystko do czasu, gdy na jednym z przyjęć poznaje przepiękną kobietę. Shelby Campbell w wieku 11 lat straciła ojca, który był politykiem i zginął w wyniku różnych zamieszek. Od tego czasu obiecała sobie, że nie zwiąże się z nikim na stałe, ponieważ po raz kolejny po prostu nie przeżyje tej straty. Oddaje się swoim pasjom - prowadzi sklep z wyrobami ceramicznymi, które sama wytwarza, sprzedaje, bryluje na salonach. Jej serce jednak nie bije szybciej do żadnego mężczyzny. Jak to zwykle bywa, wszystko zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, gdy Shelby obiecuje sobie, że nie odda swego serca Alanowi MacGregorowi. MacGregorowie i Campbellowie od lat toczą zażarty bój, więc teoretycznie nieprawdopodobne wydaje się, by dwie zwaśnione rodziny mogły stworzyć coś nowego. Uwielbiam tę serię Nory Robers, ponieważ przygotowane historie są lekkie, ciekawie napisane i czyta się je z wielkim zainteresowaniem. Niech najlepszym świadectwem będzie fakt, że nie mogłam wyjechać do czasu, aż nie przeczytałam ostatniego zdania. Rozważałam też możliwość, że w czasie drogi poczyta mi siostra :D Serdecznie polecam, jeśli jeszcze nie znasz sagi ,,MacGregorowie".

Od czasu do czasu bardzo lubię sięgać po książki autorstwa Nory Robert. Autorka tworzy od lat, więc nie brakuje mi lektur. Wydawnictwo Harper Collins sukcesywnie wznawia książki pani Roberts, dzięki czemu nie mam problemu z dostępnością. Aktualnie jestem w trakcie zapoznawania się z serią pod tytułem „MacGregorowie”. Za mną już trzy części należące do tej serii. Trzecia część tyczyła się Alana, czyli kolejnego członka rodziny MacGregorów. Wszystkie książki pani Roberts czyta mi się bardzo łatwo i szybko. Wiedziałam, że z „Alanem” będzie tak samo. Nie pomyliłam się. Spodziewałam się też w jakim kierunku potoczy się cała historia. Od początku wiadomo, że główni bohaterowie będą ze sobą, ale najpierw muszą być między nimi jakieś niezgodności. Mimo tej przewidywalności to nie nudziłam się podczas czytania. Poprzednie historię z tego cyklu były ciekawsze, ale w tej także znalazłam interesujące elementy. Z wielką radością przyglądałam się spotkaniu całej rodziny MacGregorów, dzięki któremu dowiedziałam się co dalej zadziało się w życiu głównych bohaterów z poprzednich tomów. Książka „Alan” to było moje kolejne udane spotkanie z twórczością pani Roberts. Doskonale wiedziałam z czym się spotkam i nie oczekiwałam od tej książki zbyt wiele. Historia nie wymagała od mnie zbyt dużego skupienia i do tego bardzo szybko mi się ją czytało. Zdążyłam polubić niektórych bohaterów z tej serii i na pewno będę sięgać po kolejne części. Tym bardziej, że czekam na historię poznania seniorów rodu.

Książki Nory Roberts od lat cieszą się popularnością. Nic dziwnego, wszakże są niezwykle lekkie, łatwe w odbiorze, są świetną odskocznią od cięższych lektur, wymagających skupienia. Bardzo polubiłam cykl o rodzinie Calhounów, a od kilku miesięcy zapoznaję się z rodem MacGregorów. Calhounowie nadal są moimi ulubieńcami, jednak również do drugiej familii zdążyłam zapałać pewną sympatią. W tym tomie, już trzecim, trafiamy na tytułowego Alana, z wykształcenia prawnika, który aktualnie pełni rolę senatora. Mężczyzna zakochuje się z wzajemnością w niejakiej Shelby, młodej artystce o smutnej przeszłości. Jej ojciec, też polityk, został zamordowany przez fanatyka. Shelby obiecała sobie, iż nigdy nie będzie podobnie cierpieć, lecz trudno oprzeć się urokowi Alana, zaciekle próbującego przekonać ją do posłuchania własnego serca, nie tylko rozumu. Tak, to kolejna z udanych książek Roberts, całkiem przewidywalna, aczkolwiek sprawiająca, że czytelnik ma ochotę czytać następną stronę, i następną, i następną. Na czym polega urok twórczości Nory? Chyba na bajkowości, leciutkim przejaskrawieniu. Dobrze wiemy, że podobne sytuacje nie zdarzają się w rzeczywistości, ale właśnie w ten sposób możemy oderwać myśli od bieżących kłopotów. Ja chętnie sięgnę po dalsze tomy, ciekawa losów reszty bohaterów, a zaczynam się do nich przywiązywać. Na ich szczęście, wszystko zawsze dobrze się kończy! I taka świadomość raduje.

Shelby i Alan spotykają się na pewnym przyjęciu. Ona artystka, prowadząca własną galerię, tworząca piękne produkty z gliny. On polityk, a wielu twierdzi, że ma wszelkie szanse, aby zostać nawet prezydentem. Shelby zafascynowała go od pierwszej chwili i chociaż i on jej się spodobał, jest jeden, niemały problem. Kobieta jest córką polityka, który mimo ochrony został zastrzelony. Śmierć ojca mocno przeżyła i obiecała sobie, że nigdy nie zwiąże się z nikim, kto będzie miał cokolwiek z polityką związane. Jednak Alan nie zamierza odpuścić, w końcu jest MacGregorem, a oni się nie poddają. Czy uda mu się przełamać strach Shelby? Na jakie pomysły wpadnie? Czy ją zdobędzie? To trzeci tom z serii i tak jak poprzednie nie uważam książki za jakieś arcydzieło, jednak fajnie spędziłam z nią czas i mnie się podobała. To historia głównie o miłości. Shelby ma własny styl, który nie każdemu się podoba, tak samo, jak i jej zachowanie. Jednak ona jest szczęśliwa. To kobieta nieprzejmująca się zdaniem innych, spełniająca własne marzenia. Osobiście ją polubiłam. Alan jest mężczyzną upartym, konsekwentnie dążącym do celu, jaki sobie wyznaczył, a jednocześnie potrafi być uroczy i zabawny. Książka pt.: „Alan” to lekka pozycja dobra na leniwe popołudnie. Polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2022/02/harpercollins-polska-ksiazka-pt-alan.html

Jakiś czas temu zapoznałam się z serią książek autorstwa Nory Roberts, opowiadających o siostrach Calhoun. Później wzięłam się za kolejny cykl autorki, tym razem o rodzeństwie MacGregorów. Historię Sereny oraz Caine’a już opisywałam, a więc teraz przyszła pora, aby podzielić się wrażeniami z powieści pt.: “Alan”. Tytułowy bohater podczas pewnego przyjęcia spotyka kobietę swojego życia. W Shelby Campbell zakochał się już od pierwszego wejrzenia. Niestety dziewczyna przez pewien czas opierała się jego urokowi. Kiedy w końcu udało mu się ją w sobie rozkochać i poprosić o rękę - odmówiła. Skąd taka decyzja? I co ma wspólnego z tym jej zmarły ojciec? Bardzo lubiłam Shelby. Jest bohaterką, która jak kocha, to całym sercem, a w pewnych sytuacjach potrafi pokazać pazurki. Warto wspomnieć, że zajmuje się wyrobem glinianych naczyń. U Alana podobało mi się w jaki sposób starał się zdobyć dziewczynę, pomimo jej uporczywej odmowy. “Alan” jest najobszerniejszą pozycją z całego cyklu o MacGregorach i niestety trochę mi się dłużył podczas czytania. Mimo wszystko bardzo się cieszę, że mogłam się z nim zapoznać. Całą serię powinno się czytać w kolejności powstania, żeby nie umknęły pewne wydarzenia. Lekturę tą polecam osobom, które chciałyby czasem zagłębić się w niewymagającej historii, oraz wszystkim fanom Nory Roberts.

Shelby - córka zamordowanego kongresmena jest artystką i niezależną kobietą, ze względu na na to stało się z jej ojcem nie przepada za polityką. Na jednym z przyjęć poznaje Alana MacGregora - ambitnego polityka. Oboje wpadają sobie w oko. Mężczyzna próbuje zdobyć kobietę prezentami. Czy Shelby ulegnie Alanowi? Nie przypominam sobie żebym wcześniej miała do czynienia z twórczością #noraroberts, ale słyszałam o jej książkach. Książka "Alan" to trzeci tom serii o perypetiach rodziny MacGregorów i muszę przyznać, że autorka ma lekki i przyjemny w odbiorze styl, dlatego też książkę czyta się bardzo szybko. Oboje bohaterów na polubiłam od pierwszych stron i śmiało można powiedzieć, że w przypadku Shelby i Alana "trafiła kosa na kamień", bo oboje są bardzo uparci w dążeniu do wyznaczonych celów. Relacja między bohaterami rozwija się dosyć szybko, ale o dziwo w przypadku tych postaci mi to nie przeszkadzało. Mimo, że ta historia jest dosyć przewidywalna to byłam bardzo ciekawa jakie przeciwności losu postawi autorka na drodze bohaterów, a tych trochę tutaj jest, także na nudę na pewno nie można narzekać. Książka "Alan" jest mało wymagająca, ale bardzo dobrze się ją czyta, jest po prostu idealna na jeden wieczór. Moja ocena to 6/10.