Znamię (okładka  miękka, wyd. 08.2020)

Przeczytałem z zapartym tchem! Warszawa odkryta na nowo!

Czytając znamię wchodzisz w świat bogactwa, drogich samochodów, środowiska inteligencji ale także przekrętów i oszustwa! Młoda prawniczka znika z dnia na dzień. Śledczy zajmujący się zniknięciem kobiety są bezradni, gdyż Joanna nie pozostawiła po sobie żadnych śladów. Pomimo biernośi policji na pewien trop wpada szef kancelarii. Znajduje dowody pewnego oszustwa, którymi dysponowała zaginiona. Do czego doprowadzi tak ogromne oszustwo? Znamię to debiutancka powieść Olgierda Hurka. Śmiało mogę stwierdzić, iż fabuła książki, jest bardzo zaskakująca. Stajemy się świadkami mrocznego procederu oszustwa, a także zaginięcia jednej z ważniejszych osób w hierarchii. Sięgając po tą powieść, nie byłam pewna tak naprawdę co to będzie. Fabuła przypominała mi mieszaninę sensacji i kryminału. Będąc już po lekturze, zaliczyłabym ją do kryminału. Akcja toczyła się bardzo dynamicznie, dodatkowo autor podsycał moją ciekawość licznymi zwrotami akcji, które wiele namieszały w moim rozumowaniu. Bardzo podobał mi się pomysł autora co do fabuły. Moi zdaniem wykorzystał i przedstawił go bardzo dobrze. Przede wszystkim pokazał mi świat który moimi oczami jest pełen prawdy, oraz sprawiedliwości. Przedstawione wydarzenia wykazują co innego... Oszustwa, przekręty szantaże, to chleb powszedni świata "bogaczy". Na szczególną uwagę zasługuje charakterystyka postaci. Przede wszystkim jeśli chodzi o postacie żeńskie. Autor, obdarzył swoje bohaterki bardzo silnymi cechami. Ich zachowanie czasem nie jest jednoznaczne a wręcz zaskakujące. Posiadają prawo wyboru i to one rozdają karty. To co rzuciło mi się w oczy to bardzo lakoniczne sformułowania prawnicze. Nie jestem co prawda prawnikiem z zawodu, natomiast wyłapałam parę błędów prawnych przedstawionych w historii. Początkowo szukałam ich uzasadnienia w książce, na poczet których prawo mogłoby zostać "zmienione" natomiast nic takiego nie znalazłam... Do gustu przypadł mi styl pisania autora. Jest zarazem lekki, ale także dokładny. Opisy zdarzeń wykazują realizm a także precyzję. Osobiście książka mi się bardzo podobała. Było to kryminał trochę z "innej półki", natomiast jak najbardziej godny polecenia!

,,Znamię" to jedna z tych książek, z którymi mam problem po ich lekturze. Już niebawem wytłumaczę o co mi chodzi. Joanna Szymalak pracowała jako prawniczka w jednej z renomowanych kancelarii. Zawsze miała wszystko gotowe na czas, klienci i szefostwo byli z niej zadowoleni. Tak było do czasu, gdy pewnego razu urwał się z nią kontakt. Ani współpracownicy, ani matka nie wiedzieli co dzieje się z Joanną. Postanowiono zawiadomić policję, która wszczęła śledztwo w sprawie zaginięcia. Michał Tumski jako jej zwierzchnik także postanowił zająć się sprawą jej zniknięcia i sprawdzić ostatnie sprawy, które prowadziła. W sprawę zaangażowana została policja, która miała kilka tropów. Może tak naprawdę Joanna wyszła i zniknęła z własnej woli? A może ktoś jej pomógł? Śledztwo było prowadzone z największą precyzją. Nikt nie wiedział, co tak naprawdę stało się z kobietą, a bliscy niepokoili się jej zniknięciem. Książka jest obszerna i dodatkowo zawiera bardzo dużo narracji, opisów, a niebywale mało opisów. To z pewnością nie wpływa na to, że chce się z tą powieścią zapoznawać z jakąś wielką zaciętością. Dodatkowo akcja jest dość niemrawa, wątki przeplatają się ze sobą, momentami nie wiadomo, o co tak naprawdę chodzi. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora, więc nie mam porównania, w jaki sposób ta pozycja wypada na tle jego innych publikacji. Sam pomysł na fabułę jest ciekawy, podobało mi się także jej zakończenie. Z powodzeniem można by jednak skrócić opisy i dodać dialogi, dzięki czemu książka była przystępniejsza w odbiorze. Najlepiej będzie samemu zapoznać się z tą lekturą i wyrobić sobie osobiste zdanie na jej temat.

Przyznam szczerze, że nie miałam właściwie żadnych oczekiwań w stosunku do tej powieści. To literacki debiut, więc nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Muszę jednak powiedzieć, że autor bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Intrygował mnie główny bohater, Michał. Czasem działał mi na nerwy, ale mimo wszystko chciałam, żeby mu się w życiu poukładało, bo swoje przeszedł. Interesujący był także wątek jego wejścia w konflikt z konkurentem zagrożonej firmy. Muszę też powiedzieć, że to, co działo się w jego przeszłości, wzruszyło mnie, ale też nieco i poirytowało. Ciekawą postacią była też Agnieszka. Okazało się, że ma niezłe jaja, chociaż początkowo niespecjalnie ją o to podejrzewałam. Za to w łyżce wody mogłabym utopić Beatę. Nie byłam w stanie przewidzieć, dokąd zaprowadzi mnie fabuła książki. Atmosfera gęstniała z każdą kolejną stroną i z napięciem czekałam na rozwój zdarzeń, choć przyznam, że nie byłam pewna, czy świat prawników mnie pochłonie. Nie zawsze jest mi po drodze z takimi bohaterami. Z tymi mi akurat było. Książkę czyta się jednym tchem, intrygowała mnie to, co za moment się wydarzy. Pod koniec akcja nabrała takiego tempa, że nie wiedziałam, czego mam się spodziewać. Przyznam, że w pewnym momencie nieco zamarłam i oczekiwałam najgorszego, ale nie będę spojlerować, o co mi chodzi. W każdym razie, jeśli szukacie dobrego debiutu, w którym nie wszystko jest od razu podane na tacy, polecam tę książkę. Olgierd Hurka stworzył ciekawą historię i jestem ciekawa tego, co mogą mi przynieść kolejne jego powieści, mam nadzieję, że na jednej się nie skończy.

Przyznaję, że trochę czasu zajęło mi przeczytanie tej książki, ale zupełnie nie dlatego, że mi się nie podobała a przez zwykły brak czasu. Sama lektura była wciągająca, czego trochę się po niej nie spodziewałam. Na pierwszy rzut oka ten debiut pana Hurki wydawał się dość ciekawy, aczkolwiek bez fajerwerków. A tu niespodzianka! A ja bardzo lubię takie zaskoczenia😁 Styl w jakim jest napisana książka jest tak łatwo przyswajalny dla czytelnika, że to sama przyjemność ją czytać. Do tego akcja. Ni to kryminał ni to obyczajówka, ale fajne pomieszanie tych dwóch gatunków sprawia, że czyta się z zainteresowaniem. W dodatku w tej książce nic nie jest przewidywalne. Autor zapewnił sporo atrakcji częstymi zwrotami akcji. Na początku miałam trochę problemów z opisami tematów typowo ze światka finansowo-prawnego, w którym rozgrywa się spora część spraw, jednak autor wplata w akcje ich łatwe i zrozumiałe dla przeciętnego Kowalskiego wyjaśnienia albo sprawia, ze nie są one niezbędne do zrozumienia dalszego ciągu zdarzeń. Głównym motywem od którego zaczyna się książka jest zniknięcie prawniczki z renomowanej, warszawskiej kancelarii Joanny Szymalak. Podczas prywatnego śledztwa jej szef Michał Tumski odkrywa, że tuż przed zaginięciem prowadziła ona sprawę firmy, która zamieszana była w duży przekręt opiewający na ogromne sumy pieniędzy. Michał sam próbuje rozwikłać tę sprawę co skutkuje tylko ciągiem fatalnych zdarzeń. Jaki będzie ich finał? Przekonajcie się sami, nic więcej nie zdradzę, poza tym, że mnie bardzo zaskoczył.

Joanna Szymalak, prawniczka renomowanej kancelarii, pewnego dnia nie pojawia się w pracy – znika bez śladu. Prowadzone przez policję śledztwo nie daje rezultatów. Tymczasem szef kancelarii, Michał Tumski, odkrywa przekręt mający doprowadzić do wrogiego przejęcia firmy deweloperskiej, której sprawy prowadziła Joanna. Michał wstępuje na wojenną ścieżkę z konkurentem zagrożonej spółki, lecz nie docenia przeciwnika. Okazuje się, że w pewnych kwestiach prawdopodobnie wszyscy się mylili Po opisie książki wywnioskowałam,że będzie to ciekawa i pełna przygód powieść mająca tajemnice i intrygi,które wciągną czytelnika, a stało się odwrotnie. Totalnie mnie rozczarowała, nie zaciekawiła, ani nie wciągnęła, po przeczytaniu połowy miałam nadzieję,że akcja się rozpędzi i coś w końcu się stanie nieoczekiwanego, a tak się nie stało. Znudziła mnie, ale przeczytałam całą, jestem typem osoby,która mimo nieciekawej lektury kończy książkę do końca. Zapowiadała się ciekawa, a wyszło mizernie. Fabuła ciągnie się jak flaki z olejem, czasami miałam ochotę odłożyć i porzucić w kąt, to nie była lektura dla mnie. Ciężko mi się ją czytało i ciągnęła się w nieskończoność. Nie przypadła mi do gustu, trudno.

Michał Tumski jest szefem kancelarii, zaczyna go męczyć monotonne życie. Jego spokój przerywa zaginięcie pracownicy Joanny Szymalak, nie przyszła do pracy, więc zaczął się denerwować. W tym samym czasie odkrywa przekręt mający doprowadzić do przejęcia firmy deweloperskiej, sprawę prowadziła właśnie zaginiona kobieta. Michał chcą to naprawić wstępuje na wojenną ścieżkę z konkurentem. Okazuje się, że kobieta miała nagranie, które udowodniło winę. Mężczyzna nie docenił konkurenta przez co ten realizuje swój giełdowy plan. To co miało nadejść to dopiero początek. Następuje ciąg fatalnych wydarzeń, jak się później okazało w pewnych kwestiach wszyscy się mylili. Kto zagraża ich sprawie? Gdzie podziała się kobieta? Pełno w niej zwrotów akcji oraz intryg kryminalnych. Wciągnęła mnie od pierwszych stron. Autor pokazuje problem radzenia sobie ze swoimi słabościami. Na pewno nie zawiedzie Was ta lektura. Bardzo mnie zaciekawił opis jej i stwierdziłam, że muszę sprawdzić. Nie myliłam się i spotkałam się z przyjemnym i wciągającym kryminałem. Końcówka była świetna. Polecam 10/10.

Moją uwagę w tej książce na początku przyciągnęła okładka i nie zawiodłam się, bo to naprawdę dobra powieść kryminalna. „Znamię” od @harpercollinspolska to historia o bogactwie, przepychu, blichtrze i biznesie, a jednocześnie samotności, wyobcowaniu, pustce i stracie. Pewnego dnia ginie pewna pracownica kancelarii, Joanna. Nikt nie potrafi jej odnaleźć, bowiem kobieta nie pozostawiła po sobie żadnych śladów, policja bezradnie rozkłada ręce. Na pewien trop wpada jej szef Michał, który orientuje się, że Joanna prze zaginięciem odkryła pewien duży przekręt, mający na celu doprowadzenia do przejęcia pewnej firmy deweloperskiej. Wszystko wskazuje na to, że te dwie sprawy są ze sobą ściśle powiązane. Ta książka jest naprawdę dobra, tym bardziej że jest to debiut autora. Historia jest wciągająca. Niezwykle zwroty akcji, intrygi, wielowarstwowość fabuły i ciekawie zbudowane postaci. To wszyskrko tworzy naprawdę fajną spójną całość, którą szczerze wszystkim polecam.

Zniknięcie Joanny Szymalak, prawniczki z renomowanej kancelarii to dopiero początek kłopotów szefa kancelarii. Śledztwo rusza i nie wydaje się, że szybko znajdą rozwiązanie tej sprawy, a Michał zaczyna się zagłębiać w sprawy zaginionej pracownicy. Nie wie, że za wszystkim idą problemy, a na czele przeciwnik nie mający zamiary się zatrzymywać. Co wiemy? A może lepiej zadać sensowniejsze pytanie. Czego nie wiemy? Prawdopodobnie wielu z nich się myliło... ____ Książka pochłonięta za jednym posiedzeniem, mimo, że stron nie ma mało. Ominąć zaletę jaką jest pędząca akcja, ale i nagłe zwroty, które stwarzają w czytelniku nie małe zaskoczenie to bezczelność.To debiut Pana Olgierda, który zasługuje na pochwałę. Oczywiście nie jestem bez wad ale gdy początkujący pisarz potrafi zamieszać, wymyśleć dopracowane intrygi i zmylić czytelnika to można przymknąć na to oko. Aż strach co będzie dalej! 🤪 Jeśli lubicie szybką jazdę, zmieszanie i lekki, a zarazem porządku styl pisarski odsyłam do książki!

Kryminał dla wybrednych i oczytanych. To nie jest klasyka gatunku, jakich pełno w księgarniach. Jeśli ktoś nie gustuje w literaturze z wyższej półki i liczy na wiele (wulgarnych) dialogów, które ułatwią i przyspieszą lekturę, może mieć problem z docenieniem tej książki. Dla mnie jest to miks gatunków, w którym kryminał stanowi koło zamachowe akcji, ale nie jest najważniejszy. Istotna jest konstrukcja fabuły, język, refleksja i wycinek przedstawionego świata. Ale bez obaw, mimo świetnego warsztatu i stylu aspirującego do ambitnej literatury, nie jest to nudna i pompatyczna powieść filozoficzna. "Znamię" łamie schemat, zwodzi na manowce, ale też utrzymuje uwagę i zainteresowanie czytelnika do ostatniej strony. Świetny styl, inteligentny humor, a nawet dawka wzruszeń. Pochłaniacz lekkich, klasycznych kryminałów może się w nim pogubić. Pozostałych serdecznie zapraszam do lektury. Warto.