Zemsta. Meghan, Harry i wojna Windsorów (okładka  miękka, wyd. 04.2023)

Ta książka to atak na Megan przede wszystkim. Autor cały czas pokazuje ją jako złą manipulantkę. Również Harrego przedstawia w złym świetle a za to cała rodzina królewska jest super ! Nie ma im nic do zarzucenia. Od pierwszej strony czytamy jak Megan wszystko kieruje tylko pod siebie a wchodząc do rodziny autor przedstawia to jako plan perfidnej dziewczyny z Ameryki. Nie ma tu żadnego obiektywizmu tylko atak na jedną stronę.

Świetna książka :) Po lecam dla ciekawych losów Windsorów.

Ciężko się czyta a Mehan i Harrym. A tak naprawdę fajna

Ciekawa i wyważona książka o rodzinie królewskiej

Dobra pozycja, ciekawie napisana

Bajecznie

Polecam.

Ciekawa

Rodzina Królewska to chluba Wielkiej Brytanii, owianą aurą tajemnicy, dystyngowana, przestrzegająca nieco niezrozumiałego dla większości protokołu. Od czasu do czasu jej członkowie wywołują pomniejsze skandale, które odbijają się echem w mediach. Jednak żadna para nie wywołała tylu dyskusji i nie zajęła tak wielu nagłówków, jak Meghan i Harry. Książka Bowera to nie pierwsza i pewnie nie ostatnia pozycja mająca przybliżyć istotę Windsorów. Jednak ta publikacja w dużej mierze skupia się na Meghan. Nieliczne wzmianki dotyczą reszty rodziny, lecz tak naprawdę to księżna Sussex staje się w niej głównym tematem. Życie Meghan Markle jest tu nakreślone od wczesnego dzieciństwa, ukazując jej prywatność, najbliższe otoczenie oraz relację z bliskimi. Wychowywana przez lata przez ojca i przez niego utrzymywana, wiodła przyjemne i całkiem beztroskie dni w Stanach. Od zawsze z zapędami do przewodnictwa, udzielała się przy różnego rodzaju przedsięwzięciach, ale też aspirowała do aktorstwa wysokiej skali. Choć początki jej kariery zawodowej nie były usłane różami, a sama dobrze znała smak porażki, to nieustannymi próbami udawało jej się osiągać, chociażby pomniejsze cele. Jej pierwsze małżeństwo, pomimo że zawarte z miłości, nie wytrzymało próby czasu, a najbardziej znana rola w serialu „Suits” nie przyniosła tak wielkiej rozpoznawalności, na jaką liczyła. Dopiero związek z księciem Harrym i kolejne zawirowania, które spowodowali w rodzinie królewskiej sprawiły, że większość mieszkańców globu usłyszała o Meghan Markle. „Zemsta” Bowera to mam wrażenie jego prywatna vendetta przeciwko Meghan. Nie sposób nie zauważyć, że Autor tej pozycji nie przepada za Markle (delikatnie to ujmując), a książka ma na celu zdyskredytowanie jej osoby. Ta pozycja w tym samym stopniu wprawiła mnie w podziw, jak i zniesmaczyła. Jestem bowiem pod wielkim wrażeniem researchu Bowera, o czym mogą także świadczyć liczne przypisy dotyczące publikacji, na których opierał swoją opowieść. Dopracowana do perfekcji, zawierająca mnogość szczegółów i starająca się przybliżyć postać Meghan i wydarzenia z jej udziałem w niesamowitych detalach. Chyba sama główna bohaterka tej publikacji nie potrafiłaby tak dokładnie odnieść się do swojego życia i doświadczeń, jak zrobił to Autor. Dużo tu wzmianek zarówno o feminiźmie jak i rasizmie, tematach, które w pewien sposób Meghan podnosiła wielokrotnie. Niestety sposób ukazania Markle, wręcz jako postaci czysto diabolicznej, ukrywającej się za uśmiechami gdy jest obserwowana, osobiście mnie zraził. Z powszechnej wiedzy wynika, że nie jest ona morderczynią, skrzywionym psychopatą czy terrorystką, a mam wrażenie, że nawet osoby zaliczające się do tych grup mają czasem wystawiane o wiele przyjemniejsze opinie, aniżeli Meghan. Ukazana jest bowiem jako manipulantka zawierająca jedynie intratne przyjaźnie, porzucająca ludzi w mgnieniu oka, dążąca po trupach do celu, zafiksowana na punkcie sławy i pieniędzy krętaczka, która nic w życiu nie osiągnęła oprócz poróżnienia Harry`ego z rodziną – a przynajmniej ja odniosłam takie wrażenie. Żadna jej działalność nie spotkała się z przychylnym odbiorem Autora w tej pozycji. Bawiła mnie też ta szczegółowość, jeśli chodzi o to, kto co powiedział, co się wydarzyło, co ktoś inny myślał czy czuł. Już same takie odniesienia, pisane przez osobę zupełnie z zewnątrz, niebędącą naocznym świadkiem praktycznie niczego, co jest tu opisywane, dla mnie sprawia, że tę pozycję można włożyć między bajki. I może nawet jest tu wiele prawdy, może Bower słusznie zakładał o odczuciach, zgrzytach i wszelkich zdarzeniach, lecz przez nasycenie tego wręcz odstręczającą nienawiścią do głównej postaci swojej książki, mnie tym nie przekonał. A przez jego formę przekazu dla mnie ta pozycja była zwyczajnie trudna do przebrnięcia. Niemniej jednak wielbiciele soczystych plotek z dworu na pewno znajdą tu świetną lekturą, chociażby z uwagi na mnogość wypowiedzi i podsumowanie zdarzeń z udziałem Meghan w jednym miejscu.

Brytyjska rodzina królewska jest jedną w najbardziej znanych rodzin na świecie. Do 8 września 2022 głową rodziny, jak również Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Wspólnoty Narodów była Królowa Elżbieta II. Każdy z poddanych królowej prawdopodobnie mógłby z pamięci wymienić wszystkich członków rodziny i kolejność w kolejce do tronu. Tom Bower w swojej książce przedstawia zawiłości konfliktu wewnątrz „Firmy” jak zwykli nazywać swoją rodzinę Windsorowie, skupiając się na dwóch najbardziej kontrowersyjnych osobach: księciu Harrym i jego żonie Meghan Markle, noszącymi tytuły księcia i księżnej Sussexu. W książce Bower przedstawia bardzo szczegółowo życie Meghan, praktycznie od urodzenia, przez lata edukacji, karierę w telewizyjnych serialu „W garniturach”, w którym wcielała się w postać Rachel Zane, po poznanie Harry’ego, narzeczeństwo, małżeństwo, Megxit czyli decyzję o wycofaniu się Harry’ego i Meghan z rodziny królewskiej, po słynny wywiad u Oprah Winfrey. „Me¬ghan po¬wie¬dzia¬ła pod¬czas wy¬stą¬pie¬nia: „Ży¬cie to opo¬wie¬ści: te, które opo¬wia¬damy sami so¬bie, te, któ¬rych słu¬chamy, i te, które ku¬pu¬jemy”. Szcze¬rze wie¬rzyła, że każdy ma prawo „two-rzyć wła¬sną praw¬dę o świe¬cie”.” Obraz Meghan malowany przez autora przedstawia ambitną kobietę dążącą do sławy i bogactwa, kreującą rzeczywistość na własne potrzeby, nie stroniącą od manipulacji i powiedzmy to wprost mijania się z prawdą dla własnych korzyści. Aktorka Meghan doskonale wie, jak „rozgrywać” publiczność dramatu, czyli w jej przypadku opinię publiczną zwłaszcza brytyjską, a od czasu Megxitu również amerykańską. Markle jako osoba mieszanej rasy, za każdym razem, gdy coś nie idzie po jej myśli gra kartą „rasizmu” i/lub „mizoginizmu”, oskarżając o niego członków rodziny królewskiej, dziennikarzy i showbiznes. Również przedstawiony w książce książę Harry, „niegrzeczny chłopiec”, którego wszyscy pamiętają jako załamanego 13-latka idącego za trumną matki, ukochanej przez brytyjczyków Lady Di i któremu wybaczono wiele wybryków, w książce Bower’a nie budzi sympatii. Całkowicie pod urokiem żony, wykonuje jej polecenia. Ciągle porównując Meghan do ukochanej matki i doszukując się analogii w działaniu prasy. Meghan i Harry kreują się na aktywistów i nie można im odmówić zaangażowania w organizowanie m.in. Invictus Games, międzynarodowych wielodyscyplinarnych zawodów sportowych, stworzonych przez Harry’ego, skierowanych do żołnierzy i weteranów wojennych rannych w misjach w kraju i poza granicami. Feministka Meghan zaangażowała się w walkę o prawa kobiet, a sympatyzuje również z ruchem Black Lives Matter. Zaangażowanie w zmiany społeczne jest wielce chwalebne, ale... w postępowaniu obojga książąt Sussex najbardziej uderzyła mnie obłuda, oboje mocno lobbują o zatrzymanie zmian klimatycznych, co nie przeszkadza im latać prywatnymi odrzutowcami czy bawić się na prywatnych jachtach. Mam wrażenie, że Bower staje po stronie rodziny królewskiej, choć im też się „dostaje” za różne grzeszki, tak samo jak królewskim urzędnikom. Autor porównuje sytuację na dworze Harry’ego po Megxicie i księcia Andrzeja, który stracił wiele przywilejów po skandalu związanym z przyjaźnią z oskarżonym o handel ludźmi Jeffreyem Epsteinem czy oskarżeniami o wykorzystywanie seksualne. Obaj nie mają prawa do noszenia mundurów w trakcie oficjalnych uroczystości i nie mogą pojawiać się wraz z rodziną na słynnym balkonie pałacu Buckingham. Również niesnaski między „wspaniałą czwórką”, jak byli nazywani William, Kate, Harry i Meghan są szeroko omawiane. Kontrast między stateczną całkowicie podporządkowaną etykiecie i regułom Kate a nieokiełznaną i nie pozwalającą się wpasować w ramy Meghan jest wręcz jaskrawy. W tej książce napisanej na podstawie wywiadów z blisko osiemdziesięcioma osobami, opatrzoną bibliografią, na którą składają się artykuły prasowe, akta sądowe i wywiady Sussexowie nie budzą sympatii. Moim zdaniem, jak zawsze prawda jest gdzieś pośrodku, W oczekiwaniu na kolejny rozdział rozłamu w rodzinie Windsorów, bo jestem przekonana, że Meghan i Harry nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa, polecam zapoznać się z tą pozycją i wyrobić sobie swoje zdanie.