Zapiski ze zwierzyńca (okładka  miękka)

Gerald Durrell "Zapiski ze zwierzyńca", Pamiętam, jak w zeszłym roku zabrałam ze sobą "Moją rodzinę i inne zwierzęta" na wakacje na Korfu, by ją przeczytać w otoczeniu przyrody, o której Gerald Durrell potrafi pisać w sposób absolutnie niezwykły.  Nieprawdopodobnie klimatyczna, pełna ciepła, humoru, a przede wszystkim niezwykle osobistego podejścia do przyrody, czujnego autorskiego oka i cudownej umiejętności oddania piękna otoczenia oraz zachowania zwierząt w taki sposób, że czytelnik ma szansę to wszystko zobaczyć, jakby przebywał tam razem z młodym Geraldem. Tym razem, w kolejnej części,  niedługo po zakończeniu wojny dorosły już Gerald Durrell otrzymuje posadę opiekuna dzikich zwierząt w Whipsnade Zoo, miejscu, w którym zwierzęta nie mieszkają w małych i ciasnych klatkach, ale żyją na dużej przestrzeni zbliżonej do środowiska naturalnego, posiadając jednocześnie więcej swobody.  Ponownie pojawiają się przeróżne zwierzęta i związane z nimi zabawne, jak również pełne emocji, przygody. I chociaż jesteśmy w Anglii, mamy wrażenie, ze ruszamy w podróż przez afrykańskie stepy, amerykańskie puszcze czy azjatyckie lasy tropikalne. Miejsce będących rodziną autora bohaterów zajmują opiekujące się zwierzętami osoby, ale humor i anegdotyczność narracji pozostaje taka sama. Jednak po raz kolejny największym atutem snucia opowieści przez Gerarda Durrella okazuje się niezwykle obrazowa umiejętność opowiadania o zwierzętach. Opisy czochrających się w celu zgubienia nadmiaru włosa bizonów, uczących się pić mleko z butelki małych jeleni Davida, czy wreszcie przyjaźni nawiązującej się pomiędzy Peterem, starą żyrafą, który niedawno stracił swoją partnerkę, a Billym, jego nowym towarzyszem, są plastyczne, pełne humoru i naprawdę urokliwe. Durrell uczy się rozumieć zachowanie zwierząt, a jednocześnie pięknie je portretuje. Dzieląc się z czytelnikiem swoimi spostrzeżeniami, nie aspiruje do roli wszechwiedzącego. Potrafi się zadziwić, poszukuje odpowiedzi na nurtujące go pytania, chcę wiedzieć jak najwięcej. I tą zdobytą wiedzą dzieli się ochoczo, tworząc barwne i pełne humoru historie.  Chociaż już nie mieszka Korfu, to jednak tkwi w nim nadal stary, dobry Durrell.

"Zapiski ze zwierzyńca" ( wydawnictwo NOIR SUR BLANC) , to książka, po którą z pewnością sięgną wszyscy miłośnicy "Trylogii z Korfu", i chociaż trochę brakuje tu zabawnych, naiwnych, dziecięcych opowieści, to z całą pewnością nie brakuje zwierząt i ciekawych przygód samego Gerego, w odrobinę innych okolicznościach. "Zapiski ze zwierzyńca" to historie, które przytrafiły się młodemu Durrellowi w trakcie jego pierwszej poważnej, dorosłej pracy w ogrodzie zoologicznym. Tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej, podążając za swoimi zainteresowaniami oraz co najważniejsze za dziecięcymi marzeniami, Gery rozpoczyna swoją pierwszą pracę jako młodszy opiekun w Zoo. Oczywiście już pierwsze dni mocno weryfikują wyobrażenia o pracy wśród zwierząt, jednak czas spędzony w Whipsandae Zoo jest bardzo ważnym etapem w rozwoju zawodowym Geralda. Chociaż nie ma tu tego, co mnie w "Trylogii z Korfu" urzekało najbardziej - dziecięcej naiwności i pomysłowości oraz plastycznych opisów cudownie niesamowitej greckiej flory i fauny, to nie zabrakło tego co najważniejsze- obserwacji przeróżnych gatunków zwierząt, oraz miłości i troski o ich dobro, a także dużej dawki dobrego humoru i absurdalnie zabawnych sytuacji. Kolejny raz ciekawością śledziłam poczynania Geralda w przeróżnych dziwacznych, zabawnych ale i niebezpiecznych sytuacjach ( a jak już wiemy po zwierzętach można spodziewać się wszystkiego), dzięki czemu o zwyczajach zwierząt dowiedziałam wielu nowych i ciekawych informacji. Chociaż tym razem miałam do czynienia z dorosłym już mężczyzną, to jednak znany z poprzednich części humor, oraz styl pisania sprawiły, że w trakcie lektury już po kliku chwilach wpadałam z przyjemnością do mojej czytelniczej strefy komfortu, z której nie miałam ochoty wychodzić. Gerald Durrell po pierwsze jest świetnym i bardzo cierpliwym obserwatorem, a po drugie rewelacyjnym pisarzem, więc spisane przez niego historie po prostu dobrze się czyta.

Gdy widzę Gerald Durrell, to wiem, że będzie cudowanie. Po znakomitej TRYLOGII Z KORFU przyszedł czas na ZAPISKI ZE ZWIERZYŃCA. Przyznaję, że zastanawiałam się, czy to będzie dobre - trudno przebić coś tak znakomitego, jak jego TRYLOGIA, ale ta książka jest równie świetna. Ma w sobie to samo ciepło i humor, oraz jest ładunkiem informacji o zwierzętach, przyrodzie, czyli największej pasji Durrell'a. ZAPISKI ZE ZWIERZYŃCA, to wspomnienia Geralda z jego pobytu/pracy w Whipsnade Zoo, gdzie był młodszym opiekunem. Zdecydowanie ten człowiek spełniał swoje marzenia, a jego upór i entuzjazm jest szalenie zaraźliwy. Na studiach także miałam praktyki w powiedzmy, że podobnym miejscu - w Ogrodzie Zoologicznym, gdzie mogłam obserwować ptaki, gady, duże koty itp. Wiem, że to nie jest łatwa praca, ale daje dużą satysfakcję. Czytając ZAPISKI ZE ZWIERZYŃCA wróciły wspomnienia i to było naprawdę miłe. Ta książka różni się od TRYLOGII Z KORFU, jest bardziej zawodowa i choć humor jest tak samo cudowny, to jednak jest inaczej rozłożony, a Gerard skupia się na innych aspektach codzienności - bo i inna jest codzienność. Nie ma wokół siebie rodziny, choć i ona się pojawia, ale epizodycznie. Najważniejsze jest jego dorastanie, jego proces dojrzewania do decyzji, które zmienią jego życie i ukształtują przyszłość. To opowieść wręcz inicjacyjna, a młody Durrell chłonie wiedzę o zwierzętach od "mistrzów". Mam nadzieję, że Wydawnictwo Noir sur Blanc jeszcze wyda książki tego wspaniałego człowieka. Dobrą wiadomością jest bliska premiera książki jego siostry Margo CO SIĘ STAŁO Z MARGO? i już nie mogę się doczekać lektury. Książki te są świetnie wydane, pozytywnie, radośnie i mają w sobie Słońce. Zawsze będę wam je polecać, są idealne na poprawę humoru i na dawkę "wiary w siebie". ach te zwierzęta Wydawnictwo NOIR SUR BLANC egzemplarz recenzencki

Gerald od najmłodszych lat przejawiał szaleńczą pasję, która była ciężka do zaakceptowania przez rodziców. Przy każdej możliwej okazji przygarniał do domu zwierzęta. Wieść o tym, że dany osobnik mógł zostać uśpiony, skutecznie doprowadzał go do podjęcia szybkiej decyzji - i tym sposobem nawet dzikie gatunki, znalazły swoje miejsce w małym angielskim domku. Niestety nowi domownicy przysparzali za dużo problemów, dlatego Gerald musiał znaleźć inny sposób, by poznawać życie większych osobników. Wpadł na pomysł, by zatrudnić się w zoo. Już pierwszego dnia pracy chłopak zostaje rzucony na głęboką wodę, a może właściwym byłoby określenie - w paszcze lwa. Gerry musi poradzić sobie na wybiegu dla tych dużych kotów. 𝑍𝑎𝑝𝑖𝑠𝑘𝑖 𝑧𝑒 𝑧𝑤𝑖𝑒𝑟𝑧𝑦ń𝑐𝑎 powstały na kanwie doświadczeń autora. Gerald Durrell przekuł młodzieńcze marzenia w rzeczywistość i został zoologiem. Całe dnie spędzał na badaniu i poznawaniu różnych gatunków. Czytając pierwszy rozdział można zauważyć niesamowitą miłość i oddanie do zwierząt. Uważam, że książka będzie idealną lekturą także dla młodszych czytelników. Sposób prowadzenia fabuły jest spokojny, ale w każdym rozdziale dostajemy dużą dawkę zabawnych sytuacji. Durrell jest zdeterminowany w swoim działaniu, okazuje przy tym dużo entuzjazmu i na dodatek może poszczycić się rolą prawdziwego dżentelmena. Pokazuje, że będąc dobrym, dobro będzie wracało do nas. Urocza okładka jest świetną zapowiedzią tego, co znajdziemy w środku. Z każdej strony bije ciepło oraz miłość do zwierząt ❤️