Zanim wstanie dla nas słońce (okładka  miękka, wyd. 09.2017)

SUPER SIĘ CZYTA KSIĄŻKĘ. POLECAM KAŻDEMU:):):):):)

Moja ulubiona pisarka. Nie zawiodła

cudowna książka

Polecam!

Super

To jest bardzo, bardzo dobra książka! Zakończenie pierwszego tomu wprowadziło nas w stan zaintrygowania i wielkiego zaciekawienia. Rozpoczynając tom drugi słowami: „Opowiem Ci moją historię. Ale proszę, nie oceniaj mnie. Wiem, co zrobiłam, jednak nie mogę cofnąć czasu” autorka podniosła poziom tego zaciekawienia do maksimum. Niby wiemy, co zostało zrobione… Nie znamy jednak motywów tegoż działania. Zaczynamy się zastanawiać, w głowie kłębi się setki pytań: dlaczego? jak można? jakim trzeba być człowiekiem?... Czyli od czego zaczynamy? Tak naprawdę od oceniania postępowania bohaterki właśnie. Nie znając tych motywów, które mogły nią kierować… Jakie to ludzkie? Prawda? Historię zaczyna Stefania. Poznajemy jej postać. Jej życie. Rozeznajemy się w „przyczynach”, które miały wpływ na rozpoczęcie jej romansu z Krzysztofem Wojdarem. I niby banalnie.. Ospałość w związku małżeńskim, całkowite zatracenie w pracy, brak zaangażowania ze strony męża ( choć czy na pewno?). Wszystko to sprawia, że między Stefanią a Krzysztofem wybucha płomienny, namiętny romans, który niestety, przynosi więcej nieszczęścia niż warte były ich wspólne chwile zapomnienia.. Przedstawiając historię romansu Stefy i Krzysztofa, autorka znakomicie prezentuje plejadę miotających człowiekiem uczuć. Od szaleństwa, zatracenia, ulotnego szczęścia, po wyrzuty sumienia, żal, nieustającą potrzebę adoracji, złość. Pokazuje, że człowiek nawet wtedy kiedy oddaje się całym sobą czemuś co w jego oczach wydaje się „niewinne”, co pozwala mu spełniać siebie i swoje potrzeby zawsze, gdzieś tam na dnie serca odczuwa niepokój i nie do końca słuszność tych podejmowanych decyzji. Stefa płaci cenę wysoką.. Już w trakcie trwania romansu, dokonuje aborcji.. Z konsekwencją tej decyzji musi żyć i nie jest to życie łatwe. Wielki ukłon w stronę autorki za poruszenie tego tematu… W kolejnym etapie książki na „scenę” wkraczają pozostali bohaterowie: Liwia, Filip, Majka, Antoni, babcia Basia (kocham babcie w książkach Gabrieli Gargaś).. I tu po raz kolejny Gabriela Gargaś udowadnia jak wielkiej klasy jest pisarką! Na początku miałam ochotę ją ukatrupić za tak a nie inaczej pociągnięte wątki czołowych postaci, ale później, po chwili refleksji pomyślałam sobie: przecież to życie.. a w życiu nie zawsze wszystko kończy się happy endem.. Przyznam szczerze, że od pewnego momentu książki, nie było ani chwili żebym nie płakała. Łzy leciały mi strumieniem. Taki ogrom bólu, tęsknoty, pustki, rozpaczy. Czy tyle cierpienia może znieść jeden człowiek? Do tego młody człowiek. Młoda kobieta, przyszła matka.. Autorka przedstawiła historię tak realistycznie, tak wzruszająco, z takim wyczuciem, pochyleniem się nad cierpiącą, całym jej bólem i rozpaczą... Byłam i jestem pod wielkim wrażeniem. I tu właśnie w tym momencie, po odkryciu wszystkich „kart”, po przejściu przez wszystkie trudne życiowe chwile bohaterów uzyskujemy odpowiedź na pytanie: dlaczego Stefa zrobiła to, co zrobiła? Dlaczego się na to zdecydowała, dlaczego odważyła? Odpowiedź brzmi następująco: z miłości.. z wielkiej miłości matki do dziecka. Trwała przy niej, pomagała jak tylko mogła, wyręczała, pocieszała kiedy Liwia pogrążona była w maraźmie. Myślę, że w pewnym sensie rekompensowała jej te skradzione w dzieciństwie i później chwile, które poświęcała kochankowi. Swoim czynem dokonała największego poświecenia, z którym będzie musiała żyć i zmagać się do końca swoich dni. Czasami zadajemy sobie pytanie jak wielka jest miłość Matki.. Gabriela Gargaś książką „Zanim wstanie dla nas słońce” odpowiada, ona nie ma granic! Jest wszechpotężna. Zdolna do wszystkiego… I za to właśnie tak lubię i cenię sobie twórczość autorki. Za tę szczerość przekazu, za prawdziwość, życiowość. Za to, że nie boi się poruszać trudnych tematów, wszak przemoc fizyczna i emocjonalna stosowana przez żonę na mężu takim tematem jest.. Dla tego drugiego wstydliwym nawet.. Zaburzenia emocjonalne.., Wielu, nie potrafi się do nich przyznać, prosić o pomoc, krzywdząc tym siebie i swoich bliskich. Dziękuję, jak zawsze, za całą masę mądrych przemyśleń. Dziękuję za refleksje. I przede wszystkim za te emocje. Za każdy uśmiech i każdą łzę, bowiem nie wszystkie łzy są złe. A i te złe warto wypłakać do końca. Autorka idealnie dopasowuje się w mój czytelniczy gust. Czytałam w wielkim skupieniu i napięciu.. Najpierw ze złością i żalem. Później przyszło zrozumienie.. I jeszcze jedna ważna kwestia, największe podziękowanie należy się autorce za ten jej ukłon w kierunku Mam właśnie! Bez nich nasz świat byłby niewiele wart!

Gabriela Gargaś dotyka problemów, o jakich ciężko mówić, przedstawiając je w niezwykle lekki sposób, przez co książkę czyta się błyskawicznie, nawet pomimo literówek. Życie nie rozpieszcza bohaterów - pojawia się w nim wątek zdrady, aborcji, przemocy domowej, samotności, śmierci, opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, chorobliwej zazdrości i manipulacji czy niebezpiecznych zachowań wśród młodzieży. "Zanim wstanie dla nas słońce" to drugi tom serii 'Między nami'. Generalnie można czytać je niezależnie od siebie, jednak ja najpierw sięgnęłam po "Taką jak ty" i taką kolejność polecam. "Zanim wstanie dla nas słońce" jest niejako wyjaśnieniem tego, co zadziało się w pierwszej części, przedstawiając wydarzenia sprzed porodu Liwii, a także te już po. W zasadzie dość mocno zaskoczyła mnie ta historia, gdyż byłam nastawiona na zagłębienie się w życie Stefanii, a duża część książki dotyczy perypetii chłopaka Liwii oraz jego rodziców. Niemniej bardzo cieszę się, iż autorka sięgnęła po temat przemocy domowej w nieco innej wersji, o jakiej zbyt rzadko się mówi, wszak nieczęsto słyszymy o mężczyźnie w roli ofiary. Cała opinia tutaj: http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/10/wszyscy-potrzebujemy-miosci-zanim.html

Przepiękna książka. Pełna moralnych dylematów. Casami namiętność i pożądanie bywają tak silne, że potrafią zniszczyć czyjeś życie. Czasami jedna żle podjęta decyzja sprawia głeboki ból osobom postronnym. Książka mocna, rozrywa duszę na strzępy. Polecam!

Przepiękna książka. Pełna dylematów czasem jedna decyzja może sprawić ogromny ból i wyrzuty sumienia ... Gorąco polecam

To najcudowniejsze z możliwych rozwiązań dla mola książkowego – przeczytać powiązane ze sobą powieści tuż po sobie. Lektura książki Gabrieli Gargaś „Taka jak ty” dostarczyła mi mnóstwo wrażeń, wzruszeń oraz wściekłości. Ze śmiechem i łzami a także euforią śledziłam losy przyjaciółek – Mariony i Karoliny, które zawładnęły moim sercem. Nie potrafiłam za to zrozumieć postępowania Stefanii. Co sprawiło, że była zdolna do tak okrutnego czynu? Dlatego z ogromną radością już kolejnego dnia rozpoczęłam czytanie „Zanim wstanie dla nas słońce” licząc, że historia skupiona tym razem na położnej choćby w maleńkim ułamku ją usprawiedliwi. Czy tak się stało? Stefania już od czternastego roku życia chciała być położną, to była jej pasja, ukochana praca. Uwielbiała działać, pomagać rodzącym kobietom i czuć adrenalinę w chwilach kiedy na oddziale panowało zamieszanie i liczyła się każda minuta. Wracała do domu zmęczona, ale szczęśliwa a tam czekał na nią spokojny i rozsądny mąż – ten sam od dziesięciu lat i mała córeczka – Liwia. Jednak kobieta nie poświęcała im dużo czasu - wolała pracę. Dlaczego? Czy chodziło tylko i wyłącznie o pomoc w przyjmowaniu kolejnych małych obywateli na tym świecie? Gdyby nie pamiętne sympozjum nad morzem, podczas którego zbliżyła się z Krzysztofem… Czy jej życie wyglądałoby teraz inaczej? Może nie zadałaby sobie tyle bólu…? Może Liwia nadal byłaby beztroską nastolatką? Tak wiele wyrzutów sumienia będzie męczyło Stefanię do końca życia… „Zakazana miłość sprawia, że człowiek staje się wyrafinowanym kłamcą.” * Kobieta nie potrafiła przeciwstawić się uczuciu do lekarza. Nic, nawet miłość do męża, nie było w stanie zmusić ją do zaprzestania potajemnych spotkań i zbliżeń… Właśnie wtedy potoczył się kamyczek, który wywołał lawinę w życiu nie tylko jej rodziny… Wciąż nie potrafiła dogadać się z córką co w rezultacie spowodowało, że Liwia spędziła przedmaturalne wakacje u babci. To tam rozpoczął się nowy rozdział jej życia… To tam poznała Filipa… To wtedy swój początek miało szczęście i rodzące się uczucie, ale jak się później okaże również tragedia, smutek i rozpacz. Tak, w tamtych wydarzeniach należy upatrywać usprawiedliwienia dla czynów Stefanii. Tylko czy na pewno? Czy pomimo tego co spotkało jej rodzinę, można jej wybaczyć? Czy może tylko zrozumieć? Ogromnie się cieszę, że kiedyś rozpoczęłam przygodę z twórczością Gabrysi Gargaś a teraz mogę poznawać jej kolejne, coraz lepsze powieści. Każda historia ma swoje przesłanie a dzięki lekkości pióra pisarki czyta się je z przyjemnością. Bohaterowie są zróżnicowani, co ubarwia opowieść, nie jest mdło, można również liczyć na liczne niespodzianki i tajemnice, które skrywane latami urastają do rangi ‘problemu stulecia’. Gargaś nie skupia się na dwóch czy trzech postaciach, lecz wpuszcza czytelnika w świat kilku rodzin. Czy z biegiem czasu będziemy potrafili odkryć ciemne strony ich codzienności i uleczyć rany z przeszłości? Czy będziemy oceniać ich czyny? „Romans to nie tylko dwoje ludzi. To ich rodziny, dzieci… To ból, który zadajesz nie tylko sobie, ale i swoim bliskim.”** Nie ukrywam, że choć „Zanim wstanie dla nas słońce” pokazało mi zupełnie nowy aspekt życia Stefanii to jednak w skrytości serca liczyłam na inne zakończenie... Po tym, które zafundowała mi Gargaś długo nie mogłam się pozbierać. Nie wybaczyłam bohaterce postępku wobec Karoliny – zbyt duża ranga czynu! Wszak nie chodziło o losy kociąt czy szczeniąt! Owszem, cieszy mnie to, że poznałam ‘drugą stronę medalu’ czyli wydarzenia jakie doprowadziły położną do takiego punktu jej życia, że pod wpływem chwili zmieniła życie tak wielu ludzi, ale bardziej – mimo wszystko – podobała mi się pierwsza część tej opowieści spisana w książce „Taka jak ty”. Podsumowując – powieść Gabrieli Gargaś opowiada o cudzie narodzin, budowaniu szczęścia na nieszczęściu innych oraz ludzkim błądzeniu. To historia, która raduje pierwszymi miłostkami, denerwuje nastoletnią naiwnością, czaruje niepowtarzalnością chwil i fascynuje pasją czy namiętnością. Pokazuje również ogrom różnorodnych relacji – żona-mąż, kochanka-kochanek, matka-córka, ojciec-syn, dziewczyna-chłopak… Nie brakuje również zachowań negatywnych – toksycznego małżeństwa, choroby psychicznej, niszczenia drugiego człowieka oraz łamiących serce tragedii. Mocno polecam powieść Waszej uwadze, ale koniecznie po lekturze „Takiej jak ty”. * G. Gargaś, "Zanim wstanie dla nas słońce", Wyd. Filia, Poznań 2017, 14% ** Tamże, 39%