Zakłamane jedzenie. Obalamy mity zdrowego odżywiania (okładka  miękka, wyd. 09.2020)

Czekałam ponad miesiąc na książkę, z której dowiedziałam się niczego... Reklamowana jako źródło rzetelnej i wyjątkowej wiedzy, tymczasem znajdziecie w niej albo bardzo ogólne stwierdzenia typu tłuszcze zwierzęce są niezdrowe przy czym nie dowiecie się jakie roślinne są zdrowe, albo istne zaskakujące objawienia, żeby jeść chleb pełnoziarnisty. Doprawdy? Albo że słodzik jest niezdrowy. Niewielki akapit o rybach, które zdrowe, które mniej ale na zasadzie wykluczających się stwierdzeń. Jestem zażenowana jakością ale w sumie jak przywołuję w pamięci inne czytelnicze żywieniowe pozycje, które przez ostatnie kilka lat wiele instagramowo-dzień dobry tvn gwiazd wypuściło na rynek, to chyba nie ma co się dziwić jakości. Każdy sposób na zarobek dobry...

Jestem rozczarowana. Autorka ma przestarzałe informacje na temat odżywiania. Liczyłam że dowiem się czegoś odkrywczego tymczasem jest to zbiór pobieżnie potraktowanych kwestii żywienia. Jeśli pani Doktor uważa że dieta srodziemnomorska już nie istnieje to to samo można powiedzieć o zbozach które nie są już jak kiedyś i wręcz szkodzą a jednak dalej są w piramidzie żywienia. Słaba książka.

Słaba książka .Dużo suchej treści.Nic ciekawego.Wszystko napisane co jest już wszystkim wiadome.

Bardzo przyjemnie się czytało, dużo ciekawych i potwierdzonych badaniami wiadomości. Z pewnością książka udzieliła mi odpowiedzi na wiele pytań o odżywianiu i jednocześnie zachęciła do głębszego zapoznania z tą dziedziną.

Książka ciekawa, dużo rzeczy wyjasnia i obala pewne mity. Oby tylko były to rzetelne i sprawdzone wiadomości.

Godna przeczytania i późniejszego zaglądania do niej

Można przeczytać, ale oczekiwałam czegoś więcej.

Koniecznie

Wczoraj przyszła do mnie ta książka, a już dziś trafia do zwrotów. Nie podoba mi się. Ten wielki demaskator mitów, ma zaledwie 300 stron i aż 2 strony przypisów (22 punkty). Przypisy nie odnoszą się do badań, a głównie do artykułów internetowych, często innych twórców. W źródłach pojawiają się takie adresy jak polki.pl oraz zwierciadło - dla mnie osobiście od razu tekst traci na wiarygodności. Dodatkowo napisana jest dużą czcionką, z odstępami pomiędzy wierszami (to bardzo zły sposób na zwiększenie objętości tekstu). Autorka porusza kwestie m.in. soi, glutaminianu sodu, ale nie wyjaśnia dokładnie o co z tym wszystkim chodzi, jakie badania zrobiono, co zmieniło się w postrzeganiu. Jak oddziaływają na nasz organizm. Pisząc o cholesterolu, nie charakteryzuje rodzajów, które występują - podaje skróty i na tym się to kończy. O oleju kokosowym dowiadujemy się, że jest niezdrowy i tyle (tu polecam artykuł Damiana Parola - w porównywalnej ilości tekstu zawarł 100x więcej wiedzy). Nie ma informacji o temperaturze dymienia, dlaczego ważne są Omega 3 (sam rozdział o tłuszczach nie wyjaśnia nic). Pojawiają się truizmy: niektóre tłuszcze warto spożywać na surowo (jakie?), kasze to dobre źródło węglowodanów złożonych (jakie kasze?). Myślałam, że będzie to świetne kompendium wiedzy, z przykładami, dokładnym wyjaśnieniem wielu kwestii. Liczyłam na opisy mitów żywieniowych, może trochę informacji skąd się wzięły i dlaczego są mitami, a to wszystko poparte potężną bibliografią. Mocno się zawiodłam, chyba największym problemem jest, że czekałam na nią miesiąc czasu. Osobom, które nie mają pojęcia o zdrowym odżywianiu, namiesza w głowie jeszcze bardziej lub nie wyjaśni nic. Dietetyczka porównuje różne diety, ich kalorykę, ale w tabelach pojawiają się błędy - przy samym przeglądaniu książki, trafiłam na 2. Wszystkie przykłady, to ślizganie się po temacie i krótkie wspomnienie, dlaczego ta forma żywienia nie jest dobra. Brakuje mi tu przypominania i porównywania, ze zdrową dietą i wyjaśnienia na czym ta zdrowa dieta polega. Odnoszę wrażenie, jakby książka pisana była na szybko, by napisać jak najwięcej. Za cenę okładkową 39,99zł nie dostajemy nic satysfakcjonującego i wartego uwagi. Szkoda.

Z pracy pani Hanny Stolińskiej ''Zakłamane jedzenie'', tego się nie dowiesz. Dlaczego tak się dzieje, wytłumaczę za chwilę. Na przestrzeni kilku ostatnich lat mogliśmy zaobserwować, że wszyscy zdają się być ekspertami w kwestii racjonalnego odżywiania: dziennikarze, celebryci, aktorzy wygłaszające tyrady bez umiaru, kształtując przy tym nowe mody, trendy. Nie zawsze z korzyścią dla zdrowia i... portfela. Sięgając po tę pozycję spodziewałam się, iż uzyskam konkretne informacje. Spotkał mnie zawód. Książka jest słaba, czemu dziwię się, bo autorka jest osobą kompetentną i wykształconą w tej dziedzinie. Może pochwalić się dyplomem doktora nauk o zdrowiu, specjalizacja: dietetyka kliniczna. Tytuł tej broszurki brzmi jakby Stolińska zamierzała obalić żywieniowe mity. Lecz to tylko pozory, bo mamy dużo ogólników, banalnych informacji, nie wnoszących nic nowego. Sporo oklepanych sformułowań. Glutaminian sodu jest szkodliwy (odpowiada za ból głowy, uczucie niepokoju czy rozdrażnienia), niby o tym wszyscy wiemy, lecz dietetyczka nie powołuje się na żadne badania. Podobnie rzecz się ma, jeśli chodzi o przereklamowany olej kokosowy, znów nie dowiemy się, dlaczego powinniśmy go raczej unikać. Zapowiedzi brzmiały intrygująco, tylko na nich się skończyło. Irytuje duża czcionka znacznie wypełniająca strony, jakość wydania nie zachwyca. Specjalista w swojej dziedzinie winien odwoływać się do poważniejszych źródeł niż Zwierciadło czy polki.pl. Dywagacje liczą 299 str.(już z przypisami).Pani doktor bazuje głównie na stronach internetowych. Zdumiewa natomiast skąpa ilość fachowej literatury zamieszczonej na końcu. Solidna bibliografia ''została" w lesie. Z monografii naukowych występuje jedynie Toksykologia współczesna pod redakcją naukową Witolda Seńczuka. A to zdecydowanie za mało jak na wartościową publikację. Hanna Stolińska też zbyt dużą uwagę poświęca metodologii badań naukowych. Nie polecam.