Zakładniczka mafii (ebook)

Fajna książka do końca nie miałam pojęcia czy będą razem i szkoda że tylko jedna część ale warto przeczytać, Polecam wszystkim

Mam wrażenie że bohaterowie mają problemy z psychiką a główna bohaterka jest... Brak słów.

Nie,nie,nie,dawno nie czytałam tak kiepskiej książki.......

kiepska, często miałam wrażenie, że nastolatka to pisała.

Prosta, tandetna,wtorna, nudna i slabo napisana.

Mam tyle przemyśleń po lekturze, że najzwyczajniej w świecie musicie wybaczyć mi ewentualny chaos w przelewaniu myśli na papier. (Tudzież telefonowy notatnik ;) ) Po pierwszych kilkudziesięciu stronach chciałam już oskarżać główną bohaterkę o bycie głupią, bezmyślną trzpiotką i składać reklamacje do Autorki. Frustracja mieszała się z zaniepokojeniem i ciekawością czy w końcu coś w relacji głównych bohaterów ulegnie zmianie. Wyobraźcie sobie moją minę, gdy okazało się, że Autorka tak naprawdę wodzi nas od samego początku za nos. Przedstawia niezwykle rzeczywisty obraz sytuacji, w której jedno z bohaterów wydaje się ulegać naciskowi tej drugiej strony, by po chwili pokazać, że wykreowana przez nią postać pod żadnym pozorem nie jest słabsza i nie daje sobie w kaszę dmuchać. Jak urzeczona obserwowałam zmianę Becky, która rozgrywała się na kartach "Zakładniczki mafii". Dawno, bardzo dawno nie czytałam książki, w której miałabym do czynienia z tak silną i waleczną kobietą. Siła i determinacja tej zadziornej bestii rozłożyły mnie na łopatki. Niepozorna dziennikarka jest w stanie poruszyć niebo i ziemię, by dostać to, na czym jej zależy. W swoim postępowaniu nie przewiduje półśrodków- zgarnia to, co dla niej ważne i z uniesioną głową wychodzi jako zwyciężczyni. Główny bohater wzbudzał we mnie całą paletę emocji, w wielu momentach sprzecznych. W krótkim czasie oceniłam go jako człowieka okrutnego, podłego i do szpiku kości egoistycznego. Nie pojmowałam jego decyzji, uważając je za naprawdę godne potępienia. Z czasem jednak dostrzegłam, że każdy kij ma dwa końce. Lucasowi naprawdę daleko do ideału, gdyż ma na swoim koncie masę przewinień. Szybko jednak doszłam do wniosku, że większość jego decyzji podyktowana jest wyższymi pobudkami, jak na przykład troską o życie najważniejszych dla siebie osób. Wkurza, postępuje w sposób niezrozumiały dla czytelnika, ale i obnaża nam się jako wojownik stale walczący z dręczącymi go demonami. Maranzano to taki wilk w owczej skórze; groźny, nieprzewidywalny człowiek. Często zachowuje się tak, że można go z całych sił nienawidzić, po to by już po chwili kusić swoim łagodnym obliczem, dając nadzieję na szczęśliwe zakończenie. Zawsze to powtarzam: postaci mają wzbudzać emocje, ma się COŚ dziać. I tutaj to wszystko idealnie zagrało. Myślę, że pobiłam rekord, jeśli chodzi o czas czytania jakiejkolwiek książki. Dochodząc do zakończenia, strony jak gdyby przewracały się same, działo się tam bowiem wiele rzeczy przez które odłożenie lektury choć na krótką chwilę stało się zadaniem niewykonalnym. Autorka nie zanudza. Akcja mknie błyskawicznie już od pierwszych stron. Wydarzenia spadają na czytelnika jedno po drugim, za każdym razem bez litości zagarniając go w otchłań mafijnego świata. Jest dużo, szybko i konkretnie. Słowem: tak, jak ma być. Jeśli ktoś czyta moje recenzje to wie, że "Igrając z Szefem" przypadło mi do gustu, zdobywając moją sympatię. "Zakładniczka mafii" powala ją jednak na kolana (przepraszam Szefuńciu 😁). Dawno żadna mafijna książka nie zrobiła na mnie tak sporego wrażenia, bohaterowie nie mogli być lepiej wykreowani. Mamy tu do czynienia z całą gamą emocji! Będziemy się denerwować, śmiać i drżeć o życie niektórych postaci. Fabuła ani na chwilę nie pozwala zaczerpnąć oddechu i to właśnie to, za co tak bardzo pokochałam najnowszą książkę Ewy Maciejczuk.

Mafia, dziennikarstwo i niebanalne emocje? Tak, oto "Zakładniczka Mafii". Becky to ambitna dziennikara, której marzą się ważne tematy i awans. Czy chcecie osiągnięcia sukcesu będzie jej biletem w jedną stronę do niebezpiecznego świata, z którego nie ma wyjścia? Jej ex chłopak pomaga jej dostać się na imprezę miliardera Lucasa, gdzie liczy przeprowadzić interesujący wywiad, który stałby się trampolina dla jej kariery. Niestety oczekiwania bardzo często rozmijają się z rzeczywistością i tak też jest tym razem. Czasem chcemy za wiele, nie zauważając, że to co najbardziej potrzebne jest tuż koło nas. Tak było z Bekcy, która chciała większych zarobków i prestiżu, a w drodze po to straciła coś, co miała codziennie lecz nie doceniała- wolność. Lucas nie jest typowy przystojny milionerem. Jest mafiozem, a zadzieranie z takimi nigdy nie kończy się dobrze. Becky przekonała się w tym na własnej skórze, gdy została odurzona i uprowadzona. Mafioza i dziennikara? Ciekawe połączenie. Podoba mi się, że nie był to typowy przypadek, bycie w złym miejscu i czasie, jak to często się zdarza. Bekcy sama chciała iść na to przyjecie, choć oczywiście nie mogła przewidzieć konsekwencji. Podoba mi się okładka, taka mroczna, klimatyczna i nietypową. W książkach o mafiozach zwykle to on jest na okładce, a tutaj tylko ona. Plus za odmienność. Niestety nie urzekły mnie imiona, która są typowe, a ja uwielbiam gdy w książkach są nowe, nieznane, wyjątkowe imiona. Lucas okazuje się nie był tym najgorszym, bo jest jeszcze jego brat Michael, który sprawia że ta sytuacja jest jeszcze bardziej trudna i przerażająca dla Becky. Szybko następuje zwrot akcji, gdy Lucas chce, aby została z nim z własne woli. Trochę za wcześnie jej zapragnął, skoro kompletnie jej nie znał. Ta jedna rzecz mi nie pasowała. Jak mógł się w niej zakochać bez zbliżenia, bez szczerych rozmów? Nie za bardzo wierzę w miłośc od pierwszego wrażenia, chyba że jest naprawdę dobrze i wiarygodnie opisana. Tutaj myślę, że uczucia pojawiły się za wcześnie. Tylko czy to na pewno były uczucia? Z każdą kolejną strona było to coraz bardziej skomplikowane. Porwanie, uczucia i ciąża, a to wszystko jest przed połową książki? Zdecydownie nie można odmówić wrażenie, emocji i niespodzianek. Zaskakujący jest przeskok aż od dwa lata w środku książki, trochę to dziwne i nietypowe. Napewno doceniam odwagę w stosowaniu nieszablonowych wątków. Dzieje się bardzo dużo, chyba trochę za szybko. Chętnie przeczytałabym trochę spokojniejszych rozdziałów o tym jak powoli rozwijała się relacja Bekcy i Lucasa. Jest dużo wątków, mnóstwo akcji, szybkie tempo i zwroty wydarzeń, jednak czegoś mi tu brakuje... Jak na romans mafijny jest to w miarę lekka, nieprzewidywalna, zaskakująca lektura. Na pewno wyróżnia się spośród romansów mafijnych nie tylko okładka, ale niespodziankami w treści. Dziękuję za możliwość zrecenzowania książki, to była ciekawa przygoda ❤

,,Nagle orientuje się, że straciła coś, czego nie doceniała - wolność” Ona - dziennikarka, którą pęd do sławy zaprowadził w nieodpowiednie miejsce w nieodpowiednim czasie. On - niebezpieczny mafioso, który zawsze dostaje to czego chce, nie zważając jaką cenę przyjdzie za to zapłacić innym. Czy dwoje ludzi tak różniących się od siebie, stojących po przeciwnych stronach muru może razem napisać wspólną historię? ,,Zakładniczka mafii’’ to druga wydana książka na koncie Ewy Maciejczuk. Tym razem autorka postanowiła zmierzyć się z tematem mafijnym. I można by uznać jej książkę za udaną, gdyby nie fakt, że dzieje się w niej dużo i szybko. A nawet bardzo szybko, wprowadzając niezły chaos, co dla czytelnika może wydać się barierą nie do pokonania. W książce trafiamy na sceny seksu, które moim zdaniem było można ograniczyć. Lubię w romansach sceny dla dorosłych, jednak w tym przypadku i ja poczułam przesyt. A wiadomo, że co za dużo to niezdrowo. Bohaterowie irytowali mnie od początku do końca. Zdarza się, że na początku książki nie pałam sympatią do bohatera męskiego, jednak później to się zmienia. W tej książce nic takiego się nie zadziało. A szkoda bo mogła to być kolejna udana książka, do której chciałoby się wracać. Ogólnie rzecz ujmując, pomysł na fabułę fajny, jednak na tym koniec. Nie znalazłam w książce tego czegoś, co wywołałoby u mnie wielkie WOW. Jako fanka romansów mafijnych dam autorce duży kredyt zaufania, licząc że kolejna książka będzie lepsza. Wam jednak polecam przeczytać książkę Ewy Maciejczuk ,,Zakładniczka mafii’ i wyrobić sobie własną opinię.

Becky dziennikarka. Lucas Maranzano główna głowa mafii. Kiedy bohaterka ma szansę wejść na przyjęcie i zrobić kompromitujący reportaż nie wacha się ani chwili. Ale bohater szybko zaczyna działać i w momencie dziewczynę eliminuje i porywa. No i akcja się zaczyna. Dziewczyna jest przytrzymywana próbuje uciekać ale bez skutku. Oczywiście chwila moment uczucia pomiędzy bohaterami się rodzą. I nie spojrzeć wielki Pan mafia kocha dziewczynę. Ja nie znalazłam momentu kiedy on cos do niej zaczął czuć bo to była chwila moment. Ona pomimo strachu dostrzega jego drugie ja, sam na sam i mu się oddaje. Zakochuje się i pomimo że daje jej szanse na ucieczkę ona zostaje. Ja ciąży w książkach nienawidze a tutaj pojawia się w moment. Robi jej dziecko. To niestety nie dla mnie. Kolejna kwestia dużo scen z rana dzień dobry, wyspana? No nie tego było za dużo.. Czego jeszcze było za dużo? Jedzenia. Ciągle jedzenie śniadanie obiad. Jedź, jesteś głodna? To nic nie wnosiło a tylko przedłużało. Jako całe akcje mafii porwania tortury podobały mi się, trochę grozy i było boleśnie. Więc takie wątki na plus. Do tej pory jestem zmieszana bo pomimo wielu irytujących momentów były wątki które czytało się fajnie. Bohaterka pyskata co lubię ale za to sam bohater No trochę świrował ciężko mi było nad nim nadążyć. Widać że bohaterka chciała z niego zrobić twardego gangstera a w domu słodkiego misia ale to momentami się mieszało i fajne nie było. Na pewno książka na długo w pamięci nie zagości. Ale tak jak i z poprzednią książką autorki spędziłam fajnie czas.

Po bardzo zróżnicowanych opiniach nie wiedziałam czego się spodziewać po tej książce. Opis jest zachęcający i zdecydowanie nie przypomina ( całe szczęście!!! ) beznadziejnych 365 dni Lipińskiej. Jak dla mnie całkiem udana mafijna książka. Podoba mi się przemiana Becky. Lubię silne kobiety, które nie cofną się przed niczym żeby obronić swoich najbliższych. Oczywiście można się przy przepić do pewnych rzeczy. Na przykład do końcówki, która pozostawia wiele do życzenia. Jest jakby urwana. Ale ogólnie całkiem ciekawa opowieść.