Z dala od zgiełku (okładka  twarda, wyd. 04.2023)

Córka zachwycona. Polecamy

Ok

Anglia, XIX wiek. Betsaba Everdene dziedziczy farmę po zmarłym wuju. Wszyscy oczekują, że w niedługim czasie wyjdzie za mąż i zajmuje się wychowywaniem dzieci. Jednak ona, silna i inteligentna, nie zamierza wiązać się z żadnym mężczyzną. A o jej konkury startuje aż trzech: pasterz Gabriel Oak, sąsiad i farmer William Boldwood oraz sierżant królewskich dragonów, a przy tym wielki kobieciarz i hulaka - Franciszek Troy. Jak potoczą się losy Betsaby? Czy którychś z mężczyzn zdobędzie jej serce - z pozoru zimne i wyniosłe? I czy aby jej zachowanie względem konkurentów nie okaże się zgubne w swoich skutkach?…. . Czytujecie czasami klasyki literatury? Czy jednak to nie dla Was i wolicie gorące nowości wydawnicze? Ja lubię jedno i drugie, a przyznam szczerze, że właśnie klasyki postanowiłam sobie już jakiś czas temu nadrobić. . Powyższe wydanie #zdalaodzgiełku autorstwa Thomasa Hardy’ego to moje pierwsze zetknięcie się z tą powieścią, jak i samym Autorem. . To „portret niezależnej kobiety, która potrafi wybrnąć nawet z pozornie nieodwracalnych skutków źle podjętych decyzji. Klasyczna i jedna z najlepszych powieści w dorobku autora, obrazowo ukazująca przesądy i zwyczaje małej wiejskiej społeczności”. . Przyznam szczerze, że powieść bardzo mi się podobała. Mimo tego, iż zdarzenia rozgrywają sie w XIX wieku, to same zachowania ludzkie, uczucia, jakimi targają bohaterowie, są niezwykle aktualne. Temat - nieszczęśliwa miłość, jest jak najbardziej uniwersalny, pasujący do każdej epoki i miejsca. . To, co lubię w klasykach, to bardzo szczegółowe opisy i studium każdej postaci, które - uwaga!, tutaj wcale nie nużą, a wręcz przeciwnie - są idealnie wkomponowane i zapewniają odpowiedni klimat. Nie ma stagnacji, na prawdę dużo się dzieje, i ciekawie!, przez co nie ma się ochoty odkładać lektury na później, chce się od razu poznać zakończenie. . Ja jestem bardzo na tak i już zacieram ręce na kolejną powieść z tej kolekcji!

Każda epoka miała swoje buntowniczki, a to co je na przestrzeni wieków różni, to tylko konsekwencje tego buntu. Dziś to najwyżej społeczny ostracyzm, choć ograniczony do pewnego środowiska, w przeszłości mogła to być kara śmierci, zamknięcie w szpitalu psychiatrycznym czy kary fizyczne. Były jednak kobiety, które nie zważając na możliwe reperkusję, postępowały zgodnie z pewną ideą, zgodnie ze swoim sercem. Czy taka była właśnie Betsaba Everdene, młoda, nieco próżna kobieta, która miota się pomiędzy pragnieniem posiadania męża, a nie posiadania go, pomiędzy przyjemnością bycia zaślubioną, a lękiem związanym ze spędzaniem z kimś nieustannie czasu i byciem zniewoloną? Jedno jest pewne, Betsaba podejmuje decyzje, jakich nie podjęłaby większość kobiet – nie tylko odrzuca zaręczyny, ale także decyduje się na samodzielne zarządzanie farmą. O tym, jak wygląda jej życie, codzienność i dokąd te decyzje ją zaprowadzą przeczytać możemy w książce pt. „Z dala od zgiełku”. Autor, Thomas Hardy, stworzył portret kobiety niezależnej, hardej, a choć niekiedy traktuje swoją bohaterkę (i inne kobiety) nieco lekceważąco, zwracając uwagę na ich przywary, to z pewnością Betsaba jest kobietą nieszablonową (nawet, jak na współczesne czasy). Opublikowana nakładem wydawnictwa Replika książka to już klasyka, która doczekała się swoich ekranizacji, i nic w tym dziwnego, bowiem tak szczegółowo odmalowane postaci, otoczenie, słowa i gesty nawet, to doskonały materiał na scenariusz. Również książka jest ponadczasową, a choć niekiedy możemy skrzywić się czytając o rozterkach bohaterki, to z pewnością lektura zapada w serce. Betsabe poznajemy jeszcze Norcombe, u jej ciotki, pani Hurst. To właśnie tu spotyka ją pasterz, właściciel niewielkiego, zadłużonego jeszcze gospodarstwa, Gabriel Oak. Ten zbliżający się do trzydziestki farmer ciężko pracuje, by spłacić dług zaciągnięty na zakup majątku. Betsaba wydaje mu się idealna kobieta, by wypełnić jego życie. Niestety ona odrzuca jego oświadczyny, a niedługo później wyjeżdża do Weatherbury, gdzie odziedziczyła sporo ziemi po wuju. Na skutek tragicznego splotu okoliczności Gabriel niemal w jednej chwili traci wszystko – jego pies wyprowadza owce na pewną śmierć. Teraz Gabriel zostaje z długiem i bez stada, które miało przynosić dochód. Rusza zatem w świat za pracą, a przypadek sprawia, że trafia na targowisko w Casterbridge, kilka kilometrów od Weatherbury. Ostatecznie Gabriel znajduje zatrudnienie właśnie u Betsaby, która – zwolniwszy zarządcę za kradzież, sama postanawia zarządzać majątkiem. Czas nie wyleczył serca Gabriela z miłości i zostaje on najbardziej oddanym pracownikiem dziewczyny. Nawet wówczas, kiedy na skutek jej żartu – wysłanej kartki walentynkowej – Betsaba zaczyna się interesować majętny posiadacz ziemski, pan William Boldwood z tak zwanego Małego Weatherbury. Również on oświadcza się kobiecie i także on słyszy odmowę, ale Betsaba zostawia sobie furtkę, każąc czekać mężczyźnie na decyzję. W życiu Betsaby pojawia się również inteligentny i uroczy utracjusz , wojskowy Franciszek Troy, który obiecał małżeństwo już jej służącej. Każdy z tym mężczyzn jest inny, do każdego Betsaba ma inny stosunek, choć patrząc na jej zachowanie, trudno powiedzieć, czego naprawdę chce. Prawdopodobnie nawet ona sama nie jest w stanie zrozumieć swoich uczuć, stad można odnieść wrażenie, ze bawi się uczuciami Gabriela czy Williama. Jednocześnie, pomijając miłosne rozterki, dziewczyna musi zmagać się z codziennością i jej wyzwaniami, zaś życie na farmie jest ich pełne. Mimo tego rozedrgania głównej bohaterki lektura napełnia nasze serca spokojem. Wszystkie te opisy przyrody, atmosfera książki, toczące się zgodnie z rytmem przyrody życie, pozwalają nam odetchnąć i trwać w zachwycie nad słowami. To piękna książka, zwłaszcza dla miłośników klimatów w stylu Jane Austen, po przeczytaniu której chyba pokuszę się o obejrzenie ekranizacji.

„Z dala od zgiełku” Thomasa Hardy'ego mogłoby mieć podtytuł „Opowieść o kobiecie niezależnej”. Taka jest niewątpliwie bohaterka książki, Betsaba Everdene. Znajdziemy w niej niewiele cech bohaterek klasycznych powieści romantycznych. Betsaba potrafi złapać życie, za przysłowiowe rogi. Stara się sama zarządzać rodzinną farmą, a poszukiwanie męża nie przysłania jej oczu, a – to należy podkreślić – akcja książki ma miejsce w XIX wieku. Niemniej pojawiają się kandydaci do ręki kobiety i jest ich aż trzech. Czy piękna Betsaba posłucha głosu serca, czy rozumu? Czy wygra namiętność, a może chłodne wyrachowanie? Jedna kobieta, trzech mężczyzn i trzy obliczana miłości. Początki czytania powieści „Z dala od zgiełku” były koszmarne. Styl Thomasa Hardy'ego może nie jest wybitnie archaiczny, ale autor pisze dość „rozwlekle”. Obszerne opisy sprawiają, że mamy wrażenie, że historia jest przedstawiana „na okrętkę”, a akcja się nie zawiązuje. I faktycznie trwało to trochę zanim „zaskoczyło”. A jak już „zaskoczyło” to pokochałam tę powieść miłością szaleńczą. Opisana historia jest pozornie sztampowa, ale nie dajcie się temu zwieść. Thomas Hardy stworzył fantastyczną bohaterkę. Kobietę wyjątkowo silną, której siła emanuje na otoczenie. Czy będzie gotowa z tej władzy zrezygnować. Narrator w powieści stwierdza: „Kobieta silna wyrzekająca się lekkomyślnie swej siły gorsza jest od kobiety słabej, która nigdy tej siły nie posiadała”[1] I to jest prawda. Silną kobietę ciężko ujarzmić. Ona nie wyrzeknie się tak łatwo mocy, której jest świadoma. Nie ugnie się konwenansom. Jeżeli nawet podda się chwili słabości, podniesie się i wyciągnie wnioski z tego co się wydarzyło. Dzięki temu będzie mądrzejsza i jeszcze silniejsza. Gdzieś w tych obszernych opisach Thomas Hardy zawarł fantastyczną historię romantyczną i nieromantyczną. Romantyczną, bo w końcu o miłości, jednak autor podkreśla nie tylko jej wymiar duchowy, ale też jej wpływ na naszą codzienność. Akcentuje to, jak wygląda życie bohaterów i ich relacje z otoczeniem, w konsekwencji podjętych decyzji. Dodaje do tego lekko awanturniczego ducha, co niewątpliwie dodaje powieści „rumieńców”. Bardzo lubię tzw. klasykę literatury, ale Thomas Hardy był dla mnie zawsze wyzwaniem. Pod względem stylu czyta się książki jego autorstwa gorzej niż np. Jane Austen lub Charlesa Dickensa. Jest w nich coś co wystawia cierpliwość współczesnego czytelnika na próbę. Ale warto. Thomas Hardy ma dar kreowania niezwykle wyrazistych postaci. Ja bardzo chciałam poznać ich losy i nie zważałam na niedogodności, a tak właściwie to kompletnie o nich zapomniałam. 1 Thomas Hardy, „Z dala od zgiełku”. Przeł. Różna Czekańska-Heymanowa, wyd. Replika, Poznań 2023, s. 212.