Wyskok (okładka  miękka, wyd. 04.2017)

P.K, dziewczyna chcąca uwolnić się od rzeczywistości, problemów w szkole, w domu, braku zaufania rodziców i przede wszystkim uczelni z internetem, przynajmniej na jakiś czas. Postanawia wyruszyć w podróż w nieznane, bez żadnego celu, do którego miałaby się udać. Jedyną zaplanowaną częścią jej planu jest możliwość wspinania się po prawdziwych skałach liczących kilkadziesiąt stóp. Jednak nie chce jechać sama, a ani jeden z jej przyjaciół nie jest w stanie wyruszyć razem z nią. Wtedy poznaje Zwierzaka, chłopaka, który odbierany jest przez innych jako szaleniec, ktoś komu nie powinno się ufać. Mogłoby przyjść nam do głowy, że dziewczyna niczego się nie nauczyła, no bo jak? Wyjazd z kimś kogo widzi się po raz pierwszy na oczy? P.K. jednak decyduje się wyruszyć z nim w wyprawę, a raczej ucieczkę. http://timeofbook.blogspot.com/2017/06/51-wyskok.html

Fabuła "Wyskoku" bazuje na młodzieńczych problemach, ale przede wszystkim dotyka ważnego aspektu - porozumienia międzyludzkiego. Stopniowo wszystko nabiera sensu, a dziwnie splecione losy P.K. i Zwierzaka nie wydają się sztucznie wykreowane przez Elisę Carbone. Udaną okładkę psuje dziwna czcionka, która może sugerować infantylność tej książki. Nic bardziej mylnego, fabularnie to przyzwoita pozycja, ale w warstwie psychologicznej jest bardzo wartościową książką. To nie jest prosta historia miłosna zamknięta na etapie młodzieńczego i naiwnego uczucia. Ta głębsza warstwa opowieści pozwala na odblokowanie dużej dozy empatii i otwarcie szufladek naszego umysłu i to jest największa wartość płynąca z lektury „Wyskoku”. Całość recenzji na zukoteka.blox.pl

http://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2017/04/co-bys-zrobi-gdybys-sie-nie-ba.html Ksiażka, przy której trzeba zrobić cały termos kawy, bo nie można się oderwać i nie trzeba być weteranem w wspinaczce górskiej, żeby świetnie się bawić! Polecam serdecznie!