Wszystko co powiesz (okładka  miękka, wyd. 11.2020)

To nie jest zdecydowanie książka do takiego "poczytywania" sobie w wannie. Jest ambitnie i wymagająco. Autorka zastosowała bardzo ciekawy zabieg- jedno zdarzenie, a dwa alternatywne zakończenia, w zależności od decyzji podjętej przez główną bohaterkę. Ale te dwie alternatywne rzeczywistości, które dzieją się na przemian powodują, że można się pogubić. Ja się parę razy pogubiłam i nie wiedziałam, czy to ZATAIĆ czy UJAWNIĆ. I trochę odebrało mi to przyjemność czytania. Ale to może ze mną coś jest nie tak. . Podobało mi się za to przedstawienie stanów emocjonalnych głównej bohaterki. Kiedy odkrywa, że lubi rzeczy banalne, mało ważne, że lubi po prostu nic nie robić, nie ma żadnego powołania ani czegoś, co ją określa. Już na starcie jest życiowym przegrywem, który unika wszystkiego, co ważne. Coś mi to przypomina. . Wchodzimy w psychikę głównej bohaterki. I to wchodzimy głęboko. Obie perspektywy - zataić i ujawnić pokazują, jak łatwo z każdą chwilą coraz mniej czuć się człowiekiem, jak złe emocje potrafią zniszczyć, a nieczyste sumienie, wstyd, rozczarowanie, smutek- całkowicie odmienić widzenie świata. . Styl autorki jest specyficzny. Jest wnikliwie, drobiazgowo, dogłębnie. Nie jest prosto i lekko. Samo się na pewno nie czyta. Trzeba się skupić. I chociaż poprzednie książki autorki podobały mi się zdecydowanie bardziej, to myślę, że ta również zasługuje na uwagę. Poczytując w wannie, można zwyczajnie zasnąć. Ale czytając w bardziej odpowiednim miejscu- można mieć satysfakcję. Ja mam wielką - że udało mi się ją po prostu przeczytać. .  https://www.instagram.com/ananke144_czyta/

Zupełnie nie rozumiem zachwytu nad tą książką, bohaterka nijaka i męcząca zero napięcia... Nuda

Polecam książkę

Super

Ależ to była dobra książka, uwielbiam takie pozycje przy okazji czytania których, mogę postawić się na miejscu bohaterki. Bardzo ciekawa konstrukcja oraz fabuła książki, czytelnik do samego końca nie wie jaką decyzję podjęła główna bohaterka. Ponieważ historia prowadzona jest na dwóch płaszczyznach w zależności od podjętej decyzji, którą wybrała Joanna. Nie chciałabym dużo zdradzić o tej książce, mogę powiedzieć tylko tyle, wieczór, niepokojący facet zaczepiający w barze, powrót do domu, czyjeś kroki nieopodal, pchnięcie, schody, niewłaściwa osoba. Czasami popełniamy błędy, ale czy tak poważne można wybaczyć? Co wybrać, przyznanie się do błędu czy może zatajenie? Przyznam się szczerze, że momentami sama zastanawiałam się jakbym postąpiła i zagłębiając się w lekturę moje zdanie ciągle się ulegało zmianie. Niesamowita, intrygująca wciągająca od pierwszych stron, ale uwaga ostrzegam nie oderwiecie się od niej póki jej nie skończycie. Radzę szybko ją kupować, aby nikt jej wam nie sprzątnął sprzed nosa!

Jeden błąd, kilka sekund na podjęcie decyzji i konsekwencje, które zostaną z tobą na zawsze. Którą drogą pójdziesz? Jakiego wyboru dokonasz? Czy zostaniesz i zmierzysz się z karą czy uciekniesz i będziesz liczyć na to, że nigdy cię nie znajdą? “Wszystko co powiesz” to kolejny tytuł, którym autorce udało się zdobyć moje serce. Jej poprzednią powieść wspominam bardzo ciepło, ale ta wywarła jeszcze większe wrażenie i pozostawiła jeszcze większe uczucie satysfakcji. To jedna z tych książek, jakich nie sposób tak po prostu odłożyć na półkę, przede wszystkim za sprawą pytań, wątpliwości i refleksji, które pojawiają się w głowie podczas lektury. Nowa powieść McAllister zdecydowanie nie należy do typowych thrillerów. Owszem, nie brakuje w niej napięcia, poczucia zagrożenia, czy zwrotów akcji, odniosłam jednak wrażenie, że emocje bardziej opierają się na decyzjach głównej bohaterki, jej rozterkach i uczuciach niż na tym, co rzeczywiście wydarzyło się na stronach książki. W żadnym razie nie okazało się to dla mnie problemem, autorka bowiem zostawiła mi sporo miejsca na własne przemyślenia, subtelnie zachęcając do postawienia się na miejscu Joanny. Najciekawsze jednak jest to, że ja wciąż nie wiem, co bym zrobiła. Fabuła „Wszystkiego co powiesz” została zbudowana wokół jednej decyzji, której podjęcie przewróci całe życie głównej bohaterki do góry nogami. To decyzja, od której nie będzie już odwrotu, a niezależnie od tego, co zrobi kobieta, czekają ją konsekwencje. Choć każdy z nas mierzy się czasami z takimi wyborami, konieczność choćby chwilowego zajęcia jej miejsca wzbudziła we mnie strach i obawę, a przedstawiana kryzysowa sytuacja była dużym źródłem napięcia. Choć, jak już wspomniałam, zdecydowanie nie jest to typowy thriller, to emocji dostarczył mi tak wiele, że nie zamieniłabym tej lektury na żadną ze znanych mi mrocznych historii. McAllister fantastycznie pokazała, jakie emocje targały Joanną. Na naszych oczach rozgrywał się prawdziwy dramat, a każdy element tego widowiska poruszał do głębi. Całość wydała mi się tak realna i autentyczna, jakby autorka opowiadała o sytuacji, której świadkiem była lub którą sama przeżyła. Czytałam zachłannie, niecierpliwie, z zapartym tchem, nie zdając sobie sprawy, jak może zakończyć się ta historia. Wina i kara zaprzątały moje myśli aż do ostatniej strony nie pozwalając ani na chwilę zrezygnować z lektury. Świetny pomysł i znakomita narracja nie stanowiłyby jednak tak zgrabnego połączenia, gdyby ta historia została przedstawiona w inny sposób. McAllister bowiem pokazuje nam dwie możliwości, zależnie od tego, jaką decyzję podejmie główna bohaterka. Śledzimy zatem dwie intrygujące opowieści, nie mogąc zdecydować, którą z nich jest lepsza. A w każdej z nich pisarka przechodzi samą siebie. „Wszystko co powiesz” to cudowna, emocjonalna, pełna napięcia książka. Szalenie realna, bardzo życiowa i głęboko poruszająca. Byłabym bardzo szczęśliwa, gdyby każda czytana przeze mnie powieść dawała mi tak wiele.

Kiedy widzę thriller, to... tak, święcą mi się oczka. To zdecydowanie jeden z moich ulubionych gatunków, a kiedy jeszcze dołożyć świetną okładkę, zachęcający opis, to sięgam z chęcią nie zważając na to, czy książka będzie dobra. W końcu okaże się to w trakcie lektury. Jak to było z tą konkretną? Wyobraźcie sobie sytuację, kiedy to idzie za Wami w nocy mężczyzna. Strach oblatuje i większość z nas pewnie przyspieszyłaby kroku, może zaczęła uciekać lub wezwała pomoc, ale nie tym razem. Główna bohaterka odwraca się gwałtownie na schodach i odpycha mężczyznę, który jak się jej zdaje, coraz szybciej za nią idzie. W te sposób staje się osobą, która doprowadziła do jego śmierci, bo spada on ze schodów i niestety, ze skutkiem śmiertelnym. Pojawia się zatem pytanie: co teraz? Uciekać, wzywać pomoc, zgłosić się na policję? Mieć nadzieję, że nikt nie zauważył nic podejrzanego i uznane zostanie, że sam spadł z tych schodów? Pojawia się dylemat moralny. I pytanie raczej powinno się pojawić: czy masz sumienie, aby uciec i przejść z tym do porządku dziennego? Muszę przyznać, że pomysł na fabułę świetny. W thriller został wpleciony wątek, który sprawia, że czytelnik zaczyna się zastanawiać nad tym, do czego właściwie zdolny może być drugi człowiek. Czy jest on zwyczajną osobą, którą spotykamy codziennie, czy może wręcz przeciwnie, kryje w sobie tajemnice? No i przejdźmy do konkretów. Właśnie ten początek, kiedy wszystko się zaczyna jest niesamowicie wciągający. Przyznam się, że założyłam od razu, że pochłonę tę książkę na raz. Takie miałam pierwsze odczucia. Czy słusznie? No nie do końca. W pewnym momencie miałam wrażenie, że Autorka próbowała dobijać ilość znaków do wyznaczonego minimum i śmiało można by wyrzucić część opisów z książki i wtedy akcja byłaby o wiele dynamiczniejsza, a co za tym idzie, bardziej trzymająca w napięciu, powodująca, że po ciele przebiega dreszcz. Owszem, przebiega, ale tylko na początku. Natomiast muszę powiedzieć, że narracja była dla mnie naprawdę świetnie poprowadzona. Główna bohaterka, jako osoba, której oczami obserwujemy całą akcję jest tak wykreowana, że czuje się, jak by się ją znało, jak by się stało tuż obok niej. Za to ogromny plus. I to tyle. Pozostali bohaterowie są płascy. Ot, są, bo są. Bo byli potrzebni w konkretnym celu, ale żeby to były postacie, które wzbudzają emocje? Nie. W sumie ciężko mi ocenić tę książkę. Z jednej strony mi się podobała, z drugiej jednak odczuwam pewien niedosyt. Dlatego jeśli miałabym polecić to osobom, które lubią klimat dreszczowca, ale ten spokojniejszy. Nie ma tutaj wielkiego wow, ale myślę, że to taka książka, która u mnie ma 6/10 gwiazdek :) Wydawnictwu Prószyński i S-ka bardzo dziękuję za egzemplarz!

"Wszystko co powiesz" Gillian McAllister 5/5* "Aż dziwne, jak wielka jest różnorodność złych emocji. To wachlarz o rozpiętości skrzydeł albatrosa. Paskudny ból nieczystego sumienia, od którego przewraca się w żołądku. Głucho tętniący wstyd. Gorące rozczarowanie, które podpełza powoli i wyciska łzy z oczu. Głęboki pulsujący smutek. Tęsknota za drugim człowiekiem, tak olbrzymia, że odmienia widzenie całego świata. Przerażająca pustka samotności." Jest późny wieczór, Joanna wraz ze swoją przyjaciółką Laurą sączą drinki w barze, nieznajomy mężczyzna postanawia do nich dołączyć. Niewinny flirt przeistacza się w nadgorliwe wręcz napastowanie seksualne, dziewczyny postanawiają więc opuścić lokal. Gdy się rozdzieliły Jo usłyszała odgłos kroków - ktoś ją śledził. W jej głowie pojawiła się cała masa myśli, świadczących o tym, iż jest to nieznajomy z baru. Szybko się odwracając odepchnęła go, a ten z impetem spadł ze schodów lądując twarzą w kałuży na chodniku. Jo staje przed dylematem moralnym - uciekać czy zadzwonić na numer alarmowy. Te minuty zawahania wprowadzą ją w nie lada problemy. Cała sytuacja wymyka jej się spod kontroli. A Ty jak myślisz, która z wybranych opcji zagwarantuje jej lepszą przyszłość? Pierwszy raz spotkałam się z taką konstrukcją książki, gdyż autorka postanowiła przedstawić nam nie jedną, a dwie opcje tego "co by było gdyby". "Ujawnić" i "zataić" to rozdziały naprzemiennie przewijające się na stronach książki prowadzące dwojako do zakończenia tej kuriozalnej sytuacji. Poznajemy sytuację rodzinną bohaterki, jej rozterki, wiele przemyśleń prowadzących do jej paranoi, co udziela się czytelnikowi. Cały czas zastanawiamy się razem z nią czy dobrze robi, współczujemy jej i chcemy jakkolwiek dopomóc. Każdej zbrodni musi towarzyszyć kara, co jest tutaj idealnie odwzorowane, jest ona nieunikniona. Po ostatnich cięższych pozycjach, które doprowadziły moje nerwy do totalnego zszargania, potraktowałam "Wszystko co powiesz" jako przyjemną odskocznię. Jestem przekonana, iż ta książka spodoba się każdemu wielbicielowi obyczajówek oraz thrillerów psychologicznych.

"Takie jest życie. Niedoskonałe, tak jak i ludzie." Joanna Olivia wiedzie spokojne i beztroskie życie. Ma męża, którego uwielbia. Plany na bliżej nieokreśloną przyszłość. Ma przyjaciół, bliższych czy dalszych. Nie ma za to większego celu w życiu i determinacji, dzięki której mogłaby się gdzieś spełniać. Jest beztroska i pełna pomysłów na to, co mogłaby robić w przyszłości. Niestety pewnego wieczoru przyszłość postanawia sobie zadrwić z Joanny... Wracając ze spotkania z przyjaciółką, kobieta postanawia samotnie wrócić przez park do domu... Słysząc kroki za sobą, jest przerażona i niewiele myśląc odwraca się i popycha człowieka, który spada ze schodów. I tu zaczyna się cały majstersztyk tej opowieści! Co zrobi główna bohaterka? Czy zostanie, wezwie służby, zacznie udzielać pierwszej pomocy i tym samym przyjmie odpowiadzialność za swój wybór? Czy ucieknie, nie powie nikomu i pozwoli, aby strach i wyrzuty sumienia rujnowały jej życie, jej relację z mężem, rodziną i przyjaciółmi. Jedno w tej książce jest pewne - każda decyzja niesie za sobą odpowiedzialność. Ważne jest oczywiście, jaką decyzję podejmiemy w życiu w danym momencie, jednak kara jest nieunikniona. Najciekawsza i najbardziej zaskakująca w tej książce jest właśnie jej konstrukcja. Nie spotkałam się do tej pory z takim poprowadzeniem narracji. Napięcia dużego może tu nie ma, za to jest mozolne prowadzenie czytelnika przez meandry myśli głównej winowajczyni, czy też ofiary systemu brytyjskiego prawa. Bo okazuje się, że to prawo czasem sprzeciwia się człowiekowi uczciwemu i karze go za dobry uczynek. Z drugiej strony widzimy też jak wyrzuty sumienia potrafią uprzykrzyć ludzką codzienność i zasiać ziarno niepewności w naszej egzystencji. Która decyzja podjęta przez Joannę jest właściwa? Co ja bym zrobiła? Jaką decyzję bym podjęła? Zataić czy ujawnić? Jedno jest pewne - pytania egzystencjalne po lekturze tej książki nadal odbijają się w mojej głowie!

Jo - młoda bibliotekarka, "szczęśliwa" mężatka. Jak co piątek wybrała się razem ze swoją przyjaciółką Laurą do baru. Niestety tym razem wspólny wypad nie jest za bardzo udany. Na miejscu przez cały czas zaczepia je pewien mężczyzna. Gdy postanowiły zakończyć wieczór, pożegnały się przed lokalem i każda z nich udała się w stronę swojego domu. Wieczór ten okazał się tragiczny w skutkach dla jednej z nich. Jo idąc do domu słyszała za sobą kroki. Ciemno na ulicy i głowa pełna myśli. Czy to ten facet z baru mnie śledzi? Zaniepokojona dzwoni do męża Raubena, jednak połączenie zostaje przerwane, a kroki stają się coraz bardziej słyszane. Kątem oka zauważa pewien szczegół, który kojarzy jej się z napastującym w barze mężczyzną. Nie zastanawiając się zbytnio popycha mężczyznę, a ten spada ze schodów. Teraz Jo staje przed wyborem: uciec i udawać, że w ogóle jej tam nie było, czy zostać i wezwać służby? Jak Ty byś postąpił? Co się stanie z Jo, gdy dokona już tego "jedynego" wyboru? Książka napisana bardzo ciekawie, czyta się ją lekko i do tego rozbudza w człowieku skrajne emocje ukazując bohaterkę w różnych aspektach. Z jednej strony widzimy jej dalsze losy w momencie zatajenia prawdy, a z drugiej jej ujawnienia. Czytając ją człowiek zastanawia się jak sam by postąpił gdyby znalazł się w takiej sytuacji. Dla mnie zakończenie było zaskakujące. Krótko podsumowując: książka podobała mi się i chętnie sięgnę po inne pozycje tej autorki :) Polecam.