Więzi Krwi. Przysięga. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 07.2023)

W ostatnim czasie często sięgam po literaturę YA w klimatach fantasy, skuszona w większości przypadków zatrzęsieniem „polecajek” w mediach społecznościowych. Widząc ciągle te same, powtarzające się schematy, kopiowanie do znudzenia postaw bohaterów niemal 1:1, sztuczne wciskanie w treść ukrytych podtekstów i kontrowersji – wyłania się konkluzja, że w fantastyce, zwłaszcza tej lżejszej, mamy coraz mniej fantastyki, a więcej pogoni za sensacją, niepotrzebną pikanterią i promowaniem toksycznych zachowań. Dlatego cieszę się niezmiernie, że powstają jeszcze takie pozycje, które łamią te schematy, a jednocześnie pozostają „na czasie” i zawierają klasyczne elementy kojarzone z gatunkiem. Gwarantują lekką rozrywkę i uczucie błogiego zrelaksowania podczas lektury, dając pewność, że nie będziemy niemiło zaskoczeni. Jak to jest możliwe? W powieści Emilii Kolosy poznajemy Cassidy, córkę mistrza gildii zabójców, która –zdradzona przez własnych braci – musi uciekać i walczyć o przetrwanie. Chęć odzyskania dobrego imienia i powrotu do rodzinnych stron wiąże się z wyruszeniem w niebezpieczną podróż, by pozyskać sojuszników. Towarzyszyć jej będą wierni kompani z gildii oraz zagadkowy rycerz zakonu, który (nie wiedzieć czemu) postanowił spleść swoje życie z losem wygadanej, krnąbrnej dziewczyny. Jaka jest wartość prawdziwej przyjaźni? Jak potężna moc drzemie w złożonej przysiędze i jakie będzie miała ona znaczenie w dążeniu do upragnionego celu? „Jej twarz i burza niesfornych loków sprawiały, że wyglądała bardzo dziewczęco i niewinnie. Czar pryskał, gdy tylko otwierała usta.” Pierwszym pozytywnym i ważnym aspektem tej opowieści jest kreacja głównej bohaterki. Zapomnijmy o mdłych, przesłodzonych Mary Sue, które wyglądają jak przemielone przez setki instagramowych filtrów lalki, marzą o bosko dopakowanym księciu i podejmują durnowate decyzje, by potem odkryć w sobie jakieś superpochodzenie lub cały wachlarz wyciągniętych z kapelusza supermocy. Cass to swojska, normalna dziewczyna, która potrafi sama o siebie zadbać, a dobre maniery i trzymanie języka za zębami to nie jej bajka. Oj, początkowo jej zachowanie może wydać się denerwujące, a nawet infantylne. Autorka zaryzykowała i zaprezentowała postać inną, niż oczekuje tłum: uroczą w specyficzny sposób, zabawną, niesforną i pewną siebie. Drugie skrzypce w historii grają: barwna drużyna zabójców, posępny rycerz rozwijający skrzydła z rozdziału na rozdział oraz moja ulubiona postać – charyzmatyczna czarodziejka, która zapewne dużo namiesza w przyszłości. Fantastyczny świat odsłaniany jest stopniowo. Mimo że możemy poczuć się nieswojo, że zostajemy od razu wrzuceni w sam środek akcji, warto uruchomić cierpliwość – na wszystkie odpowiedzi przyjdzie pora. Treść jest pełna akcji, intryg i zawirowań w przemianie samej Cassidy. Wszystko to przeplata się z odrobiną humoru i delikatnie zarysowanym wątkiem miłosnym. To dla mnie duży plus, ponieważ takie motywy w fantastyce należą do moich ulubionych. A na dodatek kandydat na książkowego męża nie jest ZNOWU toksycznym bucem, mrocznym księciem czy tam innym skrzydlatym dziadem –szczyt szczęścia został więc osiągnięty. Kyle to instygująca postać, urzekająca skromnością i mająca swoje tajemnice. Jego rozwój jest jednak autentyczny, a wszelkie nieścisłości dotyczące podejmowanych decyzji w końcu spotkają się z wyjaśnieniami. Czyta się płynnie i nie trzeba robić przystanków. Równe tempo i konsekwencja w prowadzeniu fabuły to kolejne ogromne pozytywy, chociaż zdaję sobie sprawę, że miłośnicy licznych plot twistów, eksplodującego rozmachu i bardziej dynamicznych wydarzeń mogą poczuć znużenie lub zniecierpliwienie. Podsumowując: nastawiłam się na lekką opowieść i nie zawiodłam się, głównie za sprawą przeważających plusów takich jak: przyjemność czytania, zadziorna i charakterna protagonistka, nienachalny wątek miłosny „slow burn” oraz dopracowane postacie drugoplanowe. Na momenty zawahania czy drobne błędy przymykam oko, gdyż zostają sprowadzone na margines wraz z rozwojem historii. Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na kontynuację i przekonać się na własnej skórze, jakie zwariowane pomysły trafią do głowy poznanych bohaterów. Nawiasem mówiąc – końcówka nie pozbawia mnie złudzeń, że tak właśnie będzie.

Jeśli uwielbiacie motywy inspirowane Irlandią, kochacie postać Meridy Walecznej, ale w wersji przeznaczonej dla dorosłego czytelnika i lubicie przystojnych rycerzy, którzy rzucają wszystko, by bronić silnych protagonistek o ognistych włosach z niewyparzonym językiem, to jest to pozycja, której absolutnie nie możecie przegapić! Już od samego początku zostajemy wrzuceni w wartki wir akcji – świat Cassidy, córki przywódcy gildii zabójców i jego przyszłej następczyni, legł w gruzach. Utraciła dom i rodzinę za sprawą zdrady własnego brata w dodatku oskarżona o morderstwo ukochanego ojca. Na szczęście ma grono bliskich przyjaciół, którzy, przekonani o jej niewinności, ruszają wraz z nią w pełną niebezpieczeństw podróż mającą na celu odzyskanie utraconego honoru dziewczyny oraz wpływów, które jej się należą. Historia Cassidy zaczyna się tam, gdzie swój początek mają wszystkie świetne powieści drogi – w samym centrum chaosu. Jednak cały ten chaos został fenomenalnie okiełznany i przedstawiony przez naszą drogą Autorkę. Bo czytając “Więzi Krwi” od razu widać, że Emilia miała plan na swoje dzieło od pierwszych kartek do samego końca. Wszystko w tej opowieści ma sens, nic dla czytelnika nie wydaje się niejasne lub zagmatwane, a jednocześnie fabuła jest niezwykle wciągająca i pełna ciekawych, emocjonujących wydarzeń. Dynamika powieści sprawia, że przez tekst po prostu się płynie, nie mogąc oderwać się od ciekawego świata pełnego barwnych postaci, który wykreowała Autorka. Bohaterowie to absolutnie najjaśniejszy punkt całej książki. Przede wszystkim cudowna Cassidy, protagonistka o ognistych włosach i równie gorącym temperamencie, która z dumą niesie na swych barkach stworzoną przez Emilię fabułę. Mimo że to postać silna, bezkompromisowa i niezwykle uparta, ani razu w trakcie lektury nie wywołała we mnie irytacji. Nie jest to bohaterka, która w niespodziewany sposób osiąga wszystko, czego pragnie, ciągle ujawniając coraz to nowe zdolności, które czynią ją niepokonaną (taki typowy schemat w wielu powieściach fantasy). Cassidy wszystko zawdzięcza uporowi, a przede wszystkim swojej niezastąpionej kompanii, która wspiera ją na dobre i na złe. Bohaterce świetnie partneruje główna postać męska, czyli rycerz Kyle, którzy porzuca swój zakon, by chronić tę małą, upartą choleryczkę. Ich relacja… to jeden z moich ulubionych wątków w książce. Oczywiście “Więzi Krwi” nie są romansem, ale w tej powieści pełnej akcji, świetnych scen walki i morderczych intryg, historia miłosna wyszła Autorce po prostu przepięknie. Relacja Cassidy i Kyle’a rozwija się w idealnym tempie, świetnie spajając wydarzenia w powieści i fantastycznie zamykając całą historię w jedną całość. Na uwagę zasługują także pozostałe postacie z ekipy Cassidy, bo Autorka nie potraktowała ich po macoszemu, pozwalając czytelnikowi zżyć się z każdym z nich, a mamy tutaj barwną paletę charakterów – od zabójców, po czarodziejkę czy elfkę. Ich historia to piękna pochwała przyjaźni, zrozumienia i stania za sobą murem w każdej sytuacji. Choć oczywiście to nie jest cukierkowa opowieść pełna wzajemnego słodzenia, bo w “Więziach…” nie brakuje także brutalnych scen, scen przeznaczonych dla dojrzalszych czytelników, a nawet odrobiny “niegrzecznego humoru”. Emilia naprawdę fantastycznie zbalansowała w swojej powieści wydarzenia pełne akcji i dramatyzmu z OGROMNĄ dawką humoru, który pozostawi Was z uśmiechem na ustach jeszcze przez długi czas po odłożeniu książki. Zakończenie powieści mnie usatysfakcjonowało, bo “Więzi…” nie są dłużącym się wstępem do całej serii książek. To spójna historia, która daje solidne podwaliny do kolejnych tomów, ale jednocześnie w pełni satysfakcjonuje słodko-gorzkim zakończeniem (z delikatnym naciskiem na słodko). Na koniec nie mogę nie wspomnieć o wydaniu tej książki. Bo Emilia nie dość, że jest utalentowaną pisarką, to także ma niesamowity talent graficzny i sama zilustrowała swój debiut. Jest to dzieło naprawdę w pełni autorskie, na każdej stronie widać olbrzymie zaangażowanie i Autorki i wydawnictwa, by “Więzi Krwi” były naprawdę wyjątkowym nabytkiem w biblioteczce każdego czytelnika. [współpraca reklamowa z Autorką] IG: lexywish_bookstagram

"Więzi krwi" Emilii Kolosy to historia, którą dosłownie się pochłania, pomimo że jest to cegiełka i to dosłownie. Historia opowiada o Cassidy Hervor, która z pomocą przyjaciół chce oczyścić swoje imię i pomścić ojca. Na swojej drodze spotyka Kyle'a, rycerza zakonu Eileen, który dzięki niej zmienia się i odnajduje na nowo cel w życiu. Opowieść wciąga już od pierwszych stron i naprawdę nie można się przy niej nudzić. Jest wiele zabawnych fragmentów, przy których nie raz się uśmiechnęłam, ale pomimo humoru nie brakuje również refleksji na temat życia, przyjaźni, rodziny czy lojalności. Dzieje się naprawdę wiele i co prawda nie ma wiele magii, ale są na przykład orki, elfy czy czarodzieje. Jednak największą zaletę stanowią zdecydowanie bohaterowie, których można kochać albo nienawidzić. Przy pierwszym czytaniu tej historii Cass była dla mnie bardzo irytującą postacią, zachowuje się często bardzo dziecinnie, ale teraz przy drugim czytaniu może nie darzę jej wielką sympatią, ale doceniam, jak przechodzi przemianę, jednocześnie dalej pozostając Cass. Jednak zdecydowanie na większe brawa zasługuje proces rozwoju Kyle'a, który początkowo niezwykle zimny i małomówny z czasem staje się częścią tej dziwnej rodzinki, którą stanowi grupa Cassidy. Jego poczucie humoru trafiło do mnie najbardziej. Schody w lesie to dalej mój ulubiony żart. Ci, którzy przeczytali będą wiedzieć, o co chodzi. Ale są także bohaterowie bardziej drugoplanowi, ale również bardzo dobrze skonstruowani. Osobiście Edgara kocham, a Sorchę chcę zrzucić z klifu. Cała fabuła pomimo prostego szkieletu jest naprawdę ciekawa i są miejsca, które potrafią zaskoczyć. Nie dopatrzyłam się żadnych błędów logicznych. Akcja jest naprawdę dobrze poprowadzona i chyba końcówka należy do moich ulubionych, jest świetnym zakończeniem tej części. Nie zdradzę nic więcej! Pewnie jeszcze część osób zainteresuje, że jest tu wątek romantyczny, a nawet dwa. Jednak co bardzo ważne jest on jedynie tłem i nie przysłania głównego wątku. Powinnam jeszcze coś powiedzieć o języku, widać jego rozwój w trakcie lektury, ze względu na to, że jest prosty książkę się pochłania, jednak niektórzy mogą uznać to za wadę. Co ciekawe pojawiają się wstawki też chyba po irlandzku, nie dam sobie ręki uciąć, jako zaklęcia. Sam aspekt inspiracji Irlandią można dostrzec w historii, począwszy od imion, które się z niego wywodzą. Na końcu książki znajdują się ich objaśnienia, co jest bardzo fajnym dodatkiem, podobnie jak tabela gildii. Samo wydanie urzeka swoim wyglądem, przyrywniki, ozdoby przy rozdziałach, ilustracje, to jest piękne, a wszystko to zrobiła autorka. Jedynie okładka do mnie nie trafiła, ale no cóż... pewnie innym się spodoba. Zatem czy polecam tę książkę? Zdecydowanie! Spędziłam z nią miło godziny, całkowicie zanurzając się w świat Irandal. Pokochałam tych bohaterów. To lekka i przyjemna historia, przy której można odpocząć. Jeśli szukacie książki pełnej przygód oraz ciekawych bohaterów z motywem podróży, to odpowiednia propozycja.

Chyba każdy z was zna to powiedzenie: "z rodziną najlepiej na zdjęciu i najlepiej z boku, aby można było wyciąć". Myślę, że Cassidy bez problemu by się z nim zgodziła. Zdradzona przez rodzinę musi uciekać, by ratować życie - czy uda jej się udowodnić swoją niewinność i znaleźć znaczących sojuszników w swojej sprawie? Zakon rycerzy, Gildia zabójcy, czarodziejka, magiczne stworzenia, miłość, zdrada oddanie - to i wiele więcej znajdziecie w Więziach, otoczone irlandzkimi wierzeniami i kulturą. Zaczynając historię jesteśmy od razu wrzuceni w akcję - Cassidy musi uciekać, by uratować swoje życie. Gwarantuje wam jednak, że jeśli będziecie cierpliwi, zostaniecie nagrodzeni wszelkimi informacjami. Z bohaterami związałam się bardzo szybko - kibicowałam im, frustrowałam się z nimi, czy też radowałam. Osobiście uwielbiam takie angażujące historie, gdy los bohatera nie jest mi obojętny i jestem z nimi na 100% Mam jeszcze pytanie - ja przepraszam jakim cudem Kyle i Cass się nie pozabijali?!? Chłop jest wiecie jak skała - napierdzieli ile wlezie a ten dalej stoi - tak, Cass jest takim napierdzielaczem - sztormem, tornadem czy jak tam chcecie nazwać. Jednak muszę przyznać, że dobrani są idealnie. Istotne - Cass może bardzo szybko wnerwić, ale uwierzcie, że pod tą powłoką kryje się wiele niespodzianek. Jednak taką wisienką na torcie jest Morrigan - taka wiecie dobra ciocia ale z pazurem. Każda z postaci wniosła coś istotnego. Są tak różni jak tylko się da i gdyby ktoś mi powiedział, że mruk, zadziora, oaza spokoju, mądrala i rozrabiaki będą zgraną ekipą to bym wyśmiała. Autorka motyw drogi wykorzystała fenomenalnie - nie dotyczył on tylko drogi naszej ekipy ku prawdzie, lecz był także drogą, która pozwoliła na przemianę bohaterów na lepsze wersje ich samych. Podczas lektury towarzyszyło mi wiele emocji od radości do skutku. Najczęściej jednak chyba była to niepewność - do każdego "wyjaśnienia" sytuacji nie miałam pojęcia w którą stronę akcją szarpnie autorka. Dostaliśmy też humor i dowcipy, które podkręcały atmosferę, ale jednocześnie nie zasłaniały one tego co najważniejsze w całej historii. Miłość i przyjaźń zostały ukazane w zupełnie innym świetle. Ten, kto już tu ze mną trochę jest na pewno domyślił się najważniejszego - tak, płakałam. Historia jest napisana bardzo lekkim językiem i przyjemnym stylem, co sprawia, że w historię bardzo szybko można się wgryźć. Książkę czytałam w formie ebooka i powiem wam, że zachwyciło mnie jego wydanie - detale takie jak zdobienia na początkach rozdziałów, przerywniki w nich, czy ilustracje były oddane tak dobrze jak w wersji papierowej. Gdy pierwszy raz przeczytałam w tytule Więzi, miałam takie yyyyy, czy to jakiś błąd? Okazuje się, że nie, a tytuł jest tak naprawdę największą nauką, którą można wynieść z książki - to od nas zależy, które więzi będziemy pielęgnować, a które z nich usuniemy raz na zawsze. Więzi Krwi, Przysięga to tytuł któremu oddałam serce. Czekam na więcej!

Książka rozpoczyna się zaskoczeniem i jesteśmy od razu wrzuceni w środek akcji, w którą po prostu się bardzo szybko człowiek zatapia. Historia zdradzonej Cassidy to dojrzała opowieść o nie zawsze poważnej zabójczyni, która ma tak cięty język że mnie samą czasami doprowadzała do szału. Dla kontrastu przypadkowo (a może i nie?) partneruje jej Kyle - tak powściągliwy, milczący i szlachetny człowiek jakiego tylko można sobie wymarzyć. Nie mogę przy okazji nie wspomnieć o przepięknie ilustrowanym wydaniu a tu uwaga - wszystkie ilustracje są dziełem autorki! To bardzo piękna rzecz wyobrażać sobie bohatera czytając historie a w międzyczasie przekonać się jak widział jak autor w trakcie procesu pisania🤭. Ta licząca niespełna sześćset stron historia to pierwszy tom, ale zgrabnie zamknięty tak by poniekąd stanowić już jakąś zamknietą część historii, którą można jeszcze bardziej rozbudować. Emilka jest bardzo skrupulatna i dokładnie opisywała losy bohaterów, ich rozterki, przemiany, podróże i bitwy. Cass na przestrzeni tego tomu dojrzała niesamowicie za sprawą swojego rycerza, nauczya się walki, ale również nieco okrzepła. Ze smutnej, rozdartej i zdradzonej przez rodzinę stała się pewną siebie i świadomą swoich wyborów kobietą, zrozumiała też co w istocie jest dla niej najważniejsze. Mimo wszystko to Kyle był tym, który zyskał o wiele więcej. Smuciły mnie jego opowieści o życiu i dorastaniu w zakonie, cieszyło to jak stopniowo się otwierał i zaczynał uśmiechać a rozczulało to jak zawsze chronił i wspiera Cass - nie tylko w chwili zagrożenia ale również wtedy gdy potrzebowała się wypłakać lub porozmawiać. Ostatnio coraz częściej zdaje sobie sprawę, że to właśnie bardzo mocno rozbudowane i dobrze opisane historie, zwłaszcza w klimacie slow burn stają się najbliższe mojemu sercu. Podobnie było i tu gdzie z początku raczej dwójce naszych bohaterów bliżej było do nienawiści niż jakiejkolwiek sympatii. Z czasem jednak, wraz z ilością przeżytych przygód i podróży niezauważalnie, stopniowo zbliżali się do siebie coraz bardziej. Z ogromną przyjemnościa rozkoszowałam się lekturą i czytałam ją bardzo powoli, gdyż wiedziałam że zdecydowanie zdobędzie moje serce. Choć najbardziej przypadła mi do gustu postać Kyle’a to Emilka stworzyła tu całą game sympatycznych bohaterów, którzy wiernie trwali u boku naszej zabójczyni. Stworzyła Gildie zabojców, które działały pod wodzą swojego mistrza, wprowadziła elementy magii stopniowo opisując moce jakimi dysponują zabójcy czy rycerze Zakonu Elieen, jak również wprowadziła różne magiczne stworzenia. To wszystko zostało zgrabnie oplecione w sieć intryg, kłamstw i przekupstwa. „Więzi krwi” to niezwykle dobrze zbudowana historia w której autorka wykreowała niesamowitą książke z motywem drogi, odnajdywania samego siebie, walki, wątku od nienawiści do miłości a to wszystko opakowane w slow burn choć niedostrzagalne od samego początku.

Ojciec Cassidy, szef gildii zabójców, właśnie miał wyznaczyć ją na swoją następczynię, gdy został zamordowany. A oskarżoną o ten czyn jest Cassidy. Teraz musi uciekać i kryć się po lasach. Za jej głowę wyznaczono nagrodę. Cassidy pragnie odzyskać należne jej miejsce w gildii, która jest jej domem. Zostali tam wszyscy jej przyjaciele, lecz przez spisek osób z otoczenia władcy odcięto jej drogę powrotu. Cassidy na swojej drodze spotyka rycerzy zakonu. Jeden z nich staje w jej obronie przeciw swoim towarzyszom. Kyle jest tak waleczny jak naiwny: wciąż wierzy w wartości, których najwyraźniej przestrzega tylko on. Składa Cassidy przysięgę krwi i staje się jej obrońcą. Dziewczyna nie wie co o tym myśleć. Na przemian próbuje go odstraszyć lub się z nim droczy. Cassidy jest jak chihuahua. Mała niczym pchła, lecz ciągle podskakuje, piszczy, prowokuje, nie odpuszcza. Trudno uwierzyć, że to dzika bestia, ale można się srodze zdziwić. Wciąż chichocząca i skora do żartów dziewczynka niewielkiego wzrostu atakuje przeciwników bez pardonu. Nie mogłam się nadziwić tej dwoistości: wesoła zabójczyni. Z jednej strony urocza trzpiotka, z drugiej bezlitosna morderczyni. Chyba musi być spod znaku bliźniąt. Trochę przypominała mi też, podobnie rudowłosą, Meridę Waleczną, krzyczącą: "Nie wyjdę za mąż!" i tupiącą nóżką. Kyle z kolei jest oazą spokoju, aktywującą emocje tylko w bitewnym szale. Nie łatwo go sprowokować, choć nasza pchła próbuje, co omal nie kończy się źle. W drodze Cassidy i Kyle spotykają kolejnych sprzymierzeńców. Wspólnie stawiają czoła wielu niebezpieczeństwom, przemierzając kraj, w którym za każdym krzakiem czai się łowca nagród. Spotykają też ogry i wiwerny. Wszystko zmierza do finałowej rozgrywki: Cassidy kontra jej brat. Na tle fantastycznych przygód pomału rozkwita uczucie pomiędzy dwójką głównych bohaterów. Cassidy z początku żartobliwie prowokuje Kyla, a on z typową dla siebie wstrzemięźliwością odrzuca te zaloty. W końcu coś się zmienia i zaczynają być sobie bliscy, ale żeby nie było zbyt pięknie na drodze tej miłości stają kolejne przeszkody: wymogi zakonu rycerzy oraz przeznaczenie Cassidy. "Krnąbrna i arogancja zabójczyni pokochała z wzajemnością prawego i honorowego rycerza. To od samego początku nie mogło się udać". Główne motywy w powieści to podróż, przyjaźń i misja do wykonania. Cassidy z pomocą przypadkowo poznanych postaci ma oczyścić się z zarzutów i przejąć władzę w gildii. Wszyscy bohaterowie są fantastycznie wykreowani, ich dialogi bawią i wzruszają. Bardzo sympatyczną postacią była elfka Sorcha, empatyczna i miła, w ogóle niepasująca do gromady wojowników. Przypominała mi Mantis ze Strażników Galaktyki. Podobało mi się zakończenie. Zaciekawiły mnie też motywy irlandzkie w powieści. Uważam, że to bardzo dobry debiut. Czekam na kolejne tomy.

"Każdy z nas ma chwile słabości. Ważne jest, by nie stracić swojej siły. Nie zatrzymywać się i podążać naprzód. Ty masz w sobie tę siłę, bez względu na to, czy zdusisz żal, czy pozwolisz sobie go okazać." Cassidy zostaje zaatakowana przed samą gildią zabójców, do której należy i mieszka w niej. Zmuszona do ucieczki, nie znając powodów pogoni, ledwie udaje się jej uciec. Samotna wędrówka po lasach nie jest jednak zbyt przyjemną czynnością. Podczas spotkania z orkami zostaje uratowana przez trzech rycerzy, lecz to nie koniec jej kłopotów, a wręcz początek lawiny problemów. Ścigana listem gończym trafia do aresztu wraz z rycerzem, który dziwnym zbiegiem okoliczności staje się jej kompanem. Ponownie zostaje uratowana tym razem przez paczkę swoich przyjaciół innych zabójców. Od tej chwili rozpoczyna się walka o udowodnienie swojej niewinności oraz o przetrwanie. Myślicie pewnie, że nasza bohaterka to biedna, przestraszona kobieta potrzebująca opieki i bezpieczeństwa. I tu następuje zaskoczenie. Cassidy to krnąbrna, zadziorna, pyskata kobieta, a do tego najlepsza zabójczyni. Swoim upartym charakterem potrafi doprowadzić człowieka do szewskiej pasji. Autorka wykreowała bohaterkę, o której długo nie sposób zapomnieć.  "Jej zachowanie, opryskliwość i pewność siebie również były nietuzinkowe." Ceni sobie jednak ponad wszystko więzi rodzinne i jest w stanie zrobić wszystko dla swoich przyjaciół. Dotrze nawet do takiego ponuraka, jakim jest Kyle. Były rycerz zakonu ma swoje zasady, których sztywno się trzyma. Czy pod wpływem rudowłosej dziewczyny zmieni sobie zachowanie?  "Mężczyzna skierował na nią swoje ciemne oczy, które w słabym świetle ogniska zdawały się niemal czarne. Miał bardzo przenikliwe spojrzenie." Autorka przedstawiła fantastyczny świat, który urzekł mnie swoimi opisami przyrody. Czytając je, czułam się jakbym dosłownie tam była i przemierzała krainy wraz z Cassidy. Bogaty w wiele różnorodnych zwierząt oraz magicznych stworzeń. Nie zawiedziecie się, gdyż pisarka wykonała kawał dobrej roboty. Najlepsze były jednak dialogi pomiędzy bohaterami. Wykreowane zostały po mistrzowsku, z wielką przyjemnością je czytałam. Zabawne i takie prawdziwe, zero sztuczności. Największą furorę robiły oczywiście wypowiedzi naszej głównej bohaterki.🤣 .  Nasi bohaterowie na swojej drodze napotykają wiele niebezpieczeństw, ale także zyskują nowych sojuszników. Akcja przez całą książkę nie zwalnia tempa. Bywały momenty groźne i śmiertelne, ale też śmieszne i zabawne.😀 .  Wybornie bawiłam się podczas podróży Cass i jej ekipy. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Ciekawa jestem, co ich jeszcze spotka.😅 . 

Były książki o królach, były książki o rycerzach, były też i o złodziejach, ale o zawodowej morderczyni? Zabójczyni na zlecenie, którą zdradziła własna rodzina? Dziś opowiem Wam o książce, którą czytałam z zapartym tchem. Gdzie opisy natury i walki są równie wciągające jak dialogi, gdzie główna bohaterka to z pozoru delikatna kobietka, trzpiotka, wesoły krasnal. Jednak pod tą delikatną fasadą skrywa się silna, niezależna, pyskata i zadziorna Cassidy Hervor. Poważana zabójczyni. Dzieciczka. Najstarsza córka. Siostra. Zdradzona, oskarżona, poszukiwana, samotna. A może nie tak do końca samotna? Gdy na jej drodze staje Kyle, członek Zakonu, który nie podlega władzy, gdy pojawiają się przyjaciele, którzy podążają jej śladem. Los daje Cassidy szansę na ratunek. Czy uda się jej oczyścić swoje imię? Czy pomści zabójstwo, o które została niesłusznie oskarżona? Czy odnajdzie szczęście i spokój, którego tak bardzo jej brakuje, a przy tym dotrzyma danej obietnicy? Tyle pytań, no aż ich jest za dużo 😁, ale to właśnie one pojawią się w pierwszej kolejności gdy zaczniecie czytać "Więzi krwi". Historii, która ukazała, że tak naprawdę prawdziwą rodziną nie zawsze jest "krew z krwi", prawdziwą rodzinę można sobie stworzyć. A jej fundamentem będzie przyjaźń, zaufanie, oddanie i podobne poczucie humoru 😁😁. Historie niepokornej Cassidy poznałam gdy była jeszcze w pieleszach, zaintrygował mnie komiks o rudowłosej zabójczyni. Komiks, który dał początek rewelacyjnej książce, gdzie magia otacza bohaterów, inność jest piętnowana a postaci mają swój honor. Jestem ogromnie zaszczycona tym, że moje logo znajduje się na okładce książki. Niesamowicie cieszę się, że jestem w gronie cudownych patronów, którzy pierwsi mogli zajrzeć do Irandal. Zwykle w fantastyce bywa tak, że pierwszy tom to zarys historii, przedstawiający świat, zasady którymi się rządzi i bohaterów, często zdarza się, że przez to jest jakby "ciężko strawny", czegoś w nim brak, coś uwiera. W tej książce tego absolutnie nie spotkacie, Emilia od razu wrzuca nas w wir akcji, w trakcie przygody odkrywamy wszystko to co jest na potrzebne by zrozumieć "co i jak". Obiecuję Wam, że nie będziecie się nudzić, nie zdążycie, Cass Wam na to nie pozwoli 🥰 Chcę dodać jeszcze dwa słowa na temat wydania. Okładka częściowo została zaprojektowana przez samą autorkę, ilustracje, które znajdziecie w środku powieści to również dzieło Emilki. Okazuje się, że nasza debiutantka to bardzo zdolna bestia, która nie raz jeszcze zaskoczy. Na koniec powiem jeszcze tylko tyle. Uwielbiam te postaci i historie całym serduchem i będę w kółko powtarzać: CZYTAJCIE tę książkę! Uwierzcie mi WARTO!

Co tu rzecz, zakochałam się w tej historii, choć na początku myślałam, że to będzie kolejna ciekawa fantastyka, a jak wiecie uwielbiam takie klimaty. Jednak zmieniłam zdanie... Cass mnie urzekła, dodajmy do tego, że ma cięty język i mimo niskiego wzrostu jest mega odważna. Co prawda to sprawia, że przyciąga kłopoty jak magnez, ale to też sprawia, że jest unikalna. Nie mówiąc o fakcie, że w końcu to kobieta jest ścigana i nie jest damą w opałach. Dziewczyna jest zabójczynią, od dziecka należy do gildii zabójców, jej ojciec w końcu jest tam szefem. Pewnego dnia zostaje zmuszona do ucieczki i nie wie dla czego. Podróżuje do ciotki, by tam znaleźć schronienie i trafia na orki, prawie ginie z ich ręki, ale ratują ją rycerze. Szlachetni panowie w zbroi jej pomagają, ale czy na pewno mają dobre intencje? Kiedy docierają do miasta okazuje się, że chcą ją wydać, ale pewien ich tajemniczy rycerz ją ratuje. Niby się o honor rozchodzi, ale tak jakby on też go złamał co nie... Od tej pory los młodego rycerza Kyle jest spleciony z Cassidy. Wręcz dochodzi się tutaj o przysięgę krwi, która dla rycerza jest bardzo ważna. Tylko mógłby być mniejszym mrukiem 🤣🙈 Tak zaczyna się ich przygoda, pełna intrygi, pościgu, humoru, walki. Oboje ruszają odbić gildię z rąk brata dziewczyny, przy czym muszą uważać, by nikt ich nie schwytał. Cass jak już rozkręciła naszego rycerzyka, to powiem wam, że zrobiło się jeszcze ciekawie 🤣 Nie da się ukryć, że ta dwójka to ciekawy przypadek, a jak dodamy też ich przyjaciół to już wesoło będzie w ich wyprawie xD Rozkręciło się i mogę rzec, że fantastycznie się bawiłam. Jak dla mnie 10/10 ⭐ Odrazu dodam, że wątek romantyczny też ma tutaj miejsce 🔥 Ewidentnie rozkręca się między tą dwójką. No kocham takie połączenia 😍 Dziękuje @emilia.kolosa.strona.autorska za możliwość przeczytania książki ❤️ Czy Cass odzyska gildię? Czy odnajdzie nić porozumienia z Kylem? Czy Kyle' a dopadnie Zakon? Przekonajcie się sami.

Akcja powieści zaczyna się już od pierwszych stron, gdzie Cassidy z niewiadomych jej przyczyn musi uciekać ze swojej gildii, domu w którym się wychowała. W trakcie jej ucieczki napotyka grupę orków, gdzie wynik przegranej jest przesądzony. W ostatnim momencie ratuje ją trójka rycerzy zakonu Elieen. Dowiaduje się że za nią jest wyznaczona nagroda. Dwójka rycerzy chce złamać kodeks i oddać Cass, ale Kyle się na to nie zgadza i dochodzi do walki... Podczas jej dochodzenia prawdy, udowadniania niewinności i zemsty zjednuje sobie osoby. Dlaczego Cass jest ściągana? Czy Kyle może złamać kodeks Zakonu Elieen? Jak potoczą się losy bohaterów musicie sprawdzić sami. "Sugerujesz, że nie powinnam drażnić większych od siebie? – zadrwiła. - To będzie trudne, mniejszych nie znam." Emilia Kolosa stworzyła naprawdę fantastyczną opowieść, pełną intryg, tajemnic i zwrotów akcji. Bardzo podoba mi się, że w świecie przedstawionym można odnaleźć magię, miłość, oddanie i przyjaźń. Przyjaźń stworzoną przez obcych sobie osób, którzy z każdą kolejną strona coraz mocniej się do siebie zawiązywali i stworzyli rodzinę. Jest to wciągająca, nieprzewidywalna i świetnie zbudowana fabuła przy której bawiłam się wyśmienicie. Do tego humor sarkazm i lekkie dialogi które relaksują i umilają czytanie książki. Mamy nieźle wykreowanych bohaterów, ale nie tylko tych głównych a również drugoplanowych. Są z krwi i kości, prawdziwi, realistyczni. Autorka nieźle musiała się na gimnastykować by stworzyć tak wspaniale postacie. Świat wykreowany również zasługuje na brawa. Przez podróż Rudej poznajemy świat, niebezpieczeństwa i stworzenia(smoki, wiwerny), które w nim występują. A prócz samych ludzi mamy czarodziejów, elfy, trolle czy orki. Dodatkowym plusem są piękne ilustracje, które wzbogacają tego małego kolosa😅 "Więzi krwi" oceniam jaka świetna fantastykę z dużą dawką humoru wciągający od pierwszej strony. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom ich przygód.