Widmowy Zagon. Straceńcy Madsa Voortena. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 03.2023)

Ostatnia część " Straceńców Madsa Voortena , to książka, którą chcesz przeczytać jak najprędzej żeby dowiedzieć się jak zakończyły się losy głównego bohatera i jego towarzyszy. A potem żałujesz, że już się skończyła. Polecam gorąco tę oraz inne książki Marcina Mortki. Dla mnie to jeden z najlepszych pisarzy w gatunku Fantasy.

Mąż zadowolony. Rypnął w dwa dni. Zero kontaktu z nim było. Ja coś nie mogę skonczyc

Zakończenie w dechę, smok Voortena wymiata. 😁

Do sięgnięcia po ten cykl namówił mnie młodszy brat, który zaczytuje się wszystkimi dziełami autora i jest jego wielkim wielbicielem. Będąc u niego w odwiedzinach, nudziło mi się trochę, więc wzięłam książkę z regału i przepadłam na wiele godzin. Tak rozpoczęła się moja przygoda fantasy z Rozkrzyczanymi krainami. Trzeci tom kończy tę niebanalną i nieprzewidywalną opowieść, a co tu się dzieje potrafi nieźle zaskoczyć czytelnika. Każda stronica przynosi coś nowego, porusza i dostarcza tylu emocji, że żołądek z napięcia zaciska się niczym pięść. O Rozkrzyczane krainy trwają zaciekłe walki między ludźmi, którymi dowodzi Mads, Jaszczurem oraz Elfami. Nikt z nich na pewno nie odpuści i nie cofnie się przed niczym. Nie wiadomo na czyją korzyść przechyli się czara zwycięstwa, ale jedno jest pewne. Starcie będzie bezlitosne i spektakularne. "Widmowy zagon" okazał się dużo ciekawszy i lepiej poprowadzony niż wcześniejsze dwa tomy. Powracamy do znanych nam postaci i obserwujemy jak wewnętrznie dojrzewają oraz jakim ulegają przemianom. Dzięki narracji z perspektywy każdego bohatera, mogłam dogłębnie poznać ich myśli i czym kierowali się w swoich działaniach. Zachwyciła mnie fabuła, która była wspaniale poprowadzona, dynamiczna akcja nie pozwalała na nudę, a im bliżej finału wszystkie wątki zaczęły nabierać sensu i zamykać się w spójną całość. Świat pełen smoków, magów, dziwnych stworzeń porywa i porusza. Podobała mi się kreacja postaci, które są bardzo zróżnicowane, charakterne i mają swoje upodobania. Wisienką na torcie były dla mnie dialogi, w których cięte riposty rżnęły wszystko niczym naostrzona brzytwa, a wtedy uśmiech nie schodził z mej twarzy. Powiem wam, że pan Mortka to mistrz opisów walki, które były tak szczegółowe oraz dosadne, że dostawałam gęsiej skórki i zalewała mnie fala przerażenia. Bez problemów orientowałem się co się dzieje, gdzie i z kim. Niektóre sceny aż krew mroziły w moich żyłach, ale warto było, bo końcówka wynagrodziła mi wszystko. Moi drodzy, jeśli jesteście fanami fantasy, lubicie sięgać po lektury, które was nie tylko zaskoczą ale i pobudzą wyobraźnię, to zachęcam was do przeczytania całej serii. Styl autora jak i lekkie oraz plastyczne pióro pozwala na ekspresowe czytanie. Zdania są poprawnie skonstruowane, a opisy zwięzłe i treściwe. Przygotujcie się na naprawdę ogrom intryg, epickich walk i ciekawych przygód, które przeżywają bohaterowie. Dodam jeszcze, że oprawa graficzna zasługuje na brawa, a kubek jaki dostałam z książką jest cudowny. Polecam gorąco.

Finałowy tom naprawdę trzyma poziom. Książka zapewni Wam takie same przeżycia, jak jej poprzedniczki, a może i nawet więcej. Byłam pod wrażeniem, ponieważ wszystkie wątki zostały skrzętnie domknięte. Historię można uznać za skończoną, a nasi ulubieni bohaterowie udadzą się teraz na należyty odpoczynek. Mortka wprowadził co prawda kilka nowych rzeczy, ale w dokładnie takiej dawce, żeby zaciekawić czytelnika i tym samym nie przeciągać serii. Narracja skupiała się na przykład w większej mierze na Dunstanie i Elinaare, dzięki czemu mogliśmy poznać ich znacznie lepiej. Nie przeszkadzało to oczywiście w obserwowaniu poczynań Madsa, a jedynie dodawało opowieści kontekstu. Te dwie postaci szczególnie zaskarbiły sobie moją sympatię w tej części. Chociaż to Lharsin jest dla mnie królową tego cyklu. Dzielna, waleczna i niezmiennie bawiąca swoimi manieryzmami. Jeśli zależy Wam na lekturze pełnej akcji oraz charyzmatycznych bohaterów, to zachęcam do zapoznania się ze Voortenem. Książki jednocześnie nie są długie, więc pochłonąć je można na raz, ale zawierają wszystko, czego potrzeba do stworzenia nieziemskiej książki fantasy: smoki, wartką akcję, ciekawą narrację i zapadającego w pamięć protagonistę. Wisienką na torcie są wciągające sceny walk. Nie jest łatwo opisać je tak, by nie wydawały się mdłe, czy przerysowane. Autorowi się to udało.

Przy czytaniu tej serii apetyt rośnie w miarę jedzenia. Na każdą kolejną część wyczekiwałam jeszcze mocniej, ponieważ coraz bardziej wciągał mnie świat i bohaterowie tej serii. Tą ostatnią oceniam najlepiej! Chciałam jak najszybciej dowiedzieć, się jak skończy się ta historia, więc do czytania podeszłam z niemałym podekscytowanie. Dwie noce zarwane i… mam ją za sobą! Nie będę Wam nic zdradzać, bo zdecydowanie warto jest po nią sięgnąć samemu! Dla mnie było tu kilka niespodzianek i akcji na które czekałam od poprzednich tomów. Za jakiś czas planuje do niej wrócić, a tymczasem niech pięknie zdobi moją biblioteczkę!

Książkę kupiłam sobie razem z mapą Rozkrzyczanych Krain! Nawet sobie nie wyobrażacie, jakie to jest cudowne! Taki szczegół, a tyle wnosi do całości. 😀 Serię pokochałam całą sobą! Za co? Chyba za tą lekkość z którą autor tworzy dla nas ten wyjątkowy świat. Tu wszystko jest dopracowane w każdym szczególe i detalu. Jak nie czytaliście poprzednich części, to polecam od razu zaopatrzyć się we wszystkie, bo nie da się po prostu od niej oderwać! 😀 Ja przepadłam i jeszcze w tym roku planuje do niej wrócić. W końcu będzie się dało przeczytać ją na raz bez czekania na kolejne tomy! 😀

Dobra seria. Czytałem już kilka książek autora i mam nadzieję, że kiedyś uda mi się złapać go na jakiś targach. Jeden z moich ulubionych jeśli chodzi o fantastykę. Cenię sobie to, że potrafi tak wykreować bohaterów i świat przedstawiony, że sami czujemy się jakby stali oni przed nami i byli naszymi kolegami. Do tego lekkość, z którą przyswajamy to, co sam sobie wyobraził. Od razu wejdziemy do tej krainy! Z elfami, magią i wszystkimi innymi “dziwnymi” i magicznymi postaciami i weźmiemy to, jakby było zupełną normą! Świetna!

Fabuła to wydłużenie i zakończenie dobrze nam już znanej historii i bohaterów. Bawiłam się przy niej naprawdę dobrze! Autor świetnie wszystko rozegrał i mistrzowsko panuje nad tempem całej książki i serii. Czytelnik z każdą stroną jest coraz bardziej zainteresowany i mocno wchodzi w ten wykreowany świat. Po przeczytaniu całej serii i 5 części stwierdzam spokojnie, że wpada na listę moich ulubieńców. Naprawdę dobra i zawiera w sobie wszystko co w fantastyce uwielbiam najbardziej - przenosi mnie w zupełnie inny świat!

“Mroźny szlak”, “Utracona godzina” i w końcu “Widmowy Zagon” to świetna trylogia, wzmocniona jeszcze dodatkowymi dwoma częściami. Uwielbiam tę serię i cieszę się, że znowu do niej wróciłem. Ma to coś i naprawdę szybko się ją czyta, a akcja biegnie w błyskawicznym tempie. Rozdziały są raczej krótkie, a autor biega między bohaterami, a mamy ich tutaj naprawdę dużo! Nie sposób się przy niej nudzić. Kawał dobrego i epickiego fantasy! Z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić. Aż mi smutno, że mam za sobą już ostatni tom.