Wakacje gwiazd w PRL. Cały ten szpan (okładka  miękka, wyd. 06.2021)

Ok

Lata 60., 70., 80. to dla niektórych osób prawie prehistoria (ha ha ha), ale ja urodzona w latach 60 wiele jeszcze pamiętam z tamtego okresu. I muszę przyznać, że chociaż moja rodzina nie była z tych znanych, to wakacje w PRL wspominam bardzo ciepło i z sentymentem. Kiedy zobaczyłam zapowiedź tej książki, od razu wiedziałam, że MUSZĘ ją przeczytać, chociażby dlatego, aby zobaczyć jak bardzo moje wakacje różniły się od wakacji moich idoli, a jeżeli nie idoli to ludzi „wielkiego świata estradowego”. I wiecie co, niewiele się różniły, poza tym, że kiedy ja miałam 10, 15 lat to oni byli już w wieku 30, 40. Oczywiście moich rodziców nie było stać na drogie, znane pensjonaty czy hotele, raczej spędzało się urlop na wczasach zakładowych FWP (Fundusz Wczasów Pracowniczych) ale i tak miło było mi wrócić do tego okresu. Jeśli chodzi o śmietankę estradowo-literacką i jak góry to oczywiście Zakopane ze znanymi pensjonatami, w których czas spędzała często śmietanka kulturalna Polski. Ciechocinek to miejsce słynne nie tylko z walorów uzdrowiskowych, ale z potańcówek i dancingów. Tak jak Zakopane czy Sopot nie były dla każdego, tak Ciechocinek wydawał się luksusem dla każdego, czyli dla mas, ludu pracującego miast i wsi. Trochę to brzmi propagandowo, ale tak było. Można tam było również spotkać wielu artystów, zatańczyć do śpiewanych oczywiście na żywo piosenek Jerzego Połomskiego („Cała sala śpiewa z nami”) czy Danuty Rinn i Bogdana Czyżewskiego („Na deptaku w Ciechocinku…”). Spotkać Hankę Bielicką czy Stanisława Mikulskiego. Ciechocinek znany był również z europejskiego Festiwalu Piosenki i Kultury Romów. Czyli jadąc do Ciechocinka miało się zagwarantowany muzyczno-taneczny pobyt. Karpacz to może nie miejsce tak oblegane jak Zakopane, ale chętnie odwiedzane przez wielu znanych i lubianych. Tam lubiła spędzać wakacje Agnieszka Osiecka czy reżyser Jerzy Gruza lub artysta Henryk Tomaszewski. Sudety, Góry Stołowe i Bystrzyckie to głownie Polanica Zdrój kojarzona wielu z Mieczysławą Ćwiklińską i Ireną Santor. Natomiast Krynica Zdrój to nie tylko uzdrowisko, ale oczywiście Nikifor, kiedyś niedoceniany, ale na szczęście dla wielu odkryty, którego muzeum jest w samym centrum kurortu. Ale również słynna od lat Góra Parkowa i miejsce obowiązkowe podczas pobytu kojarzące się z Janem Kiepurą, który do dziś może poszczycić się miejscem honorowym jakim jest muszla koncertowa i festiwale jego imienia, dzięki którym do dziś w połowie sierpnia Krynica jest najbardziej rozśpiewanym miastem. Do znanych miejscowości przyciągały festiwale od muzyki rozrywkowej po piosenkę żołnierską czy rosyjską. Kołobrzeg, Sopot, Zielona Góra, na kilka dni stawały się oazą muzyczno-słonecznego szczęścia, gdzie na ulicach można było spotkać oczywiście Gwiazdy estrady. A jak polskie morze, to niewątpliwie Ustka, Świnoujście, Rowy i oczywiście Sopot. Pamiętam jak w latach siedemdziesiątych będąc na koloniach w Świnoujściu zobaczyłam na deptaku jakąś znaną wówczas piosenkarkę. Dziś już nie pamiętam kto to był, czy Rodowicz, czy Sipińska, ale pamiętam, że miała piękną długą bananówę, która zauroczyła mnie na równi z jej właścicielką. No cóż, podsumowując, nawet wśród gwiazd estradowo literackiej śmietanki PRL byli tacy, którzy woleli spędzać urlop w zacisznym pensjonacie lub u znajomych gdzieś w górach, na wsi czy nad jeziorem, z ogniskiem, gitarą, i polską wódką, której wówczas nie żałowano sobie ani w rodzinach zwykłych robotników, ani w gronie znanych osób. Ale byli też tacy, którzy musieli brylować na deptakach „modnych” miejscowości i błyszczeć wśród zwykły, szarych ludzi, bo liczył się szpan a nie prawdziwy wypoczynek. Polecam tę książkę młodym czytelnikom, żeby poczytali o tym jak wyglądała podróż pociągiem, czy autostopem, bez telefonów komórkowych, bez miliona zdjęć, których nikt nigdy nie wywołuje a jedynie trzyma na kartach pamięci. Kiedy nie było jedzenia cateringowego, a na miejsce w restauracji czasami trzeba było czekać dość długo. Zresztą, kto wówczas myślał o stołowaniu się w restauracji, chyba tylko właśnie Gwiazdy. Polecam tę książkę czytelnikom w wielu zbliżonym do mnie (50+) bo to cudowna sentymentalna podróż do naszej młodości. I chociaż wielu z nas nie zaliczało się do Gwiazd, to spędzało wakacje całkiem podobnie. Może tylko z mniejszym wsparciem finansowym.

Wyruszamy na przygodę życia. Ale, aby było pięknie i nostalgicznie cofniemy się troszeczkę do odległych nam czasów, czasów, które nie wszyscy znają z osobistych przeżyć, niektórzy tylko z powtarzanych licznych opowieści. Przed nami czasy PRL-u. I wakacje znanych i lubianych. Wielkich gwiazd, o których często wspominamy z sentymentem, z łezką w oku i niemałym wzruszeniem. Krystyna Gucewicz podążała śladami znanych i lubianych kurortów, w których miło i przyjemnie czas spędzali prominentni działacze epoki PRL-u, gwiazdy muzyki i literatury. Cała śmietanka towarzyska ówczesnych czasów bawiła się w miejscach, o których przysłowiowy Kowalski mógłby tylko pomarzyć. Nie każdy miał okazję bywać w tych luksusowych miejscach, nie każdego było stać na taki rarytas. Przeciętny obywatel zadowalał się wczasami w wagonach kolejowych na bocznicy czy ogromnych ośrodkach wczasowych zbudowanych dla mas. Miejsca kameralne i intymne były zarezerwowane dla elit. I tak było, niestety. Autorka zabiera nas do błyszczącego świetnością Sopotu, w którym organizowano przez lata festiwal piosenki. Nie zapominamy o Kołobrzegu, gdzie po koncercie piosenki żołnierskiej bawiono się w najznakomitszym hotelu w mieście. Jest i malowniczy Kazimierz z liczną paletą artystów, próbujących pokazać swój talent artystyczny. Słynny deptak w Ciechocinku, modne i odwiedzane chyba przez wszystkich Zakopane, tajemnicze i nagie Chałupy. Czy wiecie, gdzie swój wolny czas spędzał Zbigniew Cybulski, Agnieszka Osiecka, Stefania Grodzieńska czy Stefan Kisielewski? Swoimi wspomnieniami o bliskich raczy nas córka Stefana Żeromskiego czy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Książka jest pokaźnych rozmiarów, ale jeszcze więcej niż stron wypływa z niej emocji i wzruszeń. Mnóstwo pikantnych szczegółów z życia elit, ciekawostek i faktów, których jeszcze nie znaliśmy. Autorka przytoczyła wiele anegdot i dowcipów, cała lektura jest pełna ironii, sarkazmu i groteski. Dobry humor gości na każdej stronie i żwawo bryluje między czarno-białymi zdjęciami, raczej z prywatnych archiwów. One dopełniają treść i pokazują w znakomity sposób, jak kiedyś wyglądało życie. Ważne dowody zwłaszcza dla młodych niedowiarków. Co bije z tej opowieści? Niesamowity i niespotykany dziś spokój, relaks i marazm. Zauważalne jest gołym okiem, jak kiedyś ludzie żyli, jakie cenili wartości i co było dla nich priorytetem. Z czego potrafili się cieszyć i śmiać, w jaki sposób spędzali wolny czas? Błogo, przy ognisku na dzikiej plaży, z piwem w ręku. Bez pośpiechu i oczekiwania przy telefonie na pilną wiadomość. Jaki telefon, kto go miał? Sołtys, jeden na całą wieś. Dzięki autorce wiemy, jak kiedyś się ludzie ubierali, jakie książki czytali i jakiej muzyki słuchali, gdzie chętnie się wybierali na nocne potańcówki. Polecam, szczery i prawdziwy obraz życia gwiazd w PRL-u, świetny kawałek historii, okraszony ogromną dawką ironii. Pamiętajcie, że w tej lekturze jest mnóstwo ciekawych faktów z życia gwiazd, o których nie mieliśmy dotychczas pojęcia, a które niejednego czytelnika wprawią w osłupienie. Na pewno przy tej opowieści wraca się z sentymentem do trudnych czasów, ale bardziej spokojnych, czasów, gdzie ludzie potrafili się znakomicie bawić w swoim towarzystwie, gdzie ludzie się spotykali na licznych imprezkach i spotkaniach, nie stronili od siebie, co jest raczej znamienne dla dzisiejszej epoki. Polecam, znakomita lektura na wakacje, warto mieć ją przy sobie i odwiedzić zakątki, w których bywali wielcy epoki PRL-u. Można podążać ich śladami i odkrywać i poznawać na nowo ich historię. Czas start!

Czuję lekkie rozczarowanie… „Wakacje gwiazd w PRL. Cały ten szpan” zauroczyły mnie swoim wydaniem. Reportaż pełen zdjęć, dobry papier, wygodna czcionka. Masa anegdot, żarcików i wspomnień. Zapewne jest to fantastyczna podróż w czasie dla tych, którzy wychowali się i dorastali właśnie w tamtych czasach. Dla mnie – dziewczyny, która PRL zna jedynie z opowieści usłyszanych w domu lub na lekcji historii w szkole, wydawała się to ciekawa książka o wakacjach śmietanki towarzyskiej PRL-u. Czyta się szybko i niekiedy z lekkim uśmiechem. Autorka zabiera czytelnika w podróż do świata PRL-u, który był szary dla tego, kto chciał, a kolorowy dla ludzi z humorem i dużą fantazją. I tak oto razem ze śmietanką towarzyską znajdziemy się w zwariowanym Zakopanym, roztańczonym i rozśpiewanym Ciechocinku, nagich Chałupach, pociągających Mazurach. Nie zabraknie też Helu, Jastarni, Kołobrzegu, Sopotu i wielu innych miejsc, w których elity spędzały wakacje. A spędzali je cóż…Pomysłów na oryginalne wakacje nie brakowało. Swoimi wspomnieniami dzieli się m.in. Agnieszka Osiecka, Marta Żeromska czy Magdalena Zawadzka. A i o zwykłych ludziach i ich wyprawach na wakacje też przeczytamy. „Się żyło, się bawiło. Się chciało, się śmiało”. Jednak pomimo barwnych opowieści czuję się rozczarowana panującym chaosem. Wielokrotnie nie miałam pojęcia o czym teraz czytam i jak to się odnosi do tematu książki. Było o wszystkim i o niczym. Nieuporządkowane, mało potrzebne, nie ciekawe, nie śmieszne… Co więcej nawet ja wiem, że wiele z tych wspomnień mija się z prawdą i to przekłamanie trochę kuje w oczy. Ale ta książka miała być rozrywką, a nie prawdą historyczną w 100%, więc przemilczę już ten temat. Reportaż ten dla niektórych będzie sentymentalną podróżą w czasie, dla innych wycieczką w nieznane. Polecam samemu się przekonać czy będzie to udane spotkanie czy też nie. I na koniec zostawiam jeden żarcik z tej książki: „- Jak się nazywa byk po kuracji odchudzającej? - Skurczybyk.” Śmiechom nie było końca Tak więc, jakie czasy takie żarty.

"Wakacje gwiazd w PRL" to prawie pięćset stron niesamowitych historii, zabawnych anegdot, które zyskały miano kultowych, nastrojowych zdjęć i cudownych zakątków, które znaleźć można w naszym pięknym kraju. Jestem typem, który bardzo często inspiruje się ciekawymi miejscówkami z kart czytanych książek. Już kilka takich podróży za mną. Gdy tylko zobaczyłam tę pozycję, pomyślałam, że to będzie rewelacyjna przygoda. Autorka nie tylko zabiera nas w bajeczną podróż do ekscytujących miejsc, gdzie bawiła się i bywała ówczesna śmietanka towarzyska. Serwuje nam również niezapomnianą podróż w czasie w samo jądro Polski Ludowej oraz przypomina nam, że o znanych i lubianych warto pamiętać, bo byli tacy nie bez powodu. A jakie miejsca ukochali szczególnie? Spacer po molo w Sopocie, randka pod Giewontem, hulanki w Krynicy, romans w Ciechocinku czy szampan w Kazimierzu. "Bo w naszym kraju też jest jak w raju". Tej książki nie sposób przeczytać na raz. Spędziłam z nią kilkanaście miłych wieczorów, delektując się nią powoli i z uwagą, odkrywałam nowe zakątki, a te dobrze mi znane poznawałam z innej perspektywy. Książka została przepięknie wydana, powiększony format, a w środku mnóstwo, ale to mnóstwo fotografii. Trzymając ją w ręku odnoszę wrażenie, jakbym dopuszczona została do sekretnego dziennika, pełnego najpiękniejszych wspomnień.

Cześć Kochani, lubicie reportaże ? Ja bardzo, pozwalają mi odbyć wycieczkę do miejsc które chciałabym poznać. W jedną z takich wycieczek zabrała mnie właśnie Krystyna Gucewicz w swojej książce "Wakacje gwiazd w PRL, cały ten szpan". Autorka prowadzi nas śladami znanych i lubianych, pokazuje miejsca gdzie najchętniej wypoczywały gwiazdy muzyki i kultury. Śmietanka towarzyska ówczesnych czasów bawiła się w kurortach o których przeciętny obywatel mógł tylko pomarzyć. Większość społeczeństwa spędzała wczasy najczęściej w ośrodkach pracowniczych, drewniane domki, wspólne sanitariaty, zlewy do czyszczenia ryb, stołówka z krzesłami z serduszkiem na oparciu:) Głośne, pełne życia, dziecięcego śmiechu i bardzo dalekie od kameralnych wakacji jakie spędzali prominenci. Wraz z autorką odwiedzamy  Hel, Sopot, Zakopane, Ciechocinek, Chałupy. Mnóstwo zdjęć nie publikowanych dotąd, anegdot z życia elit i dowcipów dzięki czemu książkę pomimo solidnych rozmiarów czyta się błyskawicznie. Krystyna Gucewicz świetnie oddała klimat tamtych czasów, myślę że dla części z nas książka będzie niesamowitą sentymentalną podróżą a dla tych ciut młodszych uchyli rąbek przeszłości w jakiej żyli nasi rodzice, dziadkowie.

“Wakacje gwiazd w PRL. Cały ten szpan” to zbiór anegdot związanych z celebrytami lato 50. i 60., a wraz z tym historię ich wyjazdów do polskich ośrodków wakacyjnych. Kiedy sięgałam po “Wakacje gwiazd w PRL” to myślałam, że dostanę zbiór wesołych i pikantnych historii z życia gwiazd w czasach Polski Ludowej. Niestety pod tym względem czuje trochę niesmak. Oczywiście znajduje się tu wiele opisów z wycieczek gwiazd, a także bardzo wiele fragmentów ich książek i dzienników to opisujących, jednak mają one na celu przedstawienie przede wszystkim tych miejscowości. Po pewnym etapie czytania doszłam też do wniosku, że poruszany temat książki tak naprawdę jest pretekstem do powspominania i opowiadania o czasach PRL-u. Autorka w pewnym momencie przedstawia rzeczy używane tylko w tamtych okresach bądź ukazuje niektóre praktyki stosowane przez władze. A ja nie tego oczekiwałam po tych opowieściach, tylko wielu anegdot z wakacji. I szczerze mówiąc, kiedy wątki poruszały temat sław z tamtego okresu, to byłam zdecydowanie bardziej zainteresowana książką, niż kiedy przedstawiano elementy występujące w czasach poprzedniego ustroju. Samą książkę czyta się dość szybko. Spowodowane jest to faktem, że w wielu przypadkach więcej znajduje się fragmentów z innych publikacji. Aczkolwiek sam tekst autorki napisany jest dość prostym językiem. Jednak tak jak wiele osób mam zastrzeżenie do chaosu, jaki występuje w chronologii opisywanych miejsc. Bardzo często gubiłam się jaka miejscowość aktualnie jest opisywana. Poza tym nie czułam się komfortowo, bo tak naprawdę szybko wyszło, że temat, który miał być głównym, wcale się nim nie okazał. Niewątpliwie największym plusem tej książki jest samo wydanie. Bardzo duża ilość zdjęć, a także pojawianie się fragmentów publikacji i dowcipy spowodowały, że dzieło to wygląda naprawdę ładnie i estetycznie. Mam wrażenie, że osoby żyjące w latach PRL-u znajdą w tej książce wiele wątków, dzięki którym będą mogły powspominać dawne czasy i z sentymentem myśleć o danych miejscowościach. Jednak dla mnie, osoby urodzonej w 1998 roku, było to czytanie o historiach zasłyszanych 15 razy od dziadków. Jestem też rozczarowana, gdyż oczekiwałam ciekawych anegdot o sławach z tamtych czasów, a dostałam przede wszystkim opis działań z okresu poprzedniego ustroju. Dlatego też sami przekonajcie się, czy ta książka jest dla was. Tymczasem ode mnie dostaje ona 5.5/10.

🏖 Wakacje w rodzimym kraju nigdy nie oznaczały nudy. Dlaczego w Rabce rodziły się najlepsze pomysły na książki? Czym kusiły artystów Bieszczady, a czym pociągały Mazury? Gdzie było polskie Palm Beach? Jak wyglądał ślub Zbyszka Cybulskiego i czy Leopold Tyrmand naprawdę nosił czerwone skarpetki? I skąd pomysł, że Osiecka lubiła krokodyle? 🏖 Dostajemy garść informacji z anegdotami, sucharami i skakaniem od tematu do tematu - przez co powtarza się sporo wcześniej uwzględnionych szczegółów. 🏖 Momentami nie jest zachowana chronologia i nieco się przez to gubiłam. Książka zawiera bardzo dużo cytatów, co urozmaica odbiór, ale niekiedy miałam wrażenie, że czytam tylko je 🙈 🏖 Autorka starała się, aby była to pozycja rozrywkowa i niestety czuć na samym początku, że jest to nieco na siłę. Suchary, tłumaczenia oczywistych rzeczy np. że nie było Internetu, towarów w sklepach czy nie każdy miał samochód. Wydaje mi się, że to oczywiste nawet dla osób, które nie żyły w PRL-u. Lekcje historii, książki a nawet opowieści dziadków czy rodziców - urodzeni po '89 wiedzą, że 'kiedyś to było inaczej'🤷🏻‍♀️ 🏖 Na szczęście - im dalej, tym lepiej. Ta sztuczności zostaje zastąpiona wspominkami Gucewicz i jest już bardziej autentycznie *pomijam fakt, że niekiedy pewne opowieści mijają się z prawdą🤯 miała być rozrywka i była* 🏖 Ten reportaż będzie sentymentalną podróżą w czasie lub wyprawą w nieznane. Polecam samemu się przekonać czy będzie to udana wycieczka😉

Autorka zaprasza nas w podróż po PRL-u w pigułce. Szokujące golizną Chałupy, Sopot dla bogatych, szalone Zakopane, malowniczy Kazimierz, roztańczony Ciechocinek. Rabka, Mazury, Bieszczady to część miejsc gdzie gościły i bawiły elity i cała śmietanka towarzyska. Autorka serwuje nam dużą dozę humoru, anegtoty związane z miejscami, osobami. Przedstawia nam znanych artystów z innej strony, bardziej na luzie, z poczuciem humoru, młodzieńczym szaleństwem. Świetny reportaż wzbogacony o zdjęcia, wycinki, anegdoty,fakty w pigułce. Autorka stworzyła piękny powrót do przeszłości. Niczym paparazzi dzisiejszych czasów. Krystyna Gucewicz idealnie oddała klimat tamtych lat, czasu gdzie mało się miało, a szalało na całego. Dla mnie książka idealna. Uwielbiam tamten okres, może niewiele pamiętam bo byłam dzieckiem, ale miałam to szczęście, że rodzice zadbali by w domu była muzyka tamtych lat, książki i "Stare kino" w telewizji😉 Dla mnie piękne wspomnienia, a książkę polecam nie tylko tym, którzy w PRL żyli, ale i tym którzy chcieliby poznać jego fenomen.

W Polskę jedziemy - fakty i anegdoty! To relacje znanych osób świata kultury. Co robiły elity odwiedzające Ciechocinek? Dlaczego w Rabce rodziły się najlepsze pomysły na książki? Czym kusiły artystów Bieszczady? Na te pytania znajdziecie odpowiedzi w tej książce. "Wakacje gwiazd w PRL. Cały ten szpan" to fascynująca podróż do miejsc, gdzie czas wolny spędzała śmietanka towarzyska PRL- u, to barwne opowieści o ludziach kultury, ich stylu życia. W książce zamieszczone wiele czarno-białych fotografii. Znajdziemy tu także dowcipy z czasów PRL (jeszcze dziś wywołujące uśmiech). Ta książka to "Kolorowy świat w szarej Polsce Ludowej. Spacery po molo w Sopocie, randki pod Giewontem, hulanki w Krynicy, szampan w Kazimierzu". "Przygody są i były. A ozdrowieńcze działania dancingu z blondynką, z dodatkiem koniaku - rzecz oczywista, to podstawa kuracji". Bardzo przyjemna lektura, wywoła nieraz uśmiech na Waszych twarzach :) Polecam na wakacje!