Uśpione niebo (okładka  miękka, wyd. 11.2021)

Przyznam się, że byłam ciekawa tej książki a jednocześnie miałam wrażenie, że ciężko będzie mi się za nią zabrać. Nic bardziej mylnego, jak już zaczęłam, to popłynęłam i nie mogłam się od niej oderwać. Ta książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie sądziłam, że aż tak mi się spodoba opisana przez autorkę historia. Poznajemy tutaj Anię - kobietę po 40 - stce, która nagle czuje, że przegrała własne życie. Wszystko to za sprawą tego, że po 15 - stu latach życia w związku z księdzem Andrzejem, ten zostawia ją i wybiera karierę naukową. Kobieta jest załamana i nie wie co ze sobą zrobić. Nagle zdaje sobie sprawę, że temu mężczyźnie podporządkowała całe swoje życie. Poświęciła dla niego absolutnie wszystko, a on ją tak po prostu zostawił. Dla niego zrezygnowała z przyjaciół, wyjść, z życia towarzyskiego a przede wszystkim z siebie. Kobieta jest w bardzo złym stanie psychicznym i nie wie, co ze sobą począć i jak teraz żyć. Dzięki wsparciu kuzynki Grażyny, postanawia wziąć się za siebie i spróbować ułożyć swoje życie od nowa. W tym celu wyprowadza się do swojej ciotki Marii, która mieszka na drugim końcu Polski - w Dorohusku. Czy Anna będzie potrafiła stanąć na nogi ? Czy związek z księdzem Andrzejem da się jeszcze uratować ? Co przyniesie Ani zmiana otoczenia ? Czy uda się jej pozbyć demonów przeszłości i spotka nową miłość ? Czy będzie umiała wybaczyć ? Czy będzie jeszcze umiała komukolwiek zaufać ? Odpowiedzi na te wszystkie pytania poznacie, czytając tę piękną i jakże poruszającą książkę. Piękna, choć nieco smutna historia. I w sumie dosyć realna. Choć niestety o tego typu relacjach nie mówi się głośno, to jednak każdy z nas wie, że one istnieją. Autorka pokazała, jak twardą istotą potrafi być kobieta. Nagle znajdujemy się na samym dnie rozpaczy, jednak potrafimy się podnieść nawet po najcięższych przeżyciach. Z każdą porażką, bólem stajemy się coraz silniejsze i twardsze. A dzięki życzliwości i pomocy przyjaciół i najbliższej rodziny potrafimy wyjść z nawet najgorszych opresji. I to jest piękne. By móc zacząć od nowa. Trzeba pamiętać, że przede wszystkim musimy myśleć także o sobie. Nasze pragnienia i szczęście są bardzo ważne. Nie możemy o tym zapominać a tym bardziej całkowicie z siebie rezygnować. Zwłaszcza dla kogoś, kto absolutnie nie jest tego wart. Autorka w swojej książce ukazuje jak ważne jest wsparcie najbliższych. Również zmiana otoczenia i podejścia może zmienić nasze życie na lepsze. Przede wszystkim jednak musimy w to uwierzyć i pozwolić toczyć się życiu własnym rytmem. Bo tak naprawdę nigdy nie wiemy, co jest nam przeznaczone. Dlatego trzeba cieszyć się z każdego dnia i czekać co przyniesie los. Przez książkę po prostu się płynie. Króciutkie rozdziały i ciekawa historia nie pozwalają się oderwać od kart powieści. Czytelnik cały czas się zastanawia, jakie będą dalsze losy bohaterów i jaki będzie finał tej historii. Nie ukrywam, że mam spory niedosyt co do zakończenia. Miałam nadzieję, że pewne sprawy się wyjaśnią a tu się okazuje, że jest bardzo dużo niewiadomych. Okazuje się, że ma być kolejna część, dlatego już teraz czekam na nią z ogromną niecierpliwością. :) Podczas czytania często towarzyszyły mi sprzeczne emocje. Smutek, złość a niekiedy uśmiech. Wiem jedno, to bardzo porywająca historia, która ukazuje, że nawet po największych burzach w końcu wyjdzie słońce, które jest nadzieją na lepsze jutro. Bardzo dziękuję Million - Studio Wydawnicze za możliwość egzemplarza do recenzji. Wam natomiast Kochani bardzo polecam tę wartościową lekturę, bo sądzę że takie historie są nam również bardzo potrzebne. Przyznaję ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktow. I zachęcam Was gorąco po sięgnięcie do tej lektury.

Książka "Uśpione niebo" porusza kwestię, kontrowersyjny temat. Temat dotyczy księży, którzy nie trzymają się zasad celibatu. Przyznam, że właśnie to zagadnienie, bardzo zachęciło mnie do przeczytania tej książki, aczkolwiek spodziewałam się całkiem innej książki. W książce tej nie znajdzie się wulgaryzmów w sprawie księży i temat tego grzesznego związku poznamy w zasadzie od samego końca. Ten temat jest napisany tak naprawdę na zachętę, a potem poznamy główną bohaterkę, która musi sobie poradzić z samotnością po stracie najbliższej jej osoby. W grzesznym związku z księdzem była piętnaście lat, poświęciła dla niego wszystko. Żyła w grzechu i samotności, bo związek ten wymagał wielkiej tajemnicy. Poświęciła swój instynkt macierzyński, wspólne spotkania z rodziną np. święta, urodziny, śluby itd. Nie wyszła za mąż, a lata jej leciały. Z jednej strony miała miłość swojego życia, a z drugiej... w chwilach dla niej ważnych była ciągle sama. Dla księdza zawsze była na drugim miejscu i wiele od niego nie oczekiwała. Uzależniła się od tej miłości, czerpiąc radość z tego, co jej skapnie. Pewnego dnia ksiądz jej oznajmia, że wybiera Boga i kariere naukową, a ją zostawia. Piętnaście wspólnych lat nie ma dla niego znaczenia, bo on ma inne powołanie. Anna zostaje z niczym, wszystko dla niego zostawiła i ciągle go bardzo kocha i bardzo cierpi. Musi swoje życie zacząć od początku i odbudować poczucie własnej wartości? Czy jej psychika to uniesie? Poznamy jej losy, decyzje i ból, z jakim musi się zmierzyć. Książka bardziej jest rozwinięta, opisując jej losy po rozstaniu z księdzem i pokazuje jej krętą drogę do tego, aby odzyskać siebie od nowa. Czy jej się to uda, kto jej w tym pomoże? Z czym będzie musiała się zmierzyć? Książka ciekawa i była dla mnie odskocznią na weekend. Polubiłam główną bohaterkę i do końca trzymałam za nią kciuki. Choć książka nie była napisana tak jak sobie wyobraziłam, nie uważam ją za złą, lecz bardzo przyjemną.