Ucieczka Anny (okładka  miękka, wyd. 05.2024)

Anno, ja Cię szukam, a Ciebie nie ma." Chcecie powieści palącej włoskim słońcem, pachnącej cytrynowym limoncello i soczystej jak dojrzałe pomidory? Historii, która zabierze Was na sycylijską ziemię, uraczy przepysznym arancini i przeniesie w głąb ludzkich uwikłań, odczuwania, tęsknot, które wcale nie przemijają z upływem czasu? Tej, która poruszy, zatrzyma w locie i sprawi, że zastanowicie się, gdzie jest klucz do szczęścia? Oto i ona. Anna, po wielu latach życia w małżeństwie, nagle znika. Przykładna żona i matka nie uprzedza nikogo o swoich zamiarach. Nikt nie wie, jaki był cel ucieczki i gdzie się podziewa. Jej mąż Severin, już kilkudziesięciolatek, rusza w przejmującą, sentymentalną podróż przez Sycylię, odwiedzając miejsca ich przeszłości, wierząc, że złoży puzzle tej zagadki i odnajdzie żonę. Do czego doprowadzi ta konfrontacja? Czy odkryje tajemnice żony, a może przy okazji swiatło dzienne ujrzą i jego własne? Przekonajcie się. To bez wątpienia przejmująca proza drogi. Tej w sensie geograficznym, bo ruszamy na wędrówkę po gorącej Sycylii, odwiedzamy, zaglądamy i zanurzamy się w atmosferę, którą rozumie każdy, kto odwiedził tę wyspę i pragnie ten, kto jeszcze jej nie doznał. Pojawią się i inne słoneczne destynacje jak Stromboli czy Lipari. Z drugiej strony to droga metaforyczna, w człowieka i jego wewnętrzny świat, który często nie jest adekwatny do tego, który widzimy na zewnątrz. Zaglądamy więc do środków, które potrafią zaskoczyć. Anna czuje się w małżeństwie jak w klatce, bo uległa konwenansom. Weź ślub, daj syna, to jedyne co wpajała jej matka Serafina. A może główna bohaterka już na początku postanowiła, że żadna forma miłości nie będzie dla niej wystarczająca? Czy taką decyzję ktokolwiek może zmienić? Ojciec, Peppe, zawsze napełniał ją wolnością decydowania, a jednak nieoczekiwanie zniknął, zostawiając żonę, Annę i jej siostrę bliźniaczkę samym sobie. Głuche "dlaczego?", kołacze się przez stronice, nie dając czytelnikowi spokoju ducha i wiodąc ku sekretom minionego. Intensywnie się tu dzieje. Jest o tym czy miłość starzejąca się jest już całkowicie bezpieczna i czy jedna obrączka na jedno życie jest możliwa. O poszarpanym macierzyństwie, które bywa niespełnione, ranione, krwawiące, ale i o tym, które oplata niczym bluszcz, choć tak hołdowało wolności. Nasze reakcje wobec tych, których kochamy mogą być niespodzianką dla nas samych. O dzieciństwie, które za wszelką cenę stara się nas dogonić. O kobiecości i męskości, które próbują znaleźć wspólny język, ale czy on istnieje? O tym, co skrywała skrzynia ukryta w ziemi. O czuciu, nieczuciu, znikaniu. Akcja toczy się niespiesznie, choć może zaskoczyć intensywną emocjonalnością wydarzeń. Język zgrabny, dokładny, refleksyjny. Wielość retrospekcji, detali, twarzy, tworzą z niej osobisty album wspomnień, który jednocześnie staje się podsumowaniem u schyłku życia. Swoisty bagaż doświadczeń, gromadzonych z roku na rok. Fantastycznie napisana, malowniczo i wielogłosowo, co zachwyca tym bardziej, że to debiut autora. Aż trudno uwierzyć, a jednak można zacząć od wysokich lotów. Warto z nią usiąść, bez rozpraszaczy, z uważnością. Dać się ponieść tej intymności, która może się okazać doświadczeniem bliskim tak wielu ludziom... Anno, bo każda ucieczka "od" jest w rzeczywistości poszukiwaniem siebie. Już znalazłaś?

Mattia Corrente zabiera nas na wędrówkę po Sycylii, ale śladami jej głównych bohaterów. Razem z nimi cofniemy się do wspomnień słodkich jak sycylijska cassata oraz kwaśnych jak tamtejsze cytryny. Poczujemy również gorycz smaku pomarańczy, jedzonych jak jabłko, których sok spływa po brodach wyspiarzy... Jednego z głównych bohaterów powieści, Severina poznajemy w momencie gdy wyrusza na poszukiwania zaginionej żony. Anna bowiem wyszła z domu i już nie wróciła. Seve za wszelką cenę chce sprowadzić ją do domu... Razem z Severinem udajemy się w sentymentalną podróż pełną wspomnień. Seve dociera do miejsc bliskich jemu i Annie, do osób, które odegrały w jej życiu istotną rolę. Próbuje zrozumieć i poznać Annę na nowo. Zachodzi tu pewien dysonans między wspomnieniami jakie nosił, a jakie wyłaniają się po latach. Czy patrzył nie widząc? A może wiedział nie chcąc wiedzieć? Co teraz czuje? W ich wspólną przeszłość możemy również zerkać oczami Anny. Autor przedstawia nam jej obraz od niepokornego dziecka po posłuszną żonę. Czy po drodze zgubiła hart ducha? Czy jest szczęśliwa? Patrząc na relację Anny i Severina i na podejmowane przez nich decyzje trzeba wziąć pod uwagę dzieciństwo Anny oraz istniejące w latach sześćdziesiątych konwenanse zawierania związków małżeńskich. Głos ojca Anny mówiący jej "Anna ma robić tylko to, co Anna chce robić" stoi w kontraście do stanowczego i wiążącego zdania matki, że trzeba dobrze wyjść za mąż, być wierną, kochającą żoną i urodzić dzieci. "Wolność to świadomość tego, gdzie już nie chcesz być" Anna i Severino stojąc u schyłku życia mierzą się z trudnym pytaniem: Czy znajdują się we właściwym miejscu? "Ucieczka Anny" to powieść niezwykle przejmująca. Czytając ją wręcz dotykamy bolesnej samotności głównych bohaterów. Uczestniczymy w życiu pełnym niedomówień, podskórnych pragnień i zakopanych bolesnych wspomnień. Autor w sugestywny sposób pokazuje nam również, że każda decyzja ma wpływ na to kim się stajemy, a życie jest w pewnym sensie jak uśpiony wulkan... To pierwsza powieść autora i powiem Wam, że nadal nie mogę w to uwierzyć🤯 Niezwykle dopracowana i głęboka w swoim przekazie 👌

Rok po zniknięciu swojej żony Anny, osiemdziesięcioletni Severin wyrusza w podróż po Sycylii. Wierzy, że odwiedzenie miejsc z przeszłości pozwoli mu odnaleźć żonę, a przede wszystkim zrozumieć motywy jej ucieczki. I tak wraz z bohaterem, autor zabiera czytelnika w nostalgiczną podróż w czasie, bo Severin postanawia odwiedzić miejsca ważne dla obojga małżonków, tym samym pragnie skonfrontować się z przeszłością, spojrzeć na ich związek oczami kobiety. Historia Anny to obraz kobiet żyjących w konserwatywnym sycylijskim społeczeństwie, gdzie rolą kobiety jest wyjść za mąż, urodzić dzieci, i całe swe życie poświęcić dla dobra i zadowolenia rodziny. Jednak Anna była inna, pragnęła czegoś więcej, marzyła o wolności. Podobnie jak przed laty jej ojciec. Jednak czym jest ta wolność? Podróż Severina to podróż przez współczesną Sycylię, ale także nostalgiczna podróż w przeszłość do powojennej Sycylii. Autor oddaje głos Annie, Severinovi, ale także pozwala nam ujrzeć ich wspólną historię przenosząc w czasie, poprzez retrospekcje. Jednak ta powieść to nie tylko opowieść o dwójce małżonków, to opowieść o Sycylii i jej społeczności, konserwatywnej i przywiązanej do tradycji. Oprócz tego bardzo intymnego wymiaru powieści, autor bardzo obrazowo i malowniczo ukazuje Sycylię, daje czytelnikowi możliwość przechadzać się małymi uliczkami, zajrzeć na stragany, poczuć zapach świeżych owoców i zasmakować limoncello. Niezwykła, wielowymiarowa, z wyraźnymi bohaterami powieść, pełna realizmu, melancholii ale także smaków i zapachów. Aż trudno uwierzyć, że tak dojrzała i głęboka powieść jest debiutem literackim, a zaledwie na dwustu czterdziestu stronach autor zawarł całą paletę uczuć, przedstawił obraz ludzkich pragnień, pełen melancholii, tęsknot, marzeń, ograniczeń, konsekwencji podjętych decyzji i cenie wolności.

Literacki debiut Correntego to przejmująca i nostalgiczna wędrówka starszego mężczyzny śladami zaginionej żony i ich dawnego wspólnego życia. To podróż przez Sycylię lat powojennych i współczesną, przez miejsca, które naznaczyły Annę i które stały się częścią ich małżeńskiej historii. To właśnie tam, w małych nadmorskich miasteczkach, w labiryntach ulic, kawiarni i straganów, w portach i na spękanej, suchej ziemi Severino zbiera okruchy wspomnień i składa je w całość – rozmawia z ludźmi, konfrontuje się z przeszłością i odkrywa bolesną prawdę. Corrente opowiada tę historię narracyjnym trójgłosem – z retrospekcji i zmieniających się punktów widzenia stopniowo wyłania się intymny i niejednoznaczny portret kobiety, która zamiast spełniać oczekiwania innych – matki, męża i społeczeństwa – pragnęła wolności i niezależności. Tytułowa ucieczka wydaje się nieunikniona, gdy odkrywamy wewnętrzne zmagania Anny. W powieści doskonale ujawnia się zawiłość ludzkich uczuć i relacji, konflikt między powinnością a pragnieniami, wpływ dzieciństwa na dorosłe życie. Książka Correntego daje przenikliwy wgląd w kwestie małżeństwa, macierzyństwa, tożsamości i przeznaczenia. Zachwyca wiele: głębia przekazu, sycylijska atmosfera i sceneria, realizm i psychologia postaci, nostalgiczna oprawa oraz piękna, delikatna proza Correntego. Kiedy myślę o tej książce, czuję w sercu mieszankę melancholii, smutku i nadziei – ciężar straty i samotności oraz katharsis, które pojawia się wraz z odkryciem prawdy i pogodzeniem się z przeszłością. Piękna, subtelna opowieść o miłości, stracie, wewnętrznych konfliktach, konsekwencjach wyborów i cenie wolności. Wspaniała literatura – i moja ulubiona książka Serii z Żurawiem.