Tajemne życie magów (okładka  miękka, wyd. 08.2020)

Z powieściami z magią w tle zawsze sympatyzuje chyba każdy miłośnik fantasy. Szczególnie najmłodszy czytelnik. Można by założyć, że jest to najodpowiedniejszy gatunek dla młodego czytelnika, by ten rozpoczął swoją drogę z czytaniem książek. Kolejna, jedenasta już powieść Idy Pierelotkin czyta się bardzo przyjemnie i jest prostą historią o trzech czarodziejach. Prostą jak na czarodziejskie realia w mugolskim świecie. Na tle gatunkowych klasyków nie jest to być może epicki utwór, który zapadnie dzieciakom w pamięć, ale jest zabawny i czego nie da się nie zauważyć - pouczający. Tak jak wyżej sugeruje, jest to pozycja, z którą śmiało, można rozpocząć przygodę czytającą swojego dziecka. W tej powieści jedynie razi zastosowana stereotypia, którą zapewne widzi dorosły, ale mam nadzieję, że młodsi nie zwracają na to uwagi i co bardziej rozgarnięci nie zakodują sobie tych stereotypów. Mowa o stereotypach pracującego mężczyzny, kobiety, jako kury domowej, najważniejszym atrybucie istnienia, jakim jest pieniądz itp. Tym samym nie wiem, czy nie byłoby łatwiej przyjąć stereotypów czarodziejskich niż ludzkich. Stereotypy te pojawiają się jako tło do trzeba przyznać, ciekawej i oryginalnej sytuacji zaistniałej w historii. Cała rzecz dzieje się w ogóle w warszawskich łazienkach. Mamy zatem do czynienia z polskimi czarodziejami, o tajemniczych obliczach. Trójka czarodziejów spotyka się na ławce warszawskiego parku. Cała trójka dotknięta tym samym problemem - zostali wyrzuceni z pracy! W dalszej części poznajemy więc historię trzech czarodziejów, którą sami opowiadają i są to ich perypetie związane z poszukiwaniami pracy, będąc czarodziejami. No bo kto w dzisiejszych czasach potrzebuje czarodziejów? I właśnie tyle, by opisać tą książkę. Reszta może być spoilerem, a trzeba przeczytać samemu, by stwierdzić czy książka zabawia nas i czy sympatyzujemy z jej bohaterami. Ta opowieść nie jest wymagająca, chociaż warto mieć pod ręką słownik, gdyż bohaterowie mają tendencję do rzucania archaizmami bądź trudniejszymi słówkami. To nie powinno dziecka odrzucać, a raczej powinno zainteresować językiem. To normalne, że dystyngowani czarodzieje, po uczelniach magicznych niczym Hogwart, zarzucą od czasu do czasu trudniejszym słowem. Książka posiada także zabawną puentę, czyniącą z bohaterów lekkoduchów, ale prowadząca do happy endu. Cała historia zdaje nam się bajką na dobranoc, po której zakończeniu całujemy pociechę w czoło i zostawiamy ją z przemyśleniem stereotypowych zachowań lub wykorzystania tego, co się ma i robieniem tego, co chcę się robić - wybór należy do malucha. Czarodziejskich snów!

Kto z nas nie chciał kiedyś być czarodziejem? To pytanie retoryczne, bo przecież doskonale znam odpowiedź. Wszyscy chcieli posiadać tę moc czarowania i umiejętność wychodzenia cało z przeróżnych ludzkich sytuacji. Ileż to razy marzyłam o tej żabie zaklętej w księcia czy czarodziejskim stoliczku, najlepiej takim, po opróżnieniu którego nie trzeba byłoby zmywać. Moi bliscy śmiali się, ale nikt nie wyjaśnił mi, że bycie czarodziejem to wcale nie taka łatwa sprawa. Całkiem niedawno w nasze czytelnicze ręce trafiła książka zatytułowana „Tajemne życie magów” i już sam tytuł uruchomił czerwoną lampkę w mojej głowie. Czyżby to było TO? Jak się niebawem okazało, niezupełnie, ale jednocześnie lektura dała nam mnóstwo satysfakcji i całkiem nowe spojrzenie na magię i czarodziejów. Bo kto dotychczas brał pod uwagę, jak ważna dla takiego czarodzieja jest tajemniczość? I że przedstawianie się z imienia nie jest widziane zbyt dobrze wśród czarodziejskiego towarzystwa? Albo że zaklęcia mogą robić niezłe psikusy, gdyż właściwie są nie tyle zaklęciami, ile zwykłą iluzją? Książka jest napisana pięknym stylem i każde poszczególne zdanie tak skomponowane, że tworzy idealnie dopracowaną całość. Nie znajdziecie tu wartkiej akcji ani dynamizmu; prędzej odniesiecie wrażenie, że jesteście odbiorcami przepięknie snutej baśni. Kolejny raz zauważam, że książki Wydawnictwo Akapit Press mają bardzo charakterystyczne ksiązki dla dzieci: nie sposób się nudzić podczas lektury! Trójka naszych bohaterów to prawdziwi, chociaż bezrobotni warszawscy czarodzieje, którzy spotykają się w parku i siedząc wspólnie na ławce opowiadają sobie historie swojego życia usiłując odkryć, co doprowadziło ich do tego miejsca w życiu, tej zawodowej bezczynności. Bo mimo ukończenia przez każdego z nich świetnej uczelni i zdobycia wykształcenia w dziedzinie magii, są bezrobotni i nie mogą robić tego, co kochają najbardziej. Każda z tych historii stanowi zupełnie inną opowieść i wierzcie mi, każda z nich jest na swój sposób porywająca. I bardzo, bardzo literacka. Że nie wspomnę o tym, iż każda z nich niesie za sobą jakieś przesłanie – chociażby takie, żeby nie wyolbrzymiać i nie marzyć o niemożliwym, a cieszyć się z rzeczy małych i codziennie nawet niezauważalnych, bo to właśnie one nadają sens naszemu życiu. Albo żeby nie działać wbrew swoim zasadom i przekonaniom nawet wtedy, gdy w grę wchodzi utrata pracy. I nagle okazuje się młodszemu i starszemu czytelnikowi, że skoro nawet magowie stają przed tak przyziemnym i zupełnie realistycznym problemem bezrobocia, to cóż ma dopiero zrobić zwykły śmiertelnik, bez czarodziejskich mocy i uzdolnień? Spokojna, optymistyczna lektura, którą należy się delektować. Wprost stworzona na długie, jesienne wieczory. Polecamy dzieciom starszym, takim 10+, ponieważ ze względu na statyczność powieści – młodsze dzieciaki mogą się podczas lektury nudzić. Książka niewielkich rozmiarów, o miękkiej obwolucie i standardowej czcionce. Podzielona na rozdziały, w których tytuł każdego zapowiada, co znajdziemy wewnątrz. Bardzo nam się te tytuły podobały!

Czy spotkaliście kiedyś czarodzieja? Otóż maga najczęściej można dojrzeć w parku. Możecie przejść obok niego obojętnie, nie zorientować się, że ów niepozorny człowiek to wybitny profesor z dziedziny magii. Któregoś dnia na ławeczce parkowej, w oparach aromatycznej herbatki spotkało się trzech bezrobotnych magów. Wygrzewając stopy w miednicy pełnej ciepłej wody, panowie opowiedzieli o swoich losach. Trudne to czasy nastały... Jakże to tak, żeby poważny czarodziej nie mógł w tym kraju znaleźć pracy?! Każdego z nich dotknęła bowiem seria niefortunnych zdarzeń, która doprowadziła do utraty pracy... jednej, drugiej i każdej kolejnej... Ich opowieści przysłuchują się tajemnicze rude uszy, których to właściciel będzie miał dla naszych magów pewne złote rady. Czy je wykorzystają? "Tajemne życie magów" to książka zarówno dla młodszych jak i starszych czytelników. A morał tej historii jest bardzo prosty - warto dążyć do marzeń! Każdy czytelnik wyciągnie z tej opowieści wiele wniosków. Na przykładzie trzech czarodziejów autorka przekazała coś niezwykle istotnego, otóż ważne jest aby robić w życiu to, co sprawia nam największą przyjemność i co tak naprawdę kochamy. Była to przyjemna lektura, którą jak najbardziej polecam! Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwo Akapit Press

Hej, macie chyba nieaktualną okładkę na stronę wgraną ;)