Ci, którzy walczyli. Stulecie Winnych. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 01.2015)

1942- wojna

Poznajemy Zuzanne Birgenhoff która zgłosiła się do siedziby Gestapo, gdzie doniosła, że w sąsiedniej kamienicy mają miejsce konspiracyjne spotkania. Wiedzę swoją oparła na obserwacjach ludzi. wszystko zostało zapisane a zuzanna z czystym sumieniem wróciła do domu pewna, że spełniła obyuwatelski obowiązek wobec niemiec, które teraz nazywała ,,prawdziwą ojczyzną" z dość niejasnych przyczyn. Jej samopoczucie uległo pogorszeniu dopiero jakiś czas później, kiedy do masywnych drzwi zastukało dwoje młodych ludzi i po odczytaniu jej wyroku skazującego w imieniu Polski Podziemnej, dostała dwie kule prosto w biała pierś.
Tamtą egzekucje obserwowała z przerażeniem Ania Winna- Tarasiewicz, która razem ze swoim mężem Kazimierzem mieszkała trzy kondygnacje nad Zuzanną. Podobne widoki w okupowanej Warszawie, łapanki z egzekucjami i masowe wywózki do obozów zagłady były wtedy na porządku dziennym. Ludzie przyzwyczaili się do wszechobecnego terroru i myśli, że wychodząc rano z domu, nie mają żadnej gwarancji, że wieczorem powrócą. Mimo to żyli z dnia na dzień, jedli, pili, pracowali, kochali, witali przychodzące na świat dzieci i grzebali zmarłych.
Ania swoim szóstym zmysłem, czuła, że coś złego sąsiadce się stanie, dlatego egzekucja wstrząsnęła nią do głębi, zwłaszcza, że przypomniała jej tamten dzień sprzed ponad dwóch lat, kiedy pod murem naprzeciw niemieckich karabinów stanął jej ukochany Paweł, a dziadek Antoni oddał za niego życie. Od tamtej godziny upłynęło mnóstwo wody w rzekach, wiele się zdarzyło, świat rozsypał się na kawałki, ale Ania nie mogła zapomnieć wzroku szwagra, który przygotowywał się na śmierć, a potem ciała dziadka z dziurą od kuli na piersi, rozłożonymi rękoma i spokojem na twarzy. Tamtego dnia jej siostra Mania urodziła dwie dziewczynki, babcia Bronia przestała mówić, a Paweł zamiast cieszyć się z darmowego życia, przepadł gdzieś bez wieści.
Czy wojna zniszczy ich psychicznie? Kto ocaleje, a kto zginie? Nie dowiecie się jeżeli nie przeczytacie.
Dlaczego musiało się w takim ciekawym momencie zakończyć, no dlaczego? Ja chce wiedzieć co będzie dalej!! Ja do kwietnia nie wytrzymam z ciekawości. Muszę zacisnąć zęby i grzecznie wyczekiwać kolejnej premiery. Wszyscy bohaterowie skradli moje serce. Dalsze ich losy szokują, smucą, a czasami cieszą. Najtrudniej było pożegnać się z tymi, którzy polegli na froncie, albo zmarli z innych przyczyn. Będzie mi ich bardzo brakowało, a najbardziej jednej osoby, która dodawała dużo ciepła, oraz uśmiechu na twarzy. Jakie wydarzenia mną wstrząsnęły? Dokładny opis bohaterki, która po czterech latach została uwolniona z Auschwitz. Ałbena opisała prawdziwą historię kobiety na której robiono różne eksperymenty. Do teraz mam gęsią skórkę, gdy sobie tą scenę przypominam.

Ałbena Grabowska przeszła samą siebie. Jej druga książka ,,Stulecia Winnych" rozwaliła system. Pisarka stanęła na wysokości zadania i napisała kolejną wspaniałą część historii rodziny Winnych. Książka wciąga od pierwszej karki, szybko się ją czyta i jest bardzo lekka pomimo smutnych treści. Historia dała mi dużo do myślenia, pobudziła, doprowadzała czasami do złości, smutku, radości, zażenowania. Pani Ałbeno bała się pani, że ta książka nie sprosta naszym oczekiwaniom. Jest wprost przeciwnie. To niesamowita powieść. Kocham ją po prostu. Polecam.

Właśnie skończyłam. 6 godzin - tyle trwał mój powrót do Brwinowa. Określenie, że jestem roztrzęsiona, wydaje się co najmniej banalne. Nie mogę się pozbyć uczucia wstydu za rzeczywistość, którą bohaterowie zastali po zakończeniu II Wojny Światowej. Ci, którzy walczyli, walczyli nie o to...

"Pamiętaj, moja droga. - Bronia uniosła się na poduszkach. - Można wbić komuś nóż w serce. Można, trzeba czasami nawet... Nigdy jednak nie wbijaj noża komuś w plecy, bo ci nie wybaczy..."

Niezmiennie podziwiam ich za niezłomność, siłę, odwagę i dobro.
I umiejętność odnajdywania w tym wszystkim, mimo wszystko - szczęścia.

Niezwykła książka. Pierwsza część mnie urzekła, więc drugą zamówiłam w przedsprzedaży. Bohaterom przychodzi w tej odsłonie zmagać się z okrucieństwem II wojny światowej i niewiele lepszych czasów powojennych. Wybory, których dokonują są tak trudne, że każdy z nich niejako wciąga czytelnika do dyskusji : czy ja bym tak zrobił/a? Autorce udało się w sposób naturalny i niewymuszony wpleść losy postaci w historię naszego kraju i pozwolić im doświadczyć tego wszystkiego co stało się udziałem wielu polskich rodzin. Polecam gorąco !

Piękna opowieść o rodzinie, wzajemnym oddaniu i zaufaniu. Pełna zwrotów akcji i ciekawych wątków.
Żałowałam, że już się skończyła ... z niecierpliwością czekam na III tom.
Nie można się oderwać! Zanim zaczniesz rozsiądź się wygodnie, zajmij czymś domowników i zrób zapasy wody ;)

Wciągająca, szybko się czyta. Dalsze losy Ani, Mani i pozostałych członków rodziny, tym razem zmierzyć się muszą z realiami okupacyjnej i socrealistycznego świata. Bardzo spodobała mi się kompozycja utworu, ale tego już zdradzać nie będę :-)

Z niecierpliwością czekałam na drugi tom sagi- nie rozczarowałam się.Możliwość przeniesienia się w czasie do lat wojennych i tuż po wojnie oddaje tamtejsze realia. Pozostaje mi tylko oczekiwać na zakończenie w czasach współczesnych....

kontynuacja I tomu jeszcze bardziej oddaje ducha opisywanych czasów i zdarzeń, ciężko nawet na chwilę odłożyć książkę bo wciąż czuje się niedosyt i zainteresowanie co będzie dalej

Kupiłam wszystkie tomy serii po obejrzeniu odcinka serialu w TV, książki są dużo lepsze niż serial. Pani Ałbena jest jedną z moich ulubionych autorek. A do książek często wracam.

Zazwyczaj kolejne części są takie naciągane i ledwo można je skończyć. W tym przypadku druga część jest jeszcze lepsza od pierwszej. Warto było na nią czekać :) POLECAM

Dla miłośników tego gatunku książka wciągająca w życie głównych bohaterów . Czytając przenosimy się w ich wspaniały i piękny świat . Polecam wszystkie części tej sagi