Strzeż się psa (okładka  miękka, wyd. 02.2024)

Jedna z najbardziej zarąbistych powieści, jakie w życiu czytałem. Bardzo lubię twórczość Izabeli Szolc, a w tym przypadku dostałem sam miód. Fabuła i klimat są świetne, a humor genialny. Wspaniała satyra na społeczeństwo :-).

RECENZJA  „STRZEŻ SIĘ PSA” AUTOR: IZABELA SZOLC  WYDAWNICTWO: PAPIEROWY MOTYL  „Strzeż się psa” wypisywali Rzymianie na swoich rozgrzanych słońcem mozaikach. Cave canem — czyż nie za sprawą tego hasta tu byłem? Tak, ale wcale nie jest łatwo rzucić się włoskim stylem w ogień awantury domowej, o której wiadomo, że gorsza od skutego wiecznym lodem dantejskiego Piekła”. „Strzeż się psa” to nieszablonowy, oryginalny, z nutką humoru i tajemnic cosy crime. Książka napisana jest z dużym dystansem. Kryminał, w którym autorka skupia się przede wszystkim na przedstawieniu psychologii postaci, ich zawiłości ludzkiej i psiej psychiki i scenerii, w której dzieje się akcja. Więc tutaj nie znajdziesz brutalnych opisów morderstw, za to możemy liczyć na ciekawą psią zagadkę kryminalną,  nietypowego detektywa i wiele opowiedzianych przez niego historii z życia swoich znajomych i ukochanej pani Laury.  To nie są zwykłe postacie, ponieważ głównymi bohaterami tej historii są psy, czworonożni pupile, mieszkańców supernowoczesnego warszawskiego osiedla, i tu  muszę przyznać, czytałam taką historię pierwszy raz i tu plus za oryginalność.  Autorka miała ciekawy pomysł na fabułę książki, ciekawe opisuje świat oczami pasa, jego przemyślenia i pokazuje dużą różnorodność w przedstawieniu postaci. Dostajemy wiele odniesień do literatury, sztuki,  kina, nauki, zawiera dużo łacińskich sentencji.  Wielki potencjał miała ta historia, nie mówię, że jest zła, to na pewno nie, ale gdyby autorka pokusiła się bardziej rozwinąć wątek kryminalny i bardzo zaangażować Albrechta do rozwiązania zagadki zbrodni, wyszłoby genialnie, ale z drugiej strony Izabela Szolc miała, właśnie inny zamysł na tę książką, chcąc uchwycić postrzeganie naszych pupili i ich punkt widzenia na swoich właścicieli, a wątek kryminalny miał być tylko dopełnieniem tej historii.  Nie wiem, czy wszystkim przypadnie do gustu, bo to naprawdę specyficzna historia.  Mimo wszystko ja spędziłam z nią przyjemnie czas.  Autorka ma lekki styl, dzięki czemu książkę czyta się szybko.  Książka przedstawiona , została z psiej perspektywy, co było bardzo ciekawym  doświadczeniem. To na pewno historia, która intryguje, jednocześnie wciąga kawałek po kawałku do fabuły książki. Autorka idealnie oddaje zachowania psich postaci i za jej pomocą, możemy wejść w umysł zwierzaków. Ale również widzimy w nich duże podobieństwo do swoich właścicieli.  Głównym bohaterem tej historii jest Albrecht, pies rasy bloodhound, który sypie sentencjami, ciekawostkami, błyskotliwymi przemyśleniami i mądrościami. Jest inteligentny, mądry,  obdarzony przenikliwym umysłem i dużym poczuciem humoru, dosyć ironiczny, i zdystansowany. Kocha swoją panią Laurę nad życie. Powiem szczerze, że ta postać ma bardzo dużo z człowieka. No na pewno bardzo charakterystyczna postać. Ciekawie było patrzeć oczami niezwykłego bohatera na otaczający go świat, jego spojrzenie na ludzi i otaczający go świat. Czasami było bardzo trudno zdążyć za jego tokiem rozumowania.  „Assassino! – ujadała moja dusza, ale postanowiłem to na razie zostawić dla siebie. Czy może nie miałem odwagi podzielić się z innymi swoim okrutnym spostrzeżeniem? Niedokonanie wyboru samo w sobie jest wyborem”. Pewnego dnia na jednym z warszawskich osiedli dochodzi do morderstwa, w pobliskim lasku zostaje odkryte ciało martwego psa, a to dopiero początek serii niewyjaśnionych zgonów. Mieszkańcy osiedla jeden po drugim umierają w niewyjaśnionych okolicznościach, a na  mieszkańców pada blady strach. W sprawę rozwiązania zbrodni angażuje się Albrecht, w którym obudziły się geny fili brasileiro. Albrecht zapuści się w gąszcz tropów, kłamstw i swoich przemyśleń.  -Kto morduje mieszkańców warszawskiego osiedla?  ‐Czy ma coś z tym wspólnego jeden z nich?  -Czy Albrecht wytropi mordercę w tym gąszczu kłamstw? -Czego dowiemy się o Albrechcie? Polecam. 

Takiego kryminału to ja jeszcze nie czytałam. Chyba większość z Was nie czytała. Mimo że nie jest to kryminał, który aż kipi brutalnością i może nie jest mega mroczny, to i tak jest ciekawy, oryginalny i wyjątkowy na swój sposób. Oryginalny choćby dlatego, że pisany jest w psiej perspektywy. To właśnie pies Albrecht w tej pozycji prowadzi śledztwo i próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczych zgonów na supernowoczesnym warszawskim osiedlu. To kolejna pozycja, która swoim miejscem akcji przyciąga. Fabuła staje się bardziej realna, gdy mamy do czynienia z akcją, która toczy się niedaleko nas, nawet jeśli jest zmyślona. Rozkminy tych psiaków doprowadzały mnie czasami do łez, ale takich ze śmiechu. Przywołam tu cytat z książki ,,Co sądzisz o piersiach Dody? Chciałabyś mieć takie czy wolisz swoje sześć sutków? 😁 Powiem Wam, że pozycja naprawdę warta uwagi. Krótka, zwięzła, zabawna i na temat. Powiewa grozą, choć nie taką jak w tradycyjnych kryminałach. Bardzo przyjemnie próbowało się rozwikłać zagadkę z psem. To też pozycja, która ukazuje zawiłość ludzkiej i psiej psychiki, dość ciekawie przedstawiona. Książki Wydawnictwa Papierowy Motyl mają to do siebie, że są oryginalne. Takie inne niż wszystkie. Kto już czytał choć jedną pozycję z tego Wydawnictwa, to wie, o czym piszę. Cóż mogę Wam napisać, czytajcie ! ❤️

Czytaliście kiedyś książkę z perspektywy psa? Ja też nie! Jest to pierwsza taka pozycja, którą udało mi się przeczytać. Głównym bohaterem jest pies rasy bloodhound, który ma swój świat ze swoimi psimi znajomymi i oczywiście swoją panią Laurą, która kocha ponad wszystko, mimo że czasem nie rozumie jej zachowań. Świat jednak nie składa się z samych dobrych rzeczy i tak samo w psim. Niektóre z psów zostają otrute i zamordowane. Kto za tym stoi? Nasz bloodhound będzie starał się rozwiązać zagadkę. Książka miała wielki potencjał, bo na rynku wcale nie ma dużo takich historii. Szkoda jednak, że nie poszła w tę stronę co się spodziewałam. Oczywiście humor, który gwarantowała autorka był, tak samo tajemnice, ale brakło według mnie, żeby fabuła faktycznie skupiła się na morderstwach i szukaniu sprawcy. Tutaj bardziej to była historia głównego bohatera, który czasem interesował się sprawą, ale większość czasu myślał o swojej właścicielce i poznawał nowe psy. Główny bohater, jak na psa był bardzo mądry, co chwilę mówił jakieś ciekawostki i powiedzenia z łaciny, co mi się wydaje miało być zabiegiem humorystycznym, więc jeśli ktoś jest fanatykiem to bardzo spodoba mu się to połączenie! Była to na pewno inna lektura, bardzo ciekawa i taka nieszablonowa. Idealna, aby odetchnąć po ciężkim tygodniu. ⭐⭐⭐⭐/5

Książka została napisana z punktu widzenia Psa. Psa imieniem Albrecht. Albrecht jest psem rasy bloodhound. Jak to się ciekawie czytało. Bo książkę z punktu widzenia Kota czytałam już wcześniej, jednak z punktu widzenia Psa nie zdarzyło mi się do tej pory. Książka jest cieniutka, nie zawiera rozdziałów, więc jest idealna do przeczytania na raz 👌🏻. A akacja jest wartka i szybko się rozwija. Książka jest idealna dla osób, które lubią kryminały i czworonogów. Gdy dochodzi do zabójstw mieszkańców, jednego po drugim, w dodatku umierają w niewyjaśnionych okolicznościach, to Albrecht wraz ze swoimi towarzyszami z osiedla postanawiają wkroczyć do akcji i zapobiec dalszemu rozlewowi krwi, szczególnie Albrecht postanawia temu zapobiec, gdyż martwi się o życie swojej pani, która co i rusz przyprowadza do mieszkania nowych facetów. Polecam tę książkę, szybka i fajnie napisana, jednak szkoda mi było wszystkich tych psiaków. I zakończenie zostawiło mnie z taką jakąś pustką i niezrozumieniem 🤔.