Strażnik (ebook)

Strażnik to dwudziesta piąta, a więc w pewnym sensie jubileuszowa, pozycja z Jackiem Reacherem. Andrew Child zrobił to, czego oczekiwał od niego brat – mentalnie odmłodził serię, wprowadził do niej trochę nowoczesności, rozwiązań i problemów, z którymi Lee nawet nie próbował się mierzyć. Nie przypominam sobie, żeby kiedykolwiek w jego książkach osią akcji (albo chociaż jej marginesem) była kradzież serwerów komputerowych, do której doszło po ransomowym ataku na cyfrowe archiwum miasta o tak nieistotnej nazwie, że nawet jej nie zapamiętałam. Atak sparaliżował całe miasto, nie działają telefony, sygnalizacja świetlna, nie można dostać się do bazy danych miejskich. Kozłem ofiarnym staje się lokalny informatyk Rusty Rutherford, który co prawda ostrzegał szefa i próbował zmusić do zrobienia kopii zapasowych, ale został zignorowany. No, a kiedy jego czarnowidzkie przepowiednie sprawdziły się, został wyrzucony z pracy. Wcześniej jednak pracował nad oprogramowaniem, które zapobiegłoby takiemu atakowi. Teraz musi sprawdzić, czy serwery miejskiego archiwum faktycznie zostały zniszczone. Tyle że one w tajemniczych okolicznościach giną, a Rusty staje się celem podejrzanych indywiduów. Jeśli Jack Reacher wyrywa kogoś z rąk czterech oprychów, nigdy nie idzie dalej. Zostaje tak długo, aż dowie się, kto i dlaczego potrzebuje pomocy i doprowadzi całą sprawę do końca. Nie inaczej jest i tym razem. https://wrolimamy.pl/ksiazka/straznik-lee-child-andrew-child/

To chyba najsłabszy Reacher, jakiego czytałem, a czytałem wszystkie części. Mniej więcej do połowy książki wszystko było w porządku, akcja toczyła się w dobrym tempie, i nagle - trach! Jakby Jack Reacher uderzył lewym sierpem i wyłączył przeciwnikowi światło. Nagle zaczęło się czytać ciężko - nie wiem, czy od tego momentu zaczął pisać brat Lee Childa, Andrew? Czułem, jakbym czytał dwie oddzielne książki. Niestety ta druga była nieciekawa i męcząca. Ledwo dotarłem do końca.