Siostry wrony. Światła Północy. Tom 3 (okładka  twarda, wyd. 04.2022)

W tym tomie, akcja rusza naprzód. Warto zakupić do swojej bibioteki.

Jak zawsze super.

Super, polecam :)

Ok

Kolejna część bardzo fajna zbieram wszystkie

Zaryzykowałam, wybierając ten tytuł dla naszych dzieciaków. To fani komiksów, więc podejrzewałam, że im przypadnie do gustu. Jednak nie byłam pewna, czy historia skradnie ich serce. Przyznam, że nie były nam znane wcześniejsze tomy (W dolinie trolli, Uczennica wyroczni), jednak nie odbiło się to przy czytaniu trzeciej części. Można łatwo wywnioskować, co mniej więcej wydarzyło się wcześniej. Światła północy to saga o mitycznej krainie Jotundale, w której niedźwiedzie mówią, trolle okazują się bardzo przyjazne, a węże morskie to postrach wód. To niezapomniana podróż do świata skandynawskich mitów, legend i baśni. Główną bohaterką jest Sonja, dziewczyna z naszego świata, która w Jotundale poszukuje swojego wujka Henrika. Wśród jej towarzyszy jest mówiący niedźwiedź Bjornar i Lotta, która należy do ludzi gór. Sonja bez wahania decyduje się pomóc jej odnaleźć tajemniczą wioskę, a tym samym powrócić do najbliższej rodziny. Zanim do niej dotrą, czekają na nie przygody pełne niebezpieczeństw. Również w wiosce, w której poczuły się bezpiecznie, coś wisi na włosku, jakaś tajemnica, która zmieni bieg historii. Światła północy. Siostry wrony przeczytaliśmy w dwa wieczory. Jak na komiks przystało, to właśnie grafika jest głównym nośnikiem powieści, a treść tylko uzupełnieniem. W związku z tym to właśnie ilustracje przykuwają największą uwagę. Są pełne kolorów, wyrazistości, po prostu piękne, wprost nie można od nich oderwać wzroku. To one budują klimat całej historii. Autorką komiksu jest Norweżka Malin Falch, która dorastała w Trondheim, a obecnie mieszka w Oslo. „Światła Północy” to jej debiutancka seria. Obecnie trwają prace nad filmową adaptacją komiksu. Jak Światła północy oceniają ją dzieci? Marcin (11 lat) Światła Północy to książka o doprowadzeniu Lotty do ludzi gór. Akcja dzieje się w tajemniczej krainie. Głównymi bohaterami są Sonja, Lotta, Espen, Bjornar. Podczas czytania dowiadujemy się o historii ludzi gór, których przed niebezpieczeństwem chroni magiczna bariera. Niektórzy z nich potrafią posługiwać się magią. Jednak w trakcie dowiadujemy się, że są tam także złe duchy. Jestem bardzo ciekawy kolejnej części. Łucja (7 lat) Fajny jest opis historii, który mnie bardzo ciekawi. Ładne są obrazki i szkice. Najbardziej podoba mi się Sonja, która pomaga innym i jest bardzo odważna.

Witamy (znów) w Jotundale. "Siostry wrony" to już trzeci tom sagi o mitycznej krainie Jotundale, gdzie trolle mogą się okazać przyjazne, za to ludzie bardzo wrodzy. Miejsce, w którym niedźwiedzie mówią, a węże morskie są postrachem wód, w dalszym ciągu ma niezwykłą moc oddziaływania na wyobraźnię - i choćby tylko z tego względu warto sięgnąć po tę serię! „Światła Północy” to piękna i chwytająca za serce podróż do świata skandynawskich mitów, legend i baśni; trzecia odsłona tej przygody może tylko w tym chwytającym za serce zachwycie utwierdzać. Pochodząca z naszego świata dziewczynka Sonja przeżywa kolejne przygody w Jotundale. Pewnego dnia wraz z przyjaciółmi, Bjornarem i Lottą, trafia do wioski tajemniczych ludzi gór, gdzie spotyka się z niezwykle ciepłym przyjęciem. Wkrótce jednak Sonja odkrywa, że przywódczyni gospodarzy Ravnda skrywa pewien mroczny sekret... „Światła północy” to komiks wyjątkowy, który nie tylko zabierze nas do przepięknie zilustrowanego świata magii, przygód i tajemnic, ale także do świata, który pod wieloma kątami jest odbiciem skandynawskich mitów, legend i wierzeń z trollami, wikingami i mocami nie z tego świata w rolach głównych. Komiks jest po prostu PRZEPIĘKNY. I mam na myśli sposób jego wydani oraz szatę graficzną, ale także samą historię, która w swej istocie jest niczym fantastyczna, skandynawska baśń – rzecz jasna zmodyfikowana w sposób, który będzie przyjazny dla młodego odbiorcy. Mityczne stwory stają tu przed naszymi oczami jak żywe, a mała Sonja jest bohaterką, za którą aż chce się trzymać kciuki. Historia ta spodoba się chyba każdemu – również tym starszym miłośnikom koksowych opowieści. Poza absolutnie przepięknymi komiksowymi grafikami całość uzupełniają zamieszczone na końcu tomu szkice koncepcyjne pokazujące, w jaki sposób ewoluowały pomysły na przedstawienie konkretnych scen i bohaterów. Pouczające i ciekawe - warto więc zajrzeć na sam koniec! Autorka komiksu, urodzona w 1993 roku Norweżka Malin Falch, dorastała w Trondheim, a obecnie mieszka w Oslo. „Światła Północy” to jej debiutancka powieść graficzna. Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki. #światłapółnocy #siostrywrony #egmontpolska #światkomiksu #malinfalch #cosnapolce #comicbook #comicbookforkids #komiks #komiksdladzieci #booksforkids #bookstagram

W GÓRSKIEJ WIOSCE O trzecim tomie „Świateł północy” nie da się powiedzieć nic nowego. Wszystko, co odnosiło się do poprzednich dwóch albumów z serii, odnosi się też do tego. Komu zatem spodobała się ta prosta, lekka, ale całkiem przyjemna rozrywka, graficznie wyglądająca jak kopia filmu „Mój brat niedźwiedź”, będzie zadowolony z ciągu dalszego. A kto nie dał się jej porwać, porwać się nie da również i teraz. Sonja kontynuuje swoją przygodę. Tym razem los prowadzi ją do górskiej wioski, gdzie czekają bardzo przyjaźni, ciepli ludzie. Ale miejsce to skrywa też swoje mroczne tajemnice… Lubię tę historię, lubię ją na poziomie fabularnym, niemniej patrząc na jej szatę graficzną zawsze miałem, mam nadal i zawsze mieć będę uzasadnione wątpliwości. Bo niestety, ale wiele postaci, a już niedźwiedzie w szczególności, wyglądają jak żywcem wyjęte z filmu „Mój brat niedźwiedź”. Ale żeby tylko. Tu wiele bohaterów to nic innego, jak designowe kopie bohaterów disnejowskich hitów, od „Krainy lodu” zaczynając, na „Zaplątanych” kończąc. Nie mam nic przeciw inspirowaniu się czyjąś twórczością, jednak takie dosłowne przerysowywanie czyichś prac do mnie nie trafia. I jedynie niezłym wykonaniem i przyjemnym klimatem / nastrojem, seria ta broni się na polu graficznym. A fabularnie? „Światła północy” to lekka, prosta i typowa dla swojego gatunku seria. Treść jest klasyczna, dziecięcy bohater trafia do niezwykłego świata zaludnionego dziwnymi stworzeniami i przeżywa kolejne przygody. Wszystko to w magicznej otoczce i całkiem klimatycznej scenerii. Konwencji nie łamie, ale dobrze się w nią wpasowuje i zapewnia przyjemną rozrywkę szczególnie dla tych, ceniących takie klimaty. Wszystko to, oczywiście, skierowane jest przede wszystkim do dzieci, szczególnie tych, które nie są może tak obeznane z tymi elementami, albo po prostu nie zwracają tak dużej uwagi na fakt, że to wszystko już było. A może po prostu lubią takie historie – i grafiki – które już dobrze znają i polubili wcześniej. Wtedy na pewno bawić się będą dobrze.

Rewelacyjny komiks!!! Wciągająca fabuła. Czytam córce już czwarty raz wszystkie części.