Serce to samotny myśliwy (okładka  miękka, wyd. 10.2018)

Przepiękna książka. Może nie dla każdego ale warto sprawdzić 🙂

Wnikliwa i chwytająca za serce

Pierwszy raz nie wiem od czego zacząć... Książkę czytało mi się bardzo ciężko (wiem, że powinnam napisać trudno, ale naprawdę strasznie się męczyłam). Wydaje mi się, że to przez ten pesymizm i smutek wydobywający się z każdej strony. Nie ma chyba ani jednej pozytywnej sceny w tej książce. Każdy jest przygnębiony, niespełniony i niezrozumiany przez otoczenie. Oczywiście czasy, w których muszą żyć nie należą do najłatwiejszych, bowiem akcja rozgrywa się Ameryce Północnej, dokładniej jakaś nieznana wioska w Stanach Zjednoczonych. Lata 30. ubiegłego wieku. Społeczeństwo amerykańskie zmaga się z problemem segregacji rasowej. Osoba czarnoskóra jest brudna, gorsza, nie nadaje się do niczego oprócz usługiwania Białym. Klimat już mamy, czas przejść do bohaterów. Najważniejsza postać to pan Singer. Głuchoniemy, który potrafi czytać z ruchu warg. Razem ze swoim przyjacielem – grubym Grekiem, mieszka i spaceruje. Jednak, gdy przyjaciel zostaje zabrany do szpitala psychiatrycznego, Singer czuje się samotny. Każdy jego dzień wygląda jak poprzedni. Nie widzi szansy na lepsze jutro, bez swojego przyjaciela czuję się nikim. Wyprowadza się z ich wspólnego mieszkania, by wynająć pokój w domu państwa Kelly. Na obiady postanawia chodzić do restauracji pana Brannona. Tam poznaje ciekawych ludzie, którzy właśnie w nim widzą ostatni promyk nadziei. Według nich jest jedyną osobą na świecie, potrafiąca ich zrozumieć. O Singerze nikt nic nie wie, ale przez swój spokój i łagodne spojrzenie uważany jest za osobę godną zaufania. Mick Kelly. 13-letnia dziewczynka (chociaż ona uważa się za osobę dorosłą): pali papierosy, a nawet pije piwo. W wolnych chwilach opiekuje się młodszym rodzeństwem i oczywiście chodzi do szkoły. Jednak jest coś, co odróżnia ją od innych dziewczynek. I nie chodzi tu o ubiór (ubiera się bardziej jak chłopiec niż dziewczynka). Mick ma marzenie. Chce zostać światowej sławy kompozytorką. Chce tworzyć muzykę dla orkiestry. Jest to piękne marzenie, jednak trudne do zrealizowania. Dziewczynka należy do czarnej rasy, ze względu na sytuację społeczną w jej kraju, dyskwalifikuje ją na starcie. Nie może nawet słuchać muzyki w domu, bo jej rodziny nie stać na kupno radia, musi więc chodzić do bogatych dzielnic i słuchać różnych melodii pod oknem ich domów. Potem próbuje wszystkie usłyszane dźwięki odtworzyć w głowie i zapisać w swoim notatniku, co jest dość kłopotliwe, bo Kelly nie umie grać na pianinie i nie zna wszystkich nut. Pewnego dnia do jej domu wprowadza się pan Singer, "biały, który jest inny niż inni biali". Dziewczynka jest nim zachwycona, chodzi za nim krok w krok, przychodzi do niego i zwierza się ze swoich problemów. Książka jest pisana prosty językiem, nawet zdania nie są złożone. Fabuła również sprowadza się do jednego wątku, jednej historii, która dzieje się w jednej rzeczywistości i skupia się wokół jednej osoby – pana Singera. Widać, że autorka za pomocą prostych opisów zmusza nas do zastanowienia się nad swoim życiem. Czytając tę książkę byłam cały czas przygnębiona, bo udzielał mi się nastrój bohaterów, ale teraz staram się doceniać to, co mam. Jeśli tylko zapragnę i będę ciężko pracować spełnię swoje marzenie. Nikt nie traktuję mnie inaczej, ze względu na mój wygląd. Liczy się raczej to, co mam w głowie niż to jakiej jestem rasy. Trudno mi uwierzyć, że kiedyś człowiek był dyskryminowany, bo był czarny. Jednak historia pokazuję, że co jakiś czas jakiś pan X wpada na to, żeby nie lubić kogoś, bo jest Żydem, Polakiem, Murzynem, lesbijką lub gejem. Napisałam "nie lubić", ale to zbyt delikatnie, on ich po prostu nienawidzi, a siebie stawia na miejscu tych lepszych. Gardzi nimi, bo są inni. Tylko dlatego. Oryginalność jest super. Ale inność czy odmienność zasługują na potępienie?! Na świecie mieszka kilka miliardów ludzi i każdy jest inny! Nie wymagam, żebyśmy się kochali, czy akceptowali. Wystarczy jedynie się tolerować. To przecież tak niewiele. Świat pełen jest podłości i zła. Trzy czwarte tego globu ogarnięte jest wojną lub żyje w ucisku