Rafał Wojaczek, który był (okładka  miękka, wyd. 01.1999)

 To biograficzna rekonstrukcja losów poety. Autor kroczy jego śladami. Rozmawia z ojcem Rafała, z matką, z młodszym bratem Andrzejem (znanym aktorem), z kolegami z liceum, szkolnymi sympatiami... Żyje przecież cała masa ludzi, którzy z Wojaczkiem mieli do czynienia (...). Zachowały się interesujące zdjęcia i listy. (...) Czyta się tę książkę z podnieceniem. A nad tym wszystkim, co Szczawiński odkrył, unosi się jaka dziwna aura żalu, którą pozostawił po sobie poeta. Był dobrym czułym, sympatycznym facetem, ale każdemu bliskiemu jakby się wymknął z objęć, nie słyszał krzyków rozpaczy za sobą, szedł w mrok i nie chciał, nie mógł zawrócić, choć tyle rąk wyciągało się, żeby mu pomóc. Leszek Żuliński ("Wiadomości Kulturalne" 1997)