Przyszywany dziadek (okładka  twarda, wyd. 01.2016)

Piękna opowieść o dziadku z przypadku. Pojawił się on w życiu pewnego chłopca w samą porę i sprawił, że mógł on zapomnieć trochę o rozwodzie rodziców. Z przyszywanym dziadkiem nie sposób było się nudzić! Gonili wielbłąda, brali udział w harcerskich podchodach, uprawiali wspólnie trudną sztukę sufitologii... Córka powiedziała, że to trochę smutna książka, ze względu na rozwód rodziców głównego bohatera, ale że bardzo fajnie sie jej czytała i chętnie do niej jeszcze wróci. Córka ma 8 lat.

Książka jest skierowana głównie do dzieci - może nie tych naj, najmłodszych, ale tych, które rozumieją świat dookoła w wystarczającym stopniu. Jak już jednak wspomniałam na samym początku dorośli także powinni zajrzeć do treści - później wyjaśnię dlaczego, a może sami się domyślicie...
No dobrze:)
Pierwszoosobowa narracja w postaci małego, ośmioletniego chłopca bardzo przybliża nas do treści, a co za tym idzie, do przygód w niej opisanych.
Chcąc ująć w emocjonalne ramy schematyczne i chronologiczne wydarzenia dziejące się w powieści ujęłabym to tak:
RADOŚĆ
ROZCZAROWANIE
SZCZĘŚCIE
SMUTEK
NADZIEJA.
Z tym, że granice między tymi umownymi rozdziałami są płynne i przenikają się wzajemnie. Zostały tu ukazane dwa światy: dziecka i dorosłych. Jest więc beztroskie dzieciństwo kontra problemy "dużych", które rzekomo nie powinny nurtować i troskać maluczkich. ...a jednak!!!
I tu skłaniam się ku Wam drodzy rodzice/dorośli. Każdy problem między Wami - jaki by nie był - odbija swoje piętno na młodych umysłach. Nam się tylko może wydawać, że dzieciaki nic nie rozumieją, nie kojarzą, są zbyt małe, itd. Uwierzcie, że prawda jest zupełnie inna - "one" emocjonalnie odbierają wszystko podwójnie, albo i nawet potrójnie - każdą kłótnię, porażkę, niepokój w ich otoczeniu - przeczytajcie sami Przyszywanego dziadka, a przekonacie się!
Grześ - główny bohater i narrator jednocześnie - ten wspomniany ośmiolatek miał szczęście, że w obliczu kryzysu w jego rodzinie ktoś go zrozumiał, potrafił pocieszyć, zająć czymś przyjemnym i pożytecznym. Tak, tak - to tytułowy dziadek, do którego dzieciak przylgnął, jak do najbliższej osoby w jego otoczeniu.
Od początku spotkania chłopca z dziadkiem zaczęła się podróż przez radosne karty dzieciństwa, imaginację, rozmowę ze zwierzętami, piknik, wypady na spacery...któż by nie chciał poznać dziadka detektywa, śledczego, zwiadowcy, ale przede wszystkim kochającego i wyrozumiałego przyjaciela oraz przeżyć z nim mnóstwo zwykłych-niezwykłych przygód?

Pierwsza książka, która mnie rozczarowała z tej serii. Myślałam, że obok trudnych emocji będzie zawierać wiele zabawnych sytuacji. Nie zawiera wiele, kilka, za mało. Zamiast tego trochę "brzydkiego" języka, zachowań, sytuacji. Nie przypadła mi do gustu. Taka jakaś naciągana treść, jakby na siłę pisana. spodziewałam się czegoś podobnego do Babci na jabłoni, ale niestety źle się spodziewałam.