Przedsionek piekła (okładka  miękka, wyd. 03.2022)

Nabrałam się na pochlebne recenzje. Z opisu wyglądało na to, że będzie interesująco, a jest... nudno. Wydaje się, że autorka zrobiła sobie listę problemów, jakie można spotkać w małym miasteczku i odhaczała je po kolei. Przemoc w rodzinie - jest, narkotyki - są, ukryty homoseksualizm - obecny, rasizm - czemu by nie, ciemnota i zabobony - jak najbardziej, brak perspektyw dla młodzieży - zawsze się znajdzie, zakłamanie i obojętność na zło - też uwzględnione i tak dalej. Powstała historia w stylu "znacie to posłuchajcie" i to nawet mogło się udać, gdyby nie trzy sprawy. Po pierwsze - za dużo tego wszystkiego, kiedy podłość i zło wygląda zza każdego krzaczka, przestaje to robić wrażenie i czytelnik zamiast oburzenia odczuwa obojętność. Po drugie - ofiary, którym należałoby współczuć, są tak bierne i nijakie, że tego współczucia nie wzbudzają. No i po trzecie - styl książki, manieryczny do bólu. Narrator powieści co chwila wtrąca zdania typu: "gdyby bohaterowie wiedzieli, co ich spotka", "gdyby bardziej zwracali uwagę, na to co się wokół nich dzieje", "gdyby rozumieli znaki, jakie daje im wszechświat", "gdyby wiedzieli to, co ja". Przy okazji daje nam do zrozumienia, że my - czytelnicy - też nie wiemy, a on nam te prawdy objawi. Problem w tym, że wiemy, bo to wszytko już było. I to dużo lepiej napisane.

Niestety jestesm bardzo rozczarowana tą książką. Z opisu wydawała sie naprawdę swietna niestety strasznie zmeczylam siw czytaniem. Niezbyt ciekawa

Bardzo źle czytało mi się tę książkę. Przesadzone ,,młodzieżowe’’ teksty, wiele zbędnych opisów, zapychaczy. Spodziewałam się o wiele lepszej jakości, ze względu na dużo pozytywnych opinii ale niestety się zawiodłam.

Mocna, drastyczna i zaskakująca...taka jest ta powieść.. wciągająca historia maltretowanej rodziny, która zaskakuje a czasem przyprawia o gęsią skórkę...

Dobra i tyle

Czy małe miasteczko położone w Górach Skalistych może być bramą do piekła? Na pewno jest rajem dla spragnionych mocnych wrażeń turystów. Jednak dla rdzennych mieszkańców jest zamkniętym kręgiem, w którym skrzętnie się skrywa wszelkie tajemnice, aby nie wyszły poza ten obszar. Aby nikt nie jątrzył i nie chciał poznać prawdy. Czy jednak można w nieskończoność ukrywać prawdę? Nastoletnia Emma zostawia swoją przyjaciółkę Abi na imprezie w lesie. Miała obawy, ale nic nie można robić na siłę. Jak się okazuje nazajutrz, Abi nie wróciła do domu. Ślad po niej zaginął. Kto mógł zrobić jej krzywdę? Była taką spokojną dziewczyną, jednak w domu przeżywała prawdziwe piekło. Dręczona przez ojca i nie mogąca znaleźć schronienia u matki. Może miała dość rodziny i uciekła? Ale nic z sobą nie zabrała. Dziwne. Z uwagi na to, iż śledztwo prowadzone przez policję wydaje się opieszałe, przyjaciółka rozpoczyna prywatne dochodzenie, rozpytuje znajomych i przyjaciół. Dociera do osady, w której zamieszkuje Cygan, którego też widziano z Abi. Wszyscy jej szukają, nawet brat Noah ma coś do ukrycia. Patrząc z boku, obserwując mieszkańców Whistling Ridge można odnieść wrażenie, że każdy miał powód, aby być podejrzanym w związku z zaginięciem nastolatki. Każdy coś ukrywa, kieruje celowo podejrzenia na innych, wprowadza chaos i poruszenie, tylko aby odwieść od siebie wszelkie podejrzenia. Nawet kazania pastora Pierwszego Kościoła Baptystycznego i dziwne zachowania wskazują, aby bliżej się jemu przyjrzeć … Kto naprawdę stoi za zniknięciem Abi? Kiedy bliżej wnikniemy w głąb tej rodziny, w ich wzajemne relacje, ujrzymy obraz, o jakim nie mieliśmy pojęcia. Dowiemy się takich rzeczy, że długo będziemy zadawać sobie pytanie, dlaczego panowała taka zmowa milczenia, dlaczego nikt bliżej nie zainteresował się sytuacją tej rodziny. Być może pewnych zdarzeń można by uniknąć? Może nie miałaby miejsca dalsza przemoc fizyczna i psychiczna w tej rodzinie? Czasem powinno się wetknąć nos w nie swoje sprawy, można nie dopuścić do tragedii …. Trzeba przebić mur panującej znieczulicy i wystarczy spróbować po prostu, najzwyklej w świecie pomóc … „Do lasu nie chodzi się po to, żeby znaleźć w nim siebie – mówi Samuel córce, gdy ta ma trzynaście lat. - Chodzi się po to, żeby siebie w nim zgubić. I trzeba to zrobić, inaczej las będzie wiedział, że nie jesteś jego częścią, i cię odrzuci”. Co jest takiego w tej powieści, że warto po nią sięgnąć? Mnie od pierwszej strony uchwycił klimat opowieści, mroczny i ciężki, trudny do zniesienia. Ale intrygujący i pełen niepewności. Niedopowiedzeń. W powietrzu czuć zapach bólu i śmierci, zewsząd przenika nas aura tajemniczości i ponurości. W tej atmosferze przenikają się wzajemnie prawda z kłamstwem, toczą zaciętą walkę o zwycięstwo. Czy zawsze prawda zwycięży? Czy kłamstwo jest silniejsze i trudne do pokonania. Autorka znakomicie wykreowała rysy bohaterów, każdy z nich ma coś do ukrycia, stara się za wszelką cenę odwrócić od siebie uwagę. Nie można postawić linii między bohaterami i podzielić ich na złych i dobrych. Warto się przyjrzeć bliżej postaci pastora oraz ojca Abigail, Samuela. Warto wnikliwie obserwować każdy ich ruch i gest, analizować każde wypowiedziane słowo. Oni na pewno odegrają istotną rolę w tej historii. Nie można stracić ich z oczu nawet na moment. Przedsionek piekła to znakomity debiutancki thriller, który nie tylko ma ciekawą fabułę, ale wskazuje na ważne kwestie życiowe. Odmienność seksualna, rasizm, odrzucenie, wykorzystywanie seksualne, przemoc domowa. Te tematy są dokładnie poddane analizie na przykładzie małej, wyobcowanej i hermetycznie zamkniętej społeczności. Te sprawy nie mają prawa wyjść poza granice miasteczka, co sprawia, że czasami ludzie nie mogą liczyć na żadną pomoc. Są zdani sami na siebie. Tę powieść czyta się z zapartym tchem, czując przenikającą zewsząd tajemnicę, czekamy na finał. Wydaje nam się, że sami doszliśmy do prawdy, ale nic bardziej mylnego. Emocje są do samego zakończenia, nieprzewidywalnego. Polecam, przenikliwy i przerażający. Wzburzający jak spienione fale na oceanie … Warto popłynąć z nim pod nurt … Jakież emocje i wrażenia … Niesamowite ...

Są takie miejsca, w których czai się niemal namacalne zło, tylko czekając na okazję do pokazania swoich macek. Są takie miejsca, gdzie ludzie ukrywają swoje tajemnice, których klaustrofobiczna atmosfera sprawia, że można się w nich udusić. Są takie miejsca, gdzie słowo „fałsz” nabiera nowego znaczenia, a noszenie masek to codzienność. Wszyscy w nich skrywają swoje prawdziwe oblicze, a bieda temu, kto je odkryje. Paradoksalnie często takie miejsca zachwycają turystów przybywających z daleka. To często popularne miejscowości wypoczynkowe, uzdrowiska, zachwycające przyrodniczo, ale również urzekające swoją przytulnością. Co więcej, wiele przybyszów chwali również podejście mieszkańców do obcych – ujmującą grzeczność i usłużność. Nie wiedzą jednak, że to tylko pozory, że pod płaszczykiem elokwencji i pod uśmiechem, kryje się zło. To wszystko czują jednak mieszkańcy, przynajmniej ci, którzy w jakikolwiek sposób odstają od ogółu, którzy próbują się wyłamać. A przecież inny sposób myślenia, postępowania, inny kolor skóry czy – nie daj Boże – odmienna orientacja seksualna, to coś, czego należy się pozbyć. I to w różny sposób, zaczynając od modlitwy, a kończąc na bardziej sugestywnych i ostatecznych sposobach. Czy jednak to zakłamanie, obłuda mieszkańców, trawiący ich jad, mają coś wspólnego ze zniknięciem Abigail Blake, siedemnastolatki z leżącego u podnóża Gór Skalistych w Kolorado miasteczka Whistling Ridge. Chętnie odwiedzane przez turystów miejsce jest w rzeczywistości małym piekiełkiem, w którym smażą się wszyscy mieszkańcy. Każdy jednak utrzymuje pozory, starając się nie ujawniać własnego oblicza, ale również odwracać dyskretnie wzrok, kiedy sąsiad choć na chwile pokaże prawdziwą twarz. Wszystkie te jednak głęboko skrywane oblicza, napięcia pomiędzy członkami rodziny, a także sąsiadami, uprzedzenia wychodzą na jaw w trakcie śledztwa. Nastolatki niekiedy rzeczywiście znikają, ale zawsze jest jakiś powód. Jaki mogła mieć Abigail? I czy odeszła z własnej woli czy też może ktoś zrobił jej krzywdę? Właśnie tego będziemy próbowali dowiedzieć się z lektury książki pt. „Przedsionek piekła”, autorstwa Anny Bailey. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Albatros powieść to podróż do miejsca, w którym nawet jeśli chcielibyśmy się zatrzymać, to nigdy zamieszkać. To także podróż do ludzkich dusz, serc i umysłów, choć zgnilizna tocząca mieszkańców może przerazić. Zdumiewająco dojrzały debiut autorki zachwyci nie tylko miłośników kryminałów, ale i powieści obyczajowych, z wątkami psychologicznymi w tle. W trakcie lektury mimowolnie zostajemy wciągnięci nie tylko w samo śledztwo, ale również różnego rodzaju układy. Podglądamy też zwyczajne domowe życie mieszkańców miasteczka, które daje pojęcie o tym, jak bardzo są zakłamani. I z przerażeniem notujemy fakt, że zaginięcie Abigail tak naprawdę nikogo nie obchodzi, co więcej, jej własna rodzina uważa to za karę za ich grzechy, uciekając w modlitwę i wierząc, że tylko czynny żal sprowadzi do nich córkę. Tymczasem Abigail mimo wszystko nie wraca, i pomyśleć tylko, że w noc, w którą zaginęła, odbywała się klimatyczna impreza. Dziewczyna miała wracać z przyjaciółką, Emmą Alvarez, ale ostatecznie przekonała ją, że da radę dotrzeć do domu sama. Tyle tylko, że tak się nie stało… Gdzie jest Abigail? Emma, dziewczyna latynoskiego pochodzenia, odrzucona przez lokalną społeczność (nie tylko rówieśników) prowadzi własne śledztwo. Przy okazji mamy możliwość poczuć na własnej skórze społeczny ostracyzm, którego Emma jest ofiarą. A także zobaczyć mechanizmy funkcjonowania lokalnej, zakłamanej społeczności. I choć lektura nie należy do łatwych, choć wyczerpuje nas emocjonalnie, to jest to niezwykle udana powieść. Napisana z wyczuciem, odsłaniająca cały ból i ludzką podłość. Napisana językiem emocji, angażująca bez reszty i pozostawiająca ślad na naszej duszy. To zdecydowanie książka, która prowokuje do zadawania pytań, ale również do przyjrzenia się sobie i swojej rodzinie. I do myślenia, to zaś sprawia, że nie da się o niej łatwo zapomnieć, bowiem popycha nas do odkryć, których nie zawsze chcemy dokonywać…

Wydaje się, że w maleńkich miasteczkach ludzie znają się na tyle dobrze, że nie ma tam miejsca na ukrywanie sekretów. Sąsiedzi zaglądają sobie bowiem przez okna, a każda sensacyjna wiadomość roznosi się po ulicach lotem błyskawicy. Ale w Whistling Ridge sytuacja wygląda nieco inaczej. Ludzie nie znają całej prawdy, nie wiedzą, co wydarzyło się tamtej nocy, nie mają pojęcia, gdzie podziała się Abi. Mogą tylko przypuszczać, snuć domysły, plotkować i siać zamęt… Uwielbiam klimat małych, dusznych miejscowości. To idealna sceneria dla mrocznych, klimatycznych historii. „Przedsionek piekła” zdecydowanie jest jedną z takich opowieści. Kartki książki zdają się być pokryte lepkością tego miasteczka i obłudą mieszkańców. Życie od lat toczy się tym samym torem, a tym samym ludziom dalej dzieją się te same krzywdy. Choć są tak blisko Boga, a kościół odgrywa tak istotną rolę, nic i nikt nie może ich ochronić. Największe zagrożenie stanowią bowiem sami dla siebie. Bailey mniej i bardziej subtelnie pokazuje ludzką zgniliznę, najbardziej parszywe charaktery i najmroczniejsze pragnienia. Bohaterzy jej powieści są w tym wszystkim tak okrutnie realistyczni, że można by odnieść wrażenie, iż autorka opisuje historię, która faktycznie się wydarzyła. W kreacji postaci tkwi wielka siła. Podążając za pisarką poznajemy kolejno mieszkańców miasteczka, z ich złymi decyzjami, ułomnościami, słabościami charakteru. Obserwujemy wielkie oczy ich strachów, toniemy w ich niespełnionych marzeniach i czujemy na sobie brudne pożądanie. Ta obyczajowo- psychologiczna strona książki zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Kreacje bohaterów są niezwykle dopracowane i przekonujące. Łatwo się zatracić w ich życiu, na czas lektury zająć ich miejsce. Uznanie należy się Bailey również w związku ze stworzeniem głębokiej i poruszającej fabuły. Istotną rolę, jak już wspomniałam, odgrywają w tej historii wątki obyczajowe, ale całość skupia się na wokół zaginięcia młodej kobiety. Próbujemy dowiedzieć się kim była, usiłujemy zrozumieć, co mogło się jej przydarzyć. Im lepiej poznajemy kolejnych bohaterów, tym większą winą ich obarczamy, choć wcale nie wiemy, co rzeczywiście miało miejsce. Autorka trzyma nas w niepewności praktycznie do samego końca. Każe nam domyślać się, kim są winni, a kim ofiary. Skłania nas do myślenia, snucia refleksji, delektowania się fabułą. A to wszystko jest tak zajmujące, że czasami poszukiwania Abi schodzą na dalszy plan. Prawdę mówiąc spodziewałam się, że ta opowieść będzie miała mocniejszy wydźwięk kryminalny, że znajdę w niej więcej elementów charakterystycznych dla thrillera. Tymczasem odebrałam ją raczej jako historię obyczajową z takim mrocznym twistem. W żadnym razie mi to jednak nie przeszkadza, bo lektura naprawdę mnie poruszyła i trafiła w najgłębsze zakamarki serca i umysłu. Uwielbiam ten tytuł i na pewno będę długo o nim pamiętała. Tym, co jednak najbardziej mnie urzekło, jest styl Bailey. Piękny, dojrzały, poetycki. Nie mogłam wyjść z podziwu. Często czytałam kilka razy te same fragmenty, żeby nacieszyć się opisywanymi scenami. Autorka lubuje się w uroczych porównaniach, jej narracja jest także odważna, nieco bezczelna. Fantastycznie się ją czyta. Łatwo zachwycić się „Przedsionkiem piekła”. Nie dajcie się dłużej namawiać i sięgnijcie po tę powieść. Naprawdę warto.

Zło niejedno ma imię, nie zawsze jest potępiane, często odwraca się od niego wzrok lub po prostu uda, że go nie ma. Obojętnie gdzie się pojawia wyrządza krzywdę, ale w pewnych miejscach zaczyna być jednym z elementów zwykłej normalności. Aż nadchodzi moment ktoś zaczyna działać, nie chce być biernym, gryźć się w język, grać rolę napisaną przez kogoś innego. Czy jedna osoba może stawić czoła temu, co stało się już normalnością? Gdzie niegdzie diabeł już dawno przywitał się z jego mieszkańcami i pozostawił ich samych sobie, tak jak i cała reszta świata. Jednak niektórzy nie godzą się z tym, próbują egzystować na swoich warunkach, chociaż nie jest to proste i spotyka się z ostrą reakcją otoczenia. Emma i Abigail za moment będą miały okazję wyrwać się z Whistling Ridge i żyć tak jak o tym marzą, całkiem inaczej niż do tej pory. Jednak jednej z nich nie będzie to dane, nie wraca do domu z imprezy. Druga z dziewczyn nie umie lub raczej nie chce się pogodzić z zaginięciem przyjaciółki. Nie zamierza tylko obserwować dochodzenia miejscowej policji, zwłaszcza, że doskonale zdaje się znać miejscowe zasady, jakim daleko do praworządności, przyzwoitości i wszystkiego tego, co gdzie indziej jest oczywiste. Tajemnice rodzinne, wcale nie tłumione frustracje, strach przed czymkolwiek nowym i wieczne odwracanie wzroku od tych, którym powinno się pomóc. Kto posłucha nastolatki, zwłaszcza takiej jak Emma, nie wpisującej się w ramy ustalone przez lokalną społeczność? Może ktoś równie niepasujący do niej jak i ona, a co z pozostałymi? Po raz kolejny zignorują zło, obrócą się plecami do tego, co dzieje się na ich oczach? Czy prawda o Abigail i tym, co wydarzyło się feralnego wieczou ujrzy światło dzienne? Małe miasteczko, gdzie nawet dzieci już czasem straciły złudzenia i wiarę w lepszą przyszłość. Niektórzy wciąż czują gorzki smak niespełnionych lub odebranych brutalnie marzeń. Anna Bailey drobiazgowo oddała klimat punktu na mapie, wydającego się być grobem za życia dla tych, którzy tam bytują. W takich okolicznościach tragedia nie wisi w powietrzu ona codziennie powtarza się dla wielu, każdego dotknie prędzej czy później. W „Przedsionku piekła” czytelnik nie odczuwa, nie widzi, ani razu jakiekolwiek śladu słońca, za to od samego początku odczuwalny jest mrok, nie otulający, lecz oblepiający wszystko i wszystkich jak brud, nieokreślony, lecz odczuwalny. Zdaje się, że jakakolwiek próba przeciwstawienia się z góry skazana będzie na niepowodzenia, zresztą autorka tak skonstruowała całość by pokazać z czym zmagają się bohaterowie. Tajemnice i sekrety, nawet jeśli można się ich domyślać rzadko kiedy ujawnia wprost, wiele spraw jest wpierw niedopowiedzianych, ślady są i widoczne i rozmyte, wskazują podejrzanych, lecz czy oni są nimi w rzeczywistości? Ziarno wątpliwości wciąż jest zasiewane przez Annę Bailey, pewność co do faktów zresztą i tak otoczona jest przez wątpliwości. Pozostają jeszcze bohaterowie, wcale nie w cieniu zaginięcia Abigail toczy się ich historia, nierozerwalnie połączona z prowadzonym śledztwem. Co zdarzyło się wtedy i co nastąpi teraz? Resztki nadziei zostaną pogrzebane? Czy ktoś będzie w stanie wyrwać się z tytułowego „Przedsionka piekła”?

Uwielbiacie niecodzienne historie – to dobrze trafiliście. Zapraszam was do „Przedsionka piekła”. Tutaj każdy kłamie - zatajając prawdę. Mieszkańcy miasteczka nie mają czystych sumień. Są bardzo nieuprzejmi i niemili. Małe miasteczko skrywa tak wiele sekretów, że aż głowa pęka. „Przedsionek piekła” to bardzo dobry debiut Anny Bailey. Jest adrenalina oraz dreszczyk niepewności co będzie dalej. Miejsce akcji to tajemnicze miasteczko w górach Skalistych w Kolorado. Jego nazwę poznacie czytając. Poznacie tajemniczego pastora Pierwszego Kościoła Baptystycznego. Lepiej się jemu przyjrzyjcie. Komu on służy? Bogu czy demonowi? Jakie kazania wygłasza? Czy mówi o miłości do bliźniego czy raczej o rasizmie? 17 letnia Abigail Blake po imprezie znika bez śladu. Nikt nie wie, gdzie ona jest. Tylko czy tak naprawdę nikt tego nie wie? Czy ktoś coś ukrywa w tej sprawie? Ojciec za wszelką cenę chce odnaleźć swoje dziecko. Musicie również poznać jej brata. Chłopak ma sporo za uszami. Jak ze zniknięciem Abi radzi sobie jej najlepsza przyjaciółka Emma? Co myśli o swojej zaginionej córce matka? Jak ona zareagowała na jej zniknięcie? Czy cały czas wierzy, że jeszcze zobaczy swoje dziecko żywe? Co tak naprawdę dzieje się w jej najbliższej rodzinie? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi znajdziecie w powieści „Przedsionek piekła”. Stresowałam się historią Abi. Nie byłam pewna czy uciekła z domu, popełniła samobójstwo lub czy została przez kogoś zamordowana. Za to co się stało obwiniałam jedną osobę. Jednak autorka dała mi pstryczka w nosek i pokazała, że bardzo się myliłam. Poznając kolejne fakty byłam bardzo przerażona. Czy znacie takie miasteczka w których wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą jednak dyskretnie ukrywają straszne informacje? Jeżeli nie – to zapraszam do lektury „Przedsionka piekła”. Poznacie bardzo dziwnych mieszkańców. Klimat rodem z serialu „Twin Peaks”. Oglądaliście? Co się stanie, gdy skrywane sekrety ujrzą światło dzienne? Kto tu tak naprawdę jest dobry a kto zły? Uwaga pozory mylą. Bardzo mroczny i klimatyczny thriller z wieloma niewiadomymi. Czy odgadniecie co tak naprawdę stało się z Abi przed poznaniem zakończenia? Ciekawy debiut literacki. Tajemniczy klimat. Dziwni a nawet bardzo dziwni bohaterowie – można się ich bać. Akcja w granicach normy, czyli czytając nie będziecie się nudzili. Uwaga puszka Pandory zostaje otwarta! Uważajcie na siebie. „(…) To miejsce jest jak beczka prochu. Wystarczy jedna iskra – prawda o tym, co wydarzyło się tamtej nocy – by rozgorzała nienawiść i wybuchły wszystkie tłumione dotąd emocje. (…)” Jeżeli uwielbiacie czytać thrillerowe debiuty to koniecznie musicie przeczytać „Przedsionek piekła”. Polecam.